Bron: Moonofalabama 11 april 2022 ~~~

De oorlog in Oekraïne duurt voort, maar de propaganda hysterie er omheen lijkt wat tot bedaren te zijn gekomen nu de realiteit begint door te dringen.

Dit geeft ruimte aan meer verstandige geluiden voor het publiek. Ik zal beginnen met de Russische.

De Russische ambassadeur in de V.S., Anatoly Antonov, werd geïnterviewd door Newsweek. Hij legde Ruslands politieke en juridische redenering achter de oorlog uit:

“De speciale operatie in Oekraïne is het resultaat van de onwil van het regime in Kiev om een einde te maken aan de genocide op Russen door zijn verplichtingen uit hoofde van de internationale verplichtingen na te komen,” vertelde Antonov aan Newsweek. “De wens van de NAVO-lidstaten om het grondgebied van een buurstaat te gebruiken om een voet aan de grond te krijgen in de strijd tegen Rusland is ook duidelijk.”…
Voor Rusland zei Antonov dat de [Maidan] revolutie een “bloedige staatsgreep was, opgezet door het Westen” waarbij “ultranationalistische ideeën aan de macht kwamen in Kiev.” Hij zei dat beleid dat door Moskou als vijandig wordt beschouwd, zoals het schrappen van Russisch als nationale taal en de rehabilitatie van nationalistische Oekraïense figuren zoals Stepan Bandera, die tijdens de Tweede Wereldoorlog met nazi-Duitsland collaboreerde, “wortel had geschoten in Oekraïne onder extern bestuur.”…
Antonov stelde dat het de “nationalistische razernij en revanchistische sentimenten van het Kievse regime” waren die resulteerden in de effectieve dood van de Minsk-akkoorden, omdat Oekraïne koos voor “de weg van snelle militarisering” met hulp uit het buitenland.

“De NAVO-lidstaten zijn begonnen met een militaire exploratie van Oekraïne,” zei Antonov. “Het werd overspoeld met Westers wapentuig terwijl president Vladimir Zelensky de plannen van Kiev aankondigde om kernwapens te verwerven die niet alleen de buurlanden zouden bedreigen, maar ook de hele wereld.”…
“In deze context had Rusland geen andere keuze dan de onafhankelijkheid van de Volksrepublieken Donetsk en Lugansk te erkennen,” zei Antonov. “Vervolgens heeft president van de Russische Federatie Vladimir Poetin, in overeenstemming met hoofdstuk VII, artikel 51 van het Handvest van de Verenigde Naties, met toestemming van de Federatieraad van Rusland en ter uitvoering van de verdragen van vriendschap en wederzijdse bijstand met de Volksrepubliek Donetsk en de Volksrepubliek Lugansk, een besluit genomen om een speciale militaire operatie te beginnen.”

“Het doel ervan is Oekraïne te demilitariseren en te denazificeren om de militaire dreiging te verminderen die uitgaat van de westerse staten die proberen het broederlijke Oekraïense volk te gebruiken in de strijd tegen de Russen,” voegde hij eraan toe.

Sergej Karaganov is een hooggeplaatst Russisch politicoloog en commentator die tevens presidentieel adviseur is in Moskou. Hij werd geïnterviewd (in het Engels) door de Italiaanse Corriere Della Sera

Sergej Karaganov: “Wij zijn in oorlog met het Westen. De Europese veiligheidsorde is onwettig”

Een uittreksel:

Hoe kan een aanval op dergelijke gronden gerechtvaardigd worden?

“Al 25 jaar hebben mensen zoals ik gezegd dat de uitbreiding van de NAVO tot oorlog zou leiden. Poetin heeft meerdere malen gezegd dat als het erop aan zou komen dat Oekraïne lid zou worden van de NAVO, er geen Oekraïne meer zou zijn. In Boekarest in 2008 was er een plan voor snelle toetreding van Oekraïne en Georgië tot de NAVO. Het werd geblokkeerd door de inspanningen van Duitsland en Frankrijk, maar sindsdien is Oekraïne in de NAVO opgenomen. Het land kreeg wapens en zijn troepen werden door de NAVO opgeleid, waardoor het leger van dag tot dag sterker en sterker werd. Bovendien zagen we een zeer snelle toename van neonazistische sentimenten, vooral onder de militairen, de samenleving en de heersende elite. Het was duidelijk dat Oekraïne zoiets als Duitsland omstreeks 1936-1937 was geworden. De oorlog was onvermijdelijk, ze waren een speerpunt van de NAVO. We namen de zeer moeilijke beslissing om eerst toe te slaan, voordat de dreiging dodelijker werd”.

Ik raad aan het hele interview met Karaganov te lezen om de Russische gedachtegang beter te begrijpen.

“Het was duidelijk dat Oekraïne zoiets als Duitsland rond 1936-1937 was geworden”, aldus Karaganov. Het ‘westerse’ publiek heeft moeite om dat te begrijpen. Maar het is de heersende Russische opvatting en wanneer men de ontwikkelingen in de Oekraïne van de laatste jaren analyseert met de Russische geschiedenis in het achterhoofd kan men moeiteloos tot dezelfde conclusie komen.

Het is ook wat de Canadese Ruslanddeskundige Patrick Armstrong als het belangrijkste punt had genoemd nadat hij de toespraken van Poetin aan het begin van de oorlog had gelezen:

Als ik thuis was geweest, had ik de toespraak van Poetin eerder gelezen en eerder begrepen. Waar hij het over heeft, is wat de Sovjet-Unie vanaf 1933 probeerde te doen: namelijk Hitler stoppen voordat hij op gang kwam. Deze keer is Rusland in staat om het zelf te doen. Met andere woorden, Poetin vindt dat hij een preventieve aanval doet om juni 1941 te stoppen. Dit is zeer ernstig en wijst erop dat de Russen zullen doorgaan tot ze het gevoel hebben dat ze veilig kunnen stoppen.

De Russische visie is echt niet zo vergezocht.

Hier is een recente video van een persagentschap waarop functionarissen van de Oekraïense veiligheidsdienst SBU voor een verwoest huis aan het bidden lijken te zijn met een priester voor de overledenen.

Let op de fascistische rechtse sector patch die de ambtenaar op zijn arm en rug draagt. De SBU is een soort Gestapo geworden, belast met het uitschakelen van oppositie-elementen in Oekraïne. De OHCHR van de VN, de OVSE, Human Rights Watch, Amnesty International hebben allemaal gerapporteerd over de vele misdaden van de SBU.

Er is ook een “SS Galizien” patch op de rug van de officier die verwijst naar de 14de Waffen Grenadier Divisie van de SS (1ste Galicië) die met nazi-Duitsland tegen de Sovjet-Unie vocht. Zoals vele andere SS-divisies was de 1ste Galiciër betrokken bij ernstige oorlogsmisdaden, die later meestal werden witgewassen. Na de oorlog vluchtten veel van de overlevende officieren naar Canada en de Verenigde Staten.

De nakomelingen van die officieren en andere immigranten uit de Oekraïne speelden een opvallende rol bij het lobbyen voor de oorlog.

Dat heeft succes gehad, want de VS hadden ervoor gekozen extreme elementen in Oekraïne te steunen in hun verzet tegen vrede. Dit heeft, zoals Aaron Maté schrijft, president Zelensky verschoven van een verkiezingscampagnepositie van het zoeken naar vrede met Rusland naar het verworden tot een oorlogsmaniak:

Op een warme oktoberdag in 2019 zaten de eminente Ruslandstudies professor Stephen F. Cohen en ik in Manhattan voor wat ons laatste persoonlijke interview zou zijn (Cohen overleed in september 2020 op 81-jarige leeftijd).…
“Zelensky kwam als een vredeskandidaat,” legde Cohen uit. “Hij won een enorm mandaat om vrede te sluiten. Dat betekent dus dat hij moet onderhandelen met Vladimir Poetin.” Maar er was een groot obstakel. Oekraïense fascisten, waarschuwde Cohen, “hebben gezegd dat ze Zelensky zullen verwijderen en vermoorden als hij doorgaat op deze lijn van onderhandelen met Poetin… Zijn leven wordt letterlijk bedreigd door een quasi-fascistische beweging in Oekraïne.”

Vrede kan alleen komen, benadrukte Cohen, op één voorwaarde. “[Zelensky] kan niet doorgaan met volledige vredesonderhandelingen met Rusland, met Poetin, tenzij Amerika zijn rug dekt,” zei hij. “Misschien zal dat niet genoeg zijn, maar tenzij het Witte Huis deze diplomatie aanmoedigt, heeft Zelensky geen kans om te onderhandelen over een einde van de oorlog. Dus de inzet is enorm hoog.”…
Hoewel de afzettingprocedure tegen Trump er niet in slaagde om hem uit zijn ambt te ontzetten, slaagde het er wel in om de proxy-oorlogsdoelen van de belangrijkste voorstanders te cementeren: in plaats van Zelensky’s vredesmandaat te steunen, zou Oekraïne juist worden gebruikt om “Rusland daar te bestrijden”.

Ik had eerder een interview geciteerd met Dmytro Yarosh, destijds de leider van de fascistische Rechtse Sector, die slechts een week nadat Zelenski president was geworden, hem met de dood bedreigde als hij zou proberen vrede te sluiten met de oostelijke Oekraïense rebellen. Yarosh werd later adviseur van de chef van de generale staf van het Oekraïense leger. Hij is de belangrijkste persoon achter de voortdurende nazificatie van het Oekraïense leger.

Zoals ambassadeur Antonov heeft gezegd, gaat de oorlog in Oekraïne niet alleen over Oekraïne.

Richard Falk, emeritus hoogleraar internationaal recht aan de universiteit van Princeton, wijst terecht op de twee niveaus van de oorlog die we zien:

Het is niet alleen dat de empathie voor Oekraïne of de steun voor Zelensky’s nationale verzet misplaatst is, maar dat het de schijn heeft geopolitiek georkestreerd en gemanipuleerd te zijn op een manier die in andere wanhopige nationale situaties niet het geval was, en dus aanleiding geeft tot verdenkingen over andere, duistere motieven.

Dit is zorgwekkend omdat deze uitvergrote bezorgdheid heeft gewerkt als een van de belangrijkste manieren waarop het NAVO Westen zich heeft ingespannen om de Oekraïense oorlog over meer dan alleen Oekraïne te laten gaan. De oorlog in ruimere zin kan het best worden opgevat als een oorlog op twee niveaus: een traditionele oorlog tussen de binnenvallende strijdkrachten van Rusland en de zich verzettende strijdkrachten van Oekraïne, verweven met een allesomvattende geopolitieke oorlog tussen de VS en Rusland. Het is de voortzetting van deze laatste oorlog die het grootste gevaar vormt voor de wereldvrede, een gevaar dat grotendeels is verdoezeld of beoordeeld als een loutere uitbreiding van de confrontatie tussen Rusland en Oekraïne.…
Als deze perceptie op twee niveaus correct wordt geanalyseerd in haar waardering van de verschillende actoren met tegenstrijdige prioriteiten, dan wordt het van cruciaal belang om te begrijpen dat in de geopolitieke oorlog de VS net zo goed de agressor is als in de traditionele oorlog op het slagveld Rusland de agressor is.

Falk is het eens met professor John Mearsheimer, die vreest dat het grotere conflict tussen de VS en Rusland dat achter de oorlog in Oekraïne schuilgaat, kan leiden tot een uitbreiding van het conflict naar een potentiële nucleaire oorlog.

Mearsheimer’s recente gesprek met Katrina vanden Heuvel en ambassadeur James Matlock samenvattend, schrijft de voormalige CIA analist Ray McGovern:

Sprekend op een webinar op 7 april, was Mearsheimer, trouw aan zijn stijl, “offensief realistisch”. Hij legde uit: (1) de grondoorzaak ligt in de verklaring van de NAVO-top van april 2008 dat Oekraïne (en Georgië) “lid zullen worden van de NAVO”; en (2) dat Rusland dit als een “existentiële bedreiging” ziet, en “zou moeten winnen”.

Rusland ziet dit als een “existentiële dreiging” en ” zou moeten winnen”.

Voor president Joe Biden en de Democraten zou een Russische “overwinning”, ook al vormt Oekraïne geen enkele strategische bedreiging voor de VS, politiek gezien een “vernietigende nederlaag” betekenen, aldus Mearsheimer. In die zin is het conflict ook voor de VS een “must-win”. Hij benadrukte dat het onmogelijk is voor beide partijen om te “winnen” – althans niet onder de huidige omstandigheden.

Opmerkend dat Amerikaanse academici en beleidsmakers niet geloven dat NAVO’s plannen voor Oekraïne een existentiële bedreiging voor Rusland vormen, is Mearsheimer zo bot als zijn hoffelijke voorkomen toelaat. “Wat de mensen in Washington geloven is irrelevant. Wat telt is wat Rusland gelooft.” Hij verwerpt de “mainstream” opvatting dat het Rusland van Poetin wordt gemotiveerd door expansionistische doelen, en vraagt de geleerden in Washington om concrete bewijzen achter hun beweringen te zetten. Bovendien: “Er is geen bewijs voor dat Poetin zou hebben gezegd dat hij Oekraïne deel wil laten uitmaken van Rusland,” voegt Mearsheimer eraan toe.

Tegen het einde van een gesprek met Gonzalo Lira betwist oud-mariniersofficier en VN-inspecteur Scott Ritter de mogelijkheid van escalatie. Het Pentagon, zegt hij, kent de werkelijke situatie op de grond en weet dat het Oekraïense leger de oorlog zal verliezen. Noch de NAVO, noch de VS, noch afzonderlijke landen zoals Polen hebben hun strijdkrachten op een zodanige wijze geconfigureerd dat zij met succes oorlog kunnen voeren tegen Rusland. Zij zouden meer tijd nodig hebben om zich voor te bereiden dan Rusland nodig zal hebben om de oorlog in Oekraïne te winnen.

Ritter voorspelt dat het Pentagon elke escalatie die de Oekraïense oorlogsstokers in het ministerie van Buitenlandse Zaken en de Nationale Veiligheidsraad plannen, zal overrulen en dat de verantwoordelijken voor de huidige puinhoop, Victoria Nuland, Anthony Blinken en Jake Sullivan, na de midterms het zwijgen zal worden opgelegd of zal worden verwijderd.

Ik hoop dat hij gelijk heeft.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *