Ecuador |
2021-02-07
Bron: Carlos Aznarez
telesurtv 7 februari 2021 (SP), 
resumen-english 7 februari 2021 (EN)~~~

José Agualsaca is een bekende inheemse leider van Ecuador die zich momenteel kandidaat stelt voor de Nationale Vergadering. Agualsaca is, samen met de rest van de mannen en vrouwen van de inheemse volkeren, een leidend figuur geweest in de opstanden tegen het pakket van het Internationaal Monetair Fonds en ook tegen de arrestaties die in die dagen hebben plaatsgevonden om de strijders te straffen. Daarom hebben wij enkele uren voor de cruciale verkiezingen van zondag 7 februari met hem gesproken om een inzicht te krijgen in de sfeer voorafgaand aan wat naar verwachting een triomf voor de Arauz-Rabascal formule zal worden.

-Hoe heeft u de campagne van de Arauz-Rabascall campagne binnen de inheemse gemeenschappen ervaren?

Wij hebben te lijden gehad onder allerlei aanvallen en verraad. We hebben te lijden gehad onder een campagne om te proberen de terugkeer van het progressivisme tegen te houden. We hebben niet op tijd de kans gekregen om onze kandidatuur in te dienen. Maar we zijn erin geslaagd om met de kandidatuur van Andrés Arauz en Carlos Rabascall een dialoog aan te gaan en zo het progressivisme te doen terugkeren, met de volledige politieke steun van president Rafael Correa Delgado. Ik ben de vierde kandidaat voor de Algemene Vergadering en vertegenwoordiger van de inheemse volkeren en nationaliteiten van Ecuador. Wij hebben campagne gevoerd met opoffering, met moeilijkheden, maar desondanks hebben wij de meerderheid van de inheemse bevolking van het land bereikt om de problemen uit te leggen die Ecuador doormaakt, evenals de landen van Latijns-Amerika, de pandemie en ook het verraad van Lenín Moreno.

-Hoe is uw voorstel – om terug te keren naar de burgerrevolutie die werd ontwikkeld toen Correa president was – ontvangen?

In die zin heeft het volk positief gereageerd en deze donderdag hebben wij zojuist de campagne in de hoofdstad van de republiek afgesloten. Zondag zal het Ecuadoraanse volk massaal stemmen voor de enige hoop die Ecuador heeft, de hoop op toegang tot gezondheidszorg, de hoop op land, de hoop op water, de hoop op krediet, de hoop op huisvesting en veiligheid, de hoop op voedselsoevereiniteit, zoals gedefinieerd in de grondwet van 2008 die door Rafael Correa werd afgekondigd en nu terzijde wordt geschoven door deze regering die het IMF-beleid heeft omarmd en uitgevoerd, de inkrimping van de staat. Ze proberen de economie te privatiseren, ze hebben werknemers ontslagen, er zijn een miljoen Ecuadorianen zonder werk en zonder hoop. Elke dag zijn er meer overvallen, mensen sterven omdat ze geen toegang hebben tot de gezondheidszorg en het aantal zelfmoorden is toegenomen. Er heerst een verschrikkelijke onveiligheid in het land. In het licht hiervan willen wij zeggen dat in Ecuador deze regering van verraad, samen met de bankiers en de media, middelen en budgetten voor zichzelf hebben vergaard. Ook de agro-industrie pikt alles in en benadeelt de inheemse boerenbevolking. Op die manier wordt de armoede geconsolideerd en neemt ze toe. Daarom is het alternatief dat wij de mensen voorstellen de lijst van Arauz en Rabascall.

-Wat zijn concreet de belangrijkste prioriteiten waarvoor u in de Assemblee zult strijden?

We gaan ons inzetten voor een systeem van gezondheidszorg, onderwijs en voedselsoevereiniteit. Ik kom uit de militante linkse beweging, van de communistische jeugd, van Revolucion Ciudadana, en we zijn voltijds aan het werk. We hebben alles gegeven en het is echt niet moeilijk voor mij om de realiteit van de inheemse volkeren te kennen, de realiteit van de boeren, de realiteit van het Ecuadoraanse volk. Ik ken, als leider en als sociaal activist, het volk, en wij gaan met dat elan verder. Zondag gaan we in die richting. De inheemse gemeenschappen die ik vertegenwoordig zijn georganiseerd om de regering Arauz te positioneren, we gaan opkomen voor de progressieve mensen en we gaan opkomen voor de prioriteit van aandacht voor de meest kwetsbare sectoren, de boeren, de inheemse bevolking. Dit zijn de algemene kwesties waar we ons mee bezighouden. Wij hebben het perspectief van de macht om het land te besturen en om aan te dringen op een programma van sociale ontwikkeling, een solidaire economie die het land uit de armoede zal halen. Wij weten dat de kleine en middelgrote landbouwers, de kleine en middelgrote ondernemers, de kleine en middelgrote zakenlieden en de inheemse volkeren degenen zijn die Ecuador uit deze brutale crisis zullen helpen. Wij weten dat de bankiers niet eens in het land investeren, dat er geen sociale investeringen zijn, dat zij miljarden dollars naar belastingparadijzen hebben gebracht, dat wij een oligarchie hebben die niet verandert, die conservatief is, die niet aan mensen denkt, noch aan sociale wezens, en nog minder aan sociale gelijkheid.

-Welke voorstellen gaat u doen om de inheemse beweging te verenigen? We weten dat er tijdens de regering van Rafael Correa moeilijkheden waren met CONAIE, hoewel CONAIE nu de Pachakutikandidaat Yaku Pérez niet steunt.

Het belangrijkste is dat we aan de slag gaan. De organisatie die ik vertegenwoordig is de eerste inheemse organisatie, geboren in 1945. Van daaruit hebben we de strijd voor de agrarische revolutie bevorderd, voor de kwestie van water, voor de kwestie van krediet. We vochten tegen de landeigenaren, tegen de landbezetters. In feite, [in] de opstand van 1990 waaraan alle organisaties, CONAIE en andere broederlijke organisaties deelnamen. We kwamen samen en vochten van 1996 tot 2006 tegen degenen die regeerden, we moesten altijd opstaan en protesteren. De regeringen geven ons echter geen plaats. Van 2006 tot 2017 was er economische en politieke stabiliteit en de fundamentele verbetering van alle mensen. In die zin geloven wij dat het belangrijkste voor de inheemse volkeren de opbouw van een multiculturele en plurinationale staat is, zoals in artikel 1 van de grondwet staat. Artikel 57 erkent de rechten van de inheemse volkeren, de zwarte bevolking en andere diverse gemeenschappen van het land. Het belangrijkste in de agrarische revolutie is land en water. En daarmee zou de voedselsoevereiniteit veilig gesteld worden. In de inheemse beweging zijn er twee ideologische richtingen. De ene is de etnische inheemse beweging die vecht voor de boerenbevolking, terwijl de andere een op klassen gebaseerde inheemse beweging is, waarvan ik een activist ben, en we hebben altijd gevochten tegen de landeigenaren, tegen de bankiers, en op dit moment gaan we de confrontatie aan met de agro-industriëlen, de kapitalisten en het neo-liberale model. Met andere woorden, wij van de inheemse klassenbeweging, die ik vertegenwoordig, strijden voor de transformatie van de staat, [voor] de transformatie van de samenleving en de verbetering van de levenskwaliteit van de Ecuadorianen. Wij moeten een dialoog voeren met de organisaties en strijden voor gemeenschappelijke doelstellingen, zoals de grondwet zegt, bij de opbouw van een interculturele en plurinationale staat. Aandacht voor de kwestie van de inheemse volkeren en ook voor de agrarische eisen is van fundamenteel belang.

-U maakt ook deel uit van de ALBA-beweging in Ecuador. Wat zal het optreden van de regering Arauz en Rabascall zijn ten aanzien van Latijns-Amerika en ook ten aanzien van de moeilijke betrekkingen met de Verenigde Staten ?

In het team Arauz-Rabascall zijn we het erover eens dat we de Latijns-Amerikaanse eenheid moeten bevorderen, dat we de constructie van de Latijns-Amerikaanse macht moeten herstellen, de integratie die Che, Fidel, Lula, kameraad Cristina, kameraad Hugo Chávez, kameraad Daniel Ortega en Rafael Correa met hun gedachten en strijd hebben nagelaten, in termen van nationale en Latijns-Amerikaanse integratie. We moeten terugkeren naar de opbouw van CELAC, meer ALBA-bewegingen bevorderen, en ook het voorstel van commandant Hugo Chávez aan de Latijns-Amerikaanse regeringen om een Latijns-Amerikaanse Bank op te richten, zodat we niet langer afhankelijk zijn van het IMF, of de Wereldbank, of de Verenigde Staten, of welk ander imperium dan ook. We mogen niet afhankelijk zijn. Wat belangrijk is, is de opbouw van economische eenheid, politieke eenheid en sociale eenheid van de volkeren.

Topfoto: José Agualsaca