Haiti |
2021-07-15

Bron: Margaret Kimberley blackagendareport Jul 15, 2021

Dat de Verenigde Staten een rol spelen in de toekomst van Haïti, is net zoiets als de vos de baas laten spelen over het kippenhok.

“Elke stap die de Haïtianen zetten naar echte onafhankelijkheid is systematisch ondermijnd”.

De recente moord op de Haïtiaanse president Jovenel Moise heeft voor veel verwarring gezorgd, niet alleen over de misdaad zelf, maar ook over de rol die de Verenigde Staten in dat land zouden kunnen spelen. Schaarse en tegenstrijdige informatie maken het moeilijk te onderscheiden wie er baat heeft bij zijn moord. Moise was de marionettenpresident van de Verenigde Staten die in februari weigerde af te treden, zoals de grondwet van Haïti voorschrijft, en ondanks massale protesten in het hele land die zich verzetten tegen de voortzetting van zijn regering.

Vragen over de moord zijn relevant, maar ze helpen niet echt bij het analyseren van de situatie. Details over het complot zijn belangrijk, maar dat geldt ook voor het begrijpen van de geschiedenis van Haïti’s relatie met de VS en andere landen. Die geschiedenis maakt elke bewering dat de VS op dit moment behulpzaam zou kunnen zijn tot een lachertje.

“Moise was de marionettenpresident van de VS die in februari weigerde af te treden, zoals de grondwet van Haïti voorschreef”.

Haïti werd vanaf het begin met vijandigheid bejegend. Zwarten die met succes een opstand leidden, maakten de voormalige slavenhouders erg boos. In 1825 en opnieuw in 1838 stuurden de Fransen oorlogsschepen met het dreigement Haïti te veroveren en de bevolking opnieuw tot slaven te maken tenzij ze miljoenen francs zouden betalen. De schuld was zo groot dat ze pas in 1947 werd afbetaald en wordt geschat op een totaal van 25 miljard dollar. Het verhaal dat Haïti het armste land van het westelijk halfrond is, zou altijd moeten worden gevolgd door een uitleg over hoe de grote diefstal door de Fransen een natie in de financiële afgrond heeft gestort.

De Verenigde Staten hebben al rechtstreeks ingegrepen in Haïti. In 1915 stuurde Woodrow Wilson mariniers om dat land te bezetten en ze bleven er nog 19 jaar. Die bezetting werd gevolgd door Amerikaanse marionettenregeringen waaronder de beruchte familie Duvalier. Elke poging van de Haïtianen om hun soevereiniteit terug te winnen werd aangevallen.

Bill Clinton stuurde opnieuw troepen in 1994 en zijn opvolger George W. Bush volgde door president Jean-Bertrand Aristide te ontvoeren in 2004. De natuur deed er nog een schepje bovenop met een catastrofale aardbeving in 2010 en de zogenaamde vredestroepen van de Verenigde Naties brachten cholera mee, waaraan 10.000 mensen stierven.

“Elke poging van de Haïtianen om soevereiniteit voor zichzelf te krijgen, werd aangevallen”.

Zowel Democraten als Republikeinse presidenten hebben Haïti grote schade berokkend door inmenging in de verkiezingen. In 2009 zette minister van Buitenlandse Zaken Hillary Clinton de regering onder druk om te voorkomen dat het minimumloon van een schamele 24 cent zou stijgen tot 61 cent per uur. Kort na de aardbeving van 2010 dwong zij marionettenpresident Michel Martelly de verkiezingsresultaten ongedaan te maken en aan te blijven tegen de wil van de Haïtiaanse kiezers.

Dit is de geschiedenis die in gedachten moet worden gehouden wanneer ons wordt verteld dat Haïtiaanse functionarissen om de aanwezigheid van Amerikaanse troepen vragen in de nasleep van de moord. Zelfs als dat waar is, kunnen de VS daar nooit een positieve rol spelen.

Buitenlandse interventies liggen aan de basis van Haïti’s problemen. Zelfs filantropie is verdacht. De miljoenen dollars die na de aardbeving van 2010 werden ingezameld, kwamen terecht in de handen van de oligarchische klasse. Het Petrocaribe-project van Venezuela was bedoeld om Haïti en andere landen olie te leveren tegen sterk gereduceerde prijzen. Het werd echter ondermijnd door (lokale) diefstal op grote schaal. Niets van het geld bereikte de mensen die het hard nodig hadden.

“De VS kan nooit een positieve rol spelen in Haïti.”

De Haïtianen zijn perfect in staat om hun eigen zaken te regelen. Telkens als ze een stap zetten naar onafhankelijkheid worden ze snel ondermijnd. Het is al erg genoeg dat de Verenigde Naties weigerden Haïti te compenseren voor de cholera-epidemie die het veroorzaakte, maar nu verklaren ze wie de volgende president wordt, zonder enige inbreng van het Haïtiaanse volk.

Dat de Verenigde Staten een rol spelen in de toekomst van Haïti is net zoiets als de vos de baas laten spelen over het kippenhok. De veronderstelling dat de uitbuiters plots behulpzaam kunnen worden is een racistische veronderstelling. De Haïtianen worden al sinds 1804 gestraft omdat zij zich durfden te verzetten tegen de onderdrukking door naties die door blanken werden geleid. Elke stap die ze zetten op weg naar echte onafhankelijkheid is systematisch ondermijnd.

Als buitenstaanders niets anders doen, moeten ze de aandacht vestigen op de geschiedenis van Haïti en de waarheid spreken over tweehonderd jaar onderdrukking door toedoen van machtigere landen. Het verhaal van incompetente zwarte mensen moet steeds betwist worden wanneer het verschijnt. Het zijn de VS en zijn bondgenoten die ontmaskerd moeten worden als de scheppers van een mislukte staat. Het Haïtiaanse volk heeft lang genoeg geleden onder hun toedoen. Iedereen die beweert begaan te zijn met hun lot moet voor hen opkomen en dat betekent zich verzetten tegen elke Amerikaanse interventie.

Margaret Kimberley’s Freedom Rider column verschijnt wekelijks in BAR, en wordt elders veelvuldig herdrukt. Ze heeft ook een regelmatig bijgewerkte blog op http://freedomrider.blogspot.com . Margaret Kimberley woont in New York City en is per e-mail te bereiken op :Margaret.Kimberley(at)BlackAgendaReport.com.

Neem deel aan het gesprek op de Facebook-pagina van Black Agenda Report op http://facebook.com/blackagendareport

U kunt ook commentaar geven door ons te e-mailen op comments@blackagendareport.com