Bron: Pasqualina Curcio ultimasnoticias (SP),
resumen-english 6 juli 2020 (EN) ~~~

Op haast ontelbaar vele manieren heeft de verklaarde oorlog van het imperialisme tegen Venezuela het land geschaad. De agressie die wij Venezolanen sinds 1999 hebben meegemaakt, is niet alleen van economische, maar ook van psychologische aard. De gevolgen van de haat die de antidemocratische oppositie met haar antisocialistische propaganda heeft gezaaid, zijn niet te meten; het ging zo ver als het verbranden van mensen die als chavista’s leven. De verontwaardiging die het Venezolaanse volk voelt als het ziet dat degenen die hun geboorteland hebben uitverkocht zichzelf Venezolaans noemen, is ook onmeetbaar.

Dit alles gezegd hebbende, en met de nadruk op de economische gevolgen, hebben we de berekeningen van maart 2019 geactualiseerd. Tot op dat moment had de economische oorlog verliezen veroorzaakt die in totaal 125.000.000.000 dollar bedroegen. (125 miljard dollar.) We hebben de bijbehorende schade voor het jaar 2019 berekend op een totaal van 68.000.000.000 dollar. De totale economische verliezen tussen 2016 en 2019 bedragen dus 194.000.000.000 dollar. Voor de Venezolanen komt deze 194 miljard dollar overeen met ongeveer 16 maanden nationale productie. Met dit geld zouden we onze volledige buitenlandse schuld, die 110 miljard dollar bedraagt, volgens de Centrale Bank van Venezuela hebben kunnen betalen. Of we hadden misschien voldoende middelen gehad om 45 jaar lang genoeg voedsel en medicijnen te importeren.

De verdeling van deze verliezen is als volgt: 25 miljard dollar komt overeen met het geld en de materiële goederen die van ons zijn geplunderd, terwijl 169 miljard dollar staat voor wat we van 2016 tot 2019 niet hebben kunnen produceren als gevolg van de aanval op Petróleos de Venezuela SA (64 miljard dollar) en van de aanval op de Venezolaanse bolivar (105 miljard dollar.) John Bolton bekende in januari 2019 dat “we alle activa op Amerikaans grondgebied van het staatsbedrijf Petróleos de Venezuela SA (Citgo) hebben bevroren. De maatregel van vandaag bedraagt in totaal 7 miljard dollar aan geblokkeerde activa op dit moment. Plus, meer dan $11 miljard verloren in de exportopbrengst in het komende jaar,”

Volgens het ministerie van Buitenlandse Zaken hebben de VS en haar bondgenoten 25 miljard dollar van ons geplunderd. Ze vermommen dit als “sancties” terwijl anderen het op elegante wijze eenzijdige dwangmaatregelen noemen, maar het is niets anders dan een roofoverval bij daglicht en een daad van piraterij. Zo’n 5.400 miljoen dollar wordt achtergehouden in 50 banken, inclusief de 31 ton goud die de Bank of England in beslag heeft genomen. Ook de activa en dividenden van Citgo, ten bedrage van 18 miljard dollar, zijn er in opgenomen.

Ze hebben ons niet alleen beroofd, maar bovendien heeft het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken in januari 2019 aangekondigd dat ze de controle over de activa, eigendommen en goederen op bankrekeningen van de Venezolaanse regering zouden overdragen aan Guaidó en hem verantwoordelijk maken voor het beheer van deze middelen. We zouden graag willen weten hoeveel van deze dollars zijn uitgegeven om de bevolking van Venezuela te beschermen in deze tijd van quarantaine? Wat voor ons heel duidelijk is, is dat 200 miljoen van die dollars zijn toegewezen voor een contract met SilverCorp, dat tot doel had huurlingen te betalen om de Venezolanen te doden.

Wat betreft het goud dat de Bank of England in haar bezit heeft, moeten we zeggen dat de bank verplicht is om het op verzoek onmiddellijk aan de eigenaar terug te geven. Nu lijkt het er volgens de Engelsen op dat de eigenaar Guaidó is, die volgens hen de “interim-president” van Venezuela is. Dit is zo’n ruwe overval dat niemand met oprechte bedoelingen zoiets absurds zou geloven. De hele wereld weet dat het niet Guaidó is die in de Algemene Vergadering van de VN zit, noch in de VN-Mensenrechtenraad, noch in de VN-Veiligheidsraad, noch in de vergaderingen van de OPEC. Het is duidelijk dat hij ook niet in het presidentiële paleis van Miraflores zit en dat hij ook geen bevelen geeft aan de nationale Boliviaanse strijdkrachten van Venezuela.

Is het Guaidó die de confrontatie aangaat met COVID-19 in Venezuela en de medische hulp en protocollen coördineert met de Wereldgezondheidsorganisatie?

William Brownfield, ex-ambassadeur van de VS in Venezuela, gaf toe: “Als we de PDVSA gaan sanctioneren, zal dit gevolgen hebben voor de hele bevolking, voor de gewone burger. Het tegenargument is dat de mensen zoveel te lijden hebben onder het gebrek aan voedsel, veiligheid, medicijnen, volksgezondheid, dat het op dit moment misschien wel de beste oplossing zou zijn, om de ineenstorting te versnellen, zelfs als dit een periode van maanden of misschien jaren van lijden veroorzaakt”.

De aanval op Petroleos de Venezuela wordt niet zomaar uitgevoerd; het is een voorbedachte en haarscherp gerichte actie. Alles wat de petroleumindustrie treft, zal niet alleen gevolgen hebben voor de industrie zelf, maar vooral voor de nationale economie en dus voor het Venezolaanse volk.

De olie-industrie genereert 95% van de harde valuta die Venezuela binnenkomt als gevolg van de export. De daling van deze export, hetzij door een daling van de olieproductie, hetzij door een daling van de olieprijzen, is van invloed op de instroom van harde valuta, en dus op de invoer van voorraden, reparatieonderdelen en machines voor de nationale productie. Petroleos de Venezuela (PDVSA)is de katalysator voor onze binnenlandse productie.

De olieprijs is voor het eerst in de geschiedenis gedurende 4 opeenvolgende jaren gezakt, met een totale daling van 65%. Bovendien hebben de commerciële en financiële blokkade tegen Petroleos de Venezuela, de leveringen en reparatieonderdelen bemoeilijkheid of zelf onmogelijk gemaakt, en samen met andere financiële obstakels veroorzaakt dat de olieproductie met 64% is gedaald. – van 2,8 miljoen vaten per dag in 2013 naar een miljoen in 2019. Dit heeft geleid tot een daling van de aardolie-export met 78%; van 85 miljard dollar per jaar in 2013 naar 19 miljard dollar in 2019.

De Republikeinse staatssenator van Virginia, Richard Black, gaf het toe, verwijzend naar Venezuela,

“We hebben hun munt gedemonetiseerd en via het internationale banksysteem hebben we de Venezolaanse munt waardeloos gemaakt en dan zeggen we: “Kijk eens hoe slecht deze regering is, je munt is waardeloos. Nou, zij waren het niet; wij waren het die hun munt waardeloos maakten” (Spoetnik 09-12-2019).

De aanval op de Venezolaanse bolivar munt, een hoofdwapen van de economische oorlog, heeft niet alleen geleid tot hyperinflatie en daarmee tot het verlies van de koopkracht van de arbeidersklasse, maar ook tot een afname van de nationale productie. Doordat de loonarbeiders hun koopkracht zien afnemen als gevolg van de snelle en onevenredige stijging van de prijzen, daalt ook de vraag naar goederen en daalt de productie van de verkopers.

Sinds 2013 heeft het imperialisme een misdadige waardevermindering van de Venezolaanse bolivar valuta met 241.657 miljoen procent veroorzaakt, waardoor de prijzen vanaf dat jaar met 11.500 miljoen procent zijn gestegen.

Ieder mens kan zijn eigen conclusies trekken over wat deze economische verliezen van 194 miljard dollar betekenen in termen van angst, verontwaardiging, levenskwaliteit en leven van de Venezolanen. Trek ook je eigen conclusies over het onmetelijke niveau van bewustzijn en dus van verzet van het Venezolaanse volk dat de vijanden van hun land heeft geconfronteerd met een hoge moraal en met de beste strategieën; de verbonden eenheid van burgers en het leger.

Topfoto: Chavista, van Aejandro Cegarra