Bron: Maurice García Menéndez, theprisma 23 november 2020 ~~~
Washington versterkt zijn steun in een tijd waarin de krachten die in conflict zijn met de Venezolaanse regering, geconfronteerd worden met hun grootste crisis van versnippering en verlies van steun onder de bevolking.
Maurice García Menéndez
De consultatiesessies namen in aantal toe na de verklaringen van Trump in Florida in juli, waarin hij toegaf dat Juan Guaidó – de plaatsvervanger die door het Witte Huis als president wordt erkend – zijn gezag leek te verliezen.
De leider van de Soluciones para Venezuela-partij, Claudio Fermín, merkte in dat verband op dat er een groep Venezolanen aanwezig was die het “in hun hoofd hebben gekregen dat degene die de leiding heeft de president van de Verenigde Staten is”, waarbij hij verwees naar oppositiepolitici die zich aan Amerikaanse orders houden.
Op de Amerikaanse ambassade in Bogotá-Colombia ontstaan plannen, zoals het zogenaamde Pacto Unitario [Eenheidspact] van Guaidó, dat faalde in zijn poging om een verenigd front te vormen in het gebied.
Washington en de extreme oppositie hebben een gezamenlijk plan om de parlementsverkiezingen van 6 december in diskrediet te brengen. Ze zijn van plan om een referendum te houden in hun kiesdistrict, in een poging om de termijn van het zelfverklaarde interim-bestuur te verlengen.
De Venezolaanse president Nicolás Maduro heeft het plan veroordeeld als een boycot van het verkiezingsproces voor herstel van de Nationale Vergadering (eenkamerparlement).
Volgens de Venezolaanse autoriteiten heeft Guaidó, in zijn door de VS gesteunde poging om de verkiezingen te de-legitimiseren, bij zijn collega’s gelobbyd om zich niet kandidaat te stellen of het verkiezingsproces te steunen, in sommige gevallen door hen om te kopen met Amerikaanse dollars.
Een andere interventionistische strategie van de Trumpregering bestaat uit het opleggen van sancties aan zijn tegenstanders die de democratie hebben omarmd en hun kandidatuur voor het parlement hebben aangekondigd. Deze druk was bedoeld om deelname aan de verkiezingen te ontmoedigen en werd aan de kaak gesteld door de leidende politieke krachten in het Zuid-Amerikaanse land, namelijk de regering en de democratische oppositie.
Daarom trok oppositieleider Henrique Capriles zijn steun aan de verkiezingen openlijk in, terwijl anderen, zoals de voorzitter van de Acción Democrática (AD), Bernabé Gutiérrez, zich tegen de strafmaatregelen verzette en zich verkiesbaar bleef stellen.
Paradoxaal genoeg roept het ministerie van Buitenlandse Zaken op tot eenheid onder de oppositie, maar zijn de subversieve en bemoeizuchtige plannen van het ministerie van Buitenlandse Zaken aanleiding geweest voor verschillende anticorruptiegroepen om hun verzet tegen deze agenda te verkondigen, waarbij ze extreemrechts verwijten alles te doen wat de VS wil, en mee te werken aan een staatsgreeppoging.
In die zin heeft het politieke blok Alianza Democrática [Democratische Alliantie] zich gedistantieerd van Washington en Guaidó die volgens hen “afwijken van de geest van onbaatzuchtigheid, nationalisme en nationale verantwoordelijkheid”.
Verschillende woordvoerders van een coalitie bestaande uit Avanzada Progresista [Progressive Advance], Comité de Organización Política Electoral Independiente (COPEI), El Cambio [The Change, AKA Hope for Change], Cambiemos [Let’s Change] en Acción Democrática [Democratische Actie], zijn het eens geworden over een platform om de institutionele orde te herstellen en van het parlement het belangrijkste forum voor politieke dialoog te maken.
Onlangs heeft de radicale oppositie het door de VS voorbereide Democratische Overgangskader voor Venezuela aanvaard, waarin wordt opgeroepen tot het aftreden van president Maduro en tot een versoepeling van de economische wurgingstactieken als onderdeel van het regimechange-beleid.
De aanstaande overgang naar een ‘Democraten’-regering onder leiding van Joe Biden zou de tactiek van deze plannen kunnen beïnvloeden, terwijl de strategische doelstelling om de fundamenten van het Bolivariaanse proces te ondermijnen behouden blijft.
Naast de steun aan de vermeende parallelle regering van Juan Guaidó heeft Washington de afgelopen twee jaar zijn beleid van economische wurging geïntensiveerd door middel van dwangmaatregelen en het bevriezen van Venezolaanse tegoeden in het buitenland, in een poging om sociale onrust in de natie te veroorzaken. (PL)