Bron: Thierry Meyssan Voltaire Netwerk , Parijs 26 april 2022 ~~~
De NAVO-propaganda probeert de aanwezigheid van neonazi’s in Oekraïne te minimaliseren door ze te vergelijken met soortgelijke kleine groeperingen in de rest van het Westen. De waarheid is heel anders. De banderisten hebben de afgelopen dertig jaar geleidelijk het land overgenomen, de geschiedenis herschreven, de jeugd opgeleid en alle symbolen van de staat één voor één veranderd. Zij hebben een derde van de bevolking geïndoctrineerd en vertegenwoordigen een goed derde van de strijdkrachten. Hun doel is Rusland te vernietigen, hetgeen zij proberen met de hulp van de Straussianen.
Dit artikel is een vervolg op :
1. “Rusland wil de VS dwingen het VN-Handvest te respecteren“, 4 januari 2022.
2. “Washington zet RAND plan door in Kazachstan, daaarna Transnistrië“
3. “Washington weigert naar Rusland en China te luisteren“, 18 januari 2022.
4. “Washington en Londen, getroffen door doofheid“, 1 februari 2022.
5. “Washington en Londen proberen hun heerschappij over Europa te behouden”, 8 februari 2022.
6. “Twee interpretaties van de Oekraïense zaak“, 15 februari 2022.
7. “Washington slaat alarm, terwijl zijn bondgenoten zich terugtrekken“, 22 februari 2022.
8. “Rusland verklaart de oorlog aan de Straussianen“, 8 maart 2022
9 “Een bende van drugsverslaafden en neonazi’s”, 5 maart 2022.
10. “Israël verbijsterd door Oekraïense neonazi’s”, 8 maart 2022.
11. “Oekraïne: de grote manipulatie“, 22 maart 2022.
12. “De Nieuwe Wereldorde wordt voorbereid onder het voorwendsel van oorlog in Oekraïne” 29 maart 2022.
13. “Oorlogspropaganda verandert van vorm” 5 april 2022.
14. “De alliantie van MI6, de CIA en het Banderisme”, 12 april 2022.
15. “Het einde van de westerse overheersing“, 19 april 2022.
In een vorig artikel heb ik laten zien hoe en waarom MI6 en de CIA tijdens de Koude Oorlog een alliantie sloten met de Oekraïense banderisten. Deze mannen en vrouwen, die in Neurenberg hadden moeten worden berecht, waren ondergrondse strijders voor de overwinnaars geworden. Ze konden hun anti-Russische obsessie in hun dienst voortzetten.
Naar aanleiding van de talrijke reacties van mijn lezers wil ik hier uiteenzetten hoe zij bezit hebben genomen van het huidige Oekraïne, en vervolgens de Tweede Wereldoorlog in verschillende landen voor eigen rekening hebben overgenomen en voortgezet. Ik wil vooral aantonen dat dit gespuis in 2000 van reservisten veranderde in Amerikaanse stoottroepen. Ze sloten een pact met de Straussianen tegen Rusland. Het is dit pact dat tot de huidige oorlog heeft geleid.
Banderisme in binnen en buitenland
Toen de Sovjet-Unie begon te wankelen, kwamen de binnenlandse banderistische leiders vanuit de schaduw in de hoofdstroom. Sommigen van hen hadden de Tweede Wereldoorlog en de daaropvolgende periode van onrust (1945-50) overleefd. Zij hadden in 1954 gratie gekregen van Nikita Chroesjtsjov (een Oekraïense Sovjet), en waren opgenomen in het systeem. Ze waren in de communistische regering gekomen. Zij hadden echter banden onderhouden met elkaar en met de externe banderisten, die van het Anti-Bolsjewistische Blok van Naties (ABN) en de Wereld Anti-Communistische Liga [1] (WACL). [2].
Toen de USSR uiteenviel organiseerde een handvol studenten, waaronder enkele banderisten, in oktober 1990 op het Maidan-plein (dat toen “Oktoberrevolutie-plein” heette) een beweging tegen elke vorm van associatie met Rusland. Dit staat bekend als de “Granieten Revolutie”; een periode van grote mentale verwarring. In die tijd dachten veel Oekraïners niet dat de Russen zich wilden bevrijden van de Sovjetoverheersing zoals zij dat deden. Velen dachten dat de USSR een vorm van Russisch imperialisme was en dat de Russen hadden geprobeerd hun land te vernietigen.
Toen Oekraïne zich op 24 augustus 1991 onafhankelijk verklaarde, kwam het banderisme in het algemeen in de openbaarheid.
Zij presenteerden zich niet als voormalige collaborateurs van de nazi’s die misdaden tegen de menselijkheid hadden begaan, maar als “nationalisten” en anti-Sovjet activisten. Zij bekleedden belangrijke posities en slaagden erin jonge dienstplichtigen een document te laten ondertekenen waarin zij zich ertoe verbonden in geval van een conflict tegen Rusland te vechten. Ook slaagden zij erin in 1992 in de straten van de hoofdstad een openbare demonstratie te organiseren met 7.000 mensen ter gelegenheid van het 70-jarig bestaan van het banderistenlegioen, waaraan banderisten van buiten het land deelnamen die waren teruggekeerd.
De reorganisatie van de banderisten (1990-98)
De binnenlandse banderisten (OUN-B) splitsten zich op in de Sociaal Nationalistische Partij van Oekraïne (SNPU) en vervolgens in Svoboda (Vrijheid), terwijl de meer doorgewinterden de Oekraïense Nationale Vergadering en de Zelfverdedigingsmilitie van het Oekraïense Volk hebben opgericht.
De paramilitairen van Andriy Biletsky (de “Witte Führer”) hebben zich administratief afgescheiden van Svoboda om hun eigen organisatie op te richten. Maar Svoboda veranderde niet. In het programma van de partij stond nog steeds dat zij van plan was “alle Russischtalige intelligentsia fysiek te liquideren en alle Oekraïnefoben snel en zonder proces uit de weg te ruimen”. De partij begon bestanden aan te leggen van pro-Russen, pro-Roemenen, pro-Hongaren en pro-Tataren omdat “deze kudde met ongeveer 5-6 miljoen individuen zou moeten worden verminderd”.
De zelfverdedigingsmilitie van het Oekraïense volk werd voorgezeten door een banderist van buitenaf, Joeri Sjoekejevitsj, de zoon van een beruchte misdadiger tegen de menselijkheid. Zijn groep voerde samen met de CIA oorlogen tegen de Russen, vaak aan de kant van de islamisten. Hun aanwezigheid met de Georgiërs in Abchazië (1998) is betwist , maar bevestigd met de Roemenen in Transnistrië (1992), met het Arabische legioen van Osama Bin Laden in Joegoslavië (1992-95), met de Azeri’s in Nagorno-Karabach (tot 1994) en vooral met de Islamisten tijdens de eerste oorlog in Tsjetsjenië.
Verscheidene strijders werden door het Russische openbaar ministerie geïdentificeerd, waaronder Igor Mazur, Valeriy Bobrovich, Dmytro Korchynsky, Andriy Tyahni-bok (de broer van Oleh Tyahnibok), Dmytro Yarosh, Vladimir Ma-malyga en Olexandr Muzychko. Zij werden zowel door hun strijdlust als door hun wreedheid gekenmerkt. Olexandr Muzychko werd door het Islamitisch Emiraat van Itchkeria (Tsjetsjenië) uitgeroepen tot “Held van de Natie” wegens “het breken van de vingers van [Russische] officieren, het uitsteken van hun ogen, het uittrekken van hun vingernagels en tanden, en het doodschieten van anderen”. Hij werd het hoofd van de persoonlijke garde van Emir Djokhar Dudayev.
Het Anti-Bolsjewistische Volkenblok (ABN), dat zijn hoofdkwartier in München in de gebouwen van de CIA behield, opende kantoren in Kiev.
In 1994 stelde de voorzitster van de ABN en weduwe van nazi-premier Yaroslav Stetsko, Slava Stetsko, zich kandidaat voor het parlement. Zij werd verkozen (hoewel zij niet de Oekraïense nationaliteit had) en herkozen in 1998 en 2002. Als decaan van de Verkhovna Rada zat zij op 19 maart 1998 de openingszitting voor. Bij deze gelegenheid hield zij een toespraak onder het applaus van haar collega’s (maar zonder de aanwezigheid van de communistische afgevaardigden, die de zaal hadden verlaten). Zij prees Stepan Bandera en Yaroslav Stetsko en sloot af met hun strijdkreet: “Glorie aan Oekraïne! Zij overleed op 82-jarige leeftijd op 12 maart 2003 in München.
De moord op Georgiy Gongadze (2000)
Tijdens zijn presidentschap heeft Leonid Koetsjma alles geprivatiseerd wat mogelijk was. De rijkdom was geconcentreerd bij dertien actoren, de oligarchen, gegroepeerd in drie clans (Donetsk, Dnipropetrovsk en Kiev). Zij hadden al snel meer macht dan de politici. Dit systeem, dat nog steeds bestaat, berooft de Oekraïners van hun soevereiniteit en doet de grenzen vervagen.
In 2000 verdween de journalist Georgiy Gongadze, die in Georgië tegen het banderisme had geageerd en daarna de corruptie van president Koetsjma en zijn entourage had onderzocht. Zijn lichaam werd later gevonden, onthoofd en bespoten met dioxine om het moeilijk identificeerbaar te maken. Toen lekte de voorzitter van de Verkhovna Rada audiotapes uit van een gesprek tussen president Koetsjma en zijn chef-staf en minister van Binnenlandse Zaken over de wijze waarop Georgiy Gongadze het zwijgen moest worden opgelegd. Het einde van het presidentschap van Koetsjma was bedroevend.
Eind 2000 heeft de Amerikaanse ambassadeur Lev E. Dobriansky (de leider van de banderisten in de VS) in Washington een bipartisan-conferentie over de bilaterale betrekkingen tussen de VS en Oekraïne georganiseerd. Er werden 70 toespraken gehouden en 12 werkgroepen kwamen bijeen. De Republikeinse delegatie werd geleid door Straussiaan Paul Wolfowitz, terwijl de Democratische delegatie werd geleid door Zbignew Brzezinki.
Wolfowitz sprak eerst. Nadat hij de liquidatie van kernwapens, de sluiting van de centrale van Tsjernobyl en het lidmaatschap van het Partnerschap voor de Vrede van de NAVO had toegejuicht, kondigde hij de vrijgave aan van een IMF-lening van 2,6 miljoen dollar en de druk van Washington op de EU om Oekraïne als lid te aanvaarden. Bovenal benadrukte hij dat Rusland nog steeds een imperialistische macht is, zoals getoond wordt door de oorlog in Tsjetsjenië waar de banderisten bij betrokken waren. Daarom was het noodzakelijk hen te steunen tegen Rusland. Brzezinski, van zijn kant, vergeleek Oekraïne met Rusland en vond het democratischer en minder corrupt. Hij pleitte er uitvoerig voor Oekraïne niet als een post-Sovjet maar als een Europese staat te beschouwen en tot de gesloten club van de Europese Unie toe te laten.
Het onvermijdelijke was uitgesproken: De banderist-bondgenoten van de Koude Oorlog werden nu erkend als bondgenoten van de Verenigde Staten in de unipolaire wereld in opbouw.
De Oranje Revolutie (2004)
De presidentiële opvolging moest het evenwicht tussen de clans niet verstoren. Koetsjma (clan Dnipropetrovsk) koos uiteindelijk voor de kandidatuur van zijn eerste minister Viktor Janoekovitsj (clan Donestk). De verkiezing viel hem gunstig uit, maar lokte een hevig protest uit dat door de Kievse clan (gesteund door de National Endowment for Democracy – NED [3]) in gang werd gezet. De verkiezing werd afgelast. Bij de tweede stemming won Viktor Joesjtsjenko. Dit staat bekend als de “Oranje Revolutie”.
Het nieuwe team splitste zich echter snel op achter Viktor Joesjtsjenko enerzijds en Joelia Timosjenko anderzijds. De banderisten maakten van deze interne verdeeldheid in de oligarchie gebruik om hun pionnen in beide kampen wat verder naar voren te schuiven.
Op 8 mei 2007 hebben de banderisten van de zelfverdediging van het Oekraïense volk en de islamisten in Ternopol, op initiatief van de CIA, een anti-Russisch “anti-imperialistisch front” opgericht onder gezamenlijk voorzitterschap van Dmytro Jarosj en de Emir van Itchkeria, Dokka Oemarov. Er namen organisaties deel uit Litouwen, Polen, Oekraïne en Rusland, waaronder islamistische separatisten uit de Krim, Adygea, Dagestan, Ingoesjetië, Kabardino-Balkarië, Karatsjajevo-Tsjerkessië, Ossetië en Tsjetsjenië. Dokka Umarov kon er wegens internationale sancties niet heen en liet zijn bijdrage voorlezen. Alfred Rosenbergs Reichministerie voor het Oosten en Stepan Bandera’s ABN werden in een andere vorm nieuw leven ingeblazen in de Oekraïense staat.
De verdeeldheid van de Kievse clan kwam de verkiezing van Viktor Janoekovitsj in 2010 ten goede. Hij verving het clansysteem door zijn familie, die hij op sleutelposities in de staat plaatste. Het werd belangrijker om goede relaties met een familielid te onderhouden dan om een bepaalde oligarch te vertegenwoordigen. Geleidelijk aan werd het hele politieke en economische leven gecontroleerd door president Janoekovitsj via zijn politieke partij, de Partij van de Regio’s. Vijf oligarchen worden uitgesloten van het systeem. Zij sloten een verbond met de Straussianen en de banderisten om de macht te heroveren.
In deze periode gaat de propaganda echter door en raken de Oekraïners gewend aan de aanwezigheid van de banderisten, die nu gefinancierd worden door de Joodse oligarch Ihor Kolomoyskyi. In 2011 slaagden zij erin een wet aan te nemen die de herdenking van het einde van de Tweede Wereldoorlog verbiedt, omdat die was gewonnen door de Sovjets en verloren door de banderisten. Maar president Viktor Janoekovitsj weigerde de wet uit te vaardigen. Woedende banderisten vielen de stoet van Rode Leger veteranen aan en sloegen oude mannen in elkaar. Twee jaar later schaften de steden Lviv en Ivano-Frankivsk de plechtigheden op de Dag van de Overwinning af en verboden zij alle vieringen. President Viktor Joesjtsjenko verhief Stepan Bandera kort voor het einde van zijn ambtstermijn tot “held van de natie”.
Tijdens de Waardigheidsrevolutie (2014) wordt de mysterieuze leider van de Rechtse Sector (Pravy Sector), Dmitryo Yarosh, voorgesteld aan de menigte op het Maidanplein in Kiev. Zoals men kan zien, geven de Oekraïners hem een warm onthaal en herhalen zijn slogans. De sequentie eindigt met de strijdkreet van het banditisme: “Glorie aan Oekraïne! (“Slava Ukraina!”).
Terwijl de Waardigheidsrevolutie nog niet voorbij is, organiseren de banderisten een fakkeltocht in Kiev ter ere van de misdadiger tegen de menselijkheid Stepan Bandera. Dit is niet langer een kleine groep.
De revolutie van waardigheid, bekend als EuroMaidan (2014)
De Waardigheidsrevolutie van 2014 werd georganiseerd door de Straussiaanse Victoria Nuland met de hulp van door de strijd geharde banderisten. Deze gebeurtenissen zijn bij iedereen bekend, ik zal er niet meer op ingaan. Deze keer was het een oligarch, Petro Poroshenko, die president werd. De officiële posten werden bezet door de banderisten. Een derde van de ministers was afkomstig uit Slovoda en de Zelfverdedigingsmilitie van het Oekraïense volk. Andriy Parubiy werd secretaris van de Nationale Veiligheids- en Defensieraad en Dmytro Yarosh zijn plaatsvervanger. Onmiddellijk verbood het nieuwe regime de Russische taal, ondanks het feit dat meer dan 40% van de bevolking die taal thuis sprak.
De Krim weigerde deze terugkeer naar de geschiedenis en stemde voor onafhankelijkheid en sloot zich aan bij de Russische Federatie, terwijl de oblasten van de Donbass (Donetsk en Lougnask) zich autonoom verklaarden.
De Oekraïense president Petro Porosjenko zal de akkoorden van Minsk niet uitvoeren. Hij is van plan zijn landgenoten in Donbass de toegang tot openbare diensten te ontzeggen zolang zij zich tegen hem verzetten.
In maart 2014 veranderde de Oekraïense Nationale Assemblee en de Zelfverdedigingsmilitie van het Oekraïense volk haar naam in de Rechtse Sector onder leiding van Dmytro Yarosh en Andriy Biletskiy.
In april 2015 verklaarde de Verkhovna Rada leden van de Organisatie van Oekraïense Nationalisten (OUN) tot “onafhankelijkheidsstrijders”. De wet werd in december 2018 uitgevaardigd door president Porosjenko. Voormalige Waffen-SS’ers kregen met terugwerkende kracht recht op pensioenen en allerlei uitkeringen.
Schoolprogramma’s worden gewijzigd zodat kinderen de nieuwe geschiedenis leren: de Tweede Wereldoorlog is niet voorbij. Het zal spoedig eindigen met de nederlaag van Rusland en de triomf van Oekraïne.
De banderisten legden hun wet overal op, op de manier van de nazi-aanvalsafdelingen (SA) uit de jaren dertig. Zij drongen de rechtbanken binnen om rechters te bedreigen, en overheidsdiensten om burgemeesters en gouverneurs te dwingen. Hun beroemdste afpersing was het in brand steken van het vakbondshuis in Odessa [4].
Evenzo was niemand al te bezorgd toen Irina Farion, van 2012 tot 2014 parlementslid voor Svoboda, verklaarde: “We hebben maar één pad: Moskou vernietigen. Daarvoor leven we, daarvoor zijn we naar de wereld gekomen: om Moskou te vernietigen. Om niet alleen de Moskovieten op ons land te vernietigen, maar ook dit zwarte gat voor de Europese veiligheid dat van de wereldkaart moet worden geveegd, “
De verkiezing van Volodymyr Zelensky (2019-)
De Joodse oligarch en sponsor van het banderisme, Ihor Kolomoyskyi, lanceerde de komiek Volodymyr Zelensky in de politiek. Hij zond zijn televisieserie Dienaar van het Volk uit, organiseerde vervolgens een politieke partij voor hem en stelde hem tenslotte voor bij de presidentsverkiezingen.
Tijdens een cursus politieke communicatie vraagt Alexej Arystowitsch, strategisch communicatieadviseur van president Zelenski: “Hoe te bedriegen? Wie kan de beginselen bepalen?” en dan, vaststellend dat de antwoorden uitblijven, zegt hij: “Je moet juist het tegenovergestelde zeggen. Als je sterk bent, laat dan zien dat je zwak bent. Als je dichtbij bent, laat dan zien dat je ver bent. Als je ver weg bent, laat dan zien dat je dichtbij bent. Je moet het tegenovergestelde doen van de echte situatie. Merk op dat dit geen triviale kwestie is. Hoe bedrieg je precies? Welke richting moet je kiezen om correct en succesvol te bedriegen. Valsspelen, om het wetenschappelijk te zeggen “
Het programma van Zelenski bestaat uit zes punten:
Decentralisatie van de energievoorziening overeenkomstig de Europese normen;
Overheidsdiensten omvormen tot prefecturen naar Europees model;
De levensstandaard van de Oekraïners optrekken tot een niveau boven het Europese gemiddelde;
De wetten goedkeuren die nodig zijn voor de uitvoering van een associatieovereenkomst tussen Oekraïne en de EU ;
De samenwerking met de EU en de NAVO ontwikkelen;
De strijdkrachten hervormen overeenkomstig de NAVO-normen;
Oekraïners, die de kruistocht van deze jonge artiest tegen corruptie waarderen, verleid worden door zijn Europese droom en niet begrijpen wat zijn bewondering voor de NAVO betekent, kiezen hem op 21 april 2019 met 73% van de stemmen.
In maart 2021 hebben de stad Ternopol en vervolgens de oblast Lviv hun stadions hernoemd naar generaal Roman Shukhevych (de vader van de stichter van het Oekraïense Volkszelfverdedigingsleger) en Stepan Bandera.
Op 1 juli 2021 vaardigt president Volodymyr Zelenski de wet op de inheemse volken van Oekraïne uit. Burgers van Russische afkomst kunnen zich niet langer voor de rechter beroepen op de mensenrechten
Op 2 november 2021 wordt Dmitryo Yarosh adviseur van de opperbevelhebber van de Oekraïense legers, generaal Valerii Zaluzhnyi. Alle paramilitaire organisaties van de banderisten, d.w.z. 102.000 man, worden opgenomen in de Oekraïense Strijdkrachten. Er werd een plan opgesteld om de Krim en de Donbass aan te vallen. De NAVO, die al militaire instructeurs ter plaatse heeft, stuurt wapens.
Op 24 februari 2022 valt de Russische president Vladimir Poetin Oekraïne aan om “het land te denazificeren”.
[1] “De alliantie van MI6, de CIA en het banditisme“, door Thierry Meyssan, Voltaire Netwerk, 12 april 2022. U vindt hier de bijna volledige collectie van ABN Correspondentie in het Engels en ABN Correspondentie in het Duits. Stuur ons alstublieft de ontbrekende nummers als u ze heeft.
[2] “The World Anti-Communist League: the Internationale of Crime”, by Thierry Meyssan, Translation Anoosha Boralessa, Voltaire Network, 12 May 2004./
[3] “NED, the Legal Window of the CIA”, by Thierry Meyssan, Translation Anoosha Boralessa, Оdnako (Russia) , Voltaire Network, 16 August 2016.
[4] “Bloodbath in Odessa guided by interim rulers of Ukraine”, антифашист , Voltaire Network, 15 May 2014.