Chili |
2021-12-22
Bron: kawsachunnews 22 december 2021 ~~~

We spraken met Bruno Sommer, oprichter van El Ciudadano, een van Chili’s leidende progressieve mediakanalen. We bespraken wat Chili en de wereld kunnen verwachten van Gabriel Boric en de brede beweging die zondag voor een verpletterende verkiezingsoverwinning zorgde.

Ik kan me voorstellen dat er nu nog een gevoel van opgetogenheid heerst in de straten van Chili!

Natuurlijk is de overwinning van Boric en zijn Frente Amplio niet alleen een overwinning voor hun sector, maar voor alle sociale bewegingen die hem hebben gesteund. Deze verkiezing was uniek, met het hoogste opkomstpercentage sinds de “terugkeer naar de democratie”. Boric is de jongste president in de geschiedenis, 35 jaar oud, en kreeg meer stemmen dan enige andere president sinds de terugkeer van de democratie. Zijn 55,9% van de stemmen was 12 punten hoger dan Kast, wat het programma van transformatie een betere kans op regeerbaarheid geeft. Er is een gevoel van diepe vreugde bij links, en ernstige woede bij rechts. Kast heeft zijn nederlaag toegegeven, maar zijn aanhangers zijn, zoals we hier zeggen, “con un aji en el trasero” (met een chilipeper in hun achterste), dat wil zeggen, ze zijn woedend. Dit biedt een aantal kansen voor de toekomst van ons land.

Ideologisch gezien is Boric progressief, maar de situatie wordt gecompliceerder als we zien welke verschillende krachten zijn electorale coalitie vormen. Wie maakte deel uit van deze campagne?

Ik denk dat het belangrijk is om te beginnen met een blik op hoe Boric in de politiek komt. Zijn eerste prominente rol was die van voorzitter van de Federatie van Universitaire Studenten van Chili, hij volgde in die functie Camila Vallejo op (nu een wetgever van de Communistische Partij). Daarna wordt hij congreslid en binnen 10 jaar wordt hij president van de republiek. Hij wordt presidentskandidaat na een voorverkiezing, tussen hem, als vertegenwoordiger van de Frente Amplio, en Daniel Jadue van de Communistische Partij. Boric wint en wordt de kandidaat van het electorale front dat deze twee groepen vertegenwoordigt. In de tweede ronde, wanneer het alleen nog Boric tegen Kast betreft, steunen de oude traditionele partijen van de overgang naar de democratie Boric, waaronder de PPD, de Socialistische Partij (PS) en zelfs de Christen-Democratische Partij, die een centrumrechtse groep vormt en waarvan sommige delen zelfs als centrumrechts kunnen worden aangemerkt.

Tijdens deze campagne in de tweede ronde werd zijn coalitie van steun ongelooflijk breed en dat duwde Boric politiek naar het midden toen hij probeerde deze meerderheid te consolideren die hem in staat zou stellen de overweldigende overwinning te behalen die we zondag zagen. Dit heeft tot grote bezorgdheid geleid bij de sociale bewegingen die Boric steunen, velen willen niet dat hij met de centristen samenwerkt, maar men heeft besloten dat deze heroriëntatie naar het centrum een noodzakelijke stap was om te winnen en zo de programma’s van verandering en transformatie die links wil zien, tot stand te brengen. Het lijdt geen twijfel dat deze evenwichtsoefening een aantal spanningen zal veroorzaken, en we zullen zien hoe die de komende maanden tot uitbarsting zullen komen.

Een ander belangrijk punt om te onthouden is dat de persoon Boric, zijn imago en macht, op zich niet voldoende is. De samenstelling van de wetgevende macht is zodanig dat er een band is tussen de oppositie en de progressieve krachten, wat een enorm obstakel voor verandering is. Hoe kan Boric dan de door hem beloofde veranderingen doorvoeren? Via de constituerende conventie, het orgaan dat is verkozen om de nieuwe grondwet op te stellen. Dat is de ruimte van waaruit belangrijke transformaties kunnen worden gerealiseerd. De verkiezing van Boric is de garantie dat de constituerende conventie in staat zal zijn te werken en te functioneren gedurende de resterende zeven maanden die nog resten voordat zij de nieuwe grondwet moet voorleggen, waarover dan een referendum zal worden gehouden. Als Kast was verkozen, zou zijn eerste daad zijn geweest een mechanisme te vinden om dat grondwetgevend proces stop te zetten.

Denkt u dat Boric met de Communistische Partij zal regeren? Of zal hij ze buitensluiten? Ze hebben meningsverschillen gehad over zaken als Cuba en Venezuela.

Ik denk dat Boric de afspraken die hij met de Communistische Partij heeft gemaakt zal respecteren. In principe is Boric een kandidaat van zowel de Frente Amplio als de Communistische Partij. Alle traditionele partijen hebben zich pas later bij de campagne aangesloten. Boric is de kandidaat van die oorspronkelijke alliantie van Frente Amplio-Communistische Partij. Dus ja, ik denk dat Boric de Communistische Partij een plaats in de regering zal gunnen, ook al zijn de centristische delen van zijn tweede-ronde-coalitie daartegen gekant.

Bovendien is hier een felle anticommunistische campagne gevoerd, is Boric bestempeld als communist en aangevallen met alle stroman-argumenten die bij deze anticommunistische retoriek in Chili horen. Maar ik denk dat al dit nepnieuws niet doorgedrongen is tot het hart en de geest van Gabriel Boric. Ik denk dat hij de Communistische Partij de rechtmatige plaats in de regering zal geven. Buiten deze huidige alliantie is Boric zelf goed bevriend met Camila Vallejo en deelt hij een generatie van strijd met Karol Cariola. Deze mensen zijn zijn persoonlijke vrienden, en het zijn twee belangrijke leden van de Communistische Partij. Ik ben er zeker van dat zij kabinetsministers zullen worden, en ik ben er zeker van dat andere ministeries door leden van de Communistische Partij zullen worden geleid. Ik kan niet zeggen hoeveel! Misschien zullen drie ministeries in handen zijn van de Communistische Partij.

De Bolivianen waren verrast toen de oppositiekandidaat, Kast, genadig zijn nederlaag toegaf. We zijn er hier aan gewend dat de oppositie gewelddadige groepen mobiliseert en “fraude” roept als verklaring voor haar gebrek aan verkiezingssteun. Zal deze democratische geest blijven bestaan? Of zullen we een destabilisatiecampagne van de oppositie zien?

In het belang van mijn land hoop ik van harte dat een dergelijke destabilisatiecampagne er niet komt. We moeten echter niet naïef zijn. De aankondiging van Kast was respectvol en in de democratische geest, maar kijk eens hoe op maandag, één dag na de overwinning van Boric, onze munt ineenstortte ten opzichte van de dollar, de aandelenmarkt in chaos werd gedompeld. Vandaag zijn de zaken op dat front enigszins gestabiliseerd, maar ik denk dat de destabilisatiepogingen tegen de agenda van verandering zullen komen in de vorm van economische verstikking.

Ik hoop dat dit niet gebeurt, maar die economische oorlog tegen de democratische regering van Boric, als die al plaatsvindt, zal eerder van binnen dan van buiten Chili komen. Ik denk niet dat Europa zal proberen de kapitaalstromen naar Chili af te snijden, integendeel, zij zal proberen de banden aan te halen. Evenzo is mij verteld dat het team van Boric ontmoetingen heeft gehad met figuren uit de financiële sector in Noord-Amerika. Ik denk dus dat als er een destabilisatiecampagne wordt gestart, deze zal worden geleid door kapitalisten in het land zelf, omdat voor sommigen van hen de agenda van Boric hun belangen kan beïnvloeden.

Ik hoop dat we de problemen kunnen oplossen door een democratische dialoog in plaats van door economische oorlog en boycot, maar we mogen niet naïef zijn, we moeten er klaar voor zijn. Chili’s leidende kapitalisten controleren niet alleen de banken, maar ook de media; deze particuliere banken zijn de directe eigenaars van de belangrijkste mediakanalen van het land, iets wat in de meeste landen ter wereld niet is toegestaan. Ik denk dat het belangrijk is dat Boric banden aanknoopt met alternatieve mediakanalen in Chili, omdat er een strijd om het verhaal zal ontstaan en Boric in dit verband een visionair moet zijn en een inspanning moet steunen om de pluraliteit van de media te vergroten, zodat het publieke debat evenwichtig en eerlijk kan zijn. We weten wat het standpunt van de grote mediakanalen zal zijn. We weten welke belangen zij vertegenwoordigen.

Boric verklaarde in een eerder interview dat hij volledige diplomatieke betrekkingen met Bolivia zou willen aanknopen. Denkt u dat de Chilenen er klaar voor zijn om op een zinvolle manier betrekkingen met Bolivia aan te knopen, ondanks de conflictgeschiedenis tussen onze twee landen?

Binnenin Boric’s hart weet ik dat die betrokkenheid er is, die droom van Latijns-Amerikaanse eenheid. Ondanks het feit dat hij zijn discours heeft gematigd met als doel zijn steun voor deze verkiezingen te verbreden. Ik denk dat veel Chilenen dit ook willen, maar Boric zal een onderwijsproces moeten leiden om alles af te leren wat ons als kinderen is geleerd over waarom we vijandig tegenover Bolivia moeten staan, over de mythe dat Bolivia in de jaren 1800 de Pacifische Oorlog is begonnen, terwijl het in werkelijkheid een oorlog was tussen buitenlandse ondernemingen die onze volkeren in een oorlog dreven. Wij hebben de taak om een nieuwe officiële geschiedenis van het Chileense volk te schrijven en ik denk dat Boric zich voor zo’n project wil inzetten.