De Verenigde Staten zetten stappen in de goede richting, maar de blokkade blijft van kracht.
Espagnol: al final de este texto
English: at the bottom of this text
Op 14 januari 2025 kondigde de regering van de Verenigde Staten de volgende besluiten aan:
- Cuba verwijderen van de lijst van het State Department van landen die terrorisme zouden sponsoren;
- Gebruik maken van de presidentiële bevoegdheid om te voorkomen dat Amerikaanse rechtbanken actie ondernemen met betrekking tot rechtszaken die mogelijk worden aangespannen op grond van Titel III van de Helms-Burton Act; en
- Het schrappen van de lijst van aan restricties onderhevige Cubaanse entiteiten waarop een groep instellingen staat waarmee Amerikaanse burgers en instellingen geen financiële transacties mogen uitvoeren, met gevolgen voor derde landen.
Ondanks de beperkte reikwijdte, is dit een beslissing die in de goede richting wijst en in lijn is met de aanhoudende en krachtige eis van de regering en de bevolking van Cuba, evenals de brede, nadrukkelijke en herhaalde oproep van talrijke regeringen, met name die van Latijns-Amerika en het Caribisch gebied; Cubanen die in het buitenland verblijven; politieke, religieuze en sociale organisaties en talrijke politici uit de Verenigde Staten en andere landen. De regering van Cuba is hen allen dankbaar voor hun bijdrage en gevoeligheid.
Deze beslissing maakt een einde aan specifieke dwangmaatregelen die, samen met vele andere, de Cubaanse economie ernstige schade toebrengen en ernstige gevolgen hebben voor de bevolking. Dit is en was een altijd aanwezig onderwerp in alle officiële uitwisselingen tussen Cuba en de regering van de Verenigde Staten.
Het is belangrijk om erop te wijzen dat de economische blokkade en een groot deel van de tientallen dwangmaatregelen die sinds 2017 van kracht zijn geworden om deze verder te versterken, nog steeds van kracht zijn, met hun volledige extraterritoriale impact en in strijd met het internationaal recht en de mensenrechten van alle Cubanen.
Hieronder volgen enkele voorbeelden daarvan: De illegale en agressieve restrictie van de brandstofvoorraden die Cuba legaal mag invoeren, gaat door. De wrede en absurde bestraffing van de legitieme internationale medische samenwerkingsovereenkomsten die Cuba met andere landen heeft gesloten, wordt gehandhaafd, waardoor miljoenen mensen verstoken dreigen te blijven van gezondheidszorg en het potentieel van Cuba’s gezondheidszorgsysteem wordt beperkt. De internationale financiële transacties van Cuba of die van een onderdaan die banden heeft met Cuba, blijven onderworpen aan verboden en represailles. Koopvaardijschepen die Cubaanse havens aandoen, worden nog steeds bedreigd.
Daarnaast mogen Amerikaanse burgers, bedrijven of dochterondernemingen van Amerikaanse bedrijven geen handel drijven met Cuba of Cubaanse entiteiten, met zeer beperkte en gereguleerde uitzonderingen. Pesterijen, intimidatie en bedreigingen tegen burgers uit landen die van plan zijn om handel te drijven met Cuba of te investeren in dit land, blijven deel uitmaken van het officiële beleid van de Verenigde Staten. Cuba is nog steeds een bestemming die door de regering verboden is voor Amerikaanse burgers.
De economische oorlogsvoering is nog steeds van kracht en blijft een groot obstakel voor de ontwikkeling en het herstel van de Cubaanse economie, met hoge menselijke kosten voor de bevolking; en blijft een stimulans voor emigratie.
Het vandaag door de Verenigde Staten aangekondigde besluit corrigeert in zeer beperkte mate enkele aspecten van een wreed en onrechtvaardig beleid. Dit is een rechtzetting die nu wordt ingevoerd, op de rand van een regeringswisseling, terwijl deze al jaren geleden had moeten plaatsvinden, als een elementaire daad van rechtvaardigheid, zonder iets terug te vragen en zonder voorwendselen te verzinnen om passiviteit te rechtvaardigen, als er een echte intentie was om goed te handelen. Erkenning van de waarheid, n.l. de totale afwezigheid van redenen voor een dergelijke plaatsing op de lijst en de voorbeeldige prestaties van ons land in de strijd tegen het terrorisme, iets dat zelfs door verschillende Amerikaanse regeringsinstanties is erkend, hadden voldoende moeten zijn om Cuba van de willekeurige lijst van Staatssponsors van terrorisme te schrappen.
Het is bekend dat de regering van dat land de maatregelen die vandaag zijn genomen in de toekomst zou kunnen terugdraaien, zoals in het verleden al is gebeurd, en als uiting van het gebrek aan legitimiteit, ethiek, consistentie en redelijkheid in haar gedrag ten opzichte van Cuba.
Om dat te doen, nemen Amerikaanse politici meestal niet de tijd om een eerlijke rechtvaardiging te vinden, zolang de visie die in 1960 werd beschreven door de toenmalige onderminister Lester Mallory en zijn uitgesproken intentie om de Cubanen op de knieën te dwingen door middel van economische belegering, ellende, honger en wanhoop, van kracht blijven. Ze zullen geen tijd nodig hebben om rechtvaardigingen te vinden zolang deze regering niet in staat blijft om het recht van Cuba op zelfbeschikking te erkennen of te accepteren en zolang ze bereid blijft om de politieke prijs te betalen die wordt veroorzaakt door het internationale isolement dat wordt veroorzaakt door haar genocidale en illegale economische verstikkingsbeleid tegen Cuba.
Cuba zal dat economische oorlogsbeleid, de buitenlandse inmengingsprogramma’s en de desinformatie- en diskredietoperaties die elk jaar met tientallen miljoenen dollars uit de federale begroting van de VS worden gefinancierd, tegemoet blijven treden en blijven veroordelen.
Het zal ook bereid blijven om een respectvolle relatie met dat land te ontwikkelen, gebaseerd op dialoog en niet-inmenging in de binnenlandse aangelegenheden van beide landen, ondanks de verschillen.
Havana, 14 januari 2025
Adopta Estados Unidos medidas en la dirección correcta, pero el bloqueo permanece.
Declaración del Ministerio de Relaciones Exteriores de Cuba
El 14 de enero de 2025, el gobierno de Estados Unidos anunció la decisión de:
- 1) excluir a Cuba de la lista del Departamento de Estado de países que supuestamente patrocinan el terrorismo;
- 2) hacer uso de la prerrogativa presidencial para impedir que se pueda tomar acción en tribunales estadounidenses ante demandas judiciales presentadas al amparo del Título III de la ley Helms-Burton; y
- 3) eliminar la lista de entidades cubanas restringidas que designa a un grupo de instituciones con las cuales se prohíbe a ciudadanos e instituciones estadounidenses realizar transacciones financieras, lo que ha tenido efecto en terceros países.
A pesar de su carácter limitado, se trata de una decisión en la dirección correcta y en línea con el sostenido y firme reclamo del gobierno y el pueblo de Cuba, y con el llamado amplio, enfático y reiterado de numerosos gobiernos, en especial de América Latina y el Caribe, de cubanos residentes en el exterior, de organizaciones políticas, religiosas y sociales, y de numerosas figuras políticas de Estados Unidos y de otros países. El gobierno de Cuba agradece a todos por su contribución y sensibilidad.
Esta decisión pone fin a medidas coercitivas específicas que, junto a muchas otras, causan un grave daño a la economía cubana, con un efecto severo sobre la población. Este es y ha sido un tema presente en los intercambios oficiales de Cuba con el gobierno de Estados Unidos.
Es importante señalar que permanecen vigentes el bloqueo económico y buena parte de las decenas de medidas coercitivas que se pusieron en vigor desde 2017 para reforzarlo, con pleno efecto extraterritorial y en violación del Derecho Internacional y de los derechos humanos de todos los cubanos.
Por solo citar unos ejemplos, continúa la persecución ilegal y agresiva contra los suministros de combustible que Cuba tiene legítimo derecho a importar. Se mantiene la cruel y absurda persecución de los acuerdos legítimos de cooperación médica internacional de Cuba con otros países, amenazando así con privar a millones de personas de servicios de salud y limitando las potencialidades del sistema de salud pública cubano. Las transacciones financieras internacionales de Cuba o las de cualquier nacional que estén relacionadas con Cuba permanecen bajo prohibición y represalias. Los buques mercantes que atraquen en Cuba también siguen amenazados.
Por otro lado, todo ciudadano estadounidense, empresa y entidad subsidiaria de una corporación de ese país, tiene prohibido comerciar con Cuba o entidades cubanas, salvo excepciones muy restringidas y reguladas. El acoso, la intimidación y las amenazas contra el nacional de cualquier país que se proponga comerciar con Cuba o invertir en este país, continúa siendo política oficial de Estados Unidos. Cuba sigue siendo un destino que el gobierno estadounidense prohíbe a sus ciudadanos.
La guerra económica permanece y persiste en plantear el obstáculo fundamental al desarrollo y la recuperación de la economía cubana con un alto costo humano para la población, y continúa siendo un estímulo a la emigración.
La decisión anunciada hoy por Estados Unidos corrige, de modo muy restringido, aspectos de una política cruel e injusta. Es una corrección que ocurre ahora, a punto de producirse un cambio de gobierno, cuando debió haberse materializado hace años, como acto elemental de justicia, sin reclamar nada a cambio y sin fabricar pretextos para justificar la inacción, si es que se deseaba actuar correctamente. Para excluir a Cuba de la lista arbitraria de Estados patrocinadores del terrorismo, debió bastar el reconocimiento de la verdad, la ausencia total de razones para tal designación y el desempeño ejemplar de nuestro país en el enfrentamiento al terrorismo, lo cual han admitido incluso agencias del gobierno de Estados Unidos.
Se conoce que el gobierno de ese país podría revertir en el futuro las medidas hoy adoptadas, como ha ocurrido en otras ocasiones y como muestra de la falta de legitimidad, ética, consistencia y razón en su conducta contra Cuba.
Para hacerlo, los políticos estadounidenses no suelen detenerse en encontrar justificación honesta, mientras siga vigente la visión descrita en 1960 por el entonces subsecretario de Estado asistente Lester Mallory, y la meta por él descrita de doblegar a los cubanos por vía del cerco económico, la miseria, el hambre y la desesperación. No se detendrían en justificaciones mientras ese gobierno continúe siendo incapaz de reconocer y aceptar el derecho de Cuba a la libre determinación, y mientras siga dispuesto a asumir el costo político del aislamiento internacional que le provoca su política genocida e ilegal de asfixia económica contra Cuba.
Cuba seguirá enfrentando y denunciando esta política de guerra económica, los programas de injerencia y las operaciones de desinformación y descrédito financiadas cada año con decenas de millones de dólares del presupuesto federal de Estados Unidos. También permanecerá dispuesta a desarrollar una relación de respeto con ese país, basada en el diálogo y la no injerencia en los asuntos internos de uno y otro, a pesar de las diferencias.
La Habana, 14 de enero de 2025
English Translation
The United States takes steps in the right direction, but the blockade remains in force.
Declaration of the Ministry of Foreign Affairs of Cuba
On January 14, 2025, the government of the United States announced the following decisions:
- Remove Cuba from the State Department list of countries that allegedly sponsor terrorism;
- Make use of the presidential faculty to prevent US courts from taking action with regards to lawsuits that might be filed by virtue of Title III of the Helms-Burton Act; and
- Eliminate the list of restricted Cuban entities that designates a group of institutions which US citizens and institutions are not allowed to make financial transactions with, which has had an impact on third countries.
Despite its limited scope, this is a decision that points to the right direction and is in line with the sustained and firm demand by the government and the people of Cuba, as well as the broad, emphatic and reiterated call by numerous governments, particularly those of Latin America and the Caribbean; Cubans residing abroad; political, religious and social organizations and numerous political figures of the United States and other countries. The government of Cuba expresses its gratitude to all of them for their contribution and sensitivity.
This decision puts an end to specific coercive measures which, together with many others, seriously damage the Cuban economy and have a severe impact on the population. This is, and has been, an ever-present issue in all official exchanges between Cuba and the Government of the United States.
It is important to point out that the economic blockade and a large part of the tens of coercive measures entered into force since 2017 to further strengthen it, still remain in force, with their full extraterritorial impact and in violation of International Law and the human rights of all Cubans.
The following are just a few examples: The illegal and aggressive persecution of the fuel supplies that Cuba is legally entitled to import continues. The cruel and absurd persecution of the legitimate international medical cooperation agreements that Cuba has signed with other countries is maintained, thus threatening to deprive millions of persons of health services and limiting the potential of Cuba’s public health system. The international financial transactions of Cuba or those of any national that might be linked to Cuba continue to be subject to prohibitions and reprisals. Merchant vessels touching Cuban ports continue to be under threats.
Besides, US citizens, companies or subsidiaries of US corporations are not allowed to trade with Cuba or Cuban entities, with very limited and regulated exceptions. Harassment, intimidation and threats against a national from any country intending to trade with Cuba or invest in this country continue to be part of the official policy of the United States. Cuba continues to be a destination banned for US citizens by their government.
The economic warfare is still in place and persists in posing a major obstacle to the development and recovery of the Cuban economy, with a high human cost for the population; and continues to be an incentive for emigration.
The decision announced today by the United States, rectifies, in a very limited way, some aspects of a cruel and unjust policy. This is a rectification that is being introduced right now, on the verge of a change of government, when it should have been materialized years ago, as an elemental act of justice, without asking for anything in return and without fabricating pretexts to justify inaction, if there was a true intention to act properly. Recognition of the truth, the absolute absence of reasons for such designation and the exemplary performance of our country in the combat of terrorism, something that has been recognized even by several US government agencies, should have sufficed to remove Cuba from the arbitrary list of State sponsors of terrorism.
It is known that the government of that country could reverse in the future the measures that have been adopted today, as has already happened in the past, and as an expression of the lack of legitimacy, ethics, consistency and reason in its behavior towards Cuba.
To do that, US politicians usually do not take time to find an honest justification, as long as the vision described in 1960 by the then Deputy Assistant Secretary, Lester Mallory, and his expressed intention to put Cubans on their knees by way of economic siege, misery, hunger and desperation, remain in force. They will not take time to find justifications as long as that government continues to be unable to recognize or accept Cuba’s right to self-determination, and as long as it remains ready to pay the political cost meant by the international isolation caused by its genocidal and illegal economic suffocation policy against Cuba.
Cuba will continue to face and condemn that economic warfare policy, the foreign interference programs and the disinformation and discredit operations financed every year with tens of millions of dollars of the US federal budget.
It will also continue to be ready to develop a respectful relation with that country, based on dialogue and non-interference in the internal affairs of both countries, despite the differences.
Havana, January 14, 2025