Bron: Jeff Mackler, counterpunch 28 juli 2020 ~~~
Dat Rusland de Taliban financiële steun heeft betaald om 18 Amerikaanse en “coalitie”-soldaten in Afghanistan te doden, staat op zijn zachtst gezegd ter discussie. Zowel de Democraten als de Republikeinen halen verschillende en tegenstrijdige officiële Amerikaanse inlichtingendiensten aan voor de geloofwaardigheid van deze laatste episode van de Nieuwe Koude Oorlog. Op 9 Juli melde de New York Times, “De C.I.A. – evenals analisten op het Nationale Centrum van het Contra-terrorisme – toonde middelgroot of gematigd vertrouwen in die conclusie. Het National Security Agency, dat meer waarde hecht onderscheppingen van communicatie, was sceptischer, hebben de ambtenaren gezegd.”
Net als bij de beschuldigingen van de Democraten dat Vladimir Poetin en zijn mensen de verkiezingen van 2016 hebben vervalst – zonder enig bewijs van manipulatie van een enkele stembus of computerstemmachine waar dan ook in de VS – leiden de topmanagers van de Democratische Partij van de Koude Oorlog vandaag de dag leiden de bemoeienissen dat de VS hun sancties tegen Rusland verhogen, terwijl ze president Trump ervan beschuldigen dat hij zacht is voor “tirannen” over de hele wereld.
Bi-partijdige bluf en bluf rondom de 19-jarige oorlog van de V.S. op Afghanistan – de langste oorlog van de V.S. in de geschiedenis – de verdraaide “grote leugen” van de oorlogszuchtige gevestigde media’s, in wiens reportages letterlijk de bomen van het bos ontbreken, of beter, voor een handvol vermeende twijgen op de bomen.
De waarheid over de Afghaanse oorlog
De waarheid over de Afghanistanoorlog is grimmig en afschuwelijk. Na 19 jaar en 2 biljoen dollar aan uitgaven van het Pentagon, na het inzetten van meer dan 120.000 Amerikaanse troepen op het hoogtepunt van de oorlog – de helft van hen van door de VS betaalde Blackwater en andere geprivatiseerde huurlingen en oorlogsmisdadigers die aan niemand verantwoording verschuldigd zijn – na meer dan 460.000 direct en indirect gedode burgers en 2.400 dode Amerikaanse troepen en nog eens 20.660 gewonden, gaat de oorlog door. De Amerikaanse regering evenwel, en niet haar opgelegde marionettenregering van krijgsheren en corrupte corporatieve intriganten, onderhandelt over een “vredesverdrag” met de islamitische theocratische Taliban, die een groot deel van landelijk Afghanistan bezetten. De laatste onderhandelingen zouden opgeschort zijn, omdat de Taliban er niet mee instemmen om sommige gevangenen van de VS vrij te laten.
De bovenstaande cijfers, met uitzondering van de 360.000 indirect gedoden als gevolg van de Amerikaanse oorlog, zijn de officiële cijfers van het Amerikaanse Ministerie van Defensie. Zij laten de geschatte 55.000 doden onder de door de V.S .opgeleide en gefinancierde Afghaanse Legerkrachten evenals de doden en de gewonden onder de door de V.S. georchestreerde ,,coalitie” van een dozijn naties die aan boord worden gebracht om een ,,internationale” verschijning aan de ,,war on terror” te verlenen. Wij voegen aan deze verschrikking de doden en gewonden in naburig Pakistan toe, waar de V.S. ongestraft, zo lang als de oorlog duurt, hebben gebombardeerd. Na 19 jaar, waarin het Pentagon “experimenteerde” met het uitwissen van de ondergrondse bunkers van de Taliban met de grootste niet-nucleaire wapens ooit en met drones die constant op prooien jagen in afgelegen gebieden, blijven zo’n 25.000 Amerikaanse troepen in Afghanistan, waarvan de helft huurlingen en “contractanten”, georganiseerd door ondernemende Amerikaanse bedrijven in de zaken van de dood en de vernietiging voor de winst.
Wij herinneren eraan dat de oorlog van de V.S. tegen Afghanistan, die in 2001 na het 11 September bombarderen van het Centrum van de Wereldhandel wordt gelanceerd, begon toen de Afghaanse overheid, niet met om het even welke rol in het bombarderen van het World Trade Centrum werd belast,, maar met het herbergen van Osama bin Laden en zijn al-Qaida bondgenoten, waarvan beweerd werd dat ze zich in grotten in de Afghaanse bergen verborgen. Tijdens de interventieoorlog van de Sovjet-Unie van 1979-89 in Afghanistan – een dodelijke oorlog die het recht op zelfbeschikking van die arme natie schond – waren de Al-Qa’ida-troepen van Bin Laden en die van enkele van de zeven facties van de jihadistische Mujahidin, bewapend en gefinancierd door de regering van de VS. Bin Laden, die later de verantwoordelijkheid voor de aanslag van 9/11 opeiste, werd in 2011 door de SEAL’s van de Amerikaanse marine in Pakistan vermoord. Maar de Amerikaanse oorlog gaat tot op de dag van vandaag door. Niet voor vrijheid en democratie, dat is zeker, maar voor “geopolitiek voordeel” – dat wil zeggen, buit.
Sinds het begin van de Amerikaanse oorlog in 2001 is Afghanistan, met 80 procent rural gebied, de grootste illegale opiumproducent ter wereld. De opiumpapaveroogst produceert wereldwijd meer dan 90 procent van de heroïne en meer dan 95 procent van het Europese aanbod. In Afghanistan wordt meer land gebruikt voor opium dan in heel Latijns-Amerika voor de cocateelt. Verder zijn de lithiumreserves van Afghanistan, met een waarde van triljoenen dollars, het meest waardevol in de wereld, meer dan in Bolivia. Sinds 2011, is het financiele tak van het Pentagon met diverse bedrijfsgroepen geweest in onderhandelingen geweest over aan wie mijnbouwcontracten zullen worden verleend. Ook het goud, niobium, kobalt en andere mineralen uit Afghanistan zouden dit armste van de arme landen op aarde wellicht kunnen veranderen in een wereldwijd buitenlands mijnbouwknooppunt. Net als bij de Amerikaanse oorlog en bezetting van Irak, waar olie de buit was, zullen de bij het Pentagon favoriete Amerikaanse bedrijven waarschijnlijk eindigen met het leeuwendeel. De V.S. vecht voor lithium en goud en misschien een voet in de lucratieve drugshandel, zoals in de jaren tachtig van de vorige eeuw met het Colombiaanse Medellin-kartel… en ook voor vrijheid!
De Amerikaanse oorlog tegen Syrië gaat door
Vandaag de dag gaat de door de VS/NAVO georkestreerde oorlog tegen Syrië, met de steun van getrainde en bewapende jihadistische strijdkrachten op Amerikaanse militaire bases in Turkije, door, zij het met beperktere doelen dan de vorige Amerikaanse doelstelling van totale verovering en permanente bezetting. In die oorlog, die in 2012 begon, hebben door de VS gefinancierde, gewapende en getrainde strijdkrachten uit Saoedi-Arabië en elders op een gegeven moment meer dan twee derde van het land bezet. Op dat moment zaten de VS openlijk conferenties voor in Riyad, Saudi-Arabië en elders, waar de uitgenodigde gasten bijeenkwamen om de permanente verdeling van Syrië en zijn middelen te bespreken in het kader van het verwachte naderende vertrek van de Syrische president Bashar al-Assad.
Met de door de V.S. gesteunde jihadistische krachten, met inbegrip van al-Qaida en het daarmee verbonden al Nusra Front die raketten in de hoofdstad Damascus afvuren, geloofden weinigen dat het resultaat anders zou zijn. Zoals met Irak, na de verwijdering van de Saddam Hoessein-regering door de VS ten koste van 1,5 miljoen Irakezen, zouden de middelen van Syrië, zo niet zijn geografische grenzen, door de imperiale VS worden verdeeld op een manier die niet te veel verschilt van de Franse en Britse verdeling van het Midden-Oosten die na de Eerste Wereldoorlog werd opgelegd.
Het belegerde Syrië besliste echter anders. Als arme en onderdrukte natie maakte het terecht gebruik van zijn recht op zelfbeschikking en vroeg het zijn bondgenoten om hulp. Onder hen bevonden zich Iran, Rusland en de Hezbollah-troepen in Libanon die jaren eerder de Israëlische veroveringspoging hadden verslagen. De Amerikaanse oorlog tegen Syrië heeft het leven gekost aan 60.000 Syrische soldaten en naar schatting 500.000 burgers. Maar met de hulp van zijn bondgenoten keerde Syrië met succes terug en versloeg het de door de V.S./NAVO gesteunde jihadistische indringers, die met bruut geweld probeerden hun versie van de Sharia-wetgeving op te leggen aan een onwillige bevolking. In de loop van twee jaar werden deze jihadisten uit de ene na de andere bezette stad en regio verdreven. Een grote peiling onder de Syrische bevolking, georganiseerd door ORB International, een aan Gallop gelieerde organisatie uit Londen, gaf in deze jaren aan dat de Amerikaanse /NAVO strijdkrachten en hun hele ‘coalitie van de gewillige’ jihadistische bondgenoten de steun hadden van minder dan negen procent van de Syrische bevolking. De Assad-regering, die door de Amerikaanse media aan de schandpaal genageld en gedemoniseerd werd en ten onrechte beschuldigd werd van het gebruik van gifgas op haar tegenstanders, had daarentegen de steun van een aanzienlijke meerderheid.
Vandaag de dag blijft heel Syrië, met uitzondering van de noordwestelijke provincie Idlib, grenzend aan Turkije, waar de overblijfselen van Al-Qa’ida en zijn bondgenoten worden beschermd en bewapend door de VS, de NAVO en Turkije, onder de controle van de al-Assad regering, minus het vruchtbare en olierijke noordoostelijke gebied dat grenst aan Turkije, waar een contingent van zo’n 2.000 Amerikaanse troepen blijven om de Amerikaanse “belangen” te beschermen. “We houden de olie,” verkondigde de idiote imperiale president Trump toen hij werd aangevallen door de Democraten voor het beoogde verwijderen van de meeste van de Amerikaanse troepen uit Syrië! Intussen dreigen de VS en hun NAVO-bondgenoten openlijk met een bombardement op Syrië als het land zich zou inzetten om zich te bevrijden van de door de imperialisten gesteunde bezetters. Naar schatting werd de helft van de Syrische bevolking in interne of externe ballingschap gedreven tijdens deze imperiale oorlog van massamoord en vernietiging van de Syrische infrastructuur. En de gruwel gaat tot op de dag van vandaag door, want de eenzijdig opgelegde sancties van de VS hebben de Syrische economie tot een nauwelijks overleefbare niveau gereduceerd.
De Amerikaanse vernietiging van Iran
De Amerikaanse en Israëlische regeringen verbergen nauwelijks hun rol in de massale bombardementen van 2 juli op de Iraanse nucleaire onderzoeksfaciliteiten in Natanz. Een NYT artikel getiteld “Long-Planned and Bigger Than Thought: Strike on Iran’s Nuclear Program”, geschreven door de veteraan staf schrijver David E. Sanger en anderen, is vrij expliciet:
“Als Iran’s centrum voor geavanceerde nucleaire centrifuges na een explosie, blijkbaar ontworpen door Israël, in verkoolde ruïnes ligt, lijkt het langdurende conflict tussen de Verenigde Staten en Teheran te escaleren in een potentieel gevaarlijke fase…”
Sanger c.s. vervolgen: “Ambtenaren die bekend zijn met de explosie in Natanz vergeleken de complexiteit ervan met de verfijnde Stuxnet cyberaanval op Iraanse nucleaire installaties tien jaar geleden. In het geval van de episode van vorige week is de primaire theorie dat een explosief apparaat in de zwaarbewaakte faciliteit werd geplaatst, misschien in de buurt van een gasleiding. Maar sommige deskundigen hebben ook de mogelijkheid geopperd dat een cyberaanval werd gebruikt om de gastoevoer te activeren.”
De aanval op Natanz ging gepaard met een reeks bomaanslagen in heel Iran.
Trump’s voormalige C.I.A. directeur, Mike Pompeo, nu Secretary of State, heeft lang nauw samengewerkt met Yossi Cohen, die aan het hoofd staat van de Mossad, Israëls geheime spionage agentschap en tegenhanger van de C.I.A. “De twee mannen praten vaak,” schreef Sanger, “waardoor het moeilijk te geloven is dat Mr. Pompeo geen idee had over wat er zou komen, als het inderdaad een Israëlische operatie was,” en geen directe V.S. operatie.
Sanger voegt toe, “Cohen was een belangrijke speler in de geavanceerde reeks van cyberaanvallen, bekend als Olympische spelen die bijna 1.000 operationele centrifuges in Natanz – in de buurt van de site van de explosie en brand vorige week – een decennium geleden uitschakelde”.
Cohen was ook hoofd van de Mossad tijdens de vermeende “inbeslagname” van uiterst dubieuze “geheime Iraanse nucleaire documenten” en de bombastische presentatie ervan door de Israëlische premier Benjamin Netanyahu, die gebruikt werd om verdere extremen van de Amerikaanse sancties en aanvallen tegen Iran te rechtvaardigen.
En tot slot concludeerde Sanger: “Op de een of andere manier voelt het een beetje als een decennium geleden, toen de regering van George W. Bush de cyberoperaties overdroeg aan de regering Obama – als onderdeel van een brede heimelijke poging om het nucleaire programma van Iran te verlammen. Tegelijkertijd vermoordden de Israëli’s Iraanse wetenschappers.”
Vandaag de dag worden Amerikaanse oorlogsschepen ingezet om Iraanse olietankers tegen te houden die op weg zijn naar het door de VS geplaagde Venezuela, waarvan de oliereserves – de grootste ter wereld – bijna waardeloos zijn geworden door de VS opgelegde sancties, sabotage, een virtuele blokkade en een embargo. Volgens een voormalige VN-rapporteur hebben de Amerikaanse sancties, waaronder het blokkeren van voedsel en medische voorraden, het leven gekost aan 100.000 Venezolanen.
De Amerikaanse sancties en oorlogshandelingen tegen Iran en Venezuela hebben deze olierijke landen tot bijna hongersnood gereduceerd, en hun valuta tot bijna waardeloos.
Venezuela opnieuw aangevallen
Eind juni kondigde de speciale vertegenwoordiger van Trump voor Venezuela, Elliott Abrams, opnieuw een sanctieronde aan – maar niet alleen tegen Venezuela, dat bijna volledig geblokkeerd is, maar tegen elk bedrijf dat de invoer van goederen naar Venezuela op enigerlei wijze helpt. Mint Press verslaggever Alan Macleod gaf de details:
“Abrams heeft het voor elkaar gekregen om Lloyd’s Registrar uit Londen te dwingen de verzekering en registratie in te trekken voor schepen waarvan de VS meent dat ze helpen de blokkade te doorbreken, hetgeen betekent dat ze nergens ter wereld kunnen aanmeren. Het is gewoon het gedoe of het risico voor [bedrijven] niet waard,” zei hij vrolijk tegen Reuters. “Als er mensen zijn die niet meewerken… gaan we achter het schip aan, de scheepseigenaar, de scheepskapitein. Amerikaanse burgers die het embargo overtreden, zitten al 30 jaar in de gevangenis.”
McLeod gaat verder: “De macht en invloed van Washington hebben de Venezolaanse economie tot stilstand gebracht, met de olie-export op het laagste niveau in de moderne geschiedenis… Sancties zijn een tweeledig streven, beginnend onder president Obama in 2015, die een ‘nationale noodtoestand’ afkondigde vanwege de ‘ongewone en buitengewone dreiging’ die Venezuela vormde voor de Verenigde Staten.
Om niet achter te bijven, beweerde de favoriete presidentkandidaat van de democraten, Joseph Biden: “Trump heeft grote woorden tegen Venezuela, maar bewondert misdadigers en dictators als Nicolas Maduro. Als president zal ik naast het Venezolaanse volk staan en voor de democratie.”
Biden’s makkelijk te scoren aanklacht tegen Trump en het streven om in 2020 stemmen te winnen van de rechtse Venezolaanse en Cubaanse gemeenschappen in ballingschap in Florida, heeft een Democratische Partij Super PAC Biden’s koude oorlog geloofsbrieven aangeprezen door niet alleen Trump met Maduro te vergelijken, maar ook met zijn voorganger Hugo Chavez en voormalig Cubaans leider Fidel Castro!
Ondanks deze fanatieke op emoties inspelende retoriek van Trump en Biden en hun tweelingpartijen, dendert de Amerikaanse oorlogsmachine voort. Constant bedreigende Amerikaanse oorlogsschepen patrouilleren in de wereld, van de Zuid-Chinese Zee tot aan de Perzische Golf, de Middellandse Zee, de Caraïben, de Arctische wateren, beide kusten van Afrika en nu voor de kust van Venezuela, waarbij in alle gevallen naar (eenzijdige) beweringen van het Pentagon en het Defensiedepartement wordt verrwezen, om de hele wereld als een bedreiging voor de zogenaamde Amerikaanse nationale veiligheidsbelangen te schetsen.
Genocide in Jemen en daarbuiten
De VS is een partner van Saoedi-Arabië in de lopende genocidale oorlog tegen de bevolking van Jemen, waar miljoenen mensen omkomen door de wapens die de VS aan de Saoedische indringers levert, en door hongersnood en cholera. Elders in de wereld zorgen de door de VS gesteunde en geïnstalleerde dictators voor de “belangen” van de bedrijven op elk continent, waarbij ze de doodstraf of openlijke oorlog inzetten tegen alle krachten die de heerschappij van het land in twijfel trekken. Zijn verlammende economische sancties worden opgelegd aan 37 naties; het stelen van activa in overzeese bankrekeningen, zoals met Venezuela, en het opleggen van staatshoofden door middel van geweld of gemanipuleerde verkiezingen zijn de historische overheidspraktijk van de V.S. geweest. In de moderne tijd is het stelen van wetenschappelijke ontdekkingen met cyberattacks de norm. Drone wars, death squad assassination wars, Special Operations wars, geprivatiseerde legeroorlogen en open oorlogen die de fundamentele infrastructuur van elke natie bijna onmiddellijk vernietigen behoren tot de dagelijkse bipartisane akties. De Obama regering regelde zeven Amerikaanse oorlogen.
Het Amerikaanse geheime bewakingsapparaat heeft geen rivaal op aarde. Zijn “vijanden” en “bondgenoten” van het moment zijn bijna weerloos in zijn kielzog. In naam van de “nationale veiligheid” behoudt de VS het vermogen om de hele bevolking, zo niet die van de wereld, te bespioneren. 1.100 Amerikaanse militaire bases in 80 landen staan klaar voor actie. Het Verenigd Koninkrijk, Frankrijk en Rusland hebben er samen 30. China heeft er 11.
Terwijl de gruwel van ‘s werelds meest dodelijke pandemie in een eeuw de wereldkoppen heeft veroverd, werkt de Amerikaanse oorlogsmachine vandaag de dag ononderbroken aan vreselijke daden die grotendeels aan het zicht van het publiek zijn onttrokken.
De VS staat op de eerste plaats wat betreft COVID-19 gevallen…
De eindeloze Amerikaanse imperiale drang naar macht en winst is niet beperkt tot het internationale toneel. In het licht van de COVID-19 pandemie, toen de gemiddelde dagelijkse nieuwe gevallen in de VS gedurende een paar weken “topten” met tegen 22.000 per dag, alle vijftig staten, negeerden ze de waarschuwingen van de wetenschappelijke gemeenschap, en begonnen met de uitvoering van plannen voor een terugkeer naar het werk. De loonslaven van het kapitalisme werden beschouwd als vervangbaar in vergelijking met de winsten die ze uit hun arbeid haalden. Mensenlevens, in de VS en in de rest van de wereld, zijn ondergeschikt aan de kapitalistische winsten. Vandaag de dag, met meer dan 4 miljoen, staan de VS op de eerste plaats in de wereld wat betreft het aantal COVID-19 infecties, goed voor meer dan een kwart van het totaal aantal gevallen in de wereld. Met de “veilige” heropening criteria ingezet, is het dagelijkse aantal infecties gestegen tot 70.000 met opnieuw meer dan 1.000 sterfgevallen per dag en een stijgende lijn! De Johns Hopkins Universiteit meldde dat de VS een sterftecijfer van 44,11 per 100.000 mensen heeft, en op de vierde plaats staat van de landen die het meest getroffen zijn door het coronavirus!
Net zo systemisch – dat wil zeggen institutioneel – als racisme is ingebed in het weefsel van de Amerikaanse samenleving, zo is de stemmingmaking voor oorlog, uitbuiting, milieuvernietiging en klimaatcatastrofe in al hun ontelbare en gruwelijke vormen. Vandaag de dag, voor het eerst sinds lange tijd, komen er in de VS en in de rest van de wereld massale krachten op om de dodelijke machtspositie van het kapitalisme aan te vechten en een toekomst te creëren waarin de vele ruiters van de kapitalistische apocalyps voor altijd worden verbannen, en mensen – de overgrote meerderheid in tegenstelling tot de miljardair-elite – een nieuwe wereld opbouwen waarin vrijheid, gerechtigheid en sociale gelijkheid over de hele wereld heersen.
Jeff Mackler is een stafschrijver voor Socialist Action. Hij is te bereiken op jmackler@lmi.net