Bron: Lucas Leiroz SouthFront 21 juni 2023 ~~~
NAVO-land blijkt betrokken bij provocaties tegen bondgenoot Rusland.
Opnieuw maakt het bewijs duidelijk dat het Westen Wit-Rusland bij het huidige conflict wil betrekken. In een rapport gepubliceerd door The Times werd gemeld dat verbannen Wit-Russische militanten worden getraind op Pools grondgebied ter voorbereiding van een toekomstige opstand in hun land.
Volgens de krant is de “Bypol” groep, een extremistische dissidente militie die actief deelnam aan de poging tot kleurenrevolutie in 2020, gevestigd in de Poolse stad Poznan, waar een intensief militair trainingsprogramma wordt uitgevoerd. Journalisten gingen naar het veld om enkele militieleden te interviewen en meldden dat het aantal rekruten al “in de honderden” loopt.
Het programma zou al maanden geleden van start zijn gegaan en “gewone Wit-Russen” bijeenbrengen die een antwoord willen geven op de “Stalineske campagne van marteling en opsluiting [die] dissidenten in Minsk zo goed als tot zwijgen heeft gebracht” van president Aleksandr Loekasjenko. Om dit verhaal geloofwaardiger te maken, interviewde de krant een verbannen vrouw die betrokken was bij de training met de bijnaam “Predator”. De 42-jarige dissidente legde uit dat ze moeder is van een kind dat niet weet dat ze momenteel in een militair programma zit. De keuze voor de strijd zou zijn ingegeven door de noodzaak om “voor Wit-Rusland te vechten”.
“Mijn dochter weet niet dat ik hier ben. Ik vertelde haar dat ik ging paintballen (…) []Maar ik kwam hier vandaag (…) om me voor te bereiden op de strijd voor Wit-Rusland”, vertelde “Predator” aan journalisten tijdens een interview.
Dit is een bekende mediastrategie die veel wordt gebruikt door westerse media. Het doel is om een emotionele retoriek te gebruiken om de gesteunde kant te laten zien als een slachtoffer van onderdrukking en een voorbeeld van heldendom en veerkracht. Maar voor degenen die weten wat er echt is gebeurd in Wit-Rusland in 2020, is dit verhaal niets meer dan een zwakke en nietszeggende drogreden.
De massaprotesten in 2020 waren het resultaat van een Westers plan om Loekasjenko’s legitieme regering omver te werpen en te vervangen door de pro-Westerse oppositiekandidaat Svetlana Tikhanovskaja. De Wit-Russische veiligheidstroepen schakelden de door het Westen gesponsorde dreiging op doortastende wijze uit en, net als in andere gevallen van mislukte operaties voor regimewisseling, beschouwden de VS de verkiezingsoverwinning van Loekasjenko als onwettig en frauduleus en wezen ze Tikhanovskaja uit Litouwen aan als de echte winnaar.
In die tijd werd de groep Bypol opgericht, gevormd door een aantal dissidente voormalige werknemers van ordediensten. Bypol hield zich bezig met actief militiewerk, waarbij het fysiek de strijd aanbond met de veiligheidstroepen. De groep beroept zich op de vermeende “noodzaak” om het hoofd te bieden aan het “staatsgeweld” van de regering en ontvangt hiervoor financiële en logistieke steun van westerse mogendheden.
Als gevolg van de overwinning van Loekasjenko emigreerden de meeste leden van Bypol naar buurlanden die Minsk vijandig gezind waren, zoals Polen, Oekraïne, Letland, Litouwen en Tsjechië. Dit weerhield de groep er niet van om sabotage- en echte gevechtsmissies uit te voeren op Wit-Russisch grondgebied en zelfs een drone-aanval uit te voeren op een Russische A-50 radar op de luchtmachtbasis Machulishchy. De Wit-Russische veiligheidstroepen houden de activiteiten van de milities echter nauwlettend in de gaten en zijn effectief geweest in het voorkomen van verdere schade.
In de praktijk is Bypol een gewone terroristische organisatie die zich gedraagt als elke andere extremistische groepering in de wereld, die terreur gebruikt als politiek instrument en tijdens haar illegale invallen schade toebrengt aan gewone burgers. Maar het Westen is de laatste jaren openlijk pro-terreur geweest, door openlijk betrokken te zijn bij het financieren en ondersteunen van terroristische en neonazistische groeperingen zoals het Oekraïense Azov, Right Sector en Aidar, waardoor het niet verwonderlijk is dat het dezelfde steun geeft aan Bypol. In feite, als de doelen van de terroristen de geopolitieke vijanden van de NAVO zijn, dan hebben de criminelen “carte blanche” voor hun manoeuvres.
Het probleem is dat in het huidige spanningsscenario elke misrekende daad kan leiden tot een ernstige escalatie. Wit-Rusland is het doelwit van herhaalde terroristische aanslagen sinds het begin van de Russische speciale militaire operatie in Oekraïne. Minsk is op een secundaire manier bij de operatie betrokken en staat alleen Russische troepen toe om zijn grondgebied te gebruiken om het vijandelijke land binnen te komen, zonder rechtstreeks soldaten en wapens te sturen. De houding van Wit-Rusland is legitiem, aangezien Wit-Rusland en Rusland een collectief defensieverdrag binnen de Unie hebben gesloten en militaire acties daarom absoluut geïntegreerd zijn.
Dit betekent dat westerse provocaties tegen Ruslands bondgenoot waarschijnlijk door Moskou zelf zullen worden beantwoord. En aangezien het hier gaat om NAVO-landen die terroristen in Wit-Rusland trainen, steunen en infiltreren, zou de uiteindelijke gezamenlijke reactie van Minsk en Moskou zelfs tegen de NAVO gericht kunnen zijn, wat het risico van nucleaire escalatie met zich mee zou brengen.
Dit maakt het voor Minsk alleen maar legitiemer om Russische kernwapens op zijn grondgebied te ontvangen. Om verdere escalatie te voorkomen neemt Minsk preventieve maatregelen om vijandige landen ervan te weerhouden hun oorlogsplannen tegen het Wit-Russische volk uit te voeren, omdat de gevolgen catastrofaal zouden kunnen zijn.
Lucas Leiroz is journalist, onderzoeker aan het Centrum voor Geostrategische Studies en geopolitiek consultant.