Bron: Thom Holterman, Libertaire Orde op globalinfo.nl 05 december 2019 ~~~
De zevenkoppige draak Leviathan (Job 26:13) is weer tot leven gebracht, nu door een samenvallen van ultra rechtse, neoliberale krachten en christenen die daarbij met de bijbel zwaaien. Dat wordt dictatuur. Dit keer is Bolivia aan de beurt. De USA, adviserend via de CIA, is op herhaling gegaan: de Chili-case. Net was er een socialistische president gekozen of de CIA zette toen in op het aan de macht brengen van coupplegers met generaal Augusto Pinochet aan het hoofd. Na de staatsgreep volgden jaren van dictatuur. Dit leverde een speelveld voor een neoliberale economie in de praktijk. Een economie ontwikkeld door mannen (!) die vrijheid, ja van de markt, hoog in het vaandel hadden, Hayek en Friedman. Het waren dictator-lovers. Tegenstrijdig? Voor hen niet.
(Door Thom Holterman, Libertaire Orde, Foto van whipala-vlag uit 2013 door Eneas De Troya/Flickr)
Wel, de Chili-case van toen herhaalt zich in de Bolivia-case van heden. Om te begrijpen waarover het gaat, laat ik eerst de Griekse journalist Yorgos Mitralias aan het woord. Daarna ontleen ik enkele elementen over de staatsgreep uit een artikel van Sacha Llorenti Soliz, Boliviaans ambassadeur van de UNO, gepubliceerd in de Washington Post. Vervolgens komt terug wat er door het imperialistische USA werd veilig gesteld in Bolivia: lithium. Tenslotte kon daarbij niet uitblijven dat de gevoerde haatcampagnes tegen socialisme ook Cuba zou treffen: Cubaanse artsen in Bolivia werkzaam, zijn een poot dwars gezet door via de Boliviaanse handlangers van het Trump-regime.
Wat is er in Bolivia gebeurd? Wat willen de Boliviaanse coupplegers en wie is het doelwit van de staatsgreep? De vragen worden beantwoord door Yorgos Mitralias. Hij publiceerde er een artikel over dat eerst uit het Grieks in het Frans is vertaald en daarna door mij in het Nederlands. Het is integraal te vinden op de Franse site Le Grand Soir. [ThH]
Yorgos Mitralias: ‘Het duidelijkste en meest gezaghebbende antwoord op de vragen wordt gegeven door de hoofdpersoon van de staatsgreep, de zelfverklaarde ‘interim-president’ van het land Jeanine Añez. Zij maakte in een tweet haar meest vurige wens wereldkundig: “Ik droom van een Bolivia zonder satanische inheemse riten, de stad is niet voor de ‘indianen’; het zou beter zijn als ze naar de Altiplano of Chaco gingen”. Dat wil zeggen, de zeer hoge bergen op of de bijna woestijnachtige savanne in…’.
‘Nog welsprekender dan woorden zijn de acties die volgden. Zo zagen we mevrouw Añez in het presidentieel paleis aankomen om haar presidentiële taken op zich te nemen door triomfantelijk te zwaaien met een groot formaat Bijbel boven haar hoofd, terwijl de echte hersenen van de staatsgreep, de extreemrechtse racist Luis Fernando Camacho en zijn vrienden riepen: “Bolivia voor Christus, Pachamama zal nooit meer dit paleis binnengaan”! Een heel programma als we denken dat Pachamama de Moeder Natuur van de inheemse volken is die de putschisten assimileren met……. de Antichrist.’
‘Terwijl de coupplegers in het presidentiële paleis de leiding namen, verbrandden hun aanhangers in het centrum van La Paz de symboolvlag van de 36 Boliviaanse naties, de rechthoekige zevenkleurige Wiphala. Dit was om er geen twijfel over te laten ontstaan wat de betrokkenheid en de bedoelingen van de leiders van de staatsgreep aangaan. De symboolvlag werd door de regeringen van Evo Morales gepromoot tot officiële vlag van de ‘Multinationale Staat Bolivia’, samen met haar traditionele driekleurige vlag. De ‘relikwieën’ van de putschisten daarentegen doen denken aan de Middeleeuwen. Het mag ons dus niet doen vergeten dat ze integraal deel uitmaken van het pijnlijkste genocidale verleden van de overgrote meerderheid van de Bolivianen! En nu we een groeiend aantal getuigenissen zien over de moorden en martelingen van hen die de coup weerstaan, is het niet verwonderlijk om de betogers en vooral de inheemse betogers te zien en te horen schreeuwen dat “zij ons vandaag de dag, net als in het verleden, afslachten met de Bijbel en het zwaard”…’
‘Dit ‘vroeger’ verwijst duidelijk naar de beruchte Spaanse veroveraars die zich niet beperkten tot het ‘ontdekken’ en het bekeren tot het christendom van een Amerikaans continent dat al duizenden jaren bewoond wordt door tientallen miljoenen mensen van inheemse volken met geavanceerde culturen. Neen, die spanden zich eveneens in om hen uit te roeien, wat tot op de dag van vandaag de grootste genocide in de geschiedenis van de mensheid blijft. Het is precies deze racistische en genocidale traditie – die al vijf eeuwen ononderbroken wordt voortgezet – en die neoliberale ‘democraten’ zoals mevrouw Añez, de heer Camacho en hun handlangers vandaag de dag willen doen herleven. Want zij kunnen niet accepteren dat de inheemse nakomelingen van de Inca’s iets anders kunnen zijn dan hun dienaren en slaven.’
‘Met andere woorden, deze staatsgreep is de zoveelste schakel in de eindeloze keten van slachtpartijen en andere repressies en vernederingen die Europese kolonialisten al eeuwenlang voorbehouden aan de inheemse volken van Bolivia, maar ook aan alle Zuid- en Noord-Amerikaanse landen! Dat wil zeggen, deze staatsgreep is niet in de eerste plaats gericht tegen Evo Morales en zijn regime, maar is vooral tegen iets dat veel groter, belangrijker en essentiëler is: de overgrote meerderheid van de inheemse naties en hun eeuwenoude strijd om hun democratische en nationale rechten en vrijheden te verdedigen. Het is natuurlijk geen toeval dat de leiders van racistische bijeenkomsten die politieke tegenstanders doden, lynchen en hun huizen platbranden, ook ondernemers en grootgrondbezitters zijn. Het is goed dit in herinnering te houden: dat degenen aan de top altijd het meest brute en gewelddadige racisme hebben gebruikt als een wapen om de mensen aan de onderkant te terroriseren en te onderwerpen…’ [..]
‘Het is onmogelijk om het eindresultaat van deze vreselijke confrontatie te voorspellen. Wat echter indruk maakt en nu al zeker is, is dat de inheemse volken, die de meerderheid van de Boliviaanse bevolking vertegenwoordigen, niet langer bang zijn voor hun blanke onderdrukker, hem in de ogen kijken en zich vastbesloten tonen om al het mogelijke te doen om zijn staatsgreep te laten mislukken. De reactie van de inheemse volken is zo massaal, zo eenvormig, zo strijdlustig en zo vastbesloten, dat dagen voorbijgaan zonder dat de machtsbalans doorslaat ten gunste van de racistische putschisten en hun Noord-Amerikaanse beschermers.
In een tijd waarin het buurland Chili wordt opgeschrikt door een ongekende volksopstand tegen het neoliberale beleid dat door de bloedige dictatuur van Pinochet werd ingezet en sindsdien meedogenloos wordt toegepast, maakt de opstand van de Boliviaanse bevolking het beeld compleet van een Latijns-Amerikaans land dat op het punt staat te ontploffen. Zeker is, dat nooit eerder de actualiteit is bevestigd van de historische uitspraak van de man die de belangrijkste referentie blijft in de gevechten van de Boliviaanse inboorlingen. Het betreft hier de leider van de democratische volksopstand van 1780, Tupac Katari. Kort voordat hij door de Spaanse tirannen uiteengereten werd, liet hij deze voorspellende waarschuwing uitgaan: “Ik zal terugkomen en het zal met miljoenen zijn”!’ [Yorgos Mitralias, 15 november 2019]
Een staatsgreep met de bijbel in de hand…
Onder de titel ‘De staatsgreep was voorbereid’ publiceerde Sacha Llorenti Soliz, Boliviaans ambassadeur van de UNO, een stuk in de Washington Post van 19 november 2019. Ook deze tekst is op de site Le Grand Soir integraal te vinden. Ik vertaal daar een aantal fragmenten uit.
‘President Evo Morales nodigde de OAS [Organisatie van Amerikaanse Staten] uit om de resultaten [van de verkiezingen] te controleren. Na de publicatie van het eerste verslag van de OAS stelde de voorzitter voor nieuwe verkiezingen te houden. De putschisten hadden toen al alles voorbereid. Evenwel moet worden opgemerkt dat het voorlopige rapport van de OAS niet kon ontkennen dat Evo Morales de verkiezingen met meer dan 600.000 stemmen had gewonnen. Bovendien waren er al verslagen beschikbaar waaruit bleek dat er geen sprake was geweest van fraude. Desondanks heeft senator Janine Áñez zichzelf uitgeroepen tot president van Bolivia.’ En zij zwaaide daarbij met een groot formaat Bijbel. Wat de huidige stand van zaken aangaat, is op te merken: er is een feitelijke regering in La Paz (die van Janine Ánez) en een constitutionele president verblijft in Mexico-stad (Evo Morales is daar asiel verleend).
De feitelijke regering benoemde een minister van Communicatie. Die dreigt hen die zij ‘pseudojournalisten’ noemt, te veroordelen voor opruiing. Zijn minister van Binnenlandse Zaken waarschuwde vervolgens dat hij op mensen zal ‘jagen’ die banden hebben met de Morales’ regering. Hij vaardigde een decreet uit dat militairen die de demonstraties onderdrukken vrijstelt van strafrechtelijke verantwoordelijkheid; tevens richtte hij zelfs een ‘speciaal orgaan’ op binnen het bureau van de procureur-generaal om volksvertegenwoordigers te arresteren die beschuldigd worden van subversie. [Over repressie in Bolivia na de coup, zie ook de site GlobalInfo.]
De feitelijke regering steunt op een ‘hybride’ groep personen, bestaande uit een verscheidenheid van tegenstellingen: van gematigd rechts tot extreemrechts. De laatste stroming heeft haar racistische en separatistische project niet opgegeven. Het wordt geleid door een elite waarvan de belangen rechtstreeks zijn aangetast door de Morales’ regering. Die elite beschouwt de eliminatie van de latifundios
[grootschalige agrarische bedrijven]
, de nationalisatie van natuurlijke hulpbronnen en strategische ondernemingen als open wonden. Zij is erin geslaagd een aanzienlijk aantal mensen te mobiliseren, wat de regionalistische, religieuze en racistische gevoelens van identiteit heeft versterkt. In deze context heeft manipulatie via sociale netwerken een belangrijke rol gespeeld.
De feitelijke regering van senator Áñez vertegenwoordigt deze rechtse belangen. Naast de ingevoerde harde repressie, heeft zij reeds aangekondigd om overheidsbedrijven te privatiseren en de exportbeperkingen, die de interne bevoorrading waarborgen, op te heffen. Dit is duidelijk een regering die de weg terug wil vinden naar het neoliberalisme in economische zaken, repressief en autoritair in politieke zaken, regressief en pleitend voor de terugkeer van racistische elites in sociale zaken, en ondergeschikt aan het Witte Huis in buitenlandse beleidszaken. In overeenstemming met de Amerikaanse agenda erkende zij Juan Guaidó als de zelfbenoemde leider van Venezuela, terwijl zij Venezolaanse diplomaten en Cubaanse artsen uit Bolivia verbande. [Sacha Llorenti Soliz, 19 november 2019]
Een staatsgreep om kapitalisme en lithium veilig te stellen
Andrea Lobo, die onder meer op de site Mondialisation (Centre de recherche sur la mondialation) publiceert, gaat in op wat er door de regering van Evo Morales in de afgelopen 12 jaar is bereikt op sociaaleconomisch gebied. Haar tekst is dan ook meer een opsomming [ik gebruik de tekst van haar van 12 november 2019, zoals die op de site Le Grand Soir is verspreid]. Daarnaast komt zij te spreken over de relatie tussen de Verenigde Staten en de Boliviaanse coupplegers. Daaruit blijkt dat de ambtenaren die Morales tot aftreden dwongen, als Boliviaanse militaire attachés in Washington werkten. Het beleid van de CIA is erop gericht te zoeken naar attachés die aldaar zijn aangesteld (Lobo noemt een aantal hogere gezagsdragers bij naam). Het betreft hoge militairen en politiefunctionarissen die weer samenwerkten met een racistische christelijke en fascistische multimiljonair om Morales ten val te brengen.
De regering van Evo Morales richtte een naamloze vennootschap op om het ‘witte goud’ van Bolivia, lithium, het essentiële metaal voor elektrische autoaccu’s, te exploiteren. Voordat het project van start kon gaan greep de Verenigde Staten, via de CIA in en lieten neoliberale, christelijke Bolivianen die aan hun kant staan een staatsgreep plegen. De samenzweerders achter de staatsgreep in Bolivia, blijken voor een deel opgeleid te zijn door de Amerikaanse Militaire School (Fort Benning) en hebben als ‘attachés’ kennis opgedaan in programma’s van de FBI (The Gray Zone), leert een zeer uitgebreid artikel over onderwerp van de Amerikaanse universitaire onderzoeker Jeb Spraque, opgenomen op de site Le Grand Soir. Zo zegeviert neokolonialisme en imperialisme met de bijbel in de hand. In vijf eeuwen is er wat dat aangaat nog niets veranderd.
Verbanning van Cubaanse artsen
Hierboven werd nog verwezen naar het uit Bolivia verbannen van Venezolaanse diplomaten en Cubaanse artsen. De coupplegers hebben onmiddellijk hun haatgevoelens jegens alles wat naar socialisme ruikt bot weten te vieren en zijn een ware terreur in die richting aan het uit oefenen. Cubaanse artsen die in Bolivia werken zijn gearresteerd waartegen de Cubaanse minister van Buitenlandse Zaken een Verklaring (van 15 november 2019) heeft uitgebracht [integraal te raadplegen op de site Le Grand Soir]. Aan het item ontleen ik het volgende:
‘Kort geleden werd de coördinatrice in Bolivia van de Cubaanse Medische Brigade gearresteerd, net als een van haar medewerkers. Voordat Cubaans-Amerikaans extreemrechts in Miami en Trump hun gezamenlijke campagne lanceerden om de Cubaanse medische samenwerking in de wereld (in het kader van de WHO) in diskrediet te brengen (door hen te beschuldigen spionnen, soldaten, enz. te zijn), waren Cubaanse dokters nooit eerder ergens ter wereld het doelwit geweest van aanvallen. De haatcampagne die door het media-apparaat in dienst van het Witte Huis en het Trump-Imperium wordt gevoerd, werpt helaas vruchten af, waar fascisten de macht overnemen, zoals in Bolivia.
Zo werden op 13 november vier leden van de Medische Brigade in El Alto op de terugweg naar hun woonplaats door de politie gearresteerd, nadat ze geld hadden opgenomen bij een bank om de 107 leden van de Brigade te betalen voor hun werkzaamheden en de huur.
Zij werden gearresteerd op basis van een absoluut lasterlijke veronderstelling: dit geld zou gebruikt worden om protesten te financieren. De vertegenwoordigers van de politie en het Openbaar Ministerie hebben na een bezoek aan het hoofdkwartier van de Medische Brigade in El Alto en La Paz echter aan de hand van documenten, personeelslijsten en bankgegevens kunnen vaststellen dat het bedrag samenvalt met het bedrag dat maandelijks regelmatig voor het opgegeven doel wordt opgevraagd. In de Verklaring wordt om hun onmiddellijke vrijlating gevraagd.
Thom Holterman
Originele publicatie van dit artikel van Thom Holterman was op globalinfo.nl 05 december 2019
