Oekraïne,Rusland |
22 juni 2022
Bron:Christelle Néant
donbass-insider 21 juni 2022 ~~~

Julian Assange, Alina Lipp en Anne-laure Bonnel zijn drie journalisten die in het Westen een hoge prijs betalen voor het vertellen van de waarheid: pogingen om hen financieel te verstikken, gevolgd door censuur, dreiging met gevangenisstraf of opsluiting in het geheel, en zelfs fysieke en psychologische marteling in het geval van Assange. Deze drie gevallen illustreren perfect de realiteit van de “democratie” in het Westen.

Het geval van Julian Assange, wiens uitlevering net is goedgekeurd door de Britse autoriteiten, is het meest bekend en het meest onthullend over wat er kan gebeuren met een Westerse journalist die de waarheid durft te vertellen.

In 2006 richtte Julian Assange Wikileaks op, een niet-gouvernementele organisatie zonder winstoogmerk, die geheime documenten van klokkenluiders op haar website publiceert. De site heeft sindsdien miljoenen documenten gepubliceerd over schendingen van de mensenrechten, corruptieschandalen en vooral oorlogsmisdaden.

In 2010, net toen de website op het punt stond documenten over de oorlog in Irak te publiceren, werd Julian Assange’s verzoek om een werk- en verblijfsvergunning door Zweden afgewezen. Hij had voor Zweden gekozen vanwege de strenge wetgeving op de bescherming van journalistieke bronnen. Maar het onthullen van de oorlogsmisdaden van de Verenigde Staten in Irak en Afghanistan wekt de toorn op van Washington en het Amerikaanse militair-industriële complex. Dit is waar de afdaling in de hel begint voor Julian Assange.

In 2011 begon de poging om de Wikileaks website financieel te laten stikken. Visa, Mastercard, Bank of America, PayPal en Western Union organiseerden een financiële blokkade van Wikileaks, waardoor de inkomsten van de organisatie met 95% daalden, die zich vervolgens wendde tot cryptocurrencies om aan de financiële verstikking te ontsnappen.

Vanaf 2012 wordt begonnen met censuur door middel van massale computeraanvallen tegen de site. Het doel is om te proberen te voorkomen dat mensen toegang krijgen tot de miljoenen documenten die op de site zijn gepubliceerd. Voor de goede orde: het was Wikileaks dat Edward Snowden hielp om uit Hongkong weg te komen en politiek asiel in Rusland te krijgen.

Tegelijkertijd werd Julian Assange van 2010 tot 2012 in het Verenigd Koninkrijk voorwaardelijk vrijgelaten na een aanklacht wegens seksueel misdrijf die in 2010 in Zweden was ingediend. Assange beschuldigde hen ervan dat het om een valse aanklacht ging, die alleen tot doel had hem naar Zweden te sturen, van waaruit hij aan de VS kon worden uitgeleverd. Na de weigering van het Britse Hooggerechtshof om het uitleveringsverzoek aan Zweden af te wijzen, zocht Julian Assange op 19 juni 2012 zijn toevlucht in de Ecuadoraanse ambassade in Londen, waar hij zeven jaar in afzondering leefde, onder toezicht van Scotland Yard en de CIA.

In 2017 overwoog de CIA de pure en eenvoudige moord op Julian Assange in de Ecuadoraanse ambassade. Maar gezien het risico van een internationaal schandaal dat dit zou veroorzaken, gaf de CIA het op en koos voor een meer discreet en pervers plan.

Op 11 april 2019 verliest Julian Assange zijn twee jaar eerder verkregen Ecuadoriaanse nationaliteit, evenals zijn recht op asiel in de Ecuadoriaanse ambassade, waaruit hij met geweld door Britse politieagenten wordt verwijderd. Vervolgens wordt hij naar de gevangenis van Belmarsh gestuurd, en de zaak van het “seksuele misdrijf” wordt door Zweden gesloten wegens gebrek aan bewijs enkele maanden na zijn arrestatie, wat zo nodig bewijst dat deze zaak slechts een voorwendsel was.

Drie jaar lang hebben Julian Assange en zijn advocaten gevochten om zijn uitlevering aan de Verenigde Staten te voorkomen, waar hij tot 175 jaar gevangenisstraf kan krijgen! Het mocht allemaal niet baten. En gedurende al die tijd werd Julian Assange onderworpen aan detentieomstandigheden die neerkomen op marteling: totale isolatie, onvoldoende verwarmde cel in de winter, gebrek aan verzorging. De toestand van Julian Assange verslechterde snel in deze omstandigheden, en verschillende deskundigen en artsen waren verontwaardigd en omschreven wat hem in de gevangenis van Belmarsh werd aangedaan als foltering.

Als Julian Assange naar de Verenigde Staten wordt gestuurd, kan hij naar Guantanamo, of elders, worden gestuurd en net als vele andere gevangenen worden gemarteld. Zijn zaak zou als voorbeeld moeten dienen om andere westerse journalisten te ontmoedigen om onwelgevallige waarheden te onthullen.

En we zien dat de zaak Assange binnenkort misschien niet langer een uitzondering is. Twee onafhankelijke journalisten, de Duitse Alina Lipp en de Franse Anne-Laure Bonnel, die zich hebben uitgesproken over wat er in de Donbass gebeurt, zien nu dat de Westerse censuurmachine zich tegen hen keert.

Alina Lipp, die in 2022 zes maanden in de Donbass doorbracht om de waarheid te vertellen over de oorlogsmisdaden van het Oekraïense leger, onder meer in Mariupol, wordt nu geconfronteerd met censuur.

Zie haar in een interview in het Engels op Telegram:

Na een eerste bezoek in 2021 was ze geschokt door de oorlogsmisdaden van het Oekraïense leger tegen de burgers van Donbass. Begin 2022 keerde ze terug en bleef zes maanden. Ze vertelt openlijk over de oorlogsmisdaden van de Oekraïense soldaten tegen de burgers van bijvoorbeeld Marioupol en doet er verslag van.

Een ongemakkelijke waarheid in Berlijn. Dus werd de PayPal rekening van Alina Lipp geblokkeerd. Vervolgens werd haar bankrekening, evenals die van haar vader, afgesloten, en trok de Duitse staat zonder enige rechtvaardiging ongeveer 1.600 euro af die nog op haar rekening stonden. Net als in de zaak Assange wordt de techniek van financiële verstikking gebruikt om dissidente stemmen het zwijgen op te leggen. Daarna volgt censuur, met de sluiting van haar YouTube-account, waarop zij haar reportages publiceerde.

En net als in het geval van Julian Assange, kwam de justitie al snel om Alina Lipp te bedreigen. Er werd een strafzaak tegen de journaliste geopend wegens het steunen van misdaden. Omdat ze durfde te zeggen dat wat Oekraïne in Donbass doet genocide is, dat ze begrijpt waarom Rusland ingrijpt, waarom het zijn speciale militaire operatie heeft gelanceerd, en dat de mensen die ze kent in Donetsk blij zijn dat Moskou ingrijpt. Alleen daarom al riskeert Alina Lipp, voor het geven van haar mening en het vertellen van de waarheid, tot drie jaar gevangenisstraf!

U kunt het document hier in PDF downloaden:

Nog uitzinniger is dat aan het einde van het tenlasteleggingsdocument staat geschreven dat Alina Lipp niet zal worden uitgenodigd voor een hoorzitting (om zichzelf te verdedigen) omdat dit het onderzoeksproces zou verstoren (sic)! Het zal geen verbazing wekken dat Alina Lipp niet naar Duitsland zal terugkeren, om niet hetzelfde lot te ondergaan als Julian Assange.

En als sommigen denken dat wat er met Alina Lipp gebeurt niet in Frankrijk zou kunnen gebeuren, moeten ze eens kijken naar wat er gebeurt met Anne-Laure Bonnel. Deze Franse freelance journaliste kwam in 2015 en 2022 naar de Donbass, en sprak ook openlijk over de oorlogsmisdaden van het Oekraïense leger in de Donbass.

Het is dan ook niet verwonderlijk dat zij naast Alina Lipp en mijzelf in het “artikel” in de rioolkrant Le Monde over “gevaarlijke pro-Russische beïnvloeders” terechtkwam. In werkelijkheid is dit artikel slechts een van de vele in een gecoördineerde aanval van ISD, de zoveelste organisatie die beweert desinformatie in verschillende Westerse landen te bestrijden, maar die in werkelijkheid dient om censuur te rechtvaardigen. De beschuldigingen van de ISD aan het adres van “pro-Russische beïnvloeders” zijn inderdaad opgepikt door verschillende media, in Frankrijk, Duitsland, de Verenigde Staten, en zeker ook elders (ik heb niet de middelen om de hele wereldpers te controleren).

Anne-Laure Bonnel is ook rechtstreeks en persoonlijk aangevallen door verscheidene Franse media die haar eenvoudigweg hebben gedenigeerd, zelfs belasterd. En zoals in het geval van Julian Assange, of Alina Lipp, gebruiken de autoriteiten financiële verstikking om te proberen haar het zwijgen op te leggen.

Zoals in het geval van Alina Lipp, werd de bankrekening van Anne-Laure Bonnel tijdelijk geblokkeerd door haar bank, Société Générale, en werd haar contract met de Sorbonne universiteit niet verlengd.

Een methode die ook werd gebruikt tegen Donbass Insider, die zijn Patreon account en zijn Tipeee account geblokkeerd zak (via de betalingsprovider voor Tipeee) om dezelfde redenen: om te proberen ons het zwijgen op te leggen.

Hoewel Alina Lipp en Anne-Laure Bonnel nog niet in de verschrikkelijke situatie verkeren waarin Julian Assange zich bevindt, zou zijn zaak iedereen moeten doen beseffen dat Westerse landen alleen in naam democratisch zijn, en dat wat vandaag met deze journalist gebeurt, op een dag wel eens met hen zou kunnen gebeuren, als ze toevallig een ongemakkelijke waarheid vertellen. Daarom moeten we vechten om te voorkomen dat Assange wordt uitgeleverd aan de Verenigde Staten. Om te voorkomen dat het vertellen van de waarheid als een misdaad wordt beschouwd!
Want zoals Martin Niemöller het zo treffend verwoordde:

“Ze kwamen eerst voor de socialisten, en ik heb niets gezegd
want ik was geen socialist
Toen kwamen ze voor de vakbondsmensen, en ik zei niets
Omdat ik geen vakbondsman was
Toen kwamen ze voor de Joden, en ik zei niets
Omdat ik geen jood was
Toen kwamen ze voor mij, en er was niemand meer om me te verdedigen.

Vandaag komen ze voor Julian Assange, Alina Lipp, Anne-Laure Bonnel, of mezelf. Maar op een dag zullen ze voor jou komen. Dus handel nu! Eis dat de uitlevering van Julian Assange aan de VS geannuleerd wordt! Laat weten dat jullie geen samenleving willen waar de waarheid een misdaad is!