NAVO,Oekraïne,Rusland |
15 oktober 2022

De oorlog in Oekraïne woedt voort, zonder dat het einde in zicht is. De mensen lijden en de vrees groeit dat het conflict zich zou kunnen uitbreiden en er zelfs kernwapens aan te pas zouden kunnen komen. Veel goedbedoelende mensen roepen op tot een staakt-het-vuren en onderhandelingen.

We willen allemaal vrede, maar het heeft geen zin oplossingen aan te dragen die geen rekening houden met wat in eerste instantie tot de oorlog heeft geleid:

In 1991, toen de Sovjet-Unie instortte, beloofde de Amerikaanse regering dat de NAVO zich niet naar het oosten zou uitbreiden. Maar sindsdien zijn alle 14 nieuwe NAVO-leden voormalige Sovjetstaten of bondgenoten. Zweden en Finland zullen zich naar verwachting spoedig aansluiten. Zowel Georgië als Oekraïne, die aan Rusland grenzen, hebben zich kandidaat gesteld. Dit zou de omsingeling van Ruslands westelijke flank voltooien. Het zou zijn alsof Rusland een anti-Amerikaanse militaire alliantie van alle Zuid- en Midden-Amerikaanse landen zou opbouwen en op het punt zou staan Mexico toe te laten. Uiteraard zouden de VS dit als een existentiële bedreiging zien.

Toen Oekraïne in 1991 voor het eerst een onafhankelijke staat werd, was er vrede tussen Oekraïne en Rusland. Maar in 2014 steunden de VS een gewelddadige, rechtse staatsgreep die een anti-Russische regering aan de macht bracht die openlijk steun verleende aan neonazistische, paramilitaire milities die vijandig staan tegenover de Russische minderheid in Oekraïne.

Deze nieuwe situatie, waaronder de slachting op 2 mei 2014 van ten minste 42 anti-coup demonstranten in Odessa door een fascistisch geleide menigte, werd door de sterk etnisch Russische gebieden in Oost- en Zuid-Oekraïne als een ernstige bedreiging gezien. Het resultaat was dat de Krim zich weer aansloot bij Rusland, waartoe het tot 1954 behoorde, en dat Donetsk en Luhansk in de Donbass-regio zich onafhankelijk verklaarden.

Toen kwamen Oekraïne, Rusland, Donetsk en Luhansk overeen dat deze twee entiteiten autonome gebieden zouden worden binnen een verenigd Oekraïne. Maar Oekraïne heeft de voorwaarden van die Minsk-akkoorden nooit uitgevoerd en in plaats daarvan een militaire campagne gevoerd om de separatistische regio te heroveren, waarbij zo’n 15.000 mensen zijn omgekomen.

Ondertussen hebben de VS en andere NAVO-landen minstens sinds 2014 regelmatig massale gezamenlijke militaire oefeningen gehouden met Oekraïne – te land, ter zee en in de lucht – tot aan de grenzen van Rusland.

In februari 2022 verhevigde Oekraïne zijn oorlog in de Donbass, wat Rusland ertoe aanzette in te grijpen met het verklaarde doel de bevolking van de Donbass te verdedigen en Oekraïne te “demilitariseren” en “denazificeren”. Of men het nu eens is met deze actie of niet, het was allesbehalve “onuitgelokt”.

Wat begon als een conflict tussen Rusland en Oekraïne is uitgegroeid tot een proxy-oorlog van de VS en de NAVO tegen Rusland, met Oekraïners als kanonnenvoer. Onvoorstelbare hoeveelheden wapens en financiële middelen zijn naar Oekraïne gevloeid.

Het is niet nodig om de Russische interventie goed te keuren om te zien dat de echte provocatie voor oorlog de meedogenloze uitbreiding van de NAVO naar het oosten was, de steun van de VS voor de rechtse, anti-Russische staatsgreep van 2014 en de voortdurende en zich uitbreidende oorlog van Oekraïne om de Donbass te heroveren.

Tegen deze achtergrond roepen wij alle vredes- en anti-oorlogsactivisten over de hele wereld op om te eisen:

Nee tegen alle VS/NAVO-steun voor Oekraïne!
Nee tegen alle militaire acties van de VS/NAVO in Oekraïne!
Nee tegen alle VS/NAVO-sancties tegen Rusland!
Nee tegen de NAVO en alle Amerikaanse oorlogen en bezettingen overal ter wereld!