Bron: Belen Fernandez, op MiddeleEastEye 19 december 2019, en Middle East Eye French edition ~~~
Kort nadat de linkse Boliviaanse president Evo Morales in november werd verdreven in een door de VS gesteunde staatsgreep – vermomd als een nobele reactie op vermeende verkiezingsfraude – kondigde de zelfbenoemde, fanatiek rechtse Boliviaanse ‘interim’-regering de vernieuwing van de diplomatieke betrekkingen aan met Israël.
Deze waren door Morales in 2009 verbroken tijdens de operatie ‘Cast Lead’ van Israël in de Gazastrook, waarbij ongeveer 1400 Palestijnen werden gedood, waaronder meer dan 300 kinderen. Hoewel Israël zichzelf van nature als het enige slachtoffer van de affaire voorstelde, was de verhouding tussen Palestijnse burgers en Israëlische burgerslachtoffers 400: 1.
Tijdens een daaropvolgend door Israël toegebracht bloedbad in Gaza in 2014, met de naam ‘Operation Protective Edge’ en de slachting van 2.251 Palestijnen (inclusief 299 vrouwen en 551 kinderen), beschuldigde Morales Israël als een “terroristische staat” – een perfect nauwkeurige beoordeling, gezien de omstandigheden en het track record van Israël.
Relaties hervatten
Het is dus geen verrassing dat Israël na de staatsgreep van november meteen de toenadering tot de nieuw gereinigde regering van Bolivia omarmde, waarbij de Ynet-nieuwssite van Israël meldde dat “de hervatting van de betrekkingen tussen Bolivia en Israël mogelijk werd gemaakt aan het einde van het bewind van de voormalige vijandige president Abu Morales. ” (Het is niet duidelijk of de Evo-naar-Abu-wijziging een bizarre fout was of een opzettelijke poging van een stiekeme Ynet-persoon om de naam van de “vijandige” leider te Arabiseren.)
Extra toenaderingopties kwamen snel tot uiting, toen Bolivia hulp vroeg aan Israël bij het trainen van politie-eenheden voor terrorismebestrijdings-operaties. Op 6 december melde de Boliviaanse interim-minister van Binnenlandse Zaken Arturo Murillo aan Reuters:
‘We hebben ze uitgenodigd om ons te helpen. Ze zijn gewend om met terroristen om te gaan. Ze weten hoe ze ermee moeten omgaan. Het enige dat we willen is vrede brengen.’
De ‘terroristen’ die zogenaamd schade aanrichten in Bolivia, zijn volgens het Reuters-rapport ‘radicale linksen die naar verluidt verbonden zijn met [Venezolaanse president Nicolas] Maduro en drugshandelaren die volgens de [Boliviaanse interim]-regering dodelijke onrust in het land hebben veroorzaakt’. Met andere woorden, de gebruikelijke lariekoek van boemannen van het zuidelijk halfrond werd uitgekraamd om elke rechtse onderneming te rechtvaardigen die gerechtvaardigd moet worden – en laat onvermeld dat het Boliviaanse leger en politie degenen zijn geweest die bloedbaden plegen.
Marketingrepressie
Wat betreft de vermeende ervaring van Israël in “omgaan met terroristen”, wie is er beter dan een terroristische staat om training tegen terrorisme aan te bieden? Zeker, Israëls meer dan zeven decennia van etnische zuivering van Palestijnen en het dwarsbomen van vrede bij elke draai maken het een sterke kandidaat als assistent-Boliviaanse vredestichter.
Maar het is precies de uitgebreide ervaring van Israël in brutale – en vaak dodelijke – repressie die zijn tactiek zo verhandelbaar maakt voor rechtse regimes wereldwijd. Met name in Latijns-Amerika is Israël medeplichtig aan alles, van het bewapenen en trainen van doodseskaders in Guatemala en El Salvador tot het voeden van het moorddadige gedrag van de beruchte voormalige Chileense dictator Augusto Pinochet, tot het voeden van het moorddadige gedrag van het hedendaagse Chileense regime.
Is het puur toeval, vraagt men zich af, dat zowel Israëlische als Chileense veiligheidstroepen recentelijk een voorliefde hebben getoond voor het richten op de ogen?
Boliviaanse oproerpolitie schiet traangas af om aanhangers van Evo Morales in La Paz te verspreiden. AFP
Ondertussen lijken rechtse krachten in Bolivia de visie met Israël te delen over het enorme belang van het onderdrukken van de inheemse rechtspositie en het wissen van de inheemse identiteit. Terwijl Israël zijn inspanningen voortzet om het concept van Palestijnse eenheid te elimineren – vaak fysiek Palestijnen in het proces eliminerend – kwijlt Boliviaans rechts op dit moment bij het vooruitzicht van het omkeren van de inheemse empowerment die plaatsvond onder Morales, de eerste en enige inheemse president van de natie.
Eind november zijn ongeveer 33 coup-tegenstanders gedood – de overgrote meerderheid van hen inheems – en vele honderden anderen gewond in confrontaties met Boliviaanse veiligheidstroepen, zoals onderstreept door de in Bolivia gevestigde journalist Jacquelyn Kovarik in een interview met The Real News Network.
Genocidale alliantieGenocidale alliantie
“Na de omverwerping van Morales”, zei Kovarik, “begonnen mensen – vooral in het leger – de Wiphala te verbranden, de regenboogkleurige vlag die alle inheemse mensen en Afro-Bolivianen vertegenwoordigt, en opnieuw de vlag is, die de inheemse Pueblos vertegenwoordigt, niet alleen in Bolivia, overal in de Andes. “
“Maar weet je, de omwenteling was allemaal de schuld van die door Venezuela gesteunde radicaal-linkse drugshandel-terroristen.“
Geheel voorspelbaar werd de aankondiging van de Boliviaanse interim-regering van de vernieuwing van diplomatieke banden met Israël met veel lof ontvangen door de Trump-regering, terwijl de beruchte rechtse nieuwssite Breitbart toejeigde, dat interim-president Jeanine Anez “haar tijd gebruikt om veel van de regering van het land te rehabiliteren in de nasleep van bijna anderhalf decennium van de socialistische heerschappij; het herstellen van diplomatieke betrekkingen met Israël was een item dat bovenaan de lijst van hervormingen stond die ze zocht. “
Wat is immers nuttiger voor de gemiddelde Boliviaan die worstelt om te overleven, dan een diplomatieke alliantie met een genocidale entiteit aan de andere kant van de planeet?
Van zijn kant werd de Israëlische minister van Buitenlandse Zaken, Israël, Katz geciteerd in de Times of Israel, die de toenadering aanmoedigde als “bijdragend aan de buitenlandse betrekkingen van Israël en aan zijn internationale status”.
En terwijl de rechtervleugel Bolivia probeert te heroveren – solidariteit met Palestina ontmantelt en Israëlische brutaliteit in het proces witwast – bestaat er geen twijfel over, dat de staatsgreep tegen Morales ook een staatsgreep voor Israël is geweest.
topfoto: Demonstratie ter ondersteuning van de omvergeworpen president Evo Morales van Bolivia, in Buenos Aires. De rechtervleugel wil Bolivia heroveren, de solidariteit met Palestina ontmantelen en Israëlische adviseurs inschakelen om de protesten te verpletteren, AFP
Over de auteur: Belen Fernandez is de auteur van Exile: Rejecting America and Finding the World en The Imperial Messenger: Thomas Friedman at Work. Ze is bijdragend redacteur van het tijdschrift Jacobin.