Bron: Cubaans ambassadeteam 5 juli 2022 ~~~
Fidel Alejandro Castro Ruz, historisch leider van de Cubaanse Revolutie, werd op 13 augustus 1926 geboren in Birán, de toenmalige Cubaanse provincie Oriente. Dit jaar herdenken wij de 96e verjaardag van zijn geboorte.
In september 1945 schreef hij zich in aan de Universiteit van Havana voor de studies Rechten, Sociale Wetenschappen en Diplomatiek Recht. Daar raakte hij onmiddellijk betrokken bij de politieke strijd als onderdeel van de studentenbewegingen en bekleedde verschillende functies bij de Cubaanse Universitaire Studenten Federatie (FEU-afkorting in de Spaanse taal). Hij was een vooraanstaand lid van verschillende progressieve en anti-imperialistische studentenorganisaties. Als onderdeel van zijn politieke activiteiten in die jaren organiseerde en demonstreerde hij ontelbare keren tegen de politieke situatie in het land. Hij werd door de repressie meerdere malen in elkaar geslagen en gevangen gezet. Hij kwam in contact met marxistische ideeën toen hij nog studeerde aan de universiteit.
Fidel studeerde in 1950 af als advocaat in burgerlijk recht en bachelor in diplomatiek recht. Hij wijdde zijn inspanningen aan de verdediging van de armste en meest nederige sectoren van het volk in zijn advocatenkantoor. Toen Fulgencio Batista op 10 maart 1952 een staatsgreep pleegde, was hij een van de eersten die het reactionaire en onwettige de-facto-regime aan de kaak stelde en opriep tot de omverwerping ervan.
Hij organiseerde en trainde een groot contingent van meer dan duizend jongeren, voornamelijk arbeiders, bedienden en studenten, voornamelijk uit de gelederen van de orthodoxe partij. Op 26 juli 1953 leidde hij een groep van 160 van hen bij de aanval op de Moncada kazerne in Santiago de Cuba alsmede Carlos Manuel de Cespedes in Bayamo in een actie bedoeld om de wapenstrijd tegen Batista’s regime te beginnen.
Op 2 december 1956 kwam hij met 81 expeditieleden aan op het jacht van Granma. Zij landden in Las Coloradas, zuidwestkust van de provincie Oriente. De strijdkrachten van Batista ontdekten de landing en stuurden troepen om de expeditieleden aan te vallen. Met de waardevolle medewerking van boeren, kreeg Fidel gezelschap van Raul in Cinco Palmas en hergroepeerde de revolutionaire krachten. Daarna ging hij naar het Sierra Maestra gebergte om de revolutionaire strijd voort te zetten. Als opperbevelhebber van de revolutionaire strijdkrachten leidde hij de militaire acties en de Beweging van 26 juli gedurende de 25 maanden van strijd. Bij het aanbreken van de dag op 1 januari 1959 verslaat Fidel met een algemene staking die door de hele natie wordt gevolgd een staatsgreep die door de regering van de VS wordt gesponsord. Nog diezelfde dag kwam hij zegevierend binnen in Santiago de Cuba en op 8 januari arriveerde hij in Havana.
Na afloop van de strijd behield hij zijn rang van opperbevelhebber van de revolutionaire strijdkrachten. Op 13 februari 1959 werd hij benoemd tot eerste minister van de revolutionaire regering. Hij leidde en nam deel aan alle acties die ondernomen werden om Cuba en zijn Revolutie te verdedigen tegen buitenlandse agressies en de activiteiten van contrarevolutionairen in Cuba, in het bijzonder de nederlaag van de door de Amerikaanse CIA georganiseerde Varkensbaai invasie die eindigde in de Cubaanse overwinning in Giron Beach in april 1961. Namens de Revolutionaire Macht proclameerde hij het socialistische karakter van de Cubaanse Revolutie op 16 april 1961. Hij ontving meer dan honderd hoge onderscheidingen, zowel buitenlandse als Cubaanse, alsmede talrijke academische onderscheidingen, dictaten in instellingen voor hoger onderwijs in Cuba, Latijns-Amerika en Europa.
Hij leidde op meesterlijke wijze de deelname van honderdduizenden Cubaanse strijders aan internationalistische missies in Algerije, Syrië, Angola, Ethiopië en andere landen. Hij bevorderde en organiseerde de bijdrage van duizenden Cubaanse artsen, leraren en technici die hun diensten in meer dan 40 derdewereldlanden hebben verleend. Hij was ook essentieel in de economische en sociale transformaties van het land, de vooruitgang in onderwijs, gezondheidszorg, sport, cultuur, wetenschap, de verdediging tegen buitenlandse agressie en in het tonen van zijn groot leiderschap in een actief buitenlands beleid dat principes en acties van solidariteit verdedigt met de volkeren die strijden voor onafhankelijkheid en vooruitgang.
Hij overleed op 25 november 2016 in Havana Cuba, op de leeftijd van 90 jaar. Zijn as werd te ruste gelegd op de Santa Iphigenia begraafplaats in een plechtige ceremonie op 4 december 2016. Zijn voortdurende prediking en zijn absolute inzet voor de zaak van de revolutie hebben een onuitwisbaar stempel gedrukt op het Cubaanse volk en zijn een bron van inspiratie geweest voor miljoenen mannen en vrouwen in alle werelddelen. Toekomstige generaties Cubanen zullen in hem, net als in Marti, een voorbeeld, een paradigma en een motivatie hebben om zijn werk voort te zetten. Tijdens de rouwceremonie riep het volk in koor “Yo soy Fidel” (Ik ben Fidel).
Team van de Ambassade van Cuba
Topfoto: Fidel Castro op zijn 90e verjaardag | Foto: EFE (archief).”