Bron: Elijah J. Magnier ejmagnier.com 6 december 2020 [(EN) vertaald door Fransis J. (NL) ~~~
Venezuela is voor de verkiezingen van zondag gemobiliseerd om 277 parlementsleden uit 14.400 kandidaten van 107 partijen, groepen en onafhankelijken te verkiezen. De Amerikaanse regering en de leiders van de Europese gemeenschap hebben de resultaten van de verkiezingen – die nog niet zijn doorgegaan – al verworpen en veroordeeld. Dat komt omdat president Nicholas Maduro en zijn fractie naar verwachting zullen winnen: ze hebben een gegarandeerde overwinning dankzij de steun die ze van de bevolking krijgen.
Washington beschuldigt Maduro ervan dat hij doet alsof er verkiezingen worden gehouden. Het is zich er niet van bewust dat het eigen huis breekbaar als glas is en bij de laatste verkiezingen ernstig beschadigd. President Donald Trump noemt het “nep” en dat hij de winnaar is, ook al zijn in het land de resultaten van alle staten bekend gemaakt,en Joe Biden gewonnen heeft (en Trump dus verloren). Voor Venezuela, zoals ongetwijfeld voor vele anderen, zijn Trump of Biden twee kanten van dezelfde medialle. Daarom verwacht Venezuela geen opheffing van de sancties die door de Trump-administratie zijn opgelegd. Die regering genoot ervan allerlei sancties over de hele wereld op te leggen tegen degenen die weigerden zich te onderwerpen aan haar en Israël’s wil. Natuurlijk ligt Venezuela in de achtertuin van de VS en elke vorm van rebellie tegen de wil van de VS is onaanvaardbaar. Rebellie betekent hier dat men niet gehoorzaamt of loyaal is aan Uncle Sam.
Wat de Amerikaanse regering met Venezuela heeft gedaan, is een voorbeeld van de praktijk die al decennialang wordt toegepast op de rest van de wereld en in het bijzonder op het Midden-Oosten (Iran, Syrië en Libanon). Zo worden er illegale sancties opgelegd aan Venezuela voor olie, tankers, banken, reserveonderdelen, medische benodigdheden, voedsel en aan individuele personen en allerlei soorten koopwaar. De Venezolaanse activa voor de verkoop van olie zijn geblokkeerd door de VS en het Venezolaanse goud is geblokkeerd door het Verenigd Koninkrijk. Die activa werden opnieuw illegaal toegewezen om Juan Guaidó te steunen, waarvan het Westen besloot dat de Democratie hem tot “de niet-verkozen president van Venezuela” moest benoemen.
Parlementsvoorzitter Juan Guaidó: de VS en 50 andere Europese en niet-Europese landen besloten – onder druk van Washington – hem uit te roepen tot “niet-demoocratisch verkozen president” van het land – omdat hij “de gehoorzame jongen van het Westen” is. Zoals het geval is met de “Mujahideen Khalq” organisatie in Iran en de investering die Washington in Libanon heeft gedaan (tien miljard dollar) om “Hezbollah” te ondermijnen en te verslaan door binnenlandse onrust te zaaien. De VS zullen niet aarzelen om een “elektronisch leger” op te richten en de Venezolaanse tegenstanders van het regime te dwingen om mensen van alle rangen en standen aan te vallen en te hersenspoelen.Guaidó ging zelfs zover dat hij een gewapende interventie van de VS in zijn land verlangde. Dat zijn de Amerikaanse complotten die al tientallen jaren worden gebruikt. De andereoptie zou een burgeroorlog kunnen zijn (zoals in Libanon).
De VS beschuldigen Venezuela ervan een bastion van corruptie te zijn en vergeten dat corruptie geen zorg voor de VS is in Libanon, Irak en andere monarchieën en presidenten uit het Midden-Oosten, bondgenoten van de VS. Maar waarom zouden we zo ver gaan om anderen van corruptie te beschuldigen, terwijl we weten dat president Trump al een ontheffingsdecreet voor zijn familie heeft ondertekend om juridische vervolging te voorkomen?
Dit betekent echter niet dat Venezuela vrij is van corruptie: de scherpe dagelijkse devaluaties van de lokale munt, armoede, zware sancties en dodelijke bureaucratie duwen elk land in de richting van parallelle markten en corruptie. De mensen in Venezuela zijn in overlevingsmodus: niet klaar om zich te onderwerpen, maar ook niet om te verhongeren. De bevolking rekent op de steun van families die in het buitenland wonen of verschillende jobs doen: ze denkt alleen maar aan overleven tot de volgende dag. Dit is wat sancties een bevolking dwingen te doen. De vraag die moet worden gesteld is niet aan de Venezolanen, maar betreft de totale schending van het internationaal recht die de bevolking op de knieën dwingt.
Eeuwenlang heeft Amerika geprobeerd Latijns-Amerika te domineren: ze hebben Evo Morales uit Bolivia verdreven omdat hij zich daartegen had verzet, om vervolgens terug te keren nadat het volk de partij van Morales opnieuw had verkozen en hem vervolgens uit zijn gedwongen ballingschap terugbracht. Het is duidelijk in het belang van de VS om de controle over Latijns-Amerika te krijgen om verschillende redenen, waarvan de belangrijkste de rijkdom van de verschillende hulpbronnen is, van de energievoorraad tot de de landbouw, waar machtige Amerikaanse bedrijven de overhand hadden. De mensen in Venezuela houden van vrijheid, plezier en dansen om hun pijn, frustratie en ontevredenheid te uiten. Dit valt samen met het gezegde hier, dat “de vogel danst wanneer hij vol pijn zit.”
De Venezolaanse regering, met binnenlands beleid dat wereldwijd uniek is, heeft 3 miljoen huizen voor haar mensen gebouwd. Gratis medicijnen en onderwijs zijn voor iedereen beschikbaar, zonder discriminatie. De sancties veroorzaakten echter het einde van de lokale munt, aangezien de wisselkoers van één Amerikaanse dollar een miljoen Venezolaanse bolivars bereikte, terwijl de werknemers een minimumsalaris ontvangen, dat gelijk is aan 2 tot 4 miljoen, wat overeenkomt met twee tot vier dollar per maand.
De regering subsidieert echter – net als de landen in het Midden-Oosten – de prijs van voedsel en olie (die de goedkoopste ter wereld is, aangezien de prijs van olie gelijk is aan ongeveer 0,05 dollar per twintig liter). Maar er is een parallelle markt die tegen opgeblazen prijzen verkoopt als je niet urenlang wilt wachten bij benzinestations.
Ik heb het nieuws van het Midden-Oosten, de problemen, oorlogen, interne en externe successen en mislukkingen, en het nieuws van de inwoners en hun cultuur gedurende vele tientallen jaren geschreven en behandeld. Venezuela lijkt uit een andere wereld te komen: de mensen zijn eenvoudig tot het punt van politieke naïviteit over wat er in de buitenwereld gebeurt. Ze geloven nog steeds dat het internationaal recht bestaat en dat de VS hun strenge sancties zouden heroverwegen: Dat het recht zal zegevieren.
De waarheid is echter anders. De mensen in Venezuela geloven in hun zaak, net als Simon Bolivar – de ontdekker van de Latijnse wereld en de onderzoeker van de onafhankelijkheid van deze volkeren in de achttiende en negentiende eeuw. Zij geloven in Hugo Chávez – die stierf en het volk voor Nicolás Maduro liet kiezen. Beide commandanten zijn nooit verdwenen en bevinden zich op elke tong en in elke hoek van Venezuela. En bij elke gelegenheid of gesprek met een Venezolaanse verantwoordelijke of burger worden de namen van Simon Bolivar en Hugo Chávez genoemd. Deze leiders leerden de Venezolanen waardigheid, trots en onafhankelijkheid, en ze verbrijzelden het Amerikaanse zwaard van de hegemonie. Het Venezolaanse volk is er vast van overtuigd dat zijn vrijheid wordt uitgedrukt met diepe oprechtheid en passie, die elders in de wereld wordt vermist.
Het probleem met Venezuela is dat het niet heeft geleerd over demonisering, en daarom kon Juan Guaidó de mensen niet overtuigen om een burgeroorlog te beginnen, ondanks de armoede. De mensen wilden stemmen en stemmen morgen. Als 35 tot 40 procent van de in totaal 20.700.000 (van de ongeveer 30.000.000 inwoners) besluit te stemmen, is dat een overwinning voor de Venezolaanse democratie. Ja, de meeste mensen in Venezuela behoren tot de jongere generatie die sinds hun onafhankelijkheid 25 keer voor een nieuwe vergadering hebben gestemd.
“Wij vormen geen bedreiging voor de vrede, maar eerder een bedreiging voor degenen die ons willen domineren”, zei vicepresident Delcy Rodrigues van Venezuela. Er was een campagne tegen Venezuela, die begon in de internationale pers, met de mededeling dat “de Libanese Hezbollah een team heeft gestuurd om in Venezuela te vechten”. Vechten tegen wie? En op welk front? En waarom heeft Venezuela sowieso een groep strijders nodig, die de landen in het Midden-Oosten willen destabiliseren waarvan de regimes op het punt stonden omvergeworpen te worden en verdeeld te worden door het westen? Dit is weer een ander Amerikaans instrument om Venezuela te demoniseren.
Omdat de VS en de EU hebben besloten de verkiezingen te boycotten, hebben Guaidó en vier partijen – die een groot deel van de oppositie vertegenwoordigen – besloten te volgen. Venezuela heeft parlementsleden uit heel Latijns-Amerika, Italië, Ierland, België, Frankrijk en andere landen over de hele wereld gevraagd om getuige te zijn van hun transparantie en verantwoording.
Deze leden van verschillende parlementen hebben besloten het besluit van hun respectieve landen aan te vechten, met inbegrip van het Europees Parlement, dat de verkiezingen al vóór de verkiezingen heeft beoordeeld. Net als in Syrië, waar de presidentsverkiezingen medio 2021 worden gehouden en de internationale gemeenschap een grote agressieve campagne voert om ze te boycotten en vals te verklaren, zonder de wil van de bevolking te vertegenwoordigen (er zijn 5 à 6 miljoen vluchtelingen in het buitenland). Wat de wereld niet zegt, is dat de VS enorme druk uitoefenen om ervoor te zorgen dat deze vluchtelingen niet naar huis kunnen terugkeren, zodat de veroordeling van de verkiezingsuitslag door het Westen gerechtvaardigd lijkt.
Nogmaals, de redenen zijn vergelijkbaar in zowel Syrië als Venezuela: de resultaten en de keuzes van de bevolking zijn bekend en van degenen die zich tegen de Amerikaanse hegemonie verzetten, wordt verwacht dat ze winnen. Dat past zeker niet bij de Amerikaanse overheersing en geeft een slecht voorbeeld, dat andere bevolkingsgroepen zouden kunnen volgen.
Europese vertegenwoordigers die in Venezuela zijn geland en kieslokalen hebben bezocht en op de hoogte zijn gebracht van de werking van het systeem, zijn verrast door de transparantie en de nauwkeurigheid van het kiesstelsel. Ze werden bekritiseerd door hun parlement, dat hen eraan herinnerde dat zij het EU-parlement niet vertegenwoordigen. Degenen die besloten om met eigen ogen te komen kijken, reageerden door het EU-parlement eraan te herinneren dat zij verantwoording moeten afleggen aan de mensen die hen thuis hebben gekozen; zij vertegenwoordigen niet alleen het EU-parlement in Brussel.
“Met democratie wordt door Europa gespeeld, als het instemt met de schending van het internationaal recht en de verkiezingen veroordeelt voordat ze plaatsvinden. Het volk van Venezuela zal in volledige transparantie kiezen. We hebben nergens in Europa een transparant systeem gezien zoals in Venezuela. Dit is veel beter dan enig ander systeem”, zei Mick Wallace, de EU-afgevaardigde uit Ierland, die op persoonlijke titel met enkele van zijn collega’s aanwezig is.
De VS werkten in 2015 hard aan de omverwerping van het democratische systeem in Venezuela, en probeerden de Venezolaanse president Maduro te ontvoeren of te vermoorden met een drone. Het is het land met de rijkste oliereserves ter wereld, op zoek naar middelen van bestaan. Het wil zijn onafhankelijkheid beschermen en een goede relatie met alle landen onderhouden, ook met de VS. Zijn zware olie-industrie is afhankelijk van zijn raffinaderijen (die niet over reserveonderdelen beschikken) om zijn plaats in de internationale arena terug te winnen, economisch levensvatbaar te worden en het lijden van zijn bevolking te verlichten. De afhankelijkheid van olie voor zijn belangrijkste inkomen is een groot probleem, maar Venezuela heeft de wil om te vechten voor zijn waardigheid.
Copyright © https://ejmagnier.com 2020
Schrijf in voor een abonnement
Aan mijn lezers: Ik kan geen vrije toegang meer tot mijn artikelen aanbieden. De nieuwsindustrie is onder grote druk komen te staan door het neoliberalisme en de COVID lockdown. Helaas rest mij geen andere keuze dan om individuele ondersteuning te vragen. Door je in te schrijven ondersteun je de onderzoeksjournalistiek die nodig is voor een goed begrip van wat er in het Midden-Oosten (en Venezuela) gebeurt. Hartelijke dank aan iedereen die hieraan bijdraagt. – Elijah J. Magnier
De Vertaling is van Francis J.