Bron: Thierry Meyssan Voltaire Netwerk Paris, 5 september 2023
Het is niet verrassend dat de CIA anti-Russische organisaties opbouwt. Het is echter wel verrassend dat het er niet voor terugdeinst om nazi’s en integraal-nationalisten te gebruiken om zogenaamd vrijheid en democratie te verdedigen.
Ook in de talen: Deutsch ελληνικά Español français italiano Português русский
In de 19e eeuw hadden het Duitse en Oostenrijks-Hongaarse Rijk plannen om hun rivaal, het Russische Rijk, te vernietigen. Om dit te bereiken lanceerden de Duitse en Oostenrijks-Hongaarse ministeries van Buitenlandse Zaken een gezamenlijke geheime operatie: de oprichting van de Liga der Fremdvölker Rußlands (Liga van Buitenlandse Volkeren van Rusland – LFR) [1].
In 1943 richtte het Derde Rijk het Anti-Bolsjewistische Blok van Naties (ABN) op om de Sovjet-Unie op te breken. Aan het einde van de Tweede Wereldoorlog namen het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten de nazi’s en hun collaborateurs op en hielden dit ABN-blok in stand [2]. Echter, gezien de miljoenen doden die het had veroorzaakt, herschreef Frank Wisner, de nummer 2 van de CIA, de geschiedenis ervan. Hij liet een aantal boekjes drukken waarin hij beweerde dat de ABN na de bevrijding was ontstaan.. Hij beweerde dat de volkeren van Centraal-Europa en de Baltische staten allemaal samen hadden gevochten tegen zowel de nazi’s als de Sovjets. Dit is een enorme leugen. In werkelijkheid kozen veel politieke partijen in Centraal-Europa de kant van de nazi’s tegen de Sovjets, vormden SS-divisies en leverden bijna alle bewakers voor de nazi-vernietigingskampen.
John Loftus, de speciale aanklager voor het Office of Special Investigations, een afdeling van het Amerikaanse Ministerie van Justitie, getuigde dat hij in 1980 een klein stadje in New Jersey aantrof, South River, waar een kolonie voormalige Wit-Russische SS’ers woonde. Bij de ingang van het stadje stond een oorlogsmonument versierd met SS-symbolen ter ere van hun gevallen kameraden, terwijl een nabijgelegen begraafplaats het graf herbergt van de Wit-Russische nazi-premier Radoslav Ostrowski [3].
Vaak wordt gedacht dat de Verenigde Staten de nazi’s bevochten en hen berecht hebben in Neurenberg en Tokio. Maar dit is niet waar. Hoewel president Roosevelt een overtuigd liberaal was, dacht hij dat het mogelijk was om verraders te rekruteren en voor hem aan het werk te zetten. Toen hij echter stierf voor het einde van het conflict, klommen de criminelen met wie hij zich omringde op naar de hoogste ambten. Ze kaapten bepaalde overheidsdiensten om hun doelen na te streven. Dit is wat er gebeurde met de CIA. De inspanningen van het Congres met de Church Commission, die de misdaden van de CIA in de jaren 50 en 60 blootlegde, hebben niets opgeleverd. Deze hele ondoorzichtige wereld ging weer ondergronds, maar staakte zijn activiteiten niet.
De Oekraïense “integrale-nationalisten” van Dmytro Dontsov en zijn handlangers Stepan Bandera en Jaroslav Stetsko volgden dit pad. Eerstgenoemde, die al geheim agent was van keizer Wilhelm II en daarna van Führer Adolf Hitler, werd opgenomen in de CIA, woonde in Canada en stierf in 1973 in South River, New Jersey, in tegenstelling tot wat zijn Wikipediagegevens beweren. Hij was een van de ergste misdadigers van het Derde Rijk. Hij verdween tijdens de oorlog uit Oekraïne en werd bestuurder van het Reinard Heydrich Instituut in Praag. Hij was een van de architecten van de Endlösung van het zigeuner- en Jodenvraagstuk [4].
Zijn handlangers, Stepan Bandera en Yaroslav Stetsko, werden ingehuurd door de CIA in München. Ze waren verantwoordelijk voor de Oekraïens-talige uitzendingen van Radio Free Europe en organiseerden sabotageoperaties in de Sovjet-Unie. Stepan Bandera had talrijke bloedbaden aangericht en riep samen met de nazi’s de onafhankelijkheid van Oekraïne uit. Ook hij verdween echter uit Oekraïne tijdens de oorlog. Hij beweerde opgesloten te hebben gezeten in “eervolle gevangenschap” in een vernietigingskamp. Dit is onwaarschijnlijk, omdat hij in 1944 weer opdook en van het Reich de taak kreeg om Oekraïne te leiden en de Sovjets te bestrijden. Het is mogelijk dat hij in het hoofdkwartier van de kampadministratie in Oranienburg-Sachsenhausen woonde, waar hij werkte aan het nazi-project om de “rassen” uit te roeien die verondersteld werden de Ariërs te bederven. Tijdens de Koude Oorlog reisde hij rond in de “vrije wereld” en kwam naar Canada om Dmytro Dontsov voor te stellen hoofd van zijn organisatie te worden [5].
De tijd verstreek en deze massamisdadigers stierven zonder ooit ter verantwoording te zijn geroepen. Hun organisaties, de OUN en de ABN, hadden ook moeten verdwijnen. Maar dat deden ze niet. De OUN werd opnieuw opgericht tijdens de oorlog in Oekraïne. De ABN ook. Die heeft nu een website. Daarop kun je de naoorlogse propagandabrochures lezen waarin wordt beweerd dat deze organisatie ABN nooit vóór de val van het Derde Rijk heeft bestaan. De ABN vervolgt nu met het “Free Nations PostRussia Forum”, dat op 26-27-28 september wordt gehouden in Londen, Parijs en mogelijk ook Straatsburg. Het doel blijft hetzelfde: het opdelen van de Russische Federatie in 41 afzonderlijke staten. Er kan geen twijfel bestaan over de oorsprong van dit forum: terwijl het beweert te spreken namens de volkeren van Rusland, beschuldigt het niet alleen Moskou, maar valt het ook de Volksrepubliek China, Noord-Korea en Iran aan. In haar documenten brengt ze ook Venezuela, Wit-Rusland en Syrië ter sprake. De ABN was betrokken bij het opzetten en leiden van de World Anti-Communist League [6], waar de meeste dictators van de wereld bijeenkwamen, nu elegant de World League for Freedom and Democracy genoemd.
Dit Post-Rusland Forum van Vrije Naties werd opgericht door de CIA als reactie op de militaire interventie van Rusland in Oekraïne. In anderhalf jaar tijd is het al 7 keer bijeengekomen, in Polen, Tsjechië, de Verenigde Staten, Zweden en het Europese en Japanse parlement. Tegelijkertijd heeft de CIA regeringen in ballingschap gecreëerd voor Wit-Rusland en Tatarstan, net zoals ze had gedaan voor Irak en Syrië. Niemand heeft ze nog erkend, maar de Europese Unie heeft ze al met respect ontvangen. Deze regeringen in ballingschap komen bovenop de al lang bestaande regering van Itchkérie (voor Tsjetsjenië).
Het huidige systeem is niet ontworpen om het gestelde doel te bereiken. De Verenigde Staten zijn niet van plan om de Russische Federatie, een nucleaire macht, op te splitsen. De meeste besluitvormers zijn zich ervan bewust dat een dergelijke onderneming de internationale betrekkingen volledig zou kunnen verstoren en een kernoorlog zou kunnen ontketenen. Nee, het is meer een kwestie van het mobiliseren van mensen in dienst van de Verenigde Staten die dit onwaarschijnlijke doel van het ontleden van Rusland hopen te bereiken.
Een aantal politieke figuren doen mee aan dit spel. Bijvoorbeeld de voormalige Poolse minister van Buitenlandse Zaken, Anna Fotyga. In 2016 presenteerde zij het Europees Parlement een resolutie over de strategische communicatie van de Europese Unie. Ze bedacht een systeem om alle belangrijke media van de EU te kunnen beïnvloeden, wat effectief bleek te zijn. Ook een Franse centristische Europarlementariër, Frederick Petit. In 2014 gingen de kopstukken van zijn partij naar het Maïdanplein in Kiev om samen met de “integraal-nationalisten” op de foto te gaan. Ik ga het hier niet hebben over het voormalige Russische parlementslid Ilya Ponomarev.
Ook denktanks, zoals de Jamestown Foundation. Deze werd opgericht met de hulp van William J. Casey, directeur van de CIA, naar aanleiding van een spraakmakende overloper uit de USSR. In 2020 (d.w.z. vóór de oorlog in Oekraïne) werd de Jamestown Foundation in Rusland verboden omdat ze al documenten over het uiteenvallen van Rusland aan het drukken was. En dan is er nog het Hudson Instituut dat wordt gefinancierd door Taiwan via zijn agentschap, de World League for Freedom and Democracy (voorheen de World Anti-Communist League). Hierdoor kon het als gastheer optreden voor een sessie van het Post-Russia Forum of Free Nations.
Topfoto: logo van het Post-Russia Forum of Free Nations
Thierry Meyssan is een politiek consulent, président-oprichter van Voltaire Netwerk en van de Axis for Peace conferentie. Zijn laatste in het Frans gepubliceerde werk: Sous nos yeux – Du 11-Septembre à Donald Trump (2017), met vertalingen in Engels, Italiaans, Spaans, Turks en (binnenkort ook) Duits. Een aantal hoofdstukken ervan zijn gepubliceerd op Voltairenet en in dit openbaararchief.
[1] Liga der Fremdvölker Russlands 1916–1918. Ein Beitrag zu Deutschlands antirussischem Propagandakrieg unter den Fremdvölkern Russlands im Ersten Weltkrieg, Seppo Zetterberg, Akateeminen Kirjakauppa (1978).
[2] MI6, Inside the Covert World of Her Majesty’s Secret Intelligence Service, Stephen Dorril, The Free Press (2000).
[3] The Belarus Secret: The Nazi Connection in America, John Loftus, Albert Knopf (1982).
[4] Ukrainian Nationalism in the Age of Extremes. An Intellectual Biography of Dmytro Dontsov, Trevor Erlacher, Harvard University Press (2021).
[5] Stepan Bandera: The Life and Afterlife of a Ukrainian Nationalist: Facism, Genocide, and Cult, Grzegorz Rossoliński-Liebe, Ibidem Press (2015).
[6] “The World Anti-Communist League: the Internationale of Crime”, by Thierry Meyssan , Translation Anoosha Boralessa, Voltaire Network, 12 May 2004.+