Bolivia |
2020-10-19

De overwinning van de socialisten in Bolivia toont meer eenheid dan buitenlandse interventionisten zouden willen

Bron: Bradley Blankenship, 
RT Op-ed, 19 oktober 2020 ~~~

Uitgangspeilingen suggereren dat MAS in de eerste ronde van de verkiezingen teruggekomen is, waarbij de regering van Jeanine Áñez wordt afgezet en bewezen wordt dat de door de VS gesteunde staatsgreep van vorig jaar slechts een blunder was in de overigens gestage vooruitgang van de natie.

Ondanks alles lijkt de Movement for Socialism (MAS), de partij van voormalig president Evo Morales, de verkiezingen in Bolivia in de eerste ronde zonder meer te hebben gewonnen. De voorlopige resultaten tonen aan dat MAS-kandidaat Luis Arce het presidentschap heeft gewonnen en dat de partij ook in het congres goed heeft gescoord. Bijna een jaar na een ongekozen Amerikaanse staatsgreepregering onder leiding van Jeanine Áñez (die Acre al op Twitter heeft gefeliciteerd met zijn overwinning ), heeft het Boliviaanse volk zijn democratie teruggewonnen en is het, sterker dan ooit tevoren, klaar om de macht te consolideren tegen de krachten van het neoliberalisme.

Aún no tenemos cómputo oficial, pero por los datos con los que contamos, el Sr. Arce y el Sr. Choquehuanca han ganado la elección. Felicito a los ganadores y les pido gobernar pensando en Bolivia y en la democracia. – Jeanine Añez Chavez (@JeanineAnez) 19 oktober 2020

We hebben nog geen officiële telling, maar uit de gegevens die we hebben, hebben Mr. Arce en Mr. Choquehuanca de verkiezingen gewonnen. Ik feliciteer de winnaars en vraag hen te regeren met Bolivia en de democratie in gedachten.
– Jeanine Añez Chavez (@JeanineAnez) 19 oktober 2020

Arce, de 57-jarige voormalige minister van economie en overheidsfinanciën onder president Morales, was een van de architecten van de Boliviaanse economie – wat ooit het “Boliviaanse wonder” werd genoemd. Tijdens de Morales regering waarin hij diende, groeide het bruto binnenlands product (BBP) van ongeveer negen miljard dollar naar meer dan 40 miljard, het BBP per hoofd van de bevolking verdrievoudigde, andere belangrijke financiële en monetaire cijfers werden gunstig beïnvloed, maar het belangrijkste is dat de extreme armoede daalde van bijna 38 procent naar 15 en dat de gematigde armoede bijna gehalveerd werd.

Het nationaliseren van koolwaterstoffen was de belangrijkste factor die bijdroeg aan deze explosieve economische groei; een grote stap na de uittreding van de neoliberale regering in 2006 en het aan de macht komen van Morales en de MAS. Het werd multinationale ondernemingen niet langer toegestaan om de arbeidersklasse van Bolivia te dwingen om voor een schijntje grondstoffen te winnen – ze behoorden tot het volk, volgens de MAS-regering.

“Ons economisch model werkt op een eenvoudige manier: we gebruiken iets wat de natuur ons heeft gegeven. Bij het neoliberalisme was die rijkdom in handen van multinationals. We nationaliseren om een overschot te hebben dat in twee fasen wordt verdeeld: herinvestering voor een economische basis en, aan de andere kant, herverdeling van een deel van de inkomsten ,” zei Arce tegen Deutsche Welle in 2019, om het economische succes van het land te verklaren.

Voor de toevallige waarnemer lijkt dit misschien op een rode overname van Bolivia (de MAS is immers een onverholen socialistische partij), maar er was geen sprake van een gedwongen onteigening. Dat wil zeggen dat het nationalisatieproject van de MAS vreedzaam was en meer een hervormingsprogramma was dan een gewelddadige inbeslagname van de productiemiddelen. Dit is min of meer kenmerkend voor het hele programma van de partij tot nu toe – militant in haar taal, maar diplomatiek in haar aanpak. Het was deze krachtige impuls aan het Boliviaanse socialisme – een socialisme met een menselijk gezicht – die een tijd van ongekende politieke stabiliteit in het land creëerde.

Bolivia is het afgelopen jaar bijna onherkenbaar geweest wat betreft zijn economische programma en de sociale samenleving – beladen met beroering, niet in staat om te voorzien in voedsel of basisbehoeften voor zijn bevolking, gebroken, corrupt en ronduit disfunctioneel. De staatsgreepregering van Jeanine Áñez, die wordt geleid door militaire leiders en niet door een pluralistische burgerleiding, liet aan de Bolivianen zien wat hen te wachten staat als ze de weg van het Boliviaanse socialisme zouden verlaten.

En dit is het belang van de overwinning van Arce in de eerste ronde: de overwinning van de MAS in 2020 is meer dan een terugkeer van Evo zoals de westerse nieuwsmedia hebben beweerd, het is de consolidatie van het project in iets duurzamers, waar hij voor staat . Het toont aan dat de staatsgreep geen verborgen breuk in de samenleving was die naar voren kwam, maar eerder een tijdelijke tegenslag tegen een verder gestage beweging.

Áñez en het coupregime hebben de door mensen geleide organisaties en links in het algemeen op brute wijze onderdrukt. Veel onschuldige mensen zijn gestorven of gevangen gezet en deze wonden zullen ongetwijfeld nog generaties lang open blijven, maar dit geweld heeft de vastberadenheid van de actoren in de burgermaatschappij alleen maar verhard. Dit is een generatie van jonge mensen zoals Orlando Gutiérrez, de leider van de kleine vakbond van Bolivia, Andrónico Rodríguez, kandidaat voor de MAS-senaat en campesino-leider, maar ook journalisten zoals Ollie Vargas van Kawsachun News.

Deze week zal cruciaal zijn voor het bepalen van de toekomst van Bolivia. De slechte acteurs die de macht namen in Bolivia en hun poppenmeesters die van veraf aan de touwtjes trekken hebben zeker niet al hun kaarten op tafel gegooid en niets is te vertrouwen tot de dag dat de macht formeel wordt teruggegeven aan het volk. Er blijven ernstige vragen bestaan over de officiële verkiezingsresultaten en de vreedzame overgang van de macht, hoewel Añez lijkt te erkennen dat Arce gewonnen heeft.

Maar als de democratie in Bolivia inderdaad sterk is, zoals het regime van de staatsgreep heeft bevestigd, dan wijzen alle tekenen erop dat de MAS opnieuw aan de macht komt en dit keer met een sterker mandaat dan voorheen.

Er zullen zeker veel nieuwe uitdagingen zijn voor de verkozen president Arce; bijvoorbeeld hoe om te gaan met de staatsgreepplotters, en of de contracten die onder het regime van de staatsgreep zijn ondertekend, moeten worden geëerbiedigd. Deze beslissingen zullen de aandacht trekken van Washington, die kunnen hem onder druk kunnen zetten, vooral als de Amerikaanse president Donald Trump de herverkiezing wint. Maar met een sterk intern mandaat zou Arce geen gebroken en verdeeld land erven, maar een waarschijnlijk veel meer verenigd land dan vorig jaar.

De overwinning van Bolivia tegen het neoliberalisme is inderdaad een optimistische blik op de toekomst en is het zoveelste voorbeeld van hoe de wereld is verschoven naar een multipolair, gedecentraliseerd machtenevenwicht. Washington, dat door het Internationaal Monetair Fonds (IMF) officieel is erkend als ‘s werelds op één na grootste economie na China in termen van koopkrachtpariteit (PPP), verliest gestaag zijn strijd tegen de steeds sterker wordende krachten van de dekolonisatie.

Topfoto: Luis Arce, presidentskandidaat van de Beweging voor Socialisme (MAS), steekt zijn vuist op na het stemmen in een stembureau tijdens de Boliviaanse presidentsverkiezingen in La Paz, Bolivia, 18 oktober 2020. © REUTERS/Ueslei Marcelino

Bradley Blankenship, de in Praag gevestigde Amerikaanse journalist, politiek analist en freelance verslaggever. Hij heeft een gesyndiceerde column bij China Global Television Network waar hij schrijft over de politiek in de Verenigde Staten, Latijns-Amerika, het Midden-Oosten en Europa, hij is ook een freelance verslaggever voor internationale persbureaus, waaronder Xinhua News Agency. Volg hem op Twitter @BradBlank_.