Bron: laiguana.tv 21 mei 2020 (SP)~~~
De analyse van de implicaties van de nieuwe onthullingen van Amerikaanse huurling Luke Denman, was het belangrijkste onderwerp waarover de filosoof en expert in politieke communicatie Miguel Ángel Pérez Pirela deze donderdag 21 mei tijdens de 95ste editie van het programma Desde Donde Sea (From Wherever) een lezing gaf.
Een vogel die zingt om Guaidó en Colombia, die naakt achterblijven.
Pérez Pirela begon de uitzending met een verwijzing naar de discussie die gisteren in de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties heeft plaatsgevonden over de invasie van huurlingen in Venezuela in de afgelopen dagen. Alleen op deze manier is het mogelijk om te begrijpen waarom de Bolivariaanse regering deze datum heeft gekozen voor de bekendmaking van de meest recente getuigenis van de ex-Groene Beret Luke Denman, die door de Venezolaanse autoriteiten is aangehouden omdat hij deel uitmaakte van de zogenaamde “Operatie Gideon”, waarmee Washington bloedig een marionettenregering wilde opdringen, met Juan Guaidó als het bekendste gezicht.
In dit verband benadrukte hij dat de kwestie aan de Veiligheidsraad is voorgelegd op verzoek van Rusland – een land dat een permanente zetel heeft en dus het recht om in het instituut een veto uit te spreken – en dat het de moeite waard is om de reacties van de Verenigde Staten en Colombia, landen die rechtstreeks betrokken zijn bij de agressie, in herinnering te brengen.
In het geval van de Verenigde Staten beschreef de vertegenwoordiger de bijeenkomst als “tijdverspilling”, terwijl de Colombiaanse woordvoerder zijn deelname aan de operatie categorisch ontkende en zich aansloot bij de Amerikaanse stem, door uit te drukken dat hij zijn tijd verspilde aan die bijeenkomst.
Bij de meest recente gebeurtenissen, die niet alleen door de Venezolaanse autoriteiten maar ook door de Colombiaanse pers aan het licht zijn gekomen, is het “Los Pachencas”-kartel echter rechtstreeks betrokken, een criminele groepering die aan de westkust van Colombia opereert, onder andere in Opper-Guajira, waar de logistieke details van de invasie zijn afgerond en van waaruit de schepen met de huurlingen naar Venezuela zijn vertrokken.
Ook was het volgens de onthullingen van Luke Danmon “Los Pachencas” die de beschikbare wapens aan de huurlingen leverde, evenals de logistiek van de laatste fase, omdat drugshandelaar Elkin López, alias “Doble Rueda”, er deel van uitmaakte.
De onthullingen van van Luke Denman hebben ook Leopoldo López – “eeuwige aspirant van Miraflores (de regering)” en de architect van Juan Guaidó’s huidige functie – in een kwaad licht gezet, aangezien hij degene zou zijn geweest die Jordan Goudreau in contact bracht met Clíver Alcalá Cordones en Antonio Sequea.
Deze alliantie, blijkbaar gepromoot door López, was geformeerd dankzij het feit dat Alcalá en Sequea volgens de versie van de huurling verantwoordelijk waren voor het zogenaamde “Venezolaanse hoofdstuk”. De bijeenkomst vond plaats tijdens de ontwikkeling van het “Concert voor de Vrede”, in februari 2019, een gebeurtenis die, zoals men zich zal herinneren, diende als rookscherm voor een poging tot landinval uit het buurland, tijdig gestopt door de gezamenlijke actie van de Bolivariaanse Nationale Strijdkrachten en het Venezolaanse volk.
Denman’s meest recente onthullingen wezen uiteindelijk letterlijk naar “het ezelsvriendinnetje” Juan Guaidó, aangezien de ex-green-beret man verklaarde dat Jordan Goudreau geen reden zou hebben om hem niet te vertrouwen, maar als iemand “verkeerde beslissingen” zou nemen, was het volgens hem wel Guaidó. Bovendien verzekerde hij dat deze beslissingen de groep zouden hebben “gedesoriënteerd”, waardoor Guaidó indirect werd beschuldigd van het mislukken van Operatie Gideon.
Deze laatste bekentenis ligt, naar de mening van Perez Pirela, dicht bij een bepaalde opiniematrix (denktrend) die in Miami wordt ontwikkeld, volgens welke Juan Guaidó, wetende dat hij uit het spel was, beroofd van alle geloofwaardigheid, zou hebben gewed op het “desoriënteren” van de paramilitaire groep, met het doel om het pan bewust te laten falen.
Op basis van zijn inschatting, herinnerde hij eraan dat Guaidó, als de doelstellingen van het tussen hem en Silvercorp gesloten criminele contract waren vervuld, hoogstwaarschijnlijk zijn eigen staatsgreep zou hebben gepleegd; dit in verband met het feit dat, zoals Machiavelli in de 16e eeuw zei, huurlingen kunnen helpen om sneller aan de macht te komen, maar ze worden verkocht aan de hoogste bieder en iemand met de beperkingen van deze extremistische parlementariër, zou nauwelijks in staat zijn geweest om ex-Groene Baretten met ervaring in Irak en Afghanistan onder controle te krijgen.
Naar aanleiding van de verklaringen van de misdadiger Luke Denman vermeldde de deskundige dat Guaidó de oorlogsuitbestedende aannemer SilverCorp zou hebben geselecteerd, in de veronderstelling dat zowel hij als J.J. Rendón ervan uitgingen dat Jordan Goudreau dicht bij de kring van Donald Trump zat en dat dit de openlijke deelname van de Amerikaanse regering aan de acties makkelijker zou kunnen aantonen
De Amerikaanse betrokkenheid was echter niet alleen bedoeld om de operatie te legitimeren, maar ook om een zondebok te vinden.
Dit zou de reden zijn geweest – en niet het gebrek aan financiering – die Juan Guaidó ertoe heeft aangezet om de DEA te betrekken. Letterlijk, “om de stront uit hen te halen” uit het plan, zoals Denman de lokale autoriteiten vertelde.
Een lonende inspanning: Venezolaanse inlichtingendienst en haar bevindingen in Colombia…
Tegelijkertijd heeft de filosoof, terwijl hij commentaar gaf op de laatste getuigenis van de ex-Green Beret, de verklaringen die de minister van Communicatie en Informatie, Jorge Rodriguez, de afgelopen dagen in verband met deze kwestie heeft afgelegd, gereconstrueerd.
Op 18 mei erkende eveneens de sectorale vicevoorzitter van Communicatie, Toerisme en Cultuur dat (de regering in) Miraflores agenten in Colombia liet infiltreren, waardoor de regering van president Nicolas Maduro de invasie op tijd kon stoppen en geluidsopnamen die maandenlange gesprekken tussen Clíver Alcalá Cordones en congreslid Hernán Alemán registreerden, te pakken kon krijgen.
Eveneens zei Rodríguez dat belangrijke sectoren binnen de Colombiaanse strijdkrachten het niet eens zijn met het feit dat het grondgebied van hun land wordt gebruikt als bastion om Venezuela binnen te vallen en dat militair geweld wordt gebruikt om het buurland aan te vallen, waardoor het leven van Colombiaanse soldaten op absurde wijze in gevaar wordt gebracht.
De reactie van de Colombiaanse regering kwam de volgende dag, van haar minister van Defensie, Carlos Holmes Trujillo, die zei dat ze “een eventueel” lek van informatie binnen de strijdkrachten van dat land aan de Venezolaanse regering zouden onderzoeken, en zo het begin van een achtervolging op die informanten aangaven.
Tot slot heeft de minister vandaag, 21 mei, erkend dat de regering dankzij het werk van de Venezolaanse inlichtingendienst en de medewerking van Colombiaanse militairen, die teleurgesteld waren over de prestaties van hun land, in staat was om Operatie Gideon af te breken.
Trump’s stuiptrekkingen om niet te falen op weg naar herverkiezing
Gisteren, toen de bijeenkomst plaatsvond in de Veiligheidsraad en de vertegenwoordigers de Verenigde Staten benadrukten dat ze hun tijd verspilden, bedreigde Trump de Bolivariaanse regering opnieuw. “We hebben je omsingeld. We hebben ze omsingeld op een niveau dat niemand kent (…)”. “Er zal iets gebeuren in Venezuela, omdat ze het niet langer kunnen uitstaan,” zei de directeur van LaIguana-TV, die ook de woorden van de president beschreef als typerend voor cowboys van het Wilde Westen in de 19e eeuw.
Zijn geschreeuw voorkwam echter niet dat China en Rusland tijdens de bijeenkomst de agressie van de Verenigde Staten tegen Venezuela ondubbelzinnig afwezen en de onmiddellijke stopzetting ervan eisten.
Voor de goede toehoorder was dat geen loze kreet, aangezien de Russische Federatie via haar woordvoerder, María Zajárova, de aanwezigheid van vier oorlogsschepen in de wateren van het Caribisch gebied, en een met kernwapens uitgerust vliegtuig, allemaal zeer dicht bij de Venezolaanse kust, in twijfel trok en de actie beschreef als een poging tot een zeeblokkade.
Deze Amerikaanse bewegingen zouden tot doel hebben de vijf tankers met benzine naar Venezuela, die volgens verklaringen van de ambassadeur van Teheran in Caracas, de komende dagen zouden moeten aankomen, te laten zinken.
Deze spanning is voor Miguel Ángel Pérez Pirela zeer delicaat, en in de komende dagen zou “alles” kunnnen gebeuren, afhankelijk van wat Donald Trump kiest. Zo vroeg hij zich af: “Zal gezonde intuïtie van Donald Trump het debacle dat zijn land doormaakt als gevolg van de Covid-19-pandemie erger voorkomen of zal hij de oorlogskaart spelen, als een laatste wanhopige poging om zich te verzekeren van herverkiezing bij de verkiezingen van november?” Hij denkt dat het antwoord daarop zeer binnenkort zal komen.
In wiens handen is de Venezolaanse oppositie?
Na de bekentenissen van de huurlingen en de gesprekken van Clíver Alcalá met Hernán Alemán en Antonio Sequea vindt de analist het noodzakelijk om zich af te vragen wie de Venezolaanse oppositie bezit.
Verwijzend naar de vreselijke audios van Alcalá’s gesprekken met Sequea en Alemán, wees hij erop dat deze heren met absolute onverschilligheid over moorden spraken en deze zelfs beschouwden als een geldig middel om hun doel te bereiken.
Zo spraken ze over de voormalige directeur van de Bolivariaanse Inlichtingendienst (Sebin), Manuel Christopher Figueras, die de acties van de mislukte staatsgreep van 30 april 2019 plande en eerst naar Colombia en daarna naar de Verenigde Staten vluchtte. Alcalá Cordones zei dat de Trump regering had aangeboden de sancties tegen hem op te heffen in ruil voor informatie, maar Christopher was niet in staat geweest om zijn beloftes waar te maken en koos ervoor om te liegen tegen de gringos, die erachter kwamen en hem niet de aangeboden extraatjes gaven.
De leugen was volgens Alcalá dat de ex-generaal “de doden in de kast had verstopt”, en dat betekende zijn lot, iets wat eerder al zou zijn gebeurd met Alejando “El Tuerto” Andrade, een nationale schurk, gezocht voor misdaden van corruptie, die met het verduisterde geld naar Miami vluchtte. Daar werd hij berecht voor het witwassen van geld en veroordeeld tot 10 jaar gevangenisstraf. Hij probeerde zijn straf te verminderen door “informatie aan te bieden” over vermeende corruptie in Venezuela, maar hij kon niets bewijzen van wat hij zei en hem werd de strafvemindering ontzegd.
Hij herinnerde eraan dat “de Amerikaanse regering en de DEA maffiaorgnisaties zijn” en dat, zoals bij alle maffiaorganisaties, mensen weten wanneer ze binnenkomen, maar niet wanneer of hoe ze zullen vertrekken, als ze dat überhaupt zullen.
Het is dus duidelijk dat de Venezolaanse oppositie wordt beheerst door moordenaars en maffiosi, en hun stilzwijgen maakt hen medeplichtig, net zoals ze ooit medeplichtig waren aan het terrorisme dat in 2017 door de “guarimberos” werd ontketend, die vervolgens gesteund werden door de Voluntad Popular (Popular Will) – de partij van Leopoldo López, Lilian Tintori, Freddy Guevara en Juan Guaidó – en First Justice – Julio Borges, Miguel Pizarro, Capriles, onder andere – maar de facto gesteund door het merendeel van de oppositieleiders.
De herinnering wordt relevant, want vandaag is de derde verjaardag van de moord op Orlando Figuera, een jonge Venezolaan die levend werd verbrand door terroristen van het filo-fascistische extremisme van de oppositie, aangemoedigd door de Popular Will and Justice First onder de ongerechtvaardigde beschuldiging dat hij “eruit zag als een Chavista”.
De kwelling van Figuera, die Pérez Pirela zich herinnerde, werd op video opgenomen door zijn agressors en niemand hielp hem. Ook heeft niemand de verantwoordelijkheid genomen. De enige “fout” van dit slachtoffer was om op het verkeerde moment op de verkeerde plaats te zijn.
Vandaag de dag blijven deze misdaden tegen de menselijkheid grotendeels ongestraft en zijn de verantwoordelijken nog steeds vrij.
Suggestie voor het lezen: Teoría general de la política (Algemene theorie van de politiek), door de Italiaanse filosoof Norberto Bobbio (1909-2004).