Geweldadige staatsgreep in Bolivia, geen ‘ontslag na protest’ – Openbaar Archief

Bolivia |

2019-11-13

Bron:  cubanismo op 13 november 2019 ~~~

Analyse Matthias Van der Heyden

Zowat alle Europese media berichten over ‘het ontslag van Evo Morales na protesten tegen vervalste verkiezingsresultaten’. Dat ze daarbij abstractie maken van de massale terreur: afbranden van officiële gebouwen, vermoorden en ontvoeren van (familie) van gezagsdragers en een geweldadige staatsgreep legitimeren als democratisch volksprotest deed deze lezer van De Standaard in zijn pen kruipen.Lezersbrief

De Standaard publiceerde vandaag een artikel over Bolivia waar onwaarheden in staan. Hieronder staan de citaten in kwestie en het bewijs waarom ze empirisch fout of misleidend zijn.

Citaat 1:

“Alle waarnemers waren het erover eens dat de overwinning waar de president op afstevende, fake was. De website die de resultaten publiceerde, lag een dag plat op het moment dat de cijfers aangeven dat het rijk van Morales wel eens uit kon zijn.”

– De website in kwestie lag plat op een moment dat de resultaten onvolledig waren. Morales stond toen aan de leiding, maar nog niet met een voorsprong van 10 procentpunten die een 2de ronde overbodig zou maken. Dat was echter nog niet uitgesloten. Het feit dat een website plat ligt op zichzelf is ook geen voldoende reden om er van uit te gaan dat er fraude is gepleegd.

– Het is een historisch feit dat links in Bolivia veel steun heeft in afgelegen en rurale regio’s van het land(1). Het is iedere verkiezing tot op heden gebeurt dat hun cijfers op het laatste van de telling stegen, wanneer deze regio’s hun stemmen uiteindelijk geteld worden. Dat zijn resultaten laat in de telling stegen, is dus een logisch gevolg van geografie(2). Dat is ook wat de officiële uitslagen (hier te bekijken(3)) dit keer aangeven.

– Het is onwaar dat alle waarnemers het er over eens waren dat er fraude is gepleegd. Deze claim is afkomstig van de Organisatie voor Amerikaanse Staten (OAS). (OAS is een organisatie die voor 60% gefinancierd wordt door de Verenigde Staten(4), een land dat een hevige tegenstander is van Morales’ regering.) Zij hebben dit statement(5) de dag na de verkiezingen gepubliceerd, zonder enig bewijs te citeren. Dat dit zonder bewijs gebeurde is ongezien voor een missie van verkiezingswaarnemers.

In het verleden heeft de OAS al ingegrepen op manieren die het democratisch proces verhinderden. Bij de nationale verkiezingen van 2000 in Haïti(6) besloot de OAS in eerste instantie dat het “een groot succes was voor de Haïtiaanse bevolking, die in grote en ordelijke aantallen haar lokale en nationale regering bleek te kiezen”. Maar de OAS veranderde later van standpunt toen Washington de regering daar wilde destabiliseren en omverwerpen. Bill Mitchel, de plaatsvervangend speciaal gezant voor Haïti bij de Verenigde Naties onder Bill Clinton getuigde hierover in het Amerikaanse congres onder eed. (7) Wat de OAS toen deed was cruciaal voor de staatsgreep tegen democratisch verkozen president Aristede en de daaropvolgende repressie waarin duizenden van zijn aanhangers werden vermoord en functionarissen van zijn regering werden opgesloten.

In 2010, opnieuw in Haïti, deed de OAS iets ongezien voor een organisatie met hun autoriteit: ze kozen er bewust voor om bepaalde stemmen niet mee te tellen (8), waarna de uitslag van de verkiezing werd omgedraaid. De regering van de Verenigde Staten heeft vervolgens enorme druk uitgeoefend op de regering van Haïti om de uitschakeling van de regeringskandidaat (Célestin) te aanvaarden. Dankzij gelekte documenten weten we ondertussen dat Washington zich toen om politieke redenen tegen de regering van Haïti had gekeerd.(9)

Om enkel te vertrouwen op een uitspraak van een organisatie met zo’n verleden, zonder dat ze enige vorm van bewijs hebben gepubliceerd is onaanvaardbaar voor een kwaliteitskrant en toont een gebrek aan kritisch denkvermogen.

– Zelfs binnen de OAS is er geen eenstemmigheid. Mexico beweert dat de OAS haar statuten schendt door niet objectief te zijn en zich interventionistisch te gedragen. (10)

– Een statistische analyse door een onafhankelijke denktank in Washington (die onder andere 500 simulaties heeft gemaakt voor de verkiezingen) vond geen bewijzen van onregelmatigheden of fraude. (11)

Citaat 2:

“Toen ook nog vakbondsmensen, journalisten, evangelisten en andere kritische mensen onder een nieuwe regeling bestraft konden worden, groeide de protestbeweging tegen zijn beleid.”

Het is enorm ironisch dat uw krant schrijft dat journalisten onder Evo Morales hun werk niet konden doen, wetende dat de nieuwe machthebbers de Boliviaanse televisiekanalen verhinderen uit te zenden (12)wat niet wordt vermeld.

Citaat 3:

“Voor Evo Morales is het simpel: hij is het slachtoffer van een complot”

De teneur hier is duidelijk: Morales dwaalt, er is geen sprake van een complot. Er zijn echter audiofragmenten(13) opgedoken waarin de Boliviaanse oppositie (onder andere Manfred Reyes Villa, Mauricio Muñoz y Reyes en Jaime Antonio Alarcón Daza) overlegt met militairen (onder andere Julio César Maldonado Leoni, voorzitter van het nationaal militair comité, voormalig kolonel Teobaldo Cardoso en voormalig generaal Remberto Siles) en Amerikaanse politici van de republikeinse partij (onder andere Marco Rubio en Ted Cruz) over het plegen van een coup. Ze bespreken er in hoe een gewapende opstand moet uitgevoerd worden, leden van de partij van Morales hun huizen geplunderd moeten worden om de bevolking angstig te maken en hoe paraat het leger is om dit uit te voeren.

Daarenboven zou een degelijk artikel over Boliva niet zwijgen over de raciale dynamiek die er speelt. De blanke hogere klassen zijn overal de vlag die de indianen (de meerderheid van de bevolking) hun cultuur weerspiegelt aan het verbranden (14), aan het verwijderen van overheidsgebouwen en van uniformen.(15)

Ook zou het moeten schrijven over het grootschalige verzet van de Indiaanse bevolking tegen deze militaire coup. (16) In de plek daarvan doet het een gewapende machtsgreep na een democratisch verlopen verkiezing af als een legitiem proces. Dit is misinformatie, die oftewel voortkomt uit een gebrek aan kennis over Bolivia, oftewel omdat men doelbewust leugens wenst te verspreiden. Allebei zijn onaanvaardbaar voor een kwaliteitskrant. Uw lezers rekenen op u om genuanceerde analyses en correcte informatie te krijgen. Wat ze echter te lezen krijgen, is misinformatie.

Het artikel dat vandaag in de krant staat over Bolivia voldoet kortom op geen enkele manier aan de standaarden van deugdelijke journalistiek die men mag verwachten van een kwaliteitskrant. Het herhaalt leugens die verspreid worden door coupplegers en de Amerikaanse overheid en misleidt lezers over de werkelijke gebeurtenissen in het land. Het is perfect oké dat De Standaard een journalist als werknemer zou hebben die zijn eigen mening heeft over de Boliviaanse regering, maar wanneer deze persoon een artikel publiceert, mogen we verwachten dat diens bias hem niet verhindert om te feiten te rapporteren.

Ik nodig De Standaard uit om alle bronnen die ik aanhaal te checken, en te vergelijken met het abominabel artikel dat gepubliceerd is. Ik hoop dat dit een aanleiding kan zijn om een rechtzetting te publiceren.

Met vriendelijke groeten,

Matthias Van der Heyden

bronnen:

(1) https://telegra.ph/Bolivia-201019-d%C3%B3nde-estaban-los-vo…

(2) http://cepr.net/…/oas-should-retract-its-press-release-on-b…

(3) https://computo.oep.org.bo/listaMesas.html

(4) http://www.oas.org/…/2018/02/RF_TABLE_QUOT_20180228_ENSP.pdf

(5) https://www.oas.org/en/media_center/press_release.asp…

(6) http://cepr.net/documents/publications/haiti-oas-2011-10.pdf

(7) https://www.lessonsfromhaiti.org/…/transcrip…/farmer-caucus/

(8) http://cepr.net/documents/publications/haiti-oas-2011-10.pdf

(9) https://www.thenation.com/…/wikileaks-haiti-petrocaribe-fi…/