Whipala in Nederland – Openbaar Archief

2020-03-01

#somospueblo #somosevo

Protest tegen de staatsgreep in Bolivia,
en de illegale erkenning van de Boliviaanse Junta
door de Nederlandse regering,

Deze week:

Zaterdag 14 maart 2020
14:00 – 18:00
Dam, Amsterdam

**Whipala in Nederland – protesten tegen de staatsgreep in Bolivia en de steun van den Haag aan de junta**

De militaire staatsgreep in Bolivia van 10 november 2019 tegen de regering van Evo Morales gaf de macht aan een dictatuur die het land mogelijk naar een burgeroorlog stuurt.

De inheemse bevolking zal een regering die niet op echte democratisch wijze gekozen is niet accepteren. Zij zijn absoluut niet bereid om de politieke verworvenheden van de laatste 14 jaar op te geven, daarmee zouden zij teruggaan naar een racistisch en repressief apartheidssysteem waarin zij opnieuw derderangsburgers worden; dit waren zij de voorafgaande 500 jaren al. De komst van de regering van Evo had daar in 2006 grondwettelijk een einde aan gebracht.

Volgens mensenrechtenorganisaties hebben het leger en de politie in de maand na de staatsgreep in Bolivia 35 inheemse burgers gedood en 832 gewond, waaronder 21 kinderen en 8 journalisten; 1.504 burgers zijn gearresteerd; 75 van hen werden gemarteld en gedwongen valse bekentenissen af te leggen; veel vrouwen werden verkracht. Tientallen staatsfunctionarissen, politieke leiders en vakbondsleiders hebben asiel aangevraagd in verschillende ambassades, maar het lot van honderden verdwenen burgers is onbekend. We weten niet of ze nog leven.

Dit is slechts het begin. De militaire junta heeft bij monde van de neofascistische marionet Jeanine Añes een wet uitgevaardigd die het leger en de politie de vrijheid geeft om straffeloos geweld tegen het volk te gebruiken. Deze illegale zelfbenoemde regering begon onmiddellijk met privatiseringen en andere vormen van plundering onder bedreiging van politie en militair geweld. En dag na de coup, plunderde zij de Centrale Bank van haar goud en grote hoeveelheden contant geld. Tot op de dag van de staatsgreep behoorde Bolivia qua goud voorraad tot de top 50 landen wereldwijd. Enigszins vergelijkbaar met wat er in 2011 gebeurde met de 143 ton goud van Libië.

De coupplegers probeerden president Morales te vermoorden. Om zijn eigen leven te redden, moest hij vluchten met vicepresident Alvaro Garcia Linera en minister van Volksgezondheid Gabriela Montaño. Ze kregen politiek asiel in Mexico, evenals zijn politieke assistenten en leden van het Congres, die volgens de constitutie de president zouden opvolgen.

De mainstream media in heel Europa desinformeert en manipuleert de publieke opinie over wat er in Bolivia werkelijk gaande is. De ons inmiddels welbekende propaganda van de wereldelite wordt ingezet om de regering van Morales te de-legitimeren en te criminaliseren, demoniseren en ridiculiseren, en portretteert Morales als een gehate socialistische of zelfs communistische verkiezingsfraudeur.

Maar niets daarvan is waar. Evo Morales mocht zich volgens de Boliviaanse grondwet en de Venetië Raad voor democratie van de EU nogmaals verkiesbaar stellen. Ook blijkt dat er tijdens de laatste verkiezingen in Bolivia geen fraude is gepleegd. Het gerenommeerde ‘Center for Economic Policy Research’ (CEPR ), waarvan o.a. de ECB en de World Bank leden zijn, heeft de conclusie van verkiezingswaarnemer de ‘Organisatie van Amerikaanse Staten’ ( OAS -de VS betaalt 60% van haar budget) verworpen, dat er fraude zou zijn gepleegd tijdens de laatste verkiezingen van Bolivia. Daarbij komt dat de OAS zich zelf niet eens aan de basisvoorwaarden van een behoorlijk audit heeft gehouden, namelijk: het onafhankelijk en objectief waarnemen en geen stemadvies uitbrengen.

Maar ook al zou het waar zijn dat Morales fraudeerde en zichzelf onrechtmatig herkiesbaar zou hebben gesteld, dat is nog altijd geen reden om een staatsgreep te plegen en erger nog, die goed te keuren. De werkelijke reden voor deze coup was de socialistisch politieke insteek van de regering van Morales. Het regeringsbeleid was een vorm van kapitalisme waar de touwtjes in handen van de staat waren in plaats van in handen van de grote banken en multinationals, en waar de lokale oligarchen steeds minder voor het zeggen hadden. Daar houden de wereldelites niet van.

Deze staatsgreep kan niet los gezien worden van globale geopolitiek. Mexico, Nicaragua, Uruguay, Argentinië, Venezuela en Cuba alsook Bernie Sanders (USA) hebben de staatsgreep inmiddels veroordeeld. President Donald Trump daarentegen heeft het Boliviaanse leger gefeliciteerd met de coup en Nicaragua, Cuba en Venezuela gedreigd met een soortgelijk lot.

De Israëlische staat heeft speciale militaire troepen naar Bolivia gestuurd, die samenwerken met de militaire junta om de lokale inheemse organisaties te ontmantelen dan wel om te vormen tot marionetten organisaties, en ook om een destabilisatie strategie te creëren tegen de partij van Morales in het geval dat zij de verkiezingen in mei toch winnen.

Ook de elites van Europa met Minister Stef Blok (VVD) namens alle Nederlanders, hebben de staatsgreep gesteund en de dictatuur als legitiem erkend. Erger nog, de Nederlandse regering heeft toestemming gegeven aan de VS om Curaçao te gebruiken als basis voor militaire operaties in Zuid-Amerika.

Deze staatsgreep wordt gebruikt als een springplank voor oorlogsvoering tegen Zuid-Amerikaanse landen omwille van de daar aanwezige grondstoffen, om die te plunderen en de absolute politieke en economische dominantie over dit continent te houden. Met name het alkalimetaal lithium speelt een belangrijke rol vanwege de nieuwe wereldpolitiek t.a.v. klimaat en energietransitie.

In Bolivia zijn o.a. Lithium, vruchtbare grond voor de onmetelijk hebzucht van de multinationale agro-industrie, goud, koper en aardolie in gigantische hoeveelheden te vinden, en dat lijkt haar vloek te zijn.

Deze huidige dictatuur werd binnen een week geïnstalleerd, nadat president Morales zich terugtrok uit een deal over Lithium. Lithium is een essentieel element voor de nieuwe klimaat- en energietransitie-industrie. Alle autobatterijen, mobiele telefoons, elektronische apparaten in geavanceerde wapensystemen kunnen niet bestaan zonder

lithium. Er is een hevige strijd gaande tussen de grote multinationale mogendheden in de race voor de nieuwe aardolie- en koolstofvrije industrie. De regeringen van o.a. de EU, VS, China en Rusland zijn hierin betrokken.

Sinds de oprichting in het jaar 1825 van de Boliviaanse staat tot 2006 hebben alle regeringen in Bolivia slechts de belangen van de wereld-elite behartigd, ten koste van het welzijn van de lokale bevolking. In 2006 kreeg Bolivia, met een electorale steun van 64% van alle stemmen, voor het eerst een echt democratisch gekozen volksvertegenwoordiging afkomstig uit het eigen inheemse volk, met een rasechte Aymara-president, en een deel van de ministers ook van inheemse afkomst. Dit is in geheel Noord-en Zuid-Amerika nooit eerder gebeurd, en staat in schril contrast met de laatste 500 jaar, waarin de elite heeft geprobeerd de oorspronkelijke Boliviaanse cultuur te vernietigen, om maar niet te spreken over de genocide die in heel Amerika heeft plaatsgevonden.

De democratische, socialistische maar ook kapitalistische regering van Morales, heeft voor het eerst in de geschiedenis van Bolivia een dappere poging gewaagd om de apartheid uit de Boliviaanse cultuur te bannen. Deze regering poogde ook een echte verzorgingsstaat op te zetten en Bolivia werd in de laatste 14 jaar koploper wat betreft economische groei in Zuid-Amerika. Evo heeft de armoede drastisch verminderd en de meeste Bolivianen voorzien van banen en van een fatsoenlijk bestaan.

Multinationale, supranationale, financiële, koloniale, imperialistische, ecocidale en genocidale machten willen zich deze grondstoffen toe-eigenen onder de oude koloniale voorwaarden. De regering van Morales heeft zich hier altijd in alle hevigheid tegen verzet; zij vocht voortdurend tegen de pogingen van deze elite om Bolivia te blijven beroven, zoals zij in de laatste 500jaar hebben geroofd, en vocht zo tegen de voortzetting en vereeuwiging van de misère, armoede en onrecht in dit land met meer dan 11 miljoen inwoners. Evo erfde bijvoorbeeld van de voorgaande regering een absurde regeling, waarbij de buitenlandse bedrijven gemiddeld 82% van de winst uit de exploitatie van aardolie zouden ontvangen en de resterende 18% in Bolivia zou blijven. Toen Evo president werd, heeft hij dit aandeel teruggedraaid: 82% voor Bolivia en 18% voor de transnationale bedrijven. Deze transnationals bleven zaken doen met Bolivia, omdat het zeer winstgevend bleef, ondanks het beleid van Evo.

De wereldelite, in samenwerking met de lokale oligarchen en grootgrondbezitters en de elite van de Boliviaanse politie en leger, getraind in het beruchte Amerikaanse militaire instituut ‘Western Hemisphere Institute for Security Cooperation’ (WHINSEC) beter bekend als School of the Americas, werkten samen met fascistoïde organisaties, lokale en internationale huurlingen en criminele elementen tegen de regering van Morales en het Boliviaanse volk. Zij gebruiken terreur, intimidatie en geweld tegen individuele regeringsleiders, vakbondsleiders hun familieleden en eigendommen, alsook tegen nationale instituten en essentiële materiële diensten teneinde de gewone bevolking en met name het inheemse deel, structureel te onderdrukken, net zoals zij dat doen tegen andere volkeren wereldwijd. Het doel is om regeringen die voor het welzijn van hun eigen volk opkomen omver te werpen en daarvoor in de plaats, hun marionettenregeringen te installeren, met als enig doel: de belangen van deze elite behartigen en bewaken.

Op 25 november heeft de dictatuur van Añes, onder dreiging van politie en militair geweld, een pacificatieovereenkomst opgelegd aan de grotendeels nieuwe vertegenwoordigers van politieke en sociale organisaties, aangezien de legitieme vertegenwoordigers zijn verdwenen, met als doel het versnellen van nieuwe verkiezingen. Onder de eisen van de dictatuur kunnen Evo Morales en Alvaro Garcia Linera niet deelnemen aan de verkiezingen alsook ongeveer 20 mensen die het dichtst bij Evo staan, waaronder leden van het congres, die volgens de Boliviaanse grondwet in aanmerking kwamen om het voorzitterschap tijdelijk op zich te nemen, tot er nieuwe verkiezingen zouden zijn georganiseerd. Ook zij werden verjaagd en kregen allemaal asiel in Mexico.

Ook Mexicaanse ambassade in Bolivia heeft asiel verleend aan leden van de regering van Morales. De juntamilitairen en politie hebben de Mexicaanse ambassade omsingeld en proberen deze asielzoekers gevangen te nemen, wat inmiddels tot een internationale diplomatieke rel heeft geleid.

Deze dictators zullen de komende verkiezingen mogelijk houden met in de VS exclusief hiervoor ontwikkelde computersystemen. Een groot deel van het Boliviaanse volk, met name buiten de steden, heeft echter geen toegang tot computers. Niet voor niets werd in Nederland elk voorstel voor digitale verkiezingen verworpen.

Dezelfde duistere krachten die chaos, onrecht en verderf zaaien in Bolivia zijn ook in Nederland en Europa bezig om onze verzorgingsstaat te vernietigen. De politieke, juridische, sociale en materiële verworvenheden, die onze Nederlandse voorouders met bloed, zweet en tranen hebben bevochten in de laatste 200 jaar, worden in de laatste 40 jaar door dezelfde wereldelite kapotgemaakt. Een goedvoorbeeld daarvan en waar een groot deel van de bevolking in Nederland nu erg onder lijdt is de basisbestaans- en huisvestingsonzekerheid. Deze wordt veroorzaakt door deze zelfde machten, welke systematisch en methodisch onze sociale volkshuisvesting systeem zoals bedoeld is in onze grondwet artikel 22, geprivatiseerd, afgebroken en gestolen hebben. Feitelijk was tot voor kort onze sociale volkshuisvesting een van de beste in de wereld.

Het verwerpen van deze dictatuur en opkomen voor de democratisch gekozen regering van Morales is daarom niet alleen opkomen voor de belangen van het gewone volk in Bolivia, maar ook opkomen voor het gewone volk van Nederland en Europa. Het normaliseren van onrecht tegen een volk werkt op den duur als normalisering van onrecht tegen alle volkeren. Wij roepen u daarom op om de regering van president Morales te verdedigen, ten eerste omdat zij de legitieme democratische voorkeur van het Boliviaanse volk geniet en ten tweede uit solidariteit met gedupeerden daar en hier.