Bron: Chris Hedges, ScheerPost 24 oktober 2022 ~~~
Hoe langer de proxy-oorlog in Oekraïne voortduurt, hoe dichter we bij een directe confrontatie met Rusland komen. Zodra dat gebeurt, zullen de Dr. Strangeloves die de show runnen naar de bommen grijpen.
Ik heb genoeg oorlogen meegemaakt om te weten dat als je eenmaal die doos van Pandora opent, het vele kwaad dat eruit komt buiten ieders controle ligt. Oorlog versnelt de wervelwind van industrieel moorden. Hoe langer een oorlog duurt, hoe dichter en dichter elke partij bij zelfvernietiging komt. Als de proxy-oorlog tussen Rusland en de VS in Oekraïne niet wordt gestopt, is een directe confrontatie met Rusland bijna gegarandeerd, en daarmee de zeer reële mogelijkheid van een kernoorlog.
Joe Biden, die niet altijd lijkt te weten waar hij is of wat hij moet zeggen, wordt gesteund in de ik-ben-sterker-dan-jou wedstrijd met Vladimir Poetin door een bende fanatieke oorlogszuchtigen die meer dan 20 jaar militaire fiasco’s hebben georkestreerd. Ze watertanden bij het vooruitzicht om het op te nemen tegen Rusland, en daarna, als er nog enige bewoning overblijft op deze aardbol, tegen China. Gevangen in de polariserende mentaliteit van de Koude Oorlog – waar elke poging om conflicten te de-escaleren door middel van diplomatie wordt beschouwd als verzoening, een perfide München moment – duwen ze zelfvoldaan de menselijke soort dichter en dichter in de richting van uitroeiing. Helaas voor ons is een van deze overtuigde gelovigen staatssecretaris Antony Blinken.
“Poetin zegt dat hij niet bluft. Nou, hij kan zich geen bluf veroorloven, en het moet duidelijk zijn dat de mensen die Oekraïne steunen en de Europese Unie en de lidstaten, en de Verenigde Staten en de NAVO evenmin bluffen,” waarschuwde EU-buitenlandchef Josep Borrell. “Elke nucleaire aanval op Oekraïne zal een antwoord opleveren, geen nucleair antwoord, maar zo’n krachtig antwoord van militaire zijde dat het Russische leger zal worden vernietigd.”
Vernietigd. Zijn deze mensen gek?
Je weet dat we in de problemen zitten als Donald Trump de spreekbuis van de redelijkheid is.
“We moeten eisen dat er onmiddellijk wordt onderhandeld over een vreedzaam einde van de oorlog in Oekraïne, anders komen we in de derde wereldoorlog terecht”, zei de voormalige president. “En er zal niets van onze planeet overblijven – allemaal omdat domme mensen geen idee hadden … Ze begrijpen niet waar ze mee te maken hebben, de kracht van kernenergie.”
Ik ging om met veel van deze ideologen – David Petraeus, Elliot Abrams, Robert Kagan, Victoria Nuland – als buitenlands correspondent voor The New York Times. Zodra je hun borstkas vol medailles of mooie diploma’s weghaalt, vind je oppervlakkige mannen en vrouwen, lafhartige carrièremakers die onderdanig de oorlogsindustrie dienen die hun promoties verzekert, de budgetten van hun denktanks betaalt en hen overlaadt met geld als bestuursleden van militaire aannemers. Zij zijn de pooiers van de oorlog. Als je over hen rapporteerde, zoals ik deed, zou je ’s nachts niet goed slapen. Ze zijn ijdel en dom genoeg om de wereld op te blazen lang voordat we uitsterven door de klimaatcrisis, die ze ook nog eens plichtmatig hebben versneld.
Als, zoals Joe Biden zegt, Poetin “geen grapjes maakt” over het gebruik van kernwapens en we een nucleair “Armageddon” riskeren, waarom belt Biden dan niet met Poetin? Waarom volgt hij niet het voorbeeld van John F. Kennedy, die herhaaldelijk communiceerde met Nikita Chroesjtsjov om een einde te maken aan de Cubaanse raketcrisis? Kennedy, die in tegenstelling tot Biden in het leger diende, kende de stompzinnigheid van generaals. Hij was zo verstandig om Curtis LeMay te negeren, de chef-staf van de luchtmacht en hoofd van het strategisch luchtcommando, die model stond voor generaal Jack D. Ripper in “Dr. Strangelove”, die er bij Kennedy op aandrong de Cubaanse raketbases te bombarderen, een daad die waarschijnlijk een kernoorlog zou hebben ontketend. Biden is niet uit hetzelfde hout gesneden.
Waarom stuurt Washington 50 miljard dollar aan wapens en hulp om het conflict in Oekraïne in stand te houden en belooft het nog eens miljarden voor “zolang het duurt”? Waarom hebben Washington en het Witte Huis Vladimir Zelensky, een voormalige stand-up comedian die door deze oorlogsfanaten op magische wijze is getransformeerd tot de nieuwe Winston Churchill, ervan weerhouden de onderhandelingen met Moskou, opgezet door Turkije, voort te zetten? Waarom denken ze dat het militair vernederen van Poetin, die ze ook vastbesloten zijn uit de macht te zetten, hem niet zal aanzetten tot het ondenkbare in een laatste wanhoopsdaad?
Moskou heeft sterk geïmpliceerd dat het kernwapens zal gebruiken als reactie op een “bedreiging” van zijn “territoriale integriteit”, en de oorlogspooiers hebben iedereen weggescholden die zijn bezorgdheid uitte over het feit dat we allemaal in paddestoelwolken zouden kunnen opgaan, door hen te bestempelen als verraders die de Oekraïense en westerse vastberadenheid verzwakken. Duizelig over de door Rusland geleden verliezen op het slagveld, porren ze de Russische beer met steeds grotere felheid. Het Pentagon hielp bij het plannen van het laatste tegenoffensief van Oekraïne en de CIA geeft inlichtingen over het slagveld door. We glijden af, net als in Vietnam, van adviseren, bewapenen, financieren en ondersteunen naar vechten.
Dit alles wordt niet geholpen door Zelensky’s suggestie dat, om het gebruik van kernwapens door Rusland af te schrikken, de NAVO “preventieve aanvallen” zou moeten uitvoeren.
“Eerst wachten op de nucleaire aanvallen en dan zeggen ‘wat gaat er met hen gebeuren’. Nee! De manier waarop druk wordt uitgeoefend moet worden herzien. Deze procedure moet dus worden herzien,” zei hij.
De woordvoerder van het Kremlin, Dmitry Peskov, zei dat de opmerkingen, die Zelensky probeerde terug te draaien, “niets anders waren dan een oproep om een wereldoorlog te beginnen.”
Het Westen aast al tientallen jaren op Moskou. Ik deed verslag vanuit Oost-Europa aan het einde van de Koude Oorlog. Ik zag hoe deze militaristen een zogenaamde unipolaire wereld wilden opbouwen – een wereld waarin alleen zij regeerden. Eerst braken ze hun beloften om de NAVO niet uit te breiden buiten de grenzen van een verenigd Duitsland. Vervolgens braken zij hun beloften om geen “permanente substantiële gevechtstroepen” te stationeren in de nieuwe NAVO-lidstaten in Oost- en Midden-Europa. Vervolgens braken zij hun belofte om geen raketsystemen langs de Russische grens te stationeren. Vervolgens verbraken zij hun beloften om zich niet te mengen in de interne aangelegenheden van grensstaten zoals Oekraïne, en organiseerden zij de staatsgreep van 2014 die de gekozen regering van Victor Janoekovitsj afzette en verving door een anti-Russische – fascistisch georiënteerde – regering, die op haar beurt leidde tot een acht jaar durende burgeroorlog, toen de door Rusland bevolkte regio’s in het oosten onafhankelijkheid zochten van Kiev. Ze bewapenden Oekraïne met NAVO-wapens en trainden 100.000 Oekraïense soldaten na de staatsgreep. Vervolgens rekruteerden ze het neutrale Finland en Zweden in de NAVO. Nu wordt de VS gevraagd geavanceerde langeafstandsraketsystemen naar Oekraïne te sturen, waardoor de VS volgens Rusland “een directe partij in het conflict” zou worden. Maar verblind door overmoed en zonder enig begrip van geopolitiek, duwen ze ons, net als de onbeholpen generaals in het Oostenrijks-Hongaarse rijk, naar een catastrofe.
We roepen op tot een totale overwinning. Rusland annexeert vier Oekraïense provincies. We helpen Oekraïne met het bombarderen van de Kertsj-brug. Rusland laat raketten neerkomen op Oekraïense steden. We geven Oekraïne geavanceerde luchtverdedigingssystemen. Wij verkneukelen ons over de Russische verliezen. Rusland voert de dienstplicht in. Nu voert Rusland drone- en kruisraketaanvallen uit op elektriciteits-, riool– en waterzuiveringsinstallaties. Waar houdt het op?
“Proberen de Verenigde Staten bijvoorbeeld te helpen een einde te maken aan dit conflict, door middel van een regeling die een soeverein Oekraïne en een soort relatie tussen de Verenigde Staten en Rusland mogelijk maakt?” vraagt een redactioneel artikel van de New York Times. “Of proberen de Verenigde Staten Rusland nu permanent te verzwakken? Is het doel van de regering verschoven naar het destabiliseren of verwijderen van Poetin? Zijn de Verenigde Staten van plan Poetin als oorlogsmisdadiger ter verantwoording te roepen? Of is het doel om te proberen een grotere oorlog te voorkomen – en zo ja, hoe wordt dit bereikt door te pochen over het verstrekken van Amerikaanse inlichtingen om Russen te doden en een van hun schepen tot zinken te brengen?”
Niemand heeft antwoorden.
Het hoofdartikel van de Times ridiculiseert de dwaasheid om te proberen al het Oekraïense grondgebied te heroveren, vooral die gebieden die door etnische Russen worden bevolkt.
“Een beslissende militaire overwinning van Oekraïne op Rusland, waarbij Oekraïne al het grondgebied herovert dat Rusland sinds 2014 in beslag heeft genomen, is geen realistisch doel,” luidt het. “Hoewel de planning en de gevechten van Rusland verrassend slordig zijn geweest, blijft Rusland te sterk en heeft de heer Poetin te veel persoonlijk prestige in de invasie geïnvesteerd om terug te krabbelen.”
Maar gezond verstand, samen met realistische militaire doelstellingen en een rechtvaardige vrede, wordt overstemd door de roes van de oorlog.
Op 17 oktober begonnen de NAVO-landen aan een twee weken durende oefening in Europa, genaamd Steadfast Noon, waarbij 60 vliegtuigen, waaronder straaljagers en langeafstandsbommenwerpers die vanaf de luchtmachtbasis Minot in North Dakota worden ingevlogen, simuleren hoe ze thermonucleaire bommen op Europese doelen kunnen laten vallen. Deze oefening vindt jaarlijks plaats. Maar de timing is niettemin onheilspellend. De VS heeft zo’n 150 “tactische” kernkoppen gestationeerd in België, Duitsland, Italië, Nederland en Turkije.
Oekraïne zal een lange en kostbare uitputtingsslag worden, die een groot deel van Oekraïne in puin zal achterlaten en honderdduizenden gezinnen met levenslang verdriet. Als de NAVO zegeviert en Poetin voelt dat zijn greep op de macht in gevaar is, wat weerhoudt hem er dan van om wanhopig uit te halen? Rusland heeft het grootste arsenaal tactische kernwapens ter wereld, wapens die tienduizenden mensen kunnen doden als ze op een stad worden gebruikt. Het bezit ook bijna 6000 kernkoppen. Poetin wil niet, zoals zijn Servische bondgenoten Slobodan Milošević en Ratko Mladić, eindigen als een veroordeelde oorlogsmisdadiger in Den Haag. Evenmin wil hij de weg opgaan van Saddam Hoessein en Muammar Kadhafi. Wat houdt hem tegen om de inzet te verhogen als hij zich in het nauw gedreven voelt?
Het heeft iets grimmigs dat politieke, militaire en inlichtingenhoofden, waaronder CIA-directeur William Burns, een voormalige Amerikaanse ambassadeur in Moskou, het eens zijn over het gevaar van een vernedering en een nederlaag van Poetin en het spookbeeld van een kernoorlog.
“Gezien de potentiële wanhoop van president Poetin en het Russische leiderschap, gezien de tegenslagen die zij tot nu toe op militair gebied hebben moeten incasseren, kan niemand van ons de dreiging van een mogelijk gebruik van tactische kernwapens of kernwapens met een lage opbrengst licht opvatten,” zei Burns in een toespraak op Georgia Tech in Atlanta.
Voormalig CIA-directeur Leon Panetta, die ook minister van Defensie was onder president Barack Obama, schreef deze maand dat de Amerikaanse inlichtingendiensten denken dat de kans dat de oorlog in Oekraïne uitloopt op een kernoorlog wel één op vier is.
Avril Haines, de directeur van de nationale inlichtingendienst, sloot zich bij deze waarschuwing aan door in mei aan de Senaatscommissie voor gewapende diensten te vertellen dat Poetin zijn toevlucht zou kunnen nemen tot kernwapens als hij meent dat er sprake is van een existentiële bedreiging voor Rusland.
“Wij denken dat [Poetins perceptie van een existentiële bedreiging] het geval zou kunnen zijn in het geval dat hij meent dat hij de oorlog in Oekraïne aan het verliezen is, en dat de NAVO in die context ingrijpt of op het punt staat in te grijpen, wat onmiskenbaar zou bijdragen tot de perceptie dat hij de oorlog in Oekraïne gaat verliezen,” zei Haines.
“Naarmate deze oorlog en de gevolgen ervan de Russische conventionele kracht langzaam verzwakken … zal Rusland waarschijnlijk steeds meer vertrouwen op zijn nucleaire afschrikking om het Westen een signaal te geven en kracht te tonen aan zijn intern en extern publiek,” schreef Lt. Gen. Scott Berrier in de ingediende dreigingsanalyse van de Defense Intelligence Agency.
Waarom pleiten Burns, Panetta, Haines en Berrier, gezien deze beoordelingen, niet dringend voor diplomatie met Rusland om de nucleaire dreiging te de-escaleren?
Deze oorlog had nooit mogen plaatsvinden. De VS wisten heel goed dat ze Rusland provoceerden. Maar het was dronken van zijn eigen macht, vooral omdat het aan het eind van de Koude Oorlog de enige supermacht ter wereld werd, en bovendien waren er miljardenwinsten te behalen met de verkoop van wapens aan nieuwe NAVO-leden.
In 2008, toen Burns ambassadeur in Moskou was, schreef hij aan minister van Buitenlandse Zaken Condoleezza Rice: “De toetreding van Oekraïne tot de NAVO is de helderste van alle redlines voor de Russische elite (niet alleen Poetin). In meer dan tweeënhalf jaar van gesprekken met belangrijke Russische spelers, van knokploegen in de donkere krochten van het Kremlin tot Poetins scherpste liberale critici, heb ik nog niemand gevonden die Oekraïne in de NAVO anders ziet dan als een directe uitdaging voor de Russische belangen.”
Zesenzestig VN-leden, de meeste uit het zuiden van de wereld, hebben opgeroepen tot diplomatie om de oorlog in Oekraïne te beëindigen, zoals het VN-handvest voorschrijft. Maar weinig van de grote spelers luisteren.
Als u denkt dat een kernoorlog niet mogelijk is, bezoek dan Hiroshima en Nagasaki. Deze Japanse steden hadden geen militaire waarde. Ze werden weggevaagd omdat de meeste andere stedelijke centra van Japan al waren vernietigd door verzadigde bombardementen onder leiding van LeMay. De VS wisten dat Japan verlamd was en klaar om zich over te geven, maar ze wilden de Sovjet-Unie de boodschap sturen dat ze met hun nieuwe atoomwapens de wereld zouden gaan domineren.
We zagen hoe dat afliep
Topfoto: “Bombs Away.” Mr. Fish.
OPMERKING VAN CHRIS HEDGES AAN SCHEERPOST LEZERS: Zonder uw hulp kan ik niet langer een wekelijkse column voor ScheerPost schrijven en mijn wekelijkse televisieprogramma produceren. De muren sluiten zich met een verbazingwekkende snelheid op onafhankelijke journalistiek, met de elites, inclusief de elites van de Democratische Partij, die schreeuwen om meer en meer censuur. Bob Scheer, die ScheerPost runt met een klein budget, en ik zullen niet wankelen in onze inzet voor onafhankelijke en eerlijke journalistiek, en we zullen ScheerPost nooit achter een betaalmuur zetten, er een abonnement voor vragen, uw gegevens verkopen of reclame accepteren. Als u kunt, schrijf u dan in op chrishedges.substack.com zodat ik mijn nu wekelijkse maandagcolumn op ScheerPost kan blijven plaatsen en mijn wekelijkse televisieprogramma The Chris Hedges Report kan produceren.
Chris Hedges is een Pulitzer Prize-winnende journalist die vijftien jaar lang buitenlandcorrespondent was voor The New York Times, waar hij het Bureauhoofd Midden-Oosten en het Bureauhoofd Balkan was. Daarvoor werkte hij in het buitenland voor The Dallas Morning News, The Christian Science Monitor en NPR. Hij is de gastheer van de show The Chris Hedges Report.