Bron: Thierry Meyssan Voltaire Netwerk, Paris, 20 september 2022 ~~~
President Zelensky en zijn NAVO-bondgenoten lanceerden een tegenoffensief tegen de Russische troepen. Ze kozen een plaats waar weinig troepen waren en die Moskou niet van plan was te bezetten. Vanaf dat moment konden ze deze overwinning met veel fanfare vieren, zonder vijanden of gevechten. Een terugblik op een bluf die alleen diegenen overtuigt die het willen, namelijk het westerse publiek.
Ook in andere talen: Deutsch ελληνικά Español français italiano Português русский
Kiev heeft met veel tamtam een tegenoffensief aangekondigd in de regio Karkiv, ten westen van de Donbass. De door de NAVO gesteunde troepen zijn erin geslaagd een strook grondgebied van 70 km lang en ongeveer 30 km diep te “bevrijden”.
President Zelenski, die zich naar Izum begaf, kondigde de “aanstaande overwinning” van zijn land op de Russische “indringer” aan.
De westerse pers heeft het over de Russische nederlaag en vraagt zich af of er een complot is om de “verslagen president”, Vladimir Poetin, ten val te brengen.
Einde verhaal. Een NAVO verzinsel.
In werkelijkheid zijn westerse troepen nooit de Donbass, Lugansk of Donetsk binnengetrokken. Ze namen alleen gebieden terug die het Russische leger had veroverd, maar nooit bezet. Vanaf het begin kondigde president Poetin aan dat hij de twee Donbass-republieken wilde verdedigen, maar dat hij Oekraïne niet wilde annexeren, alleen wilde “denazificeren” (d.w.z. ontdoen van zijn “integrale nationalisten”).
Na verloop van tijd kondigde hij aan dat hij Oekraïners ook wilde laten boeten voor de oorlog die zij in gang hadden gezet, door het zuiden van hun land te annexeren. Hij had twee opties: of Novorossia of Makhnovshchina annexeren, de twee gebieden die elkaar in de Russische traditie grotendeels overlappen.
Novorossia, letterlijk “Nieuw Rusland”, is het Russische nederzettingengebied dat door Grigori Potemkin, de minnaar van tsarina Catharina II, werd veroverd op het Ottomaanse Rijk. Het omvat geheel Zuid-Oekraïne, inclusief de Krim, en een klein deel van het huidige Moldavië, Transnistrië. Dit gebied heeft nooit de verschrikkingen van de lijfeigenschap meegemaakt die Catharina II in haar rijk niet heeft weten af te schaffen. Maarschalk Potemkin bouwde er een verlichte staat, geïnspireerd door het oude Griekenland en Rome. Novorossia werd enige tijd geregeerd door een Franse officier, persoonlijke vriend van tsaar Alexander I, Armand de Vignerot du Plessis, hertog van Richelieu en toekomstig voorzitter van de Franse ministerraad.
De Makhnovshchina is de plaats waar in 1918 het Zwarte Leger van de boerenanarchist Nestor Makhno zegevierde. Het was erin geslaagd zich te bevrijden van de macht van Kiev, dat toen in handen was van Symon Petliura en Dmytro Dontsov, de beschermer en oprichter van de “integrale nationalisten”, wiens opvolgers nu aan de macht zijn en die Rusland als “nazi’s” bestempelt. De aanhangers van Makhno vestigden in het zuidoosten van het land een libertair regime dat aansloot bij de ideeën van de Franse socialisten van de 19e eeuw (Charles Fourier, Pierre-Joseph Proudhon) en met name de invloed van Pierre Kropotkine: de oprichting van zelfbestuurde gemeenten. De Makhnovshchina werd omvergeworpen en haar aanhangers werden afgeslacht tijdens aanvallen van het Duitse Rijk, Oekraïense “integrale nationalisten” en trotskistische bolsjewieken.
Uiteindelijk koos Vladimir Poetin voor Novorossia en eiste het officieel op.
Het gebied dat zojuist “bevrijd” is door het Kievse leger, maakte ooit deel uit van een van de grootste anarchistische gebieden ter wereld, dat van Nestor Mackhno, maar nooit van Novorossia. De regering van Kiev heroverde, net als tijdens het interbellum, dit kleine grondgebied.
Vanuit Russisch perspectief heeft Kiev een gebied teruggewonnen dat Moskou ooit had overwogen te annexeren, maar waarvan het uiteindelijk afstand had gedaan. Er was daar dus geen Russisch leger, alleen grenswachten en Donbass-politie. Zij waren degenen die vluchtten zonder om hulp te vragen. Dus er was geen gevecht en nog minder nederlaag.
In dit verband zijn de lange verhandelingen van de westerse media over een complot van generaals om de “verslagen” president Poetin ten val te brengen, pure fictie.
Het zou anders zijn als westerse legers Kershon zouden heroveren, een haven aan de Dnjepr, kort voordat deze uitmondt in de Zwarte Zee. Een tweede operatie is gepland rond de kerncentrale van Zaporijjia. Maar dat is nog niet aan de orde.
Het bedrog van president Volodymyr Zelenskyy bestaat erin een opmars van zijn troepen naar onbezet gebied voor te stellen als een veldslag. Het stelt hem in staat om nog miljarden van het Westen te eisen. Daarom is de opmars op 6 september begonnen. Twee dagen later, op de 8e, kwamen een vijftigtal landen bijeen op de Amerikaanse basis in Ramstein (Duitsland) om wapens te geven aan Oekraïne [1]. Niemand had hiervoor een budget, dus werden de uitgaven voorgeschoten door de VS in het kader van de Oekraïne Democracy Defense Lend-Lease Act van 2022 [2]. Ze zullen allemaal later betalen, maar ze zullen betalen voor wat ze nu uitgeven zonder te tellen.
Op de 9e en 10e onthult het Institute for the Study of War details over de opmars van de troepen en de warme ontvangst die ze kregen [3]. Deze enscenering wordt geslikt door de westerse pers, die het vervolgens doorgeeft. Maar dit instituut is een broeinest van Straussianen. Het wordt geleid door Kimberly Kagan, de schoonzus van staatssecretaris Victoria Nuland. Tot de directeuren behoren Bill Kristol, de voormalige voorzitter van het American Century Project, en generaal David Petraeus, die Irak en Afghanistan heeft verwoest.
Op de 11e berichtte Reuters-Thompson dat duizenden Russische soldaten waren verdreven [4]. Het spreekt van een “zware klap voor Rusland”, alhoewel de Russische generale staf een onmiddellijke terugtrekking had bevolen uit dit gebied, dat het niet van plan was in te nemen. Toen Donald Trump de Straussianen uit zijn regering schopte, werd Victoria Nuland directeur van Reuters [5]. Het bericht van Reuters was ondertekend door Max Hunder, een alumnus van Eton, Engeland’s meest prestigieuze school. Even later bevestigde het Britse Ministerie van Defensie het rapport.
Op de 12e werd het bedrog herhaald door de New York Times, die een dubbele pagina publiceerde met lof voor de dappere Zelensky. De westerse pers gaf het nieuws door zonder na te denken.
Maar pech: als de New York Times verschijnt, zijn alle Oekraïense elektriciteitscentrales ’s nachts door raketten getroffen [6]. Oekraïne tast in het duister. Ook het tegenoffensief.
President Poetin is geïrriteerd door de kwade trouw van het Westen. Hij legt uit dat Rusland voorlopig slechts een klein deel van zijn strijdkrachten heeft ingezet tegen de “nazi’s” in Kiev en dat, indien nodig, zijn volgende acties van een heel andere orde van grootte zullen zijn.
De rest van de wereld kan wel zien – in tegenstelling tot het Westen, dat alleen oren heeft om naar onzin te luisteren – en trakteerde de Russische delegatie een feest op de top van de Sjanghai Samenwerkingsorganisatie in Samarkand.
Tijdens het Jeltsin-tijdperk werd een overlegstructuur gecreëerd tussen Rusland en China. Het hoofd van de Russische regering, Jevgeni Primakov, was het met Peking eens over gemeenschappelijke stabiele grenzen. In 1996 werd deze contactgroep een internationaal forum met de Centraal-Aziatische staten (Kazachstan, Kirgizië, Tadzjikistan, Oezbekistan), en kort voor de aanslagen van 11 september 2001 werd het de huidige Shanghai Cooperation Organisation (SCO). China en Rusland hadden al begrepen dat de Angelsaksen onrust zaaiden in Centraal-Azië. Daarom ontwikkelden zij gezamenlijke programma’s tegen terrorisme en separatisme. Latere gebeurtenissen hebben hun gelijk meer dan bewezen.
De SCO is snel gegroeid. India, Pakistan en Iran hebben zich aangesloten. Wit-Rusland bereidt zich voor op toetreding. Afghanistan en Mongolië zijn waarnemers. 14 andere staten zijn partners. Zij wordt gekenmerkt door een geest die sterk verschilt van die van de westerse organisaties. In zekere zin kan het worden gezien als een uitbreiding van de Bandung-gedachte: Soevereiniteit van staten, niet-inmenging in binnenlandse aangelegenheden en samenwerking.
De SCO zorgt voor veiligheid en brengt de wereld tot elkaar. Zij verenigt nu een kwart van de wereldbevolking, of zelfs twee derde als we de waarnemende staten meerekenen. Het is geen plaats waar mensen plannen maken en de overwinning opeisen wanneer zij een niet opgeëist en onverdedigd gebied binnentrekken.
Topfoto: President Zelensky kijkt toe hoe de Oekraïense vlag in het “bevrijde” Izjum wordt gehesen.
Voetnoten
[1] “Het offensief van het militair-industrieel complex”, door Manlio Dinucci, Vertaling openbaararchief.nl, Voltaire Netwerk, 20 september 2022.
[2] Ukraine Democracy Defense Lend-Lease Act of 2022, US Congress.
[3] «Russian Offensive Campaign Assessment, September 9» en «Russian Offensive Campaign Assessment, September 10», Institute for the Study of War
[4] «Russia gives up key northeast towns as Ukrainian forces advance», Max Hunder & Vitalii Hnidyi, Reuters, September 11, 2022
[5] Donald Trump maakte dit goed door Elliot Abrams de leiding te geven over Latijns Amerika. Hij liet hem verschillende operaties uitvoeren en verhinderde hem uiteindelijk op het laatste moment een militaire operatie tegen Venezuela te beginnen.
[6] “Oekraïens tegenoffensief gestopt”, Vertaling openbaararchief.nl, Voltaire Netwerk, 13 september 2022.
- De Westerse informatie oorlog neemt groteske vormen aan ! – Sonja van den Ende freesuriyah 16 september 2022
- Kiev vastberaden in escalatie van het conflict – Lucas Leiroz, southfront 14 september 2022
- Het Keerpunt Karkov – Pepe Escobar Strategic Culture, 13 september 2022
- Rusland neemt wraak voor Oekraïense aanvallen op door Rusland gecontroleerde elektriciteitsnetwerken – moonofalabama 12 september 2022
- Enorme Oekraïense munitievoorraad vernietigd – Moskou – RT 12 september 2022
- Het Oekraïense “tegenoffensief” was voorbestemd om te mislukken – vandaag is het zover – MoonOfAlabama 3 september 2022