Klokkenluiders,onafhankelijke media,Repressie |
4 januari 2022
Bron: Gustavo A. Maranges 
Resumen-english 4 januari 2022 ~~~

Op 4 januari herhaalde de Mexicaanse president Andres Manuel Lopez Obrador zijn besluit om humanitair asiel te verlenen aan WikiLeaks-oprichter Julian Assange. De verklaring kwam nadat het Hooggerechtshof van het Verenigd Koninkrijk had ingestemd met zijn uitlevering aan de Verenigde Staten. De geschiedenis van Assange is een van de meest pijnlijke schendingen in de annalen van de internationale vrijheid van meningsuiting door de regering van de Verenigde Staten, die Assange de laatste tien jaar wanhopig heeft achtervolgd.

Het besluit van de AMLO werd voor het eerst publiekelijk aangekondigd in januari 2021, toen een lagere Britse rechtbank de uitlevering van Assange afwees op grond van zijn geestelijke gezondheid, die door deskundigen ernstig genoeg werd geacht om hem tot zelfmoord aan te zetten. Met dit gebaar van humanitaire gerechtigheid probeert de Mexicaanse president Assange’s leven te redden en het politiek gedreven besluit van de voormalige Ecuadoriaanse president Lenin Moreno te wijzigen, die op schandelijke wijze boog voor de wensen van de VS en Assange’s diplomatieke asiel en staatsburgerschap in 2019 introk.

Lopez Obrador kondigde ook aan dat hij de persoonlijke brief die hij aan de voormalige Amerikaanse president Donald Trump heeft gestuurd, openbaar zal maken, waarin hij vraagt om Assange gratie te verlenen en een einde te maken aan de vervolging van een zieke man, die voor niemand een bedreiging vormt. AMLO betreurt het dat de regering-Trump heeft besloten niet eens op de brief te antwoorden, wat het gebrek aan menselijkheid van die regering weerspiegelt. Deze nieuwe poging komt op een cruciaal moment, nu de Australische programmeur en oprichter van WikiLeaks in beroep gaat tegen het uitleveringsbevel van de rechtbank in Londen.

Naast het aanbod van de Mexicaanse president heeft de situatie van Assange de kritiek over de hele wereld doen escaleren, gezien de oneerlijke behandeling die hij ondergaat sinds hij in 2010 besloot om meer dan 700.000 geclassificeerde documenten van het ministerie van Defensie van de Verenigde Staten te publiceren. De beschuldiging tegen hem is een openlijke aanval op de vrije beoefening van de journalistiek en toont aan dat de Verenigde Staten nooit moeite zullen sparen om diegenen te straffen die de wereld de moorddadige kant van hun kruistocht tegen het terrorisme en de hypocrisie daarachter durven te laten zien. Het is ook een duidelijke bedreiging voor elke andere journalist die zou opstaan om de enorme misdaden bloot te leggen die over de hele wereld plaatsvinden dankzij het buitenlands beleid van de VS en het Pentagon,

Alles begon in 2010, toen Assange, geholpen door de CIA-analist Chelsea Manning, een veelheid aan misdaden tegen de menselijkheid onthulde, begaan tijdens de impopulaire oorlogen in Afghanistan en Irak. Hele families en burgergroepen werden vermoord door het Amerikaanse leger en in plaats van degenen te vervolgen die bij deze gebeurtenissen betrokken waren, koos het Amerikaanse rechtssysteem ervoor om agressief achter de boodschappers aan te gaan die de waarheid aan de wereld onthulden. Er moet iets mis zijn in een systeem waar echte misdadigers vrijuit gaan terwijl eerlijke klokkenluiders worden beschuldigd van 18 verschillende misdaden, in dit geval waaronder één voor het samenzweren om informatie te ontvangen die verband houdt met Nationale Defensie, 7 voor het verkrijgen van die informatie, nog eens 9 voor het publiceren ervan, en de laatste voor toegang tot een computer zonder de vereiste toestemming. Indien hij schuldig wordt bevonden aan al deze aanklachten, wat in het Amerikaanse rechtssysteem zeker zal gebeuren, zal hij worden veroordeeld tot 175 jaar gevangenisstraf.

Sommige Amerikaanse justitie-analisten hebben gezegd dat Assange slechts 4 tot 5 jaar zal krijgen. Het is echter moeilijk vertrouwen te hebben in een systeem dat bekend staat om het veroordelen van mensen tot krankzinnige gevangenisstraffen, zoals in het geval van de Cubaanse Vijf, waar een van hen werd veroordeeld tot een dubbele levenslange gevangenisstraf, plus 15 jaar gevangenisstraf wegens samenzwering tot het plegen van strafbare feiten. Bovendien is het te naïef om hen ooit te geloven, toen Chelsea Manning werd veroordeeld tot 35 jaar gevangenisstraf, tewijl ze minder aanklachten had.

De val tegen Assange werd ingezet met een uitleveringsverzoek van de Zweedse regering, wiens procureur-generaal hem verantwoordelijk wilde houden voor twee vermeende seksuele misdrijven, die plotseling uit de lucht kwamen vallen. Dit was de eerste poging om Assange naar de VS te brengen. De manoeuvre slaagde echter niet dankzij de moedige beslissing van de voormalige Ecuadoriaanse president Rafael Correa om hem politiek asiel te verlenen.

Onmiddellijk na die humane daad verklaarde de Britse regering dat zij Assange onder geen enkele omstandigheid zal toestaan het Verenigd Koninkrijk te verlaten. Dit was het begin van zijn gevangenistijd. Assange werd in feite opgesloten in de Ecuadoraanse ambassade in Londen, waarvan de autoriteiten hem bijna 7 jaar lang zelfs geen behoorlijke medische verzorging toestonden.

De situatie in de ambassade begon te verslechteren nadat Lenin Moreno in 2017 de presidentsverkiezingen in Ecuador won. Assange’s internet werd afgesloten en zijn privacy werd op verschillende manieren geschonden. Zijn privégesprekken met zijn advocaten werden gelekt naar de Amerikaanse regering en een aantal videoopnames van zijn dagelijkse routine werden verkocht aan de media. De regering van Moreno beperkte zijn bezoeken zelfs tot twee keer per maand. Dit alles, samen met de stress veroorzaakt door het zwaard van Damocles van de uitlevering boven zijn hoofd, deed Assange in een diepe depressie belanden. De genadeslag kwam in 2019 toen Lenin Moreno Assange onbeschermd achterliet door zijn asiel en Ecuadoriaanse staatsburgerschap in te trekken, nadat het Verenigd Koninkrijk had beloofd hem niet uit te leveren aan een land waar zijn leven in gevaar was. Maar waarom was het nodig een toezegging van de Britse regering te krijgen, als de vermeende zaken alleen Ecuador aangingen? Dit was alleen maar een valstrik.

Vandaag is de eerlijke rechtsgang in de zaak Assange ernstig in gevaar, omdat de Britse regering zou kunnen besluiten Assange uit te leveren, zelfs als het Hooggerechtshof zou besluiten dat niet te doen. Assange is niet alleen een persoon, vandaag vertegenwoordigt hij de zaak van honderden journalisten die strijden om de waarheid aan het licht te brengen, een eerlijke zaak die de steun van de hele wereld verdient.

AMLO’s gebaar om Assange asiel te verlenen kan mislukken, maar hij heeft op een kritiek moment een belangrijk standpunt ingenomen tegen een imperium dat ervan uitgaat dat het altijd straffeloos kan wegkomen met moord.

Geef een reactie