Bolivia |
2020-11-13
Bron: Oliver Vargas,  @OVargas52
Mintpressnews, 13 november 2020 ~~~

Oliver Vargas reisde met Evo Morales mee op zijn triomfantelijke terugkeer naar Bolivia, uit zijn ballingschap sinds de door de VS gesteunde staatsgreep van afgelopen november.

Oliver Vargas

De terugkeer van Evo Morales naar Bolivia op maandag 9 november, een dag na de inauguratie van president Luis Arce, betekende het formele einde van de Amerikaanse staatsgreep van vorig jaar. Wat betekent zijn terugkeer voor Bolivia en voor de wereld? Is hij slechts een voormalige president waar de media zich regelmatig tot wenden voor commentaar? Is hij het nieuws van gisteren voor zijn partij? De antwoorden op die vragen blijven onduidelijk, maar wat duidelijk is, is dat zijn driedaagse terugkeer tour een bevestiging was dat hij van plan is om sterke leiding te geven aan sociale bewegingen in Bolivia en in het buitenland.

Gevestigde media, zowel nationaal als internationaal, hebben een verhaal gepromoot dat Morales op de een of andere manier in conflict is met de inkomende regering van Luis Arce. Een recent stuk in de New York Times stelde: “De terugkeer van Mr. Morales dreigt nu de inspanningen van Mr. Arce te ondermijnen om de natie samen te brengen en de crisis te overwinnen”, en Reuters classificeerde Arce als “in Evo’s Shadow”.

Natuurlijk wist het staatsgreepregiem dat Evo Morales een toekomstige MAS-regering zou versterken in plaats van verzwakken. Ze begrepen dat hij de leider was, en is, van Bolivia’s machtige sociale bewegingen. Ze wisten dat ze hem uit het land moesten houden, dus stapelden ze meer dan 20 strafrechtelijke aanklachten op en een arrestatiebevel voor zijn onmiddellijke arrestatie als hij ooit voet op Boliviaanse bodem zou zetten. De aanklachten omvatten terrorisme, opruiing, genocide en meer.

Morales werd na de staatsgreep gedwongen te ontsnappen naar Mexico , hij verhuisde vervolgens naar Argentinië waar hij ook asiel kreeg. De absurditeit van de beschuldigingen werd bewezen toen het staatsgreepregime, in haar overmoed, de beschuldigingen naar Interpol bracht in een poging om het adoptieland van Morales te dwingen hem uit te leveren. Natuurlijk verwierp Interpol de twee pogingen om Morales een ‘rood alarm’ te geven, omdat ze de aanklacht tegen hem als politiek en zonder enige wettelijke basis beschouwden.

De juridische vervolging van Morales, die door internationale instanties werd verworpen, stortte ook in eigen land in. Vlak na de verkiezingsuitslag van 18 oktober , die de MAS een overwinning gaf, verdampte de macht van het regime om druk uit te oefenen op de Boliviaanse rechtbanken onmiddellijk en zijn arrestatiebevel werd enkele dagen na de verkiezingen opgeheven.

De weg is nu vrij voor zijn terugkeer naar Bolivia. De 9e november was een reizende show als van een koning. Hij stak te voet de grens over, van de Argentijnse stad La Quiaca naar de Boliviaanse stad Villazon met tienduizenden supporters die klaar stonden om hem te ontvangen. Als een van de vele verslaggevers daar was ik naïef genoeg om te geloven dat de menigte op afstand zou worden gehouden door de vakbondsactivisten uit de Chapare-regio die voor de beveiliging waren, maar ik verloor al snel mijn goede positie omdat de massa’s verzamelde supporters onmiddellijk de stoere mannen die geacht werden een beschermende ring rond Evo te vormen, overmanden.

Kijkend naar de toekomst

Onze camera’s werden heen en weer geschut terwijl we gevaarlijk geplet werden door het gewicht van de mensen die hem probeerden aan te raken of op zijn minst een foto te maken. Zijn overwinningsparade ging van de grens naar het centrale plein van de stad, ongeveer vijf blokken van de brug waar hij binnenkwam.

Op de vraag wat Morales voor hen betekende, werd in de antwoorden niet gesproken over een geliefde voorbije persoon, maar de meesten spraken in de toekomstige tijd. Juan, een mijnwerker uit Potosi, zei: “We moeten hem ontvangen en ervoor zorgen dat hij hier goed terecht komt, want hij is onze leider, zowel op nationaal als op internationaal niveau. Ik groet [Voorzitter] Arce en [VP] Choquehuanca, maar onze echte onbetwistbare leider is Evo Morales Ayma en dat zal hij altijd blijven.”

Evo Morales is de internationale grens tussen Quiaca en Villazón overgestoken, hetgeen zijn terugkeer en de overwinning van de sociale bewegingen op de 12 maanden durende staatsgreep markeert. pic.twitter.com/leIi8pPHrW – Kawsachun Nieuws (@KawsachunNews) 9 november 2020

Een vakbondsactivist uit Argentinië stak de grens over voor de Villazon rally en vertelde me dat “Evo een Latijns-Amerikaanse leider is en dat hij de sleutel zal zijn voor de opbouw van een verenigd continent dat sterk, soeverein en voor het volk, voor de arbeiders is. Daarom zijn we hier, dit gaat ons ook aan.

De eerste toespraak van Morales in Bolivia, die werd gehouden op het plein in Villazon, sloeg een vergelijkbare toon aan en ging over de toekomst in plaats van over de vergane glorie. “We moeten blijven werken, het is nu onze taak om president Arce en ons veranderingsproces te beschermen, want rechts slaapt niet en het imperium kijkt altijd naar onze natuurlijke hulpbronnen, maar we gebruiken onze ervaring om nog sterker vooruit te gaan.”

Hoe denkt hij dat te gaan doen? Morales is niet zomaar een burger. Hij heeft nu zijn rol aangenomen als voorzitter van de 6 federaties van de Tropico, de machtige Chapare-regio plattelandsarbeidersbond die hij in de jaren negentig leidde en van waaruit hij het MAS oprichtte. Hij is ook nog steeds voorzitter van de MAS, de Beweging voor Socialisme. Hij is niet de leider van de staat, maar wel de politieke leider van de regerende partij.

Een helden welkom

Na de Villazon-rally sprongen Morales en zijn kameraden, en degenen onder ons die de tocht aflegden, in onze voertuigen en gingen op weg voor wat het begin was van een lange en fysiek belastende driedaagse roadtrip. De dagen dat Evo in een helikopter werd rondbracht, waren voorbij. Na meer dan acht uur rijden door de ijskoude Potosi-hooglanden kwamen we bij de rally in de mijnstad Atocha, waar we slechts een korte stop maakten voordat we weer in de auto stapten voor nog een uur naar de stad Uyuni, waar we om 23.30 uur aankwamen. Gezien het feit dat de rally om 18.00 uur zou plaatsvinden, en dat de temperatuur nu was gedaald tot 7 graden Celsius, ging ik ervan uit dat het evenement was afgelast of dat iedereen naar huis zou zijn gegaan. Ik had het mis. Duizenden waren dicht opeengepakt, waarmee het hele plein gevuld was.

Enorme menigte voor Evo Morales in de stad Uyuni om 23.30 uur, 7 graden Celsius. Dit is waar de lithiumreserves van Bolivia zijn, de mensen hier hebben gestreden tegen de pogingen van het staatsgreepregime om hun natuurlijke rijkdommen te privatiseren. pic.twitter.com/cuzivibu9y – Ollie Vargas (@OVargas52) 10 november 2020

We leerden het slopende schema kennen dat al lang de norm is voor Evo. Gedurende zijn tijd als president en daarvoor is hij beroemd om zijn werk van 4 uur ‘s ochtends tot middernacht, zonder dat hij in het weekend vrij is. Die nacht zijn we allemaal om 3 uur ‘s nachts naar bed gegaan en moesten we voor 7 uur ‘s ochtends opstaan en klaar zijn voor zijn persconferentie, waarin hij de kwestie van de lithiumreserves van het land aan de orde stelde en verwees naar de Twitter-uitbarsting van Elon Musk met betrekking tot zijn deelname aan de staatsgreep. Morales stelde duidelijk:

De staatsgreep was voor lithium, het imperialisme wil ons geen producten voor toegevoegde waarde binnen Bolivia ontwikkelen, zij willen zij de transnationale bedrijven het allemaal nemen.”

Hij verklaarde toen dat hij net vorige week vergaderingen had met de Argentijnse Minister van Wetenschap om een binationaal plan op te stellen om de natuurlijke hulpbron te verwerken. Natuurlijk is hij geen regeringsfunctionaris, dus hij kan geen overeenkomst tekenen, maar zijn deelname aan dergelijke bijeenkomsten is een bewijs van zijn relatie met de nieuwe MAS-regering, assisteren waar mogelijk , waarbij de nieuwgekozen uitvoerende macht stevig in handen heeft. Die aanpak is in overeenstemming met wat Luis Arce in een interview met de BBC uiteenzette toen hij verklaarde dat “Evo Morales zeer welkom is om ons te helpen, maar dat betekent niet dat hij in de regering zal zitten”.

Degenen die in de media wanhopig op zoek zijn naar een voorbeeld van Morales die de nieuwe regering overschaduwt, of van Morales die in de kou staat, zijn nog steeds op zoek naar bewijs. Ondertussen gaat Evo door met zijn werk, hetgeen altijd zijn uitgesproken doel was, om Luis Arce te helpen, en om de MAS te versterken vanuit zijn positie als leider van de sociale beweging en als voorzitter van de partij.

De rest van de karavaan was net zo belastend, de hele dag door Potosi rijden naar Evo’s geboortedorp Orinoca in Oruro, waar hij zijn ouderlijk huis bezocht dat was opgetrokken uit gedroogde modder en een strooien dak. Orinoca is echter niet zijn enige thuis.

Evo Morales ging gisteren naar zijn woonplaats Oruro en danste met zijn volk. Vanwege de armoede migreerde zijn familie toendertijd naar de Trópico van Cochabamba waar hij vakbondsleider werd. Hij is nu terug in de Trópico voor een enorme massabijeenkomst later vandaag, in zijn politieke thuisland. pic.twitter.com/tgo4e4jVOP – Ollie Vargas (@OVargas52) 11 november 2020

Als kind verliet zijn familie het dorp, verdreven door de extreme armoede waarmee de meeste Bolivianen op het platteland in de twintigste eeuw werden geconfronteerd. Ze vestigden zich uiteindelijk in de Chapare-regio, waar Morales de leider werd van de coca-telersunie tijdens de strijd tegen de aanwezigheid van USAID en de DEA in de regio.

Na een zeer korte massabijeenkomst in de nabijgelegen stad Oruro, reden we ‘s nachts zonder te stoppen naar het politieke thuisland van Evo, de Chapare, ook wel bekend als de Tropico van Cochabamba. De volgende dag om 5 uur ‘s ochtends aangekomen, rustte Morales slechts twee uur uit voordat hij om 7 uur ‘s ochtends op pad ging voor ontmoetingen met lokale senatoren en burgemeesters.

Reusachtige bijeenkomst in de Trópico van Cochabamba om Evo Morales terugkeer te verwelkomen. Een jaar in ballingschap, maar nu terug als leider van de sociale bewegingen in Bolivia. pic.twitter.com/1uKqOm2rR6 – Kawsachun Nieuws (@KawsachunNews) 11 november 2020

Wat daarna kwam was de gigantische slotbijeenkomst in Chimore Airport, de luchtmachtbasis in de Chapare-regio waar Morales vorig jaar naar Mexico vertrok. Meer dan een half miljoen mensen vulden de landingsstrook waar hij een felle rede hield waarin hij zijn politiek uiteenzette:

We zijn anti-imperialistisch, dat is geen discussie over. Maar zusters en broeders, luister goed naar me, het gaat er niet om ‘populistisch’ of ‘progressief’ of ‘solidair’ te zijn. Als je niet anti-imperialistisch bent, dan ben je niet revolutionair. onthou dat goed, broeders en zusters.

Wat heeft Evo’s toekomst in petto?

Het stof is nu neergedaald, met geen grote bijeenkomsten meer en geen autoreizen meer. Evo heeft zich gevestigd in de stad Lauca Ñ in de kantoren van de 6 federaties van de Tropico en de thuisbasis van de mediaorganisatie van hun vakbond, Radio Kawsachun Coca.

De grote menigte verzamelt zich niet meer, maar het echte politieke werk is begonnen. Elk uur is gevuld met privé-ontmoetingen met elke lokale leider van het MAS uit elke regio van het land. Maar net zo belangrijk is het internationale werk.

Morales heeft delegaties ontvangen van de inheemse beweging in Ecuador, evenals de belangrijkste arbeidersvakbonden van Argentinië, waar ze de oproep hebben gedaan voor een breed Latijns-Amerikaans congres van sociale bewegingen, met het doel een nieuwe internationale inheemse organisatie op te richten en projecten te lanceren voor regionale integratie op basis van ‘plurinationalisme’ en anti-kapitalisme. Na de oproep tot het internationale congres zei Leonidas Iza, een leider van de inheemse CONAIE-organisatie van Ecuador, over Evo: “Wij voelen ons door hem vertegenwoordigd, hij wordt niet alleen in Bolivia, maar in heel het continent erkend.

Het is duidelijk dat Morales een toekomst heeft als politiek leider in Latijns-Amerika. Bevrijd van de bureaucratische valstrikken van de macht, kan hij sociale bewegingen op nationaal en internationaal niveau begeleiden, gebruik makend van de ervaringen die hij heeft opgedaan door met succes sociale strijd te leiden naar de macht, en door te helpen bij het verslaan van een staatsgreep na slechts een jaar. Alleen al die prestaties maken hem tot een duidelijk boegbeeld voor een project van eenwording van met name Latijns-Amerikaans links. Degenen over de hele wereld die een dergelijk succes willen herhalen, doen er goed aan zich tot hem te wenden als een figuur die zich kan oriënteren en leiding kan geven aan degenen die dat nodig hebben.

Topfoto: Voormalig Boliviaanse president Evo Morales op een welkomsbijeenkomst in Chimore, Bolivia, 11 november 2020, vanwaar hij een jaar geleden in ballingschap vloog. Juan Karita.

Oliver Vargas is een Brits-Boliviaanse journalist die voor MintPress News verslag doet van de lopende staatsgreep in Bolivia. Ook in teleSUR, Redfish en The Grayzone werden zijn verslagen gepubliceerd

UPDATE: De hoofdredactrice van MintpressNews, Mnar Adley, meldde dat twitter.com het account van Oliver Vargas had geblokkeerd. Zo wordt het onafhankelijke journalisten moeilijk gemaakt op hun informatie naar buiten te brengen. Hieronder de vertaling van haar speciale nieuwsbrief van 14 november 2020.

Beste vrienden,

Heb je gezien wat er deze week met ons is gebeurd op Twitter? Ze probeerden ons het zwijgen op te leggen en we geloven dat dit komt door onze geweldige on-the-ground verslaggeving van Ollie Vargas.
Ollie doet verslag voor MintPress News uit Bolivia. Als je onze berichtgeving bijhoudt dan weet je precies wat Bolivia het afgelopen jaar heeft meegemaakt en waarom de machten in de VS de waarheid het zwijgen willen opleggen.

Het zou geen verrassing moeten zijn dat ze Ollie en MintPress News willen tegenhouden om mensen te bereiken, maar het maakt ons niet minder gefrustreerd en teleurgesteld dat het gebeurd is. Gelukkig zijn onze beide accounts nu operationeel, maar het is slechts een kwestie van tijd voordat we weer gecensureerd worden – of zelfs helemaal van het platform worden verwijderd.

Ik e-mail u vandaag om uw aandacht te vestigen op deze aanval op de waarheid. Censuur als deze is de zoveelste horde waar we mee te maken hebben gehad en zullen krijgen. En we verwachten dat deze aanvallen zullen toenemen.

Dit is een voorbeeld van waarom we uw hulp nodig hebben. Onafhankelijke media kunnen eenvoudigweg niet vertrouwen op corporate social media platforms om ons te helpen ons publiek te bereiken en nieuwe lezers te vinden. De enige manier waarop onafhankelijke media zullen overleven is met directe steun van de lezers – zoals u.

Als u nog geen kans heeft gehad, bezoek dan onze fondsenwervingscampagne en kom meer te weten over onze volgende stappen met Behind The Headlines. We zijn zo opgewonden dat we blijven groeien, maar we hebben uw steun nodig om dit te doen. Het is duidelijk dat Twitter niet aan onze kant staat.

En als u Ollie Vargas nog niet volgt, ga hem dan steunen door hem nu te volgen. In solidariteit,

Mnar Adley
directie, hoofdredaktie
MintPress News