De Bolivariaanse Republiek van Venezuela werd in de presentatie van mevrouw Bachelet als ‘Folterstaat’ afgeschilderd.
In deze situatie, onder de huidige buitengewone omstandigheden van langdurige, onophoudelijke en openlijk brutale vijandigheid van en vanuit de regeringen van naburige landen (Colombia, Brazilië, …), door lokale en internationale organisaties (OAS, NAVO), aan de hand van een door een wetteloos en gewetenloos Amerikaans regime opgebouwde, ondersteunde, gefinancierde en bestuurde extreem gewelddadige ‘oppositie’, die koste wat kost de macht wederrechtelijk grijpen wil, is het uitermate onredelijk, oneerlijk, onprofessioneel, subjectief en gevaarlijk, om de handelingen van de Regering en de Staatsapparaten te beoordelen in het vacuüm, zogezegd, in het niets, op basis van algemene, abstracte, theoretische criteria, zonder context en samenhang, de objectieve realiteit en de ontstane acute tegenstellingen negerend.
Er is in Venezuela sprake van een agressieve internationale samenzwering. De ‘oppositie’ roept voortdurend op tot een gewelddadige volksopstand en desertie van militairen en poogt deze te leiden; de ‘oppositie’ ondermijnt de legitieme Regering en de democratische rechtsorde van het land; de ‘oppositie’ voert zwaarwegende economische, technologische en financiële sabotages uit en doet er alles aan om de samenleving onherstelbaar te ontwrichten.
Wat hadden dan de reacties hierop en de tegenmaatregelen van de Bolivariaanse Republiek moeten zijn?
De ‘oppositie’ beraamt en voert gewelddadige, genadeloze pogingen tot staatsgreep uit, middels met explosieven geladen drones, met scherpschutters en bommen, waarbij het in koelen bloede vermoorden van de democratisch gekozen President Maduro en diens gezin en familie, van prominente regeringsleden en leiders van de regeringspartij bovenaan op de lijst van doelen en prioriteiten staat.
Is het dan niet aannemelijk, mogelijk en te verwachten dat sommige onderzoeken en ondervragingen hardhandig zouden kunnen zijn?
Het zou haast niet anders kunnen zijn in de meeste landen, inclusief de Verenigde Staten van Amerika (Guantanamo, …), Groot-Brittannië (IRA-strijders, ‘The Troubles’, Julian Assange, …), Frankrijk (Les Pieds noirs d’Algérie, …), Italië en Duitsland (RAF, Rote Brigaden, …), de Europese unie en het brede Europa (talloze geheime cia gevangenissen en andere’martelingsposten’, …)
Maar om dan de Bolivariaanse Republiek, de Regering en het geheel bewind, als ‘Folterstaat’ te bestempelen?!? En waarom zo’n aparte, bijzonder strenge, ‘speciale’ aandacht, benadering en beoordeling van de Bolivariaanse Republiek? Waar vandaan zo’n maladieve obsessie? Op welke grond wordt de Bolivariaanse Republiek als een ‘Folterstaat’ gezien – en de andere, waaronder de bovengenoemde landen, niet?
Ook is het veeleer opmerkelijk, dat mevrouw Bachelet en haar ploeg met zo’n verslag kwamen, terwijl het ‘Venezuela Team’ van het Trump regime onlangs aangekondigd heeft de strategie van ‘staatsgreepmethode’ te zullen loslaten en, in plaats van grondwettelijke manipulaties, volksopstand, militaire operaties, directe gewapende confrontaties, …, meer het pad te kiezen van gerechtelijke vervolging, beschuldigingen, smaad en laster, en daardoor ook extreme politieke en diplomatieke isolatie, … voor de uiteindelijke omverwerping van de Bolivariaanse Republiek.
Men zou ook snel kunnen opmerken, dat er daarnaast een oorverdovende stilte is over de landen in de directe omgeving van de Bolivariaanse Republiek van Venezuela, waar de met de VS, het Trump regime en westerse systemen bevriende regimes, met hun legers, allerlei veiligheidsdiensten, bewapende groeperingen en juntas daadwerkelijk en massaal afschuwelijke misdrijven plegen tegen hun bevolkingen, tegen verschillende bevolkingsgroepen, etnische minderheden, inheemse Volkeren in het bijzonder, tegen andersdenkenden, de oppositie terroriseren en vermoorden. Ik doel op o.a. Honduras, Haïti, Guatemala, El Salvador, Colombia en Brazilië
Het is willekeur en regelrechte elitaire heksenjacht.