Bron: Roger Harris, Mintpressnews, 3 augustus 2018`
De VS heeft zijn zinnen gezet op ‘regime change‘ in Nicaragua. Sommige voormalige aanhangers van de Nicaraguaanse president Daniel Ortega en zijn Sandinisten Partij volgen de Amerikaanse retoriek: Ortega’s “hele regering is in wezen neo-liberaal geweest. Nu wordt het autoritair, repressief. “
Je zou denken dat een neoliberaal regime, zeker als het autoritair en repressief zou zijn, juist goede kaarten zou hebben om in de gunst van Washington te komen.
De Bedreiging van een Goed Voorbeeld
In de woorden van Noam Chomsky vormt Nicaragua een dreiging van een goed voorbeeld voor het Amerikaanse imperium. Sinds Ortega de verkiezingsoverwinning in 2006 terugkreeg, heeft Nicaragua volgens NSCAG het volgende bereikt, ondanks dat het het op een na armste land op het halfrond is:
- Op een na hoogste economische groeipercentages en meest stabiele economie in Midden-Amerika.
- Het enige land in de regio dat 90% van het voedsel dat het consumeert zelf produceert.
- Armoede en extreme armoede halveerden; het land met de grootste vermindering van extreme armoede.
- Het bereiken van de VN-millennium-doelstelling om ondervoeding met de helft te verminderen.
- Gratis basisgezondheidszorg en onderwijs.
- Analfabetisme vrijwel geëlimineerd, komend van 36% in 2006.
- Gemiddelde economische groei van 5,2% voor de afgelopen 5 jaar (IMF en de Wereldbank).
- Veiligste land in Midden-Amerika (VN-ontwikkelingsprogramma) met een van de laagste misdaadcijfers in Latijns-Amerika.
- Hoogste niveau van gender-gelijkheid in Noord- en Zuid-Amerika (World Economic Forum Global Gender Gap Report 2017).
- Heeft niet bijgedragen aan de migratie exodus naar de VS, in tegenstelling tot buurland Honduras, El Salvador en Guatemala.
- Anders dan zijn buren, hielden ze de drugskartels buiten de deur en waren ze pionier in community policing.
De Wereldbank, het IMF en de EU-landen hebben Nicaragua gecertificeerd voor het effectieve gebruik van internationale leningen en subsidies. Fondsen werden uitgegeven voor de doeleinden die ze kregen, niet overgeheveld naar corrupte praktijken.
Vóór 18 april was Nicaragua een van de meest vreedzame en stabiele landen in de regio. Het onverklaarbare geweld dat plotseling Nicaragua heeft overspoeld, moet worden begrepen in de context van het doelwit van de VS voor regimeverandering.
Nicaragua heeft de woede van de VS uitgelokt vanwege de goede dingen die het heeft gedaan, niet het slechte.
Naast een ‘bedreiging’ van een goed voorbeeld, zit Nicaragua in de anti-imperialistische ALBA-alliantie met Venezuela, Bolivia, Cuba en anderen. De aanval op Nicaragua maakt deel uit van een grotere strategie van de VS om regionale allianties van verzet tegen het rijk te verbreken.
Nicaragua stemt regelmatig tegen de VS in internationale fora, zoals tegen het destructieve VS-beleid inzake klimaatverandering. Een inter-oceaan kanaal door Nicaragua wordt overwogen, dat met het Kanaal van Panama kan concureren. Rusland en China investeren in Nicaragua en concurreren tegen Amerikaanse kapitaal.
De NICA-wet, aangenomen door het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden en nu voor de Senaat, zou economische oorlogsvoering in gang zetten, bedoeld om de levensomstandigheden in Nicaragua aan te vallen door middel van economische sancties, gelijktijdig met meer Amerikaanse inlichtingen-interventie. Het uiteindelijke doel is om de democratisch gekozen regering van Ortega af te zetten.
Ondertussen kondigde USAID een extra $ 1,5 miljoen aan “ter ondersteuning van vrijheid en democratie in Nicaragua” via niet-gouvernementele organisaties (NGO’s) om de regering omver te werpen en “dit een halfrond van vrijheid te maken.” Dat wil zeggen, vrijheid voor het Amerikaanse imperium.
Alternatieven voor Ortega zouden nog erger zijn
Degenen aan de linkerkant die ook oproepen voor de verwijdering van Ortega, moeten de verantwoordelijkheid aanvaarden voor wat erna komt. Hier is de les van Libië leerzaam, waar de vervanging van de regering heeft geleid tot een veel slechtere situatie voor het Libische volk.
Elke vervanging van Ortega zou meer, niet minder, neoliberaal, onderdrukkend en autoritair zijn. Toen het Nicaraguaanse volk, door de contra-oorlog (gesteund en gefinancieerd door de VS) gegijzeld, Ortega in 1990 uit zijn ambt had gestemd, bracht de binnenkomende van Violeta Chamorro ( eveneens door de VS gesteunde) structurele neoliberale aanpassing en een stervende economie.
“Dictators winnen geen eerlijke verkiezingen met toenemend marges”, merkt de vertrouwde solidariteits-activist Chuck Kaufman op en vermeld Ortega’s comeback in 2006 met een meerderheid van 38%, gevolgd in 2011 met 63% en 72,5% in 2016. De Organisatie van Amerikaanse Staten hebben de verkiezing officieel begeleid en gecertificeerd.
De dissidente Sandinisten die na de verkiezingsnederlaag van de partij afsplitsten van de officiële partij en de MRS vormden (Sandinista Renovation Movement), zijn geen progressief alternatief. Ze zijn op dit moment comfortabel genesteld in door de VS gefinancierde NGO’s, die regelmatig snoepreisjes maken naar Washington om Parlementariers als Iliana Ros-Lehtinen en Senator Marco Rubio te over te halen om te lobbyen voor de NICA-wet. Ze vertegenwoordigen geen populaire macht, met minder dan 2% bij nationale verkiezingen.
Toen de MRS de Sandinisten Partij verlieten, namen ze bijna iedereen mee die beter opgeleid was, uit een meer bevoorrechte achtergrond kwam en Engels sprak. Deze voormalige dissidenten, nu naar rechts gekeerd in hun haat tegen Ortega, hebben veel banden met Noord-Amerikaanse activisten, wat een deel van de verwarring vandaag over Nicaragua verklaart.
Meest progressieve land in Midden-Amerika
De wereld, niet alleen Ortega, is veranderd sinds de jaren tachtig, toen de Sovjet-Unie en haar bondgenoten een tegenkracht vormden voor VS-pesterijen. Wat toen mogelijk was, is niet hetzelfde in de restrictieve internationale arena van vandaag.
Nicaragua is het meest vooruitstrevende land in Midden-Amerika zonder een naaste rivaal. Het getuigd niet van verstand, om Nicaraguanen aan te sporen Ortega weg te stemmen, en tegelijkertijd te pleiten tegen imperialistische plunderingen van de VS. Onwettige verkiezingen in Nicaragua zouden een ontwrichte situatie verder destabiliseren. Gezien de impopulariteit en de verdeeldheid van de oppositie en de eenheid en organisatorische kracht van de sandinisten, zou Ortega waarschijnlijk winnen.
Het belangrijkste sleutelrol van Noord-Amerikaanse solidariteitsactivisten is, het beeindigen van Amerikaanse inmenging in Nicaragua, zodat de Nicaraguanen hun eigen problemen kunnen oplossen.
Het rechtse geweld sinds april in Nicaragua moet worden begrepen als een couppoging. Een aanzienlijk deel van de Nicaraguaanse bevolking heeft zich rond hun gekozen regering verzameld, zoals blijkt uit de massale demonstraties ter herdenking van de Sandinistische revolutie op 19 juli.
Op dit moment zijn de rechtse blokkades gedemonteerd en kunnen burgers weer zonder vrees of bedreiging vrij circuleren. In de nasleep heeft Nicaragua echter geleden onder onaanvaardbare menselijke sterfgevallen, massale schade aan openbare eigendommen en een gewonde economie met de slopende NICA-wet die de Amerikaanse Senaat dreigt aan te nemen.
Topfoto | Nicaraguaanse president Daniel Ortega arriveert op het Juan Pablo II plein om de 39e verjaardag van de Sandinistische revolutie te vieren, in Managua, Nicaragua, 19 juli 2018. Nicaragua was de verjaardag van de revolutie van 1979 tegen dictator Anastasio Somoza, ondanks een aanhoudende politieke crisis die honderden doden zag. Alfredo Zuniga | AP
De auteur Roger Harris is lid van de “Task Force of the Americas”, een 32 jaar oude anti-imperialistische mensenrechten organisatie.
Original English Publication: US Wants Nicaragua to Fall Because It Poses the Threat of a Good Example Roger Harris, Mintpressnews, 3 augustus 2018