Bron: Davor Slobodanovich Vuyachich strategicculture foundation 14 oktober 2022 ~~~
De NAVO mag dan een vals verdedigingsverbond en collectief veiligheidssysteem zijn, het is ook niet alleen een bedrijf dat zich bezighoudt met oorlogen en wapenverkoop.
In november 2019 waarschuwde de Franse president Macron zijn Europese bondgenoten dat de NAVO zich in een staat van hersendood bevindt. Maria Zakharova, de woordvoerster van het ministerie van Buitenlandse Zaken van de Russische Federatie, reageerde toen snel en beweerde dat Macron een zeer nauwkeurige beschrijving van de situatie in de NAVO had gegeven. Hoewel Macron, sprekend over de hersenloosheid van de NAVO, vooral doelde op de Amerikaanse willekeur en de neiging van de VS om niet te overleggen met hun Europese en andere bondgenoten, blijft de diagnose die hij drie jaar geleden stelde tot op de dag van vandaag volledig geldig. De NAVO is een hersenloos monster dat mensenlevens verspilt met hetzelfde gemak waarmee het de belastinggelden van de lidstaten van dat beruchte militaire bondgenootschap verspilt. De officiële begroting van de NAVO voor dit jaar bedraagt 1,7 miljard dollar voor militaire behoeften en nog eens 328 miljoen dollar voor de werking van haar civiele structuren. Deze cijfers lijken vrij bescheiden in vergelijking met de Britse en Amerikaanse militaire begrotingen voor dit jaar, die respectievelijk 48 miljard pond en 800,85 miljard dollar bedragen. De NAVO is echter sowieso een oorlogsinstrument in de handen van de VS en het VK, en het is onmogelijk het een van het ander te scheiden, dus moeten deze begrotingen gewoon bij elkaar worden opgeteld en als één begroting worden beschouwd.
De NAVO is niet alleen een nep-verdedigingsalliantie en een collectief veiligheidssysteem, maar ook een bedrijf dat zich bezighoudt met oorlogen en wapenverkoop. Meer dan al het andere is de NAVO een instrument van wereldwijde terreur, militaire druk, dwang en chantage en als zodanig moest zij vroeg of laat grenzen overschrijden die maar één keer kunnen worden overschreden. Als een pijl die onherroepelijk is afgeschoten en richting Rusland vliegt, heeft de NAVO laten zien dat zij niet beschikt over mechanismen om te manoeuvreren, zich terug te trekken en te stoppen. Kortom, men krijgt de indruk dat er geen morele of tenminste rationele controle meer is over de NAVO, dat wil zeggen dat zij werkelijk hersendood is en daarom zeer gevaarlijk voor het voortbestaan van de beschaving en de mensheid zelf. Volgens de officiële uitleg van de mondiale politieke realiteit is het de democratisch gekozen politieke leiding van de NAVO-leden die dit militaire bondgenootschap beheert en beslissingen neemt die een uitdrukking zijn van de collectieve wil, gebaseerd op het principe van consensus.
De officiële uitleg van de wijze waarop in de NAVO besluiten worden genomen, is helaas een zoet sprookje dat alleen de onwetenden en naïevelingen vandaag de dag nog kunnen geloven. De landen van de Europese Unie en andere NAVO-leden worden, op enkele uitzonderingen na, geregeerd door teams van politici die niets anders zijn dan gewone Amerikaanse beïnvloedingsagenten. Vandaag weten historici dat de CIA na het einde van de Tweede Wereldoorlog decennialang verkiezingen in Italië heeft vervalst om te voorkomen dat volkomen legale en democratische linkse politieke partijen aan de macht kwamen die pro-Sovjet waren en Italië uit de NAVO en het Westerse militair-politieke blok zouden hebben geleid. Waren die vroege, eerste operaties van de CIA in Italië in het begin een uitzondering, vandaag zijn ze de regel geworden, en het lijdt geen twijfel dat overzeese machtscentra het Europese politieke toneel volledig beheersen. Als iemand aan dergelijke beweringen twijfelt, moet hij even nadenken en bijvoorbeeld twee Britse premiers vergelijken, Winston Churchill, een topintellectueel, charismatisch en energiek persoon, en de huidige premier, Liz Truss, wier intellectuele capaciteiten en opleiding, om heel meelevend en attent te zijn aangezien we het over een dame hebben, onvergelijkbaar bescheidener zijn en zonder enige twijfel ver onder het niveau liggen dat van serieuze staatslieden wordt geëist.
Het zou ook een misdaad zijn om een politieke reus als De Gaulle, die in 1966 met vooruitziende blik en wijsheid Frankrijk terugtrok uit het NAVO-lidmaatschap, te vergelijken met Macron, ook al was deze laatste zo slim om een moedige en vrij nauwkeurige diagnose te stellen van de ziekte waaraan de NAVO lijdt. Dus, de VS, of liever, laten we eerlijk zijn, die beruchte Amerikaans-Britse deep state, via een van zijn vele terreurinstrumenten, namelijk via de CIA, beoefende de kunst van de soft coups op de Italianen, en het was zo’n succesvolle onderneming dat het in heel Europa gebruikt bleef worden. Aldus is in Europa, evenals in de rest van de wereld onder Amerikaanse controle, de democratie de facto afgeschaft. En hoe duidelijker het voor de gewone burgers werd dat de democratie was vermoord, hoe vaker en met Goebbelsiaanse hardnekkigheid het woord democratie werd genoemd in de lege toespraken van Europese politieke quasi-leiders – de ruggengraatloze Amerikaanse marionetten. Overzeese oligarchen wilden nooit meer risico’s nemen met sterke leiders als De Gaulle en Churchill, mensen die niet alleen charisma hadden maar ook hun eigen sterke politieke wil en vastberaden alleen handelden in overeenstemming met de belangen van hun naties.
Daarom hebben die machtige mensen uit de donkerste geopolitieke schaduwen, die mysterieuze meesters van ons lot die het collectieve militair-politieke Westen en hun dienaren stevig besturen, de voormalige authentieke nationale leiders vervangen door ellendige clowns en derderangs acteurs. Zij kunnen die leeghoofdige marionetten gemakkelijk controleren, juist omdat zij hun komst naar de macht financieren en hen zo lang als nodig in die posities houden. Ondanks alle drammerigheid en grondig werk, en zulke angstaanjagende machines als de CIA en MI6, gebeurde het toch dat sommige mensen met vaste overtuigingen, vastbesloten om koste wat het kost de nationale belangen te beschermen, zich van hen losmaakten. Daarom blijven Erdogan in Turkije en Orban in Hongarije de belangen van de overzeese deep state trotseren, ook al zijn hun thuislanden nog steeds lid van de NAVO. Laten we niet vergeten hoe in 2016 een militaire coup werd gepleegd tegen Erdogan en zijn wettelijke regering met behulp van delen van het grondleger, de gendarmerie, tanks, marine en luchtvaart, die werden georganiseerd, gecontroleerd en geleid door een corrupt deel van de Turkse legerofficieren. Het is heel goed mogelijk dat in de nabije toekomst in Hongarije soortgelijke scenario’s worden voorbereid voor Viktor Orban, en laten we aannemen dat hij er klaar voor zal zijn. Ondanks deze twee uitzonderingen op de regel blijft de waarheid dat de controle van alle andere leden van de Europese Unie en de NAVO door de elites voor de VS en het VK volledig is.
Dit leidt ons tot de eenvoudige conclusie dat er geen controle is van het democratisch gekozen leiderschap van de NAVO-lidstaten over het grootste militaire bondgenootschap in de geschiedenis van de mensheid, net zoals er tenslotte geen democratie is in die landen, op een paar genoemde uitzonderingen na. Macron had gelijk; de NAVO is een organisatie zonder functioneel brein. Maar als dat zo is, rijst de vraag wie in dat geval over al die afschrikwekkende militaire macht beschikt. Is de Amerikaanse president Biden, als hoofd van de machtigste staat van dat bondgenootschap, de persoon die kan beslissen over vrede en oorlog, over de voortzetting van het leven, of over het steeds zekerder wordende nucleaire Armageddon waar hij zelf een paar dagen geleden nog voor waarschuwde? Als het waar is dat Biden de sterke man is die we zoeken, dan zou Macrons diagnose van de hersendood van de NAVO een meer dan passend tragikomisch toeval vinden in de duidelijke verslechtering van Biden’s geestelijke gezondheid. De tekenen van zijn ziekte door de ziekte van Alzheimer of een andere vorm van degeneratieve neurologische aandoening gevolgd door gevorderde dementie zijn meer dan merkbaar en duidelijk voor iedereen, zowel zijn politieke tegenstanders als bondgenoten. Vanwege zijn deplorabele geestelijke toestand kondigt het Republikeinse kamp steeds vaker aan dat Biden bij de eerste de beste gelegenheid zal worden afgevoerd.
Biden is echter niet die duistere heer van de NAVO, want zo’n grote macht kan nooit in handen zijn van een politicus die niet alleen van gezondheid, maar ook van karaktersterkte, ideologische consistentie, politieke wil en charisma verstoken is. Nee, Sleeping Joe is slechts een hulpeloos boegbeeld in de handen van de echt machtige mensen, die wij in dit artikel zonder aarzelen aan de kaak zullen stellen. Natuurlijk is hij noch de eerste noch de laatste Amerikaanse president die alleen maar doet alsof. De laatste Amerikaanse president die daadwerkelijk alle bevoegdheden uitoefende die hem door de Amerikaanse grondwet waren toegekend, die tot het einde van zijn ambtstermijn bleef zitten en het Witte Huis levend verliet, was Dwight Eisenhower. De volgende man die probeerde de echte president van de VS te worden, John Fitzgerald Kennedy, werd voor het einde van zijn eerste termijn vermoord. Amerikaanse presidenten werden dus lang geleden marionetten zonder echte macht in de handen van de beruchte Amerikaanse deep state. Die staat binnen de staat werd voor hun behoeften gecreëerd door de vervreemde plutocratische elites, die bestaan uit de crème de la crème van de zionistische zakenlobby, samen met een ondergeschikte partner, de Angelsaksische zakenlobby, en een veelheid van kleinere partners.
We kunnen dus gerust stellen dat de kringen die gedomineerd worden door de Zionistische en WASP (White Anglo-Saxon Protestant) machten echte en volledige controle hebben over de NAVO. Oh, godzijdank, zult u zeggen, was het maar niet een demente Biden die per ongeluk op de rode knopjes kon drukken, en dan heeft u het goed mis. De heersende clan is geen vereniging van jonge, vrolijke en energieke mensen vol leven, maar eerder een gerontocratische club. Het zijn vooral mensen die, ondanks dat ze krachten hebben die halfgoden waardig zijn, natuurlijk niet in staat zijn geweest hun eigen vergankelijkheid en sterfelijkheid te verslaan. Om de psychologie van deze gerontocraten beter te begrijpen, moet je even abstraheren en je voorstellen dat je een leven leidde vol verleidelijke opwinding waarin alles altijd binnen handbereik was; van de meest glamoureuze seksuele partners, herenhuizen met zwembaden en hemelse tuinen, garages vol met de duurste sportwagens en privéjets tot het bezit van miljardenbedrijven.
Stel je voor dat je alles had, en dat je gedreven door pure hebzucht hele landen en naties vernietigde met hetzelfde gemak waarmee kinderen aliens vernietigen in videospelletjes, maar dat je voor het einde van je eigen leven staat, dat je al tientallen jaren met alle mogelijke middelen verlengt, maar dat je je ervan bewust bent dat je de dood niet langer kunt ontlopen, ook al heb je miljarden dollars op je bankrekeningen staan. Helaas hebben dergelijke mensen de doemscenario’s in handen van de NAVO. U zult zelf gemakkelijk kunnen concluderen dat deze mensen in staat zijn om ons allen de afgrond van een kernoorlog in te sleuren, omdat hun geest wordt verstoord door een giftige combinatie van enorme macht en angst voor hun eigen vergankelijkheid waartegenover wij allen even machteloos staan. Gewone mensen zouden troost en de zin van hun bestaan vinden in godsdienstvrede en toewijding aan God. Deze mensen zijn echter gewend hun hele leven door andere mensen te worden aanbeden, in de overtuiging dat zij met hun eindeloze rijkdom zelf tot de goden en onsterfelijken zijn gestegen. Mensen overmand door dat soort pijn en woede zouden nooit de baas mogen zijn over de NAVO, maar helaas zijn ze dat wel.
De NAVO is werkelijk hersendood omdat er geen enkele morele of rationele controle over bestaat. Niet alleen de NAVO, maar het hele zogenaamde collectieve politieke Westen met al zijn vazallen en dienaren zoals Israël, een conglomeraat dat we het Sodom van de moderne tijd zouden kunnen noemen, is in handen van stervende oude mannen met een perverse psyche – dat is eindelijk het dode brein waarnaar we op zoek waren! Het besef dat de toekomst van ons allen in handen is van zulke mensen moet voor ieder verlicht en intelligent mens diep verontrustend zijn. Helaas, hoe hard we ook proberen onszelf te misleiden en in slaap te sussen met zoete dromen van veiligheid die de niet-bestaande westerse democratie biedt; deze waarheid blijft onmiskenbaar en kan niet langer worden genegeerd. De NAVO wordt niet geleid door denkende en morele mensen, maar door een raad van oude mannen wier karakters zijn weggevreten door een leven van rijkdom, privileges en overvloed. De legers van ambtenaren, officieren en medewerkers van de NAVO hebben niet echt de leiding en kunnen alleen maar catastrofaal slechte en elke dag slechtere beslissingen toejuichen. Hoe heeft de hersendode NAVO de mensheid aan de rand van de afgrond gebracht?
Er is een hele reeks fundamentele fouten gemaakt bij het nemen van besluiten om het project van uitbreiding van het Noord-Atlantisch Bondgenootschap richting Siberië te starten. Een van de meest fatale beslissingen werd genomen op de NAVO-top in Boekarest in 2008, toen de wens van Oekraïne en Georgië om toe te treden tot de NAVO werd verwelkomd en goedgekeurd. Decennialang hebben de mensen die de NAVO leiden de mogelijke reacties van Rusland en zijn toekomstige stappen in verband met hun steeds agressievere expansie in de richting van Moskou volledig verkeerd geanalyseerd en voorspeld. De reactie van Rusland na die top was schijnbaar afwezig, maar in werkelijkheid begon Rusland zich datzelfde jaar in het geheim voor te bereiden op een onvermijdelijk militair conflict met de NAVO. En als u denkt dat de Russen zich niet goed op deze oorlog hebben voorbereid, dan is dat alleen omdat de Russen hun kaarten niet te vroeg laten zien. Laten we eens terugdenken aan de schok die de nazi’s ondergingen toen ze de Sovjet T-34 tanks in actie zagen, waarvan ze het bestaan niet eens kenden. Het Kremlin bewaart nu zijn beste en krachtigste wapens en tactieken voor het onvermijdelijke volledige conflict met de NAVO-legers en het is vrij zeker dat de Russen hen een zeer onaangename verrassing zullen bezorgen.
Er zijn ook fatale fouten gemaakt bij het opstellen van psychologische profielen van Vladimir Poetin en zijn naaste medewerkers. Het doorzien van een voormalig ervaren inlichtingenofficier en gehard politicus als de Russische president bleek een te moeilijke taak, maar de Angelsaksische geest is van dien aard dat hij probeert de vormgeving te bevredigen en de klus zo goed mogelijk te klaren. Vladimir Poetin is bestempeld als een politicus die, geleid door de hoogste religieuze en morele principes, nooit naar massavernietigingswapens zal grijpen. Daarom heeft de NAVO, met dat domme en arrogante zelfvertrouwen dat zo kenmerkend is voor de Angelsaksen, haar expansie voortgezet in de richting van de Oeral en de gewenste prijs – Siberië.
Dezelfde teams van analisten en deskundigen sidderen van angst voor Noord-Korea, dat 20 tot maximaal 55 kernkoppen heeft tegenover de 6.000 van Rusland, omdat zij schatten dat de Noord-Koreaanse leider Kim Il-Jong zijn meest formidabele arsenaal zou gebruiken en de Amerikaanse militaire bases in Zuid-Korea en Japan zonder enige aarzeling van de aardbodem zou vegen. Als westerse analisten wat wijzer, professioneler en minder arrogant waren geweest, zouden zij beseft hebben dat onder het ondoorgrondelijke pokerface van Poetin een sterke en ouderwetse, staalharde Sovjetman schuilgaat die fanatiek consequent is en vastbesloten om de integriteit en veiligheid van Rusland koste wat het kost te behouden – zelfs als hij gedwongen wordt Russische troepen opdracht te geven massavernietigingswapens te gebruiken. Pas sinds kort beginnen politici in het Westen langzaam te beseffen dat Poetin helemaal niet bluft. Een van de eersten die zich dit realiseerden was de voormalige Duitse bondskanselier Angela Merkel, die eind september haar collega’s waarschuwde de waarschuwingen van Poetin zeer serieus te nemen.
Veel eerder, op 18 oktober 2018, tijdens de 15e bijeenkomst van de Valdai International Discussion Club in Sotsji, stipte Poetin het onderwerp van een mogelijke kernoorlog tussen Rusland en de NAVO aan, maar toen luisterde het collectieve Westen niet goed genoeg naar hem. Poetin zei toen dat de Russen, als slachtoffers van een nucleaire aanval, rechtstreeks naar de hemel zouden gaan als martelaren, terwijl de agressors gewoon dood zouden neervallen omdat ze niet eens tijd zouden hebben om berouw te tonen voor hun zonden. Hoewel hij bij die gelegenheid benadrukte dat Rusland nooit de eerste zou zijn om nucleaire aanvallen uit te voeren op NAVO-landen en hun bondgenoten, kreeg Poetin juist vanwege deze uitspraak, die als zeer agressief, bedreigend en intimiderend werd beoordeeld, zware kritiek in het Westen. Misschien zijn er toen voor het eerst wat lampjes in het dode brein gaan branden, maar zoals gezegd heeft de NAVO geen enkele strategie om uit situaties te stappen die tot een gewapend conflict leiden, omdat zij gewend is aan gemakkelijke overwinningen waarvoor terugtrekking en hergroepering niet nodig zijn, laat staan dat zij de agressie moet opgeven.
Pas in de laatste paar weken heeft de NAVO zich gerealiseerd dat ze misschien te ver zijn gegaan met de druk op Rusland en dat, hoe zeker ze voorheen ook waren, er een meer dan reële mogelijkheid is van een totale nucleaire oorlog en de verwezenlijking van Poetins waarschuwing van vier jaar geleden. In de computersimulaties die de NAVO gebruikt om verschillende oorlogsstrategieën en -tactieken en hun combinaties te oefenen, ontbreken volledig algoritmen die rekening zouden kunnen houden met de beroemde Russische ziel, omdat die niet simpelweg kan worden weergegeven als een reeks numerieke parameters. Het vermogen van de Russen om genadeloze offers te brengen voor hun moederland is, ondanks het feit dat het in het verleden zo vaak is bewezen, nog steeds iets ondoorgrondelijks voor de westerse mens, en daarom is het ook niet in de berekeningen opgenomen. Daarom is het niet verwonderlijk dat de massale speciale psychologische operaties van desinformatie, misleiding en de poging om de Russische publieke opinie te manipuleren, waarvan de uitvoerders meestal Oekraïense agenten waren die perfect Russisch spreken, een totale mislukking kenden.
Niet alleen is Poetin niet omvergeworpen in de kleurenrevolutie die westerse inlichtingendiensten al twee decennia lang proberen te ontketenen in Rusland, maar de Russische president is populairder dan ooit tevoren. De respons op de mobilisatie was, tot spijt van westerse analisten, vele malen groter dan nodig, en dit is een feit dat de westerse mainstream media hardnekkig proberen te verbergen. In plaats van de vereiste 300.000 reservesoldaten hebben zich al meer dan een miljoen soldaten aangemeld, zodat de Russische militaire wervingsbureaus de mogelijkheid hebben om de mensen met de meeste ervaring en kennis te kiezen onder degenen die al in de Russische strijdkrachten hebben gediend. Daarom waren alle beoordelingen op basis waarvan de NAVO de facto de oorlog aan Rusland verklaarde, die momenteel in voormalige delen van Oekraïne, dat wil zeggen in Donbas en Novorossiya, wordt gevoerd, volledig verkeerd. Er was geen kleurenrevolutie, Poetin heeft zijn populariteit niet verloren, de sancties tegen Rusland werken niet en het ergste voor de NAVO is dat de zaken in Rusland zelf langzaam richting volledige mobilisatie gaan. De NAVO bevindt zich nu in een positie waarin zij meer dan ooit een gezond en functionerend brein nodig heeft, maar dat heeft zij gewoon niet. De NAVO heeft een exit-strategie nodig voor haar deelname aan de oorlog in Oekraïne, Donbas en Novorossiya, maar de raad van stervende bejaarden wil nog een laatste stoot adrenaline in hun bloed, en hun trots laat hen niet toe terug te krabbelen zoals het hoort.
Wat voor land is dit Oekraïne, als het vanwege zijn vermeende soevereiniteit, omdat het in feite gewoon een blindelings gehoorzame vazal van de Amerikanen is, aan de rand van een thermonucleaire oorlog is gekomen? De Amerikaanse zakenmagnaat en investeerder Elon Musk heeft zich die vraag dezer dagen gesteld – nog steeds een jonge man die wil leven en genieten van de vruchten van zijn arbeid en dus precies het tegenovergestelde van plutocraten en gerontocraten voor wie de NAVO slechts een speeltje en een doemscenario tegelijk is. En nadat Musk had besloten zich beter te informeren, kreeg hij plotseling een beeld van Oekraïne voorgeschoteld dat heel anders is dan het beeld dat in de westerse mainstream media wordt geschetst. Opeens werd Musk zich bewust van alle leugens over Rusland die het westerse publiek letterlijk vanaf het einde van de Tweede Wereldoorlog tot vandaag door hun mainstream media worden ingespoten. Zijn voorstel om de Krim aan Rusland af te staan en nog een referendum te houden in de vier regio’s die zich bij Rusland aansloten, ditmaal onder toezicht van de Verenigde Naties, dreef de Oekraïense leiders en nationalisten tot waanzin.
Historisch gezien is Oekraïne slechts een Russische grensprovincie, wat de correcte vertaling is van zijn naam uit het Russisch. Als zodanig maakt het in feite deel uit van de roemrijke en tegelijkertijd vaak tragische Russische geschiedenis. Als een staat in een staat werd het echter gecreëerd door de bolsjewieken na hun Oktoberrevolutie, omdat een deel van hun ideologie de vernietiging van alle naties was, in dit geval het Russische volk. Vandaag wordt het, absurd genoeg, geleid door een zionistische elite die nauwe banden heeft met Washington en Israël, zoals Zelensky zelf, ook al is hij slechts een marionet en een slechte acteur, terwijl de meest verstokte nazi’s ervoor bloeden en sterven. Gebouwd op bolsjewistische, zionistische en nazistische fundamenten en tradities, was dit soort land voorbestemd tot interne verdeeldheid en ondergang.
Tot 2014 en de staatsgreep in Kiev onder leiding van de CIA en MI6, bekend als Euromaidan, onderhield Rusland hartelijke betrekkingen met zijn westelijke buur, alleen al vanwege de 8 miljoen etnische Russen en 18 miljoen inwoners van Oekraïne die Russisch als moedertaal hebben. Oekraïne stond echter in de weg van de uitbreiding van de NAVO naar de Oeral en Siberië en moest met alle mogelijke middelen anti-Russisch worden gemaakt en als wapen tegen de Russische Federatie worden ingezet. In feite kopen de Amerikanen, zoals we allemaal beseffen, gewoon de mensen die ze nodig hebben en hun diensten en het was heel gemakkelijk voor hen om corrupte mensen te vinden in Oekraïne. Zo creëerden de Amerikaanse inlichtingenlaboratoria dat monster met het lichaam van een varken en het hoofd van een chimpansee. Dit hersenloze beest stortte zich onmiddellijk op weerloze Russische burgers en begon een slachtpartij die Rusland tot een reactie moest aanzetten op een moment dat het nog niet voorbereid was op een oorlog waarvan het wist dat die onvermijdelijk een volledige militaire confrontatie met de NAVO zou betekenen.
Ja, Rusland heeft altijd geweten dat zijn uiteindelijke militaire interventie in Oekraïne, en voormalige Oekraïense regio’s, zeer snel, maar zonder enige twijfel, zou leiden tot een volledig conflict met de NAVO. De enige vraag is of de mensen die het Noord-Atlantisch Bondgenootschap werkelijk leiden, zich daarvan bewust waren. Maar na bijna acht jaar proberen om de problemen diplomatiek op te lossen, werd Rusland zich in het najaar van 2021 bewust van de aangroei van Oekraïense troepen richting de Krim en Donbas en werd het gedwongen om in te grijpen en dat was het begin van de speciale militaire operatie die nog steeds gaande is. De relatief kleine Russische expeditietroepen, veel minder dan de Oekraïense, lokten een groot deel van de Oekraïense troepen naar de verdediging van de hoofdstad met een schijnblitzkrieg richting Kiev. Ondertussen boekten de Russische troepen belangrijke territoriale overwinningen in het zuiden, wat in feite hun hoofddoel was. In plaats van aan te vallen en zware verliezen te lijden, die volgens de militaire theorie 3 tot 4 keer hoger zouden zijn dan die van de Oekraïense, kozen de Russische generaals ervoor zich te verdedigen en op die manier het Oekraïense leger langzaam te vernietigen, door hen te dwingen als aanvallers enorme verliezen te lijden, die volgens militaire deskundigen bijna tien keer hoger zijn dan die van de Russische. Nu hebben vier voormalige Oekraïense regio’s: Lugansk, Donetsk, Zaporozhye en Kherson in een referendum besloten om zich bij Rusland aan te sluiten, dus op volledig legale en democratische wijze. Het is een beslissing die onherroepelijk is en die de Russische Federatie met alle mogelijke middelen zal verdedigen.
De speciale militaire operatie van Rusland is weliswaar zeer intelligent opgezet, maar de tijd dringt. Tegen de tijd dat dit artikel wordt gepubliceerd, kan de speciale militaire operatie niet alleen in Donbas en Novorusiya, maar ook in Oekraïne zelf uitgroeien tot de speciale antiterroristische operatie. Als we echter rekening houden met het recente persoonlijke standpunt van de vice-voorzitter van de Nationale Veiligheidsraad van Rusland, Dmitri Medvedev, is het niet onmogelijk dat Rusland een volledig militair conflict met Oekraïne aangaat. Medvedev stelde namelijk dat Oekraïne met het huidige nazistische politieke regime een constante, directe en duidelijke bedreiging vormt voor Rusland. Veel eerder is het het Kremlin duidelijk geworden dat de Oekraïense leiders geen eigen politieke wil hebben, die een uitdrukking is van de wil van het volk, en dat vredesonderhandelingen met hen onmogelijk zijn of in het beste geval absoluut nergens toe leiden.
Het oogmerk van de Russische speciale militaire operatie was oorspronkelijk echter om de Oekraïense leiding te dwingen tot onderhandelingen en het sluiten van een voor Rusland gunstige vrede. En inderdaad, in maart was de Oekraïense delegatie bereid een vredesakkoord te sluiten dat beide partijen tevreden zou stellen en dat inhield dat Oekraïne zich definitief zou terugtrekken uit het voornemen om toe te treden tot de NAVO.
Het vredesakkoord werd niet ondertekend, louter en alleen door de directe en energieke interventie van Washington en de onmiddellijke en sterke politieke druk op Kiev. De overzeese machtscentra drongen aan op voortzetting van de oorlog. Hand op hart, zelfs als er een vredesakkoord met Oekraïne werd bereikt, zou Rusland er niet echt op kunnen vertrouwen.
Door de Minsk-akkoorden te schenden heeft Oekraïne laten zien dat het niet te vertrouwen is. Oekraïne is gewoon een typische marionettenstaat die vooral vanuit Washington en Londen wordt bestuurd, net zoals zijn leger onder leiding staat van NAVO-generaals en andere officieren. Ten slotte heeft het Oekraïense offensief van september de aanwezigheid van tienduizenden NAVO-troepen in Oekraïense uniformen aan het licht gebracht. Het gaat hier niet om huurlingen – avonturiers die Russen kwamen doden voor geld, opwinding of uit pure haat. Het gaat om professionele topmilitairen uit westerse landen, van wie de meesten rijke en langdurige gevechtservaring hebben uit andere oorlogen. Ongeveer vijfduizend professionele NAVO-soldaten uit Polen vochten alleen al in het Oekraïense offensief bij Krasny Liman. De Poolse leiders in Warschau, die-hard nationaal-chauvinisten, hebben zich om de een of andere reden nog niet gerealiseerd welke verschrikkelijke en fatale gevolgen het feit dat Poolse soldaten op dit moment Russische soldaten en burgers doden, zal hebben voor hun land en henzelf. Er zal niet veel tijd zijn voor spijt.
Dit alles betekent dat Rusland de opstelling die het zichzelf door de speciale militaire operatie heeft opgelegd zeer spoedig zal moeten opgeven, omdat het ernaar uitziet dat alleen een volledige bezetting van Oekraïne een einde aan de oorlog kan maken. Ten tweede werd Rusland niet alleen geconfronteerd met het feit dat het nu de facto in oorlog is met het Noord-Atlantisch Bondgenootschap, maar ook met het feit dat een officieel en volledig openlijk militair conflict met dit bondgenootschap niet langer kan worden vermeden. Leiders en woordvoerders van de NAVO, zoals Jens Stoltenberg, de 13e secretaris-generaal van de NAVO, blijven ontkennen dat zij in oorlog zijn met Rusland, maar onweerlegbare feiten spreken tegen hen. Ten eerste vereisen de bemanningen van geavanceerde systemen zoals M142 HIMARS, of de bemanningen van Duitse en andere NAVO-tanks, gepantserde voertuigen, luchtafweer en raketsystemen, ervaren bemanningen bestaande uit professionele NAVO-soldaten.
Er zijn verhalen dat de NAVO buiten de grenzen van Oekraïne momenteel snel Oekraïense piloten traint op F-16 en F-15 gevechtsvliegtuigen, en dat de Oekraïense squadrons van gemengde nationale samenstelling zeer binnenkort boven Oekraïne zullen verschijnen. De markeringen op de vliegtuigen zullen Oekraïens zijn, maar de piloten zullen niet alleen Oekraïners zijn, maar ervaren professionals uit NAVO-landen, voornamelijk Amerikanen. Het is dan ook een onweerlegbaar feit dat de NAVO al in een militair conflict met Rusland verwikkeld is, omdat zij Oekraïne niet alleen bewapent, maar ook ondersteuning biedt in de vorm van personeel, inclusief commandostaf en gevechtstroepen, met name speciale eenheden, alsmede financiële, logistieke en inlichtingensteun en bijstand aan haar oorlogsinspanningen. De NAVO weet natuurlijk dat zij in oorlog is met Rusland en dat is precies wat zij wilde, maar zij heeft geen haast om dit tot een feitelijke situatie te verklaren totdat zij alle Oekraïners zal hebben gebruikt, en na hen misschien ook alle Polen, Roemenen, Letten, Litouwers en Esten en andere leden van tweederangs Europeanen die tenslotte alleen maar bestaan om te dienen als goedkope arbeidskrachten en kanonnenvoer voor de meer “nobele” westerlingen. Ook wil de NAVO, door een officiële oorlog met Rusland te vermijden, haar militaire bases en offensieve mogelijkheden zo lang mogelijk intact houden. Door dit alles kan Rusland gedwongen worden om deze nieuwe, veel complexere oorlogsoperatie zo op te zetten dat de NAVO uit het gat wordt getrokken waarin zij zich verschuilt en haar onbetwiste deelname aan de oorlog tegen Rusland volledig bloot komt te liggen.
Oekraïne en de NAVO kunnen Rusland niet verslaan. Er is geen enkele uitkomst van het militaire conflict tussen Oekraïne en de NAVO aan de ene kant en Rusland aan de andere kant, die leidt tot de nederlaag van Rusland en de overwinning van de NAVO en hun vazal Oekraïne. Amerikaanse en NAVO-functionarissen waarschuwen Rusland dezer dagen dat zij hard en met alle middelen, dat wil zeggen met nucleaire aanvallen op Rusland, zullen reageren als het tactische nucleaire aanvallen uitvoert op Kiev of andere doelen in Oekraïne. Dergelijke beschuldigingen zijn absoluut zinloos. Kiev is een heilige stad voor de Russen, de hoofdstad van de middeleeuwse Russische staat – Kievan Rus, en bovendien ligt Oekraïne gewoon te dicht bij de Russische grenzen en Ruslands bondgenoot Wit-Rusland. Radioactieve deeltjes zouden zich in alle richtingen verspreiden en niet alleen de Oekraïners maar ook de Russische en Wit-Russische soldaten en burgers doden. De Russen zullen zeker geen kernaanvallen uitvoeren zonder absolute noodzaak, maar als de Amerikanen raketsystemen brengen die kernkoppen zouden kunnen dragen en als dergelijke raketten op Russische troepen en gebieden worden afgevuurd, kan dat natuurlijk een reden zijn voor een onmiddellijke Russische nucleaire reactie. Dit is het grootste gevaar van het Russisch-Oekraïense militaire conflict.
Verkeerd geïnterpreteerde Oekraïense raketten die op Russische troepen of gebieden afkomen, kunnen onmiddellijk een massale Russische kernaanval op alle NAVO-landen en andere vijandige landen uitlokken. Tegelijkertijd houdt de NAVO zich serieus bezig met het absoluut krankzinnige en ontoelaatbare idee om een voorwendsel te vinden waaronder, in overeenstemming met de Amerikaanse nucleaire doctrine, preventieve nucleaire aanvallen op Rusland zouden worden uitgevoerd. Daarom bereiden de mainstream media in het Westen langzaam de weg voor een dergelijk besluit, door er hardnekkig op aan te dringen dat de Russen de kerncentrale Energodar in de regio Zaporozhye bombarderen, die onder controle staat van niemand minder dan de Russische strijdkrachten zelf. Wie daaraan twijfelt, moet zelf op de kaarten nagaan of dit gebied al dan niet onder controle van de Russische strijdkrachten staat. Met andere woorden, de westerse mainstream media beweren dat de Russen zichzelf aanhoudend bombarderen! Het doel van de zware Oekraïense bombardementen op de kerncentrale is niet om de Russische troepen die de centrale beveiligen te vernietigen. In strijd met het gezond verstand bombarderen de Oekraïners de centrale zelf met als doel het lekken van radioactief materiaal in de atmosfeer te veroorzaken. Russische troepen zouden de schuld krijgen van dat zeer gevaarlijke nucleaire incident, en dat zou de NAVO het gewenste excuus geven om tactische nucleaire aanvallen op Russische troepen uit te voeren of zelfs strategische nucleaire aanvallen diep op Russisch grondgebied uit te voeren.
In tegenstelling tot de Amerikaanse militaire doctrine voorziet de Russische militaire doctrine niet in preventieve nucleaire aanvallen. Als Rusland ooit echt besluit om kernwapens te gebruiken, zal dat zeker niet in Oekraïne zijn, want dat zou, zoals we al hebben vastgesteld, pure zelfmoord zijn. Zelfs als Rusland werkelijk Kiev en andere grote Oekraïense steden wil vernietigen, heeft het daarvoor meer dan verwoestende conventionele middelen tot zijn beschikking, die het tot nu toe nooit heeft gebruikt. Tot nu toe hebben de Russen hun krachtigste conventionele bom ATBIP (Aviation Thermobaric Bomb of Increased Power), ook bekend als de “Father of All Bombs” (FOAB), niet gebruikt in Oekraïne, die qua kracht in het bereik ligt van kleinere tactische kernwapens die het in het Russische arsenaal heeft vervangen. Voordat de Russen naar tactische kernwapens grijpen, wat een uiterst onwaarschijnlijk scenario is, zouden zij zeer zeker proberen Oekraïense troepen, commandocentra en versterkte militaire faciliteiten aan te vallen met hun krachtigste thermobarische wapens, en dat hebben zij nog niet één keer gedaan.
Wat wel zou kunnen gebeuren, en vanuit militair oogpunt zinvol zou kunnen zijn, is dat als Rusland wordt geprovoceerd door de onmiskenbare directe betrokkenheid van de NAVO bij een oorlog tegen zijn eigen strijdkrachten en burgers, het met zijn onstopbare wapens nucleaire aanvallen zal uitvoeren op de besluitvormingscentra die zich niet echt in Kiev bevinden, wat de Russische leiding heel goed weet, maar in Washington, Londen, Brussel en andere grote steden op het westelijk halfrond. Dit is een zeer reële bedreiging voor de NAVO-agressor waarvan zij zich eindelijk bewust zouden moeten worden. De Russische president Poetin, die in zijn recente toespraak sprak over mogelijke Russische nucleaire aanvallen op de besluitvormingscentra, bedoelde zeer zeker niet Kiev of een andere Oekraïense stad omdat daar geen echte besluiten worden genomen, net zoals bekend is dat Zelensky slechts een acteur is die gehoorzaamt aan Amerikaanse bevelen.
Daarom kunnen die hypocrieten uit het Westen onmiddellijk ophouden zich te “bekommeren” om Oekraïne, dat als armste land van Europa omwille van hun megalomane doelen in een oorlog heeft geduwd tegen het grootste land ter wereld, dat ook over het grootste kernwapenarsenaal beschikt. De verantwoordelijke heren uit Washington, Londen, Brussel en andere grote Amerikaanse en Europese steden moeten zich ernstig zorgen gaan maken, want Rusland bluft helemaal niet door te dreigen met zijn kernwapens. Integendeel, aangezien niet alleen zijn territoriale integriteit wordt bedreigd, maar ook zijn voortbestaan zelf, geeft Rusland een van de laatste waarschuwingen voordat het zijn dreigementen waarmaakt. Russische kernwapens zijn niet te stoppen! De NAVO kan Russische raketten zoals de RS-28 Sarmat (NAVO-rapporteringsnamen: SS-X-29, SS-X-30, Satan II), 3M22 Zircon (NAVO-rapporteringsnaam SS-N-33), of Kh -47M2 Kinzhal (NAVO-rapporteringsnaam Killjoy) niet tegenhouden en dat weten ze heel goed. Een nog gevaarlijker Russisch wapen waartegen absoluut geen verweer mogelijk is, is de Poseidon, een onbemand onderwatervoertuig, dat door nucleaire aandrijving wordt aangedreven en kernkoppen heeft met een kracht van 10 megaton (667 keer destructiever dan de atoombom die op Hiroshima werd gegooid). Slechts één Russische nucleaire onderzeeër kan de hele Amerikaanse oostkust volledig vernietigen. Mensen die de NAVO als een pijl onomkeerbaar richting Rusland schieten, zouden zich over dit alles grote zorgen moeten maken.
Tenslotte, zelfs als de NAVO Rusland naar believen, en volledig ongehinderd, met vrijwel geen weerstand, onder ideale omstandigheden, uiterst effectief zou kunnen overvallen op alle Russische commandocentra, militaire bases, nucleair bewapende faciliteiten, mobiele eenheden met een nucleair arsenaal, en grote steden, zou het formidabele Perimeter-systeem van Rusland, in het Westen bekend onder de schilderachtige naam “Doemsdag”, in ruil daarvoor de totale vernietiging van alle NAVO-landen garanderen. Dit Doemsdagsysteem is ontworpen in de Sovjettijd, maar is voortdurend verbeterd en gemoderniseerd. Het is volledig geautomatiseerd en als om een of andere reden de communicatie met de Russische commandocentra zou worden onderbroken, zou het aannemen dat de Russische leiding was vernietigd en zou het volledig zelfstandig alle kernkoppen lanceren en alle staten vernietigen die de Russische Federatie als vijandig beschouwde. “Dead Hand” zelf is volledig bestand tegen nucleaire aanvallen, elektronische stoorzenders of andere middelen die de NAVO tot haar beschikking heeft. Dus zelfs als Rusland volledig zou worden vernietigd, zou de NAVO nog steeds niet kunnen winnen, maar eveneens verdwijnen in de onstuitbare, vergeldende nucleaire aanvallen van een dood Rusland.
Dus wat probeert de hersendode NAVO te doen in Oekraïne? Kennelijk is de tactiek van de NAVO zodanig dat zij een oorlog tegen Rusland wil voeren, op lafhartige wijze, vandaag schuilend achter Oekraïense ruggen terwijl er nog Oekraïners klaarstaan om voor hen te vechten, en morgen schuilend achter Polen en Roemenen enzovoort. Het legt al het cynisme van de Zio-Anglo-Saksische gerontocraten en plutocraten bloot. Zij zien het verschrikkelijke bloedvergieten en de enorme menselijke tragedieоssiya als een spannende gladiatorenwedstrijd op leven en dood, waarbij zij in comfortabele leunstoelen aan de andere kant van het Kanaal en de Atlantische Oceaan achterover leunen, popcorn snackend, hamburgers etend, bier en whisky drinkend alsof het om een sportwedstrijd of een Hollywood superspektakelfilm gaat.
Ze beseffen niet dat Rusland gemakkelijk al die waterbarrières kan oversteken en hen verantwoording kan laten afleggen voor alle misdaden die ze hebben begaan. Het hoofddoel van de NAVO is de oorlog zo lang mogelijk te laten duren, niet alleen om Rusland financieel, militair en moreel uit te putten, maar vooral om Europa en zijn economische macht te vernietigen. De Zio-Anglo-Saksische elites hebben geen vrienden, maar alleen dienaren en slaven, en ze hebben het nooit echt leuk gevonden dat Europa economisch sterker werd. Allereerst is de vernietiging van Duitsland en zijn economische macht en de invloed die dat oplevert een prioriteit van de machtscentra in Washington en Londen. Je zou kunnen zeggen dat de vernietiging van Duitsland, maar ook Frankrijk voor de overzeese machtscentra net zo belangrijk is als de vernietiging van Rusland.
Dit hele NAVO-spel op de rand van een nucleaire oorlog kan fataal zijn voor de hele mensheid. Rusland verliest langzaam maar zeker zijn geduld, maar het lijkt erop dat zijn steeds hardere waarschuwingen niet serieus zullen worden genomen door de dode hersenen van de NAVO totdat er eindelijk volle salvo’s raketten met kernkoppen op hen worden afgevuurd. Het beste bewijs dat Rusland heeft besloten zijn handschoenen uit te trekken is de benoeming van een zeer moedige, vastberaden, energieke en agressieve generaal, zoals generaal Surovikin ongetwijfeld is, op de post van opperbevelhebber van de Russische strijdkrachten in de voormalige en huidige gebieden van Oekraïne. Vanaf de eerste dag van zijn bevel kondigde generaal Surovikin aan Oekraïne, dat op dat moment de schade aan de brug van Kerch (de Krim) vierde waarvoor het de verantwoordelijkheid op zich nam, dat het met een totale ramp werd bedreigd, waarvoor zij dank verschuldigd zijn aan hun mentoren uit het Westen die hen in een conflict sleepten dat zij onmogelijk kunnen winnen. Het is moeilijk de mate van onverantwoordelijkheid en het totale gebrek aan intelligentie te begrijpen van die mensen die er bewust en weloverwogen voor hebben gekozen om een nucleaire grootmacht als Rusland te provoceren en te dwingen tot militaire interventie in Oekraïne en in de nu voormalige Oekraïense gebieden. Het is moeilijk te begrijpen dat secretaris-generaal Stoltenberg van de NAVO, die in feite slechts de woordvoerder van die criminele organisatie is, niet in staat is te begrijpen dat Rusland een tegenoffensief heeft gelanceerd dat, als de westerse haviken niet tot bezinning komen, volgens de oude traditie zou kunnen neerkomen op Europese hoofdsteden, terwijl Londen en Washington zouden eindigen als radioactieve woestenijen.
Toegegeven, we moeten Stoltenberg dankbaar zijn dat hij dezer dagen naar voren kwam en onhandig toegaf dat de NAVO, zoals Rusland beweert, rechtstreeks deelneemt aan het conflict in het voormalige Oekraïne. Ten eerste, zelfs als het Russische leger een reeks verwoestende nederlagen begint te lijden tegen de Oekraïense strijdkrachten, zoals Stoltenberg hoopt, zou dit het slechtst mogelijke nieuws zijn voor de NAVO, omdat dit de kans op Russische nucleaire aanvallen op de besluitvormingscentra, d.w.z. op Washington, Londen, Brussel, militaire bases van de NAVO en grote steden op het westelijk halfrond, aanzienlijk zou vergroten.
Hoe is het dan mogelijk dat dergelijke eenvoudige logische vergelijkingen en algoritmen niet doordringen tot de geesten van verantwoordelijke mensen in het Westen? Zowel in het Russische leger als in het Kremlin neemt de invloed van de felle hardliners, die Poetin vragen de oorlog veel bruter en genadelozer te voeren, met de dag toe.
De positie van Poetin zelf in de Russische samenleving is natuurlijk onaantastbaar, maar dat geldt niet voor al zijn naaste medewerkers. Poetin zal niet alleen de steun maar ook de eisen van de harde Russische lijn lang kunnen weigeren, omdat hij deze mensen net zo hard nodig heeft als zij hem. Daarom kan het gebeuren dat het Kremlin van de ene dag op de andere zonder die paar mensen komt te zitten die een zekere genegenheid tot het Westen hadden, en de bereidheid om vanuit wat zachtere standpunten te onderhandelen. Hoe langer de oorlog in Oekraïne en op het grondgebied van de vier gebieden die nu voorgoed met Rusland zijn verenigd, duurt, hoe sterker de invloed zal zijn van felle patriotten en hardliners in het Kremlin en het Russische leger. Dit is wat de NAVO-leiders en hun meesters moeten weten. Verlenging van de oorlog, in tegenstelling tot de oorspronkelijke berekening, komt hen helemaal niet ten goede. Rusland zal niet elke dag zwakker en zwakker worden, maar integendeel een steeds fellere en geduchtere tegenstander zijn. De Russische beer is ontwaakt uit zijn slaap en wordt met de dag kwader.
De berekening die die beruchte westerse elites hadden bij het begin van het conflict op het grondgebied van het voormalige Oekraïne, namelijk Rusland en Europa verzwakken en uiteindelijk vernietigen door middel van een oorlog, is onhoudbaar geworden. De potentiële schade voor de ideologen van dit krankzinnige project is nu veel groter dan het potentiële voordeel. Tegelijkertijd groeit in heel Europa de woede van gewone mensen die zich eindelijk bewust worden van alle leugens en bedrog van hun politieke leiders. In feite blijken de ondergeschikte Europese elites slechts agentschappen te zijn van de Zio-Anglo-Saksische overzeese elites en hun belangen.
Die ontevredenheid wordt met de dag sterker en dreigt uit te monden in een revolutie die het hele continent zal overspoelen. De Europeanen begrijpen nu ten volle dat hun “leiders” zoals Macron en Scholz hun staten en naties niet leiden volgens hun beste belangen, maar uitsluitend handelen ten gunste van de belangen van Washington, Londen en Brussel. In het bewustzijn van de gemiddelde Europeaan groeit het geloof dat die valse nationale leiders, die in feite niets anders zijn dan verraders, Amerikaanse en Britse agenten hen naar een totale ramp en een nucleaire oorlog leiden, en dat zij hun belangen en naakte levens alleen kunnen verdedigen door middel van revoluties en volksopstanden.
Dit alles leidt uiteindelijk tot de conclusie dat de NAVO in Oekraïne al een verschrikkelijke nederlaag heeft geleden, waarvan zij zich nog steeds niet bewust is omdat zij de zaken niet op lange termijn bekijkt. Voor het eerst sinds haar bestaan zal de NAVO zich moeten terugtrekken en haar nederlaag moeten toegeven. Net zoals Hitler eind 1942 in zijn hoofdkwartier Wolf’s Lair bij Rastenburg (nu Kętrzyn) luidkeels de aanval op de USSR beweende en openlijk berouwde, hoewel hij op dat moment nog ver van een totale nederlaag verwijderd was, zo beseffen de echte meesters van de NAVO vandaag dat zij een fatale fout hebben gemaakt door zich rechtstreeks in een militair conflict met Rusland te mengen, denkend dat dit onopgemerkt en ongestraft kon blijven.
In tegenstelling tot Hitler kreeg de NAVO echter een laatste waarschuwing en een kans om zich terug te trekken, haar eer te redden en als organisatie te overleven. Als de leiders van de NAVO en het collectieve Westen, vooral de vertegenwoordigers van de VS, niet met Rusland aan de onderhandelingstafel gaan zitten en het recht op zelfbeschikking van het Russische volk in de voormalige delen van Oekraïne accepteren, het naziregime in Kiev afzweren en afzien van verdere uitbreiding van de NAVO, kunnen we het dreigende begin van een totale kernoorlog verwachten, die zeer zeker zal leiden tot de volledige vernietiging van het westelijk halfrond. Alle verantwoordelijkheid voor de tragedie op het grondgebied van het voormalige en huidige Oekraïne ligt bij de mensen die de werkelijke macht hebben om de NAVO te leiden.
Het lot van de hele mensheid ligt nu in handen van de elites in Washington en Londen en we moeten allemaal samen opstaan, onze stem verheffen en hen laten weten dat we willen leven!