Afrika |
7 augustus 2023
Bron: Redactie, The Black Agenda Review 02 Aug 2023 ~~~

Als Glen Ford, ex-hoofdredacteur van Black Agenda Report, nog onder ons was, zou hij de gebeurtenissen in Niger, Mali, Burkina Faso, Guinee en elders waarschijnlijk de “terugslag” noemen van het koloniale verleden van Frankrijk.

“Decolonisatie”, schreef Frantz Fanon ooit, “is altijd een gewelddadig fenomeen. Het is een “programma van complete wanorde”. En het geweld en de wanorde vinden tegelijkertijd plaats in zowel de metropolen als de koloniën, in de centra van koloniaal gezag en de opstandige gebieden aan de uithoeken van de wereld.

Laten we Frankrijk als voorbeeld nemen. Terwijl Parijs in brand staat, staan Frankrijks neokoloniale West-Afrikaanse gebieden op het punt te ontploffen. Protesten barstten los in Parijs na de moord door de politie op de 17-jarige Nahul Merzouk – maar ook tegen decennialang geïnstitutionaliseerd en verankerd Frans racisme tegen zwarte en Arabische jongeren. De protesten weerklonken in heel Frankrijk, maar ook in West-Afrika, waar jaren van racistische Franse economische, financiële en militaire bemoeienis en controle hebben aangetoond dat onafhankelijkheid niets meer is dan een uitbuitende en extractieve neokoloniale schijnvertoning. Op 26 juli 2023 werd in Niger de neokoloniale regering van het land en president Mohamed Bazoum afgezet door een militaire staatsgreep. Jonge aanhangers van de staatsgreep protesteerden tegen de aanwezigheid van Frankrijk in het land door Franse vlaggen te verbranden, delen van de Franse ambassade in Niger te vernielen en op te roepen voor een einde aan het Franse kolonialisme in hun land.

Niger is slechts het meest recente brandpunt in de opstand tegen Frankrijk. Vanaf 2020 zijn er vier staatsgrepen gepleegd in de Sahel-regio van het Afrikaanse continent: Mali (2020 en 2021); Guinee (2021), en Burkina Faso (2022). De leiders van deze machtsovernames hebben zich, in ieder geval gedeeltelijk, gericht op het verwijderen van de te grote – koloniale – aanwezigheid van Frankrijk in hun landen. Burkina Faso en Mali zijn erin geslaagd de Franse troepen te verdrijven. Niger en Guinee willen hetzelfde doen, en snel.

Wijlen Glen Ford zou wat er in Niger gebeurt, wat er in Mali, Burkina Faso, Guinee en in de Sahel is gebeurd, waarschijnlijk de “terugslag” van het koloniale verleden van Frankrijk noemen. “Frankrijk,” herinnert hij ons eraan, “heeft een lange geschiedenis om zich voor te verantwoorden.” Daarom zal het wel doodsbang zijn voor de mensen die het heeft “geradicaliseerd” omwille van zijn eeuwenlange plunderingen, moorden en racistische discriminatie.

In 2015 werd Ford geïnterviewd door Jared Ball voor The Real News Network over de aanslagen in Parijs door “islamitische extremisten”. In het interview, getiteld “France’s Colonial Past and Blowback”, betoogde Ford dat de koloniale erfenis van Frankrijk werd genegeerd als een bron van de aanslagen. Zoals geen andere commentator dat kon, vatte Ford de oorzaak van de imperiale terugslag samen in een paar korte, scherpe en bijtende zinnen: “Dus nu staat Parijs in brand en mensen vragen zich af waarom. Nou, de reden dat Parijs brandt is omdat Parijs meer heeft gedaan dan bijna elk ander land afgezien van de Verenigde Staten om de hele wereld in brand te zetten.”

Hieronder herhalen we Ford’s interview om ons te helpen deze nieuwe fase van geweld en wanorde bij de dekolonisatie in de Afrikaanse wereld te begrijpen – en om de tweede verjaardag van het overlijden van onze meedogenloos briljante en politiek compromisloze kameraad te herdenken. Wat zouden we vandaag doen volgens de analyse van Ford.

Rust in vrede, Glen.

Het koloniale verleden en de terugslag van Frankrijk door Glen Ford

The real newsnetwerk

JARED BALL, TRNN: Welkom, iedereen, terug bij The Real News Network. Ik ben Jared Ball hier in Baltimore. 129 mensen werden gedood in Parijs deze week in een aanval waar ISIS de eer voor opeiste. Maar te midden van de reden voor solidariteit met Frankrijk en de belofte van president Hollande om de gevallenen te wreken, kan er hier een probleem spelen met het historisch geheugen. Glen Ford, oprichter en uitvoerend redacteur van Black Agenda Report is terug bij ons voor de Ford Report-editie van deze week om dit en nog veel meer te bespreken. Glen Ford, welkom terug bij het echte nieuws.

GLEN FORD: Bedankt voor de uitnodiging, Jared.

BALL: Als je kijkt naar de media na de aanval en de berichtgeving en het gesprek over wat er in Parijs is gebeurd, wat zie je dan gebeuren, of wat zou er aan de hand kunnen zijn, vanuit jouw perspectief?

FORD: Nou, ik denk dat we het zo kunnen zeggen. De Fransen, en dit geldt ook voor de Britten en de Amerikanen, zijn als pyromanen die een vuur hebben aangestoken dat ze niet kunnen beheersen. En dat vuur is het vuur van de islamitische fundamentalistische jihad, een jihad die ze bijna vier decennia lang zorgvuldig hebben gestookt, sinds de CIA en de Saoedi-Arabiërs met de medewerking van de rest van de Europeanen miljarden dollars hebben geïnvesteerd in de oprichting van het internationale jihadistische netwerk met zijn hoofdkwartier oorspronkelijk in Afghanistan.

De aanslagen, denk ik, in Parijs zijn slechts de laatste voorbeelden van blowback, alleen deze keer op imperiaal grondgebied. Daarvoor waren er natuurlijk de metro- en busaanvallen in Londen, en natuurlijk 9/11 hier in de Verenigde Staten. Maar deze moeten allemaal gezien worden als zelf toegebrachte wonden. Frankrijk heeft een heleboel geschiedenis te verantwoorden. Het is doodsbang voor wat het de zelf-geradicaliseerde jongeren onder de grote Arabische minderheid van Frankrijk noemt. Maar deze mensen, en ik wil erop wijzen dat ze in de straten van Parijs en andere Franse steden zelfs vaker worden aangehouden en gefouilleerd dan zwarte Afrikanen van Franse afkomst, of liever gezegd zwarte Afrikanen die nu Frans zijn. Deze mensen zijn geradicaliseerd door Frans racisme. En Frans racisme is een product van het Franse imperialisme.

De Franse minister van Buitenlandse Zaken was dit weekend op de bijeenkomst van de G20 en hij beweerde dat de Fransen werden uitgekozen, dat ze werden uitgekozen voor aanvallen in nachtclubs omdat de Fransen graag dansen. Nou, de Fransen zijn nooit erg beroemd geweest om hun dansen. Maar ze zijn wel berucht omdat ze in de jaren ’50 en ’60 een miljoen Algerijnen hebben gedood in een poging om de Algerijnse zoektocht naar onafhankelijkheid te stoppen. Als de Fransen zeggen, zoals ze nu zeggen, dat het geweld van dit weekend het ergste op Franse bodem was sinds de Tweede Wereldoorlog, dan is dat een regelrechte leugen. In 1961 viel de Franse politie een vreedzame demonstratie van Algerijnen aan en slachtte 200 van hen af en gooide tientallen van hun lijken in de rivier de Seine. De jonge Fransen die de kleinkinderen zijn van die Arabische slachtoffers hoeven niet zelf geradicaliseerd te worden of door een imam onderwezen te worden over Frans racisme. Ze weten het uit de eerste hand.

De Fransen en de Britten zijn degenen die het Midden-Oosten hebben opgedeeld in kleine gebieden die ze dachten te kunnen controleren. En daarbij gaven ze de voorkeur aan de ene sekte, de ene religieuze sekte of etnische sekte boven de andere. Ze deden dat in een grootse strategie van verdeel en heers. En ze legden de basis voor het bloedvergieten in dat deel van de wereld dat we vandaag de dag zien. Frankrijk beweert ook dat de moslimwereld het land haat omdat het staat voor liberte, fraternite en egalite, maar dat is allemaal alleen voor blanke Fransen. Tijdens de hele Franse revolutie, toen ze deze glorieuze principes aanhaalden, werd niet één Haïtiaanse slaaf bevrijd door de Fransen. De Haïtianen moesten oorlog voeren tegen de Fransen en zichzelf bevrijden.

Frankrijk beweert dat het het grote geschenk aan de wereld is, omdat het een seculiere regering heeft. Omdat het kerk en staat scheidt. Maar het is de op één na grootste wapenhandelaar naar Saoedi-Arabië, de meest fundamentalistische en reactionaire staat in de moslimwereld. En in alliantie met Saoedi-Arabië en natuurlijk met de Verenigde Staten en Groot-Brittannië heeft Frankrijk oorlog gevoerd tegen seculiere regeringen van Afghanistan tot Irak, Libië en Syrië. En nu is die oorlog, die oorlog tegen het secularisme, thuisgekomen. En toch roepen de Fransen dat kwade krachten hen aanvallen omdat Frankrijk een seculiere staat is, en oh ja, de mensen daar houden van dansen. Frankrijk is alleen een voorvechter van secularisme voor blanke Fransen. In de Arabische wereld geeft Frankrijk wapens aan jihadisten om seculiere regeringen ten val te brengen.

Frankrijk heeft nominaal een socialistische regering, waardoor sommige linkse mensen in de Verenigde Staten zich afvragen waarom dit gebeurt. Maar Frankrijk had een linkse regering, een socialistische regering, in de jaren ’50 en ’60 toen het een miljoen Algerijnen vermoordde die op zoek waren naar hun onafhankelijkheid. Want over het algemeen geven de Fransen, net als de meeste blanke Amerikanen, geen moer om de rechten van gekleurde mensen in de wereld, vooral niet om hun koloniale onderdanen. Het kan ze niet schelen dat deze jihadisten, die ze zelf al die jaren hebben gefinancierd en gevoed, in Beiroet hebben aangevallen en weerloze burgers hebben gedood, want dat zijn gekleurde mensen. Maar Frankrijk zat in feite achter de verdeling van het Midden-Oosten op zo’n manier dat Libanon zo vol sektarische impulsen en verdeeldheid zat dat het een lange burgeroorlog moest ondergaan.

Dus nu staat Parijs in brand en mensen vragen zich af waarom. Nou, de reden waarom Parijs brandt is omdat Parijs meer heeft gedaan dan bijna elk ander land behalve de Verenigde Staten om de hele wereld in brand te zetten.

BALL: Glen, terwijl ik naar je luisterde, kwam het bij me op om mensen eraan te herinneren dat ze misschien de klassieke film Battle of Algiers over het Franse kolonialisme in Algerije willen bekijken. Maar misschien moet ik ze ook niet zo ver terug laten gaan. Want het was nog maar in 2005, geloof ik, dat veel Algerijnse en Afrikaanse afstammelingen, opeenvolgende generaties na de koloniale periode, sommigen zeggen zelfs de hiphopgeneraties, opstonden en jonge mensen de straat op gingen om hun zorgen te uiten over het racisme waaronder ze bleven lijden als zogenaamde burgers van Frankrijk en zelfs inwoners van Parijs. Dus ik denk dat het belangrijk is dat we deze korte geschiedenisles die u hier geeft voor deze editie van het Ford Report waarderen.

FORD: Ja. Als we kijken naar de zogenaamde banlieues van Parijs zien we de getto’s van de Verenigde Staten. Dat kunnen we herkennen.

BALL: Glen Ford, nogmaals bedankt dat je bij ons bent op het Real News Network en voor deze editie van het Ford Report.

FORD: Dank u.

BALL: En bedankt voor je komst hier bij het Real News. En nogmaals, voor alle betrokkenen, ik ben Jared Ball hier in Baltimore en, zoals Fred Hampton altijd zei, wensen we vrede aan hen die bereid zijn ervoor te vechten. Dus vrede, iedereen, en we zien jullie in de wereldwende.

Frankrijks koloniale verleden en terugslag: Glen Ford geïnterviewd door Jared Ball voor The Real News Network , 17 november 2015.

Gerelateerd (berichten in dit archief:)