cuba,Nicaragua,Venezuela |
2024-08-12
Bron: Brett Wilkins 
Common Dreams 12 augustus 2024

Toen mensenrechtenactivisten op 12 augustus de 75e verjaardag van de Vierde Conventie van Genève en het verbod op collectieve bestraffing markeerden, drongen honderden juridische experts en groepen er bij de wereldgemeenschap – en bij de regering van de Verenigde Staten in het bijzonder – op aan om “te voldoen aan het internationaal recht door een einde te maken aan het gebruik van brede, unilaterale dwangmaatregelen die op grote schaal schade toebrengen aan de burgerbevolking”.

In een brief aan de Amerikaanse president Joe Biden schreven de juristen en juridische groeperingen dat:

“75 jaar geleden, in de nasleep van een van de meest verwoestende conflicten in de geschiedenis van de mensheid, naties van de wereld samenkwamen in Genève, Zwitserland, om duidelijke wettelijke normen vast te stellen voor de omgang met niet-strijders in oorlogstijd”.

“Een belangrijke bepaling… is het verbod op collectieve bestraffing, wat beschouwd wordt als een oorlogsmisdaad,”
“Wij beschouwen de eenzijdige toepassing van bepaalde economische sancties als een collectieve straf.”

Suzanne Adely, voorzitter van de National Lawyers Guild – een van de ondertekenaars van de brief – zei in een verklaring dat “economische sancties directe materiële schade toebrengen, niet alleen aan de mensen die aan de nadelige gevolgen van dit beleid worden blootgesteld, maar ook aan degenen die afhankelijk zijn van de handel en economische betrekkingen met de landen die de sancties opgelegd krijgen.

“De juridische gemeenschap moet zich verzetten tegen het verhaal dat sancties geweldloze alternatieven zijn voor oorlogsvoering en de Amerikaanse regering verantwoordelijk houden voor het schenden van het internationaal recht telkens wanneer ze deze dwangmaatregelen gebruikt,” voegde ze eraan toe.

In hun open brief staat dat:

“Collectieve bestraffing is tegenwoordig een standaardpraktijk van het Amerikaanse buitenlands beleid in de vorm van brede, unilaterale economische en financiële sancties. Hoewel andere landen sancties in een of andere vorm toepassen, leggen de Verenigde Staten veruit meer unilaterale economische sancties op dan enig ander land ter wereld. Hoewel deze methode van collectieve bestraffing verschilt van die van conventionele oorlogsvoering en vaak wordt toegepast buiten een verklaard militair conflict, kan de collectieve impact op burgers net zo willekeurig, bestraffend en dodelijk zijn.”

“Honderden miljoenen mensen leven momenteel onder de een of andere vorm van dergelijke brede Amerikaanse economische sancties, waaronder in opvallende gevallen zoals Cuba, Iran, Noord-Korea, Syrië en Venezuela,”
“Het bewijs dat deze maatregelen ernstige, wijdverspreide schade kunnen toebrengen aan burgers, inclusief doden, is onweerlegbaar. Op grote schaal opgelegde economische sancties kunnen economische crises uitlokken en verlengen, de toegang tot essentiële goederen zoals voedsel, brandstof en medicijnen belemmeren en armoede, honger, ziekten en zelfs sterftecijfers, vooral onder kinderen, doen toenemen. Dergelijke omstandigheden leiden op hun beurt vaak tot massale migratie, zoals in de recente gevallen in Cuba en Venezuela.”

De Verenigde Staten hebben economische sancties opgelegd aan 40 landen die een derde van de mensheid treffen. Grafiek: Sanctions Kill Campaign

Al meer dan 64 jaar legt de VS een verlammend economisch embargo op aan Cuba dat alle sectoren van de economie van het socialistische eiland negatief heeft beïnvloed en de toegang van Cubanen tot basisbehoeften zoals voedsel, brandstof en medicijnen ernstig heeft beperkt. De Cubaanse regering beweert dat de blokkade de economie van het land alleen al in een periode van 11 maanden in 2022-23 bijna 5 miljard dollar heeft gekost. De afgelopen 32 jaar hebben de lidstaten van de Verenigde Naties met een overweldigende meerderheid tegen het Amerikaanse embargo tegen Cuba gestemd. Vorig jaar was de stemming 187-2, met de VS en Israël als enige tegenstemmers.

Volgens een rapport uit 2019 van het Center for Economic and Policy Research, een progressieve denktank gevestigd in Washington, D.C., zijn er in de periode 2017-18 maar liefst 40.000 Venezolanen omgekomen door de Amerikaanse sancties, die het voor miljoenen mensen veel moeilijker hebben gemaakt om aan voedsel, medicijnen en andere benodigdheden te komen.

In de brief staat verder

“Het lijden van burgers is niet slechts een bijkomstige kostenpost van dit beleid, maar vaak juist de bedoeling ervan,”
“Een memo van het State Department uit 1960 over het embargo tegen Cuba suggereerde ‘het ontzeggen van geld en voorraden aan Cuba, om monetaire en reële lonen te verlagen, om honger, wanhoop en omverwerping van de regering te bewerkstelligen.’”

“Op de vraag of de sancties van de Trump-administratie tegen Iran werkten zoals bedoeld, antwoordde toenmalig minister van Buitenlandse Zaken Mike Pompeo dat ‘de dingen veel erger zijn voor het Iraanse volk, en we zijn ervan overtuigd dat dat ertoe zal leiden dat het Iraanse volk in opstand komt en het gedrag van het regime verandert,’”

Experts hebben herhaaldelijk opgemerkt dat sancties de gewone mensen in de landen schaden. Sancties slagen er ook niet in de beoogde regimes omver te werpen. De revolutionaire regering van Cuba heeft een dozijn Amerikaanse presidenten overleefd. Iran staat al sinds eind jaren ’70 onder Amerikaanse sancties, maar het islamitische regime is nog steeds stevig verankerd en heeft nauwere banden aangeknoopt met Rusland en China. De Syrische president Bashar al-Assad is nog steeds aan de macht ondanks twee decennia van Amerikaanse sancties. Het dynastieke leiderschap van Noord-Korea vertoont na zeven decennia van sancties geen tekenen van breuk.

Anderen hebben gewezen op de hypocrisie van de Verenigde Staten die landen sancties opleggen vanwege ideologische verschillen terwijl ze wrede dictaturen steunen, waaronder Saoedi-Arabië, Turkmenistan en Equatoriaal Guinea, en andere grove mensenrechtenschenders zoals apartheid Israël, dat terecht staat voor genocide bij het Wereldgerechtshof. In plaats van Israël te straffen, nam het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden – met de instemming van tientallen Democratische wetgevers – wetgeving aan om functionarissen van het Internationaal Strafhof, waarvan de hoofdaanklager Israëlische en Hamas-leiders wil arresteren, te bestraffen.

De brief sluit af met::

“De Conventies van Genève, ondanks al hun beperkingen en latere schendingen, waren een triomf van het internationaal recht in de bescherming van burgers in oorlogstijd
. “Vandaag de dag lijden honderden miljoenen burgers over de hele wereld – en honderdduizenden zijn gestorven – zelfs in tijden van ogenschijnlijke vrede onder de brede economische sancties die unilateraal en illegaal zijn opgelegd door de Verenigde Staten.
“Als leden van de juridische gemeenschap roepen we de Verenigde Staten op om te voldoen aan het geldende internationale recht en te stoppen met het gebruik van brede unilaterale dwangmaatregelen,” “Vijfenzeventig jaar na de Conventies van Genève moet er een einde komen aan collectieve straffen.”

ONDERNEEM ACTIE: DOE MEE AAN DE CAMPAGNE AMERICAS WITHOUT SANCTIONS!

Topfoto: Activisten protesteren buiten de 9e Top van de Amerika’s, waar ze een brief overhandigden waarin ze het beleid van de Amerikaanse president Joe Biden’s beleid van sancties, uitsluitingen en blokkades tegen Latijns Amerika en het Caribisch gebied afwijzen – Los Angeles, 10 juni 2022 } Foto: Ringo Chiu/AFP via Getty Images

Gerelateerd (berichten in dit archief:)