Bron: Dakota Lilly, orinocotribune 24 december 2020 ~~~
Naarmate Kerstmis wereldwijd nadert, worden de wachtrijen langer, schommelen de prijzen en wil iedereen het heetste cadeau of speelgoed van het seizoen in handen krijgen voor zijn of haar geliefden. Het meest gewilde cadeau van dit vakantieseizoen lijkt een Sony PlayStation 5 of een Microsoft Xbox Series S/X te zijn, met prijzen die variëren van $299-$499, afhankelijk van het model.
op Marktplaats
Echter, op het moment dat ik dit schrijf in december 2020 is het bijna onmogelijk om een van die modellen te verwerven voor iets minder dan enkele honderden meer dan de voorgestelde verkoopprijs, met sommige zwarte handelaren en speculanten die ze verkopen voor duizenden dollars op de online marktplaatsen. Door sommigen wordt geschat dat deze speculanten bijna 30 miljoen dollar hebben verdiend op een gerapporteerde 60.000 doorverkochte consoles.
Dit soort hebzucht en onvervalste gelijkenis met de ‘Grinch Who stole Christmas’ is gewetenloos en betreurenswaardig. Kunstmatige schaarste is natuurlijk niets nieuws voor een kapitalistische economie, men herinnert zich de miljoenen tonnen voedselproducten die door grote producenten zijn vernietigd in de nasleep van de COVID-19 pandemie. Ook in de kapitalistische economieën worden dagelijks miljoenen tonnen voedsel vernietigd om de prijzen kunstmatig op te drijven ten koste van zowel consumenten als werknemers. Het probleem van de nieuwe generatie spelconsoles, dat wil zeggen de aankoop van goederen tegen een lagere prijs en vervolgens het afpersen van mensen met zeer speculatieve prijzen, is niets nieuws voor de bevolking van Venezuela, hoewel op een veel ernstiger en gevaarlijker manier.
Sinds de Bolivariaanse Revolutie meer dan 20 jaar geleden plaatsvond, is een groot deel van de geschiedenis gekenmerkt door een op de mens gericht economisch beleid, met inbegrip van prijscontroles, gesubsidieerde beurzen en staatssupermarkten zoals MERCAL en PDVAL. Terwijl dit ongelooflijk succesvol is gebleken in het verbeteren van de consumptie, het stimuleren van de economische groei en het democratiseren van de toegang tot voeding, is een ander, meer sinister element ontstaan. Terwijl particuliere bedrijven voortdurend letterlijk tonnen voedingsmiddelen en basisvoedingsmiddelen hebben opgepot, vooral in het midden van een verkiezingscampagne, is smokkel een vaak over het hoofd gezien aspect van de economische oorlog die door de lokale en internationale oligarchie tegen de revolutie wordt gevoerd. Omdat Venezuela in de loop van de Bolivariaanse revolutie een populaire arbeidersregering heeft gehad, zijn de prijzen voor gesubsidieerd voedsel en huishoudproducten veel lager geweest dan die van het naburige Colombia, waarmee Venezuela een landsgrens van 1.378 mijl deelt. Een groot deel van deze grens is poreus en moeilijk te controleren. Deze combinatie van factoren heeft ervoor gezorgd dat er bendes Bachaqueros zijn ontstaan, mensen die bereid zijn om de gesubsidieerde producten op te kopen en de grens over te steken naar Colombia waar ze de prijzen drastisch verhogen, terwijl arbeiders van Colombia zelfs dan nog een flinke korting krijgen in vergelijk met hun eigen kapitalistische markten.
Hoewel het vervelend en verontrustend is dat veel kinderen en volwassenen worden afgeperst of het moeten stellen zonder de op één na beste spelconsole, worden de werknemers van Venezuela gedwongen om hetzelfde spel te spelen, maar dan met vlees, groenten, wasmiddel, luiers en andere producten. Geloof de leugens niet dat het de overheidsbemoeienis is die in het verleden voor tekorten heeft gezorgd, want als dit waar is, waar komen dan de producten vandaan die in Colombia [Red: En Aruba, Curacao] op de zwarte markt terechtkomen?
Daarbij komt dat de productie van landbouwproducten in Venezuela sinds de jaren ’90 enorm gestegen is, evenals de toewijzing van de staatsbegroting aan de voedselproductie, de omvang van de invoer in het land en de hoeveelheid buitenlandse valuta die door de staat aan de importeurs wordt toegewezen. Sinds de verkiezing van Hugo Chávez tot president is door deze daden van de oligarchie in feite de mythe van de “onzichtbare hand” ontmaskerd – een economisch concept dat absoluut belachelijk is.
Het concept van de onzichtbare hand, dat in 1759 door Adam Smith werd bedacht, is het idee dat als iedereen zijn eigen belang nastreeft, en alleen zijn eigen belang, op de een of andere manier alles vanzelf goed komt. Het concept wordt gebruikt om de noodzaak van overheidsingrijpen in de economie te verwerpen, met de verzekering dat de onzichtbare hand ervoor zal zorgen dat er voor iedereen wordt gezorgd. Ondertussen vernietigen kapitalistische samenlevingen voedsel terwijl mensen verhongeren en bouwen ze duurdere huizen terwijl mensen dakloos blijven. Houd in gedachten, dat terwijl miljoenen mensen in de VS blijven bedelen en hun oligarchen blijven pleiten voor actie, om de worstelende arbeiders in deze tijd van economische tegenspoed te helpen, Venezuela zich de laatste paar kerstmissen heeft ingespannen om ervoor te zorgen dat er voor de mensen wordt gezorgd.
Geen enkele situatie is perfect, maar men herinnert zich dat in 2016 het Venezolaanse prijscontrolebureau SUNDEE bijna vier miljoen stuks speelgoed in beslag nam omdat de opgepot en verkocht werden voor uitbundig speculatieve prijzen; het speelgoed werd vervolgens uitgedeeld aan families van Venezolaanse arbeiders. In 2014 brak het Venezolaanse ministerie voor voedsel drie Guinnes-srecords met de productie van traditioneel Venezolaans kerstvoedsel dat aan de armen werd uitgedeeld.
En nog maar een paar weken geleden werden 12 miljoen stuks speelgoed geïmporteerd om te worden uitgedeeld via de gemeenschapsraden en de Comités voor lokale bevoorrading en productie (CLAP’s). In combinatie met kerstbonussen en voedselbonnen zien de Venezolanen , dat regering niet perfect is, maar blijft vechten in een strijd van David tegen Goliath om het volk te dienen door middel van een revolutie, terwijl ze voortdurend economisch worden aangevallen. Werd het volk van de VS maar zo gesteund….
Topfoto: Een klant koopt de nieuwe Sony PlayStation 5-gameconsole op de eerste dag van de lancering, in een elektronicawinkel in Kawasaki, district Kanagawa, op 12 november 2020. AFP-Getty Images
Dakotah Lilly is een jeugdige politieke analist met een concentratie op gebieden als het socialisme van de 21e eeuw, Chavismo, links populisme, en meer. Hij heeft ter plaatse verslag uitgebracht en onderzoek gedaan in Venezuela. Hij is te zien geweest op Fox News, RT, American Herald Tribune, MintPress en andere publicaties.