Kroongetuige VS voor ‘hacking’ Assange bekent dat hij gelogen heeft

1 juli 2021

Bron Loode Vanoost  
dewereldmorge 1 juli 2021 ~~~

Een kroongetuige van de VS voor de beschuldiging van hacking door Julian Assange heeft bekend dat hij valse verklaringen heeft afgelegd in ruil voor immuniteit van vervolging voor andere feiten als financiële fraude en seksueel wangedrag met minderjarigen in het buitenland. Assanges advocate Jennifer Robinson ziet er voldoende reden in om de aanklacht van de VS tegen Assange volledig te verwerpen.

In een interview met het IJslandse veertiendaagse blad Stundin (link naar de Engelstalige versie) heeft de in IJsland veroordeelde hacker Sigurdur ‘Siggi’ Thordarson bekend dat hij nooit voor WikiLeaks heeft gewerkt en ook nooit van Julian Assange een opdracht heeft gekregen om illegale hackings uit te voeren tegen IJslandse bedrijven, overheidsdiensten en politici.

Op het misdrijf van hacking van geheime en vertrouwelijke documenten staan in de VS zeer zware straffen. Indien hij wordt uitgeleverd aan de VS riskeert Julian Assange daar tot 175 jaar gevangenisstraf. Die strafmaat ligt zo vast in de Espionage Act. Het gaat daarbij ondermeer over interne rapporten die aantonen dat het VS-leger in Irak oorlogsmisdaden heeft begaan.

In werkelijkheid blijkt Thordarson slechts korte tijd meegewerkt te hebben als vrijwilliger van WikiLeaks om steunfondsen te werven bij de IJslandse bevolking in 2010 tijdens het bezoek van Assange aan IJsland. Thordarson werd prompt verwijderd toen bleek dat hij meer dan 50.000 dollar in eigen zakken had gestoken.

De getuigenis van Thordarson is de voornaamste in de aanklacht van de VS voor de Britse rechtbank. In hun pleidooi vermeldden de VS-advocaten hem als ‘ Teenager’ en IJslands als “NATO Country I”, maar deden tijdens hun pleidooien geen enkele moeite om zijn ware identiteit geheim te houden (Thordarson was 17 in 2010 en ziet er 11 jaar later nog steeds zeer jong uit, zie foto hierboven). Met zijn getuigenis wilden de advocaten van de VS voor de Britse rechtbank zijn uitlevering eisen omdat Thordarson zou aantonen dan Assange wel degelijk zijn materiaal verzamelde door hacking.

In hun pleidooi stellen zij dat Assange Thordarson instructies zou hebben gegeven om voor WikiLeaks de computers van IJslandse overheidsdiensten en banken te hacken. Hij zou ook aanwijzingen hebben gekregen om de computers en telefoons van IJslandse parlementsleden te hacken.

De verklaring van Thordarson was voor de VS belangrijk omdat de beweerde ‘feiten’ daar zich voordeden in dezelfde periode dat Assange contacten had met Chelsea Manning, de klokkenluidster in het VS-leger die video’s van oorlogsmisdaden openbaarde.

De Britse rechter Vanessa Baraitser weigerde de uitlevering aan de VS om ‘humanitaire redenen’, maar erkende in haar vonnis de beschuldigingen van de VS. Zij verwees daarbij specifiek naar Thordarson: “(de VS) stellen dat de heer Assange en Teenager niet slaagden in hun gemeenschappelijke poging om een bestand te ontcijferen dat ze hadden gestolen van een bank in ‘NATO Country I’”. Dit bestand was echter al twee jaar eerder in 2008 ruim verspreid door klokkenluiders binnen de IJslandse Landsbank. Het failliet van die bank trok IJsland toen mee in een diepe economische crisis.

Uit de communicatielogs van Thordarson blijkt dat hij tegenover buitenstaanders voortdurend zijn rol binnen WikiLeaks uitvergrootte, waarbij hij zich ‘chief of staff’, ‘head of communications’ en ‘Number 2 responsible for recruits’ noemde. Bovendien blijkt hij documenten gestolen te hebben van Renata Avila, een van de advocaten van WikiLeaks.

In 2013 en 2014 werd Thordarson in IJsland veroordeeld voor fraude, vervalsingen en diefstal en voor seksueel wangedrag met minderjarige jongens. Hij pleitte voor beide rechtszaken schuldig. Volgens het psychiatrisch verslag tijdens zijn tweede proces is Thordarson een sociopaat, niet in staat tot berouw maar wel met een besef van de consequenties van schuld voor zijn daden.

Na deze rechtszaken had de Amerikaanse inlichtingendienst FBI tot 2019 geen enkel contact meer met hem. Toen besliste het ministerie van Justitie onder Trump om hem terug te ondervragen. In ruil voor immuniteit tegen beschuldigingen van hacking, financiële fraude en seksuele misdrijven in het buitenland legde hij toen zijn verklaringen af over ‘hacking in opdracht van Assange’. Toen hij recent werd geconfronteerd met de bewijzen door het blad Sturdin gaf hij alles onmiddellijk toe en wuifde het weg als ‘de normale manier om zaken te doen in deze wereld’.

Wat deze gebeurtenissen aantoont, is hoe dunnetjes de beschuldigingen tegen Julian Assange in feite zijn. Het is onmogelijk dat de FBI niet zou hebben ingeschat hoe zwak hun zaak tegen Assange is met de getuigenis van Thordarson.

Meer dan waarschijnlijk is de echte doelstelling van deze aanpak Assange in de VS te krijgen, waar het gebrek aan bewijskracht geen enkel belang meer heeft voor de speciale rechtbank die over hem zal oordelen. Als dan later blijkt dat zijn uitlevering door Groot-Brittannië was gebaseerd op valse bewijzen kunnen de VS-autoriteiten zijn vrijlating nog jarenlang laten aanslepen. De VS kunnen trouwens rekenen op de Britse regering om daarover weinig aan te dringen. Per slot van rekening slagen ze er al tien jaar in om hem zijn vrijheid te ontnemen.

De uiteindelijke veroordeling van Assange is met andere woorden niet de doelstelling op zich alleen. De hele rechtsgang heeft als echt doel een uitputtende strijd voor zijn verdediging waarbij Assange zich niet langer kan inzetten voor WikiLeaks en vooral een weinig subtiele bedreiging aan het adres van andere journalisten waar ook ter wereld.

Hoe machtig de inlichtingendiensten van de VS ook zijn, zij kunnen dit alleen maar doen omdat zij kunnen rekenen op de welwillende passiviteit van de mainstream media.

Creative Commons