Bron: Caitlin Johnstone caitlinjohnstone.com 31 mei 2021 ~~~
Vice-president Kamala Harris heeft het weekend onder vuur gelegen van Republikeinen, wat natuurlijk betekent dat Kamala Harris het weekend heeft doorgebracht met kritiek om de meest domme, vapide reden waarvoor je Kamala Harris mogelijk kunt bekritiseren.
Blijkbaar tweette de waarschijnlijke toekomstige president “Geniet van het lange weekend,” een verwijzing naar de Memorial Day feestdag op maandag, in plaats van euforisch te zijn over gevallen troepen en opoffering.
Dat is het, dat is het hele verhaal. Die domme, irrelevante overtreding van een van de smerigste mensen in de meest corrupte en moorddadige regering op aarde is de hele basis voor histeriche krantenkoppen van conservatieve media zoals deze:
Harris, de geboren politicus, was er snel bij om de koers te corrigeren.
“Doorheen onze geschiedenis hebben onze mannen en vrouwen alles geriskeerd om onze vrijheden en ons land te verdedigen,” tweette de veep. “Terwijl we ons voorbereiden om hen te eren op Memorial Day, herdenken we hun dienst en hun opoffering.”
Wat natuurlijk complete onzin is. Het is al generaties geleden dat een lid van het Amerikaanse leger gezegd kon worden te hebben gediend of zich te hebben opgeofferd om Amerika of zijn vrijheden te verdedigen, en dat is gedurende bijna de gehele geschiedenis van de VS het geval geweest. Als u dit leest is het statistisch gezien onwaarschijnlijk dat u van een leeftijd bent waarop Amerikaanse militairen stierven voor een andere reden dan bedrijfswinst en wereldheerschappij, en als u dat wel bent is het bijna zeker dat u niet oud genoeg was om er op dat moment volwassen over te hebben nagedacht.
Als je online kritiek hebt op de oorlogsmachine van de VS binnen gehoorsafstand van iemand die voldoende is gepropageerd, krijg je steevast de les gelezen over de Tweede Wereldoorlog en hoe we allemaal Duits of Japans zouden spreken zonder de dappere mannen die stierven voor onze vrijheid. Dit maakt voor mij duidelijk wat ik bedoel: het feit dat de verdedigers van het VS-imperialisme altijd helemaal terug moeten gaan in de geschiedenis tot op het randje van het levende geheugen om ook maar één voorbeeld te vinden van het gebruik van het Amerikaanse leger voor doeleinden die niet slecht waren, bewijst dat het door en door slecht is.
Maar dit is een van de belangrijkste redenen waarom er zoveel films en documentaires over de Tweede Wereldoorlog worden gemaakt: het is een gelegenheid om Amerikaanse soldaten te portretteren die dapper vechten en sterven voor een nobel doel, zonder de waarheid onherkenbaar te moeten verbuigen. De andere belangrijke reden is dat de aandacht voor de Tweede Wereldoorlog de leden van het Amerikaanse imperium in staat stelt zich te wanen in een tijd waarin de grote boosdoener op het wereldtoneel iemand anders was.
Vanaf het einde van de Tweede Wereldoorlog tot de val van de USSR werd het Amerikaanse leger gebruikt om de verspreiding van het communisme tegen te gaan en om geostrategische belangen veilig te stellen met als uiteindelijk doel de ineenstorting van de Sovjet-Unie. Nadat dit in 1991 was bereikt, verschoof het buitenlands beleid van de VS officieel naar het handhaven van een unipolaire wereldorde door de opkomst te voorkomen van een andere supermacht die met haar macht kon wedijveren.
Een artikel van The New York Times uit 1992, getiteld “US Strategy Plan Calls For Insuring No Rivals Develop”, waarin verslag wordt gedaan van een uitgelekt document dat een beleid beschrijft dat bekend staat als de Wolfowitz Doctrine, naar de toenmalige onderminister van Defensie voor Beleid Paul Wolfowitz, luidt als volgt:
In een brede nieuwe beleidsverklaring, die zich in de laatste redactiefase bevindt, beweert het Ministerie van Defensie dat Amerika’s politieke en militaire missie in het tijdperk na de Koude Oorlog zal zijn te verzekeren dat er geen rivaliserende supermacht mag opkomen in West-Europa, Azië of het grondgebied van de voormalige Sovjet-Unie.
In een 46 bladzijden tellend document dat al weken circuleert op de hoogste niveaus van het Pentagon, en dat minister van Defensie Dick Cheney later deze maand denkt vrij te geven, staat dat een deel van de Amerikaanse missie zal bestaan uit “het overtuigen van potentiële concurrenten dat zij geen grotere rol hoeven na te streven of een agressievere houding hoeven aan te nemen om hun legitieme belangen te beschermen”.
In het geheime document wordt gepleit voor een wereld die wordt gedomineerd door één supermacht, wiens positie kan worden bestendigd door constructief gedrag en voldoende militaire macht om elk land of elke groep landen ervan te weerhouden het Amerikaanse primaat uit te dagen.
Dit is alles waar Amerikaanse troepen voor vechten en sterven sinds de val van de Berlijnse muur. Niet “vrijheid”, niet “democratie”, en zeker niet het Amerikaanse volk. Alleen maar de onbetwiste heerschappij over deze planeet tegen elke prijs: heerschappij over haar grondstoffen, haar handelsroutes, haar zeeën, haar lucht en haar mensen, ongeacht hoeveel levens er moeten worden geriskeerd en uitgemoord om dat te bereiken. De VS hebben miljoenen mensen gedood en tientallen miljoenen ontheemd, alleen al sinds de eeuwwisseling, bij het roekeloze nastreven van dat doel.
En, zoals Smedley Butler 86 jaar geleden in zijn nog steeds relevante boek War is a Racket uiteenzette, Amerikaanse militairen zijn gestorven uit winstbejag. Niets brengt de raderen van de industrie zo aan het draaien als oorlog, en niets creëert beter chaotische wildwest-omgevingen van schok en verwarring, waarin meer rijkdom en macht kunnen worden vergaard. Oorlogsprofiteurs stoppen immense middelen in lobbyen, denktanks en campagnedonaties om beleidsmakers te manipuleren en om te kopen zodat zij beslissingen nemen die oorlog en militaire expansie bevorderen, en met verbazingwekkend succes. Dit is allemaal volkomen legaal.
Het is belangrijk om het bewustzijn te verspreiden dat dit alles is waarvoor Amerikaanse troepen zijn gestorven, omdat het sprookje dat zij vechten voor vrijheid en voor hun landgenoten een belangrijk propagandaverhaal is dat wordt gebruikt bij de rekrutering van militairen. Armoede speelt een belangrijke rol bij het werven van militairen, omdat jongeren uit de arme en middenklasse door roofzuchtige rekruteerders een toekomst beloofd wordt in een land met de grootste inkomensongelijkheid van de geïndustrialiseerde wereld. Maar het feit dat door de agressieve propaganda de militaire “dienst” verheerlijkt wordt als een carrièrepad dat meer aanzien geniet dan werken in een restaurant of een kruidenierswinkel, maakt dat mensen eerder geneigd zijn zich in te schrijven.
Zonder al die propaganda die mensen doet geloven dat militair werk iets deugdzaams is, zou militaire dienst het meest beschamende beroep zijn dat iemand zou kunnen hebben; andere gestigmatiseerde beroepen, zoals sekswerk, zouden als veel nobeler worden beschouwd. Je zou minder aarzelen om je uitgebreide familie met Kerstmis te vertellen dat je conciërge bent in een louche massagesalon dan dat je in dienst bent gegaan bij het Amerikaanse leger, want in plaats van je te feliciteren en te prijzen, zou je oom Murray je aankijken en zeggen: “Dus je gaat kinderen vermoorden voor ruwe olie?”
En dat is precies hoe het zou moeten zijn. Door de leugen in stand te houden dat Amerikaanse troepen vechten en sterven voor een goed doel, zorgt u voor een gestage aanvoer van tieners die de imperiale oorlogsmachine voeden. Stop met de leugen dat de oorlogsmachine het waard is om voor te doden en gedood te worden. Niet uit gebrek aan respect voor de doden, maar uit eerbied voor de levenden.
Caitlin Johnstone Mijn werk wordt volledig ondersteund door lezers, dus als je dit stuk leuk vond, overweeg dan om het te delen, volg me op Facebook, Twitter, Soundcloud or YouTube,of gooi wat geld in mijn Ko-fi, Patreon or Paypal. Als je meer wilt lezen kun je mijn boeken kopen. Iedereen, racistenplatforms uitgezonderd, heeft mijn toestemming om elk deel van dit werk (of iets anders dat ik heb geschreven) gratis te herpubliceren, gebruiken of vertalen op elke manier die ze maar willen. De beste manier om de internet censuur te omzeilen en er zeker van te zijn dat je alles ziet wat ik publiceer is je in te schrijven op de mailing lijst op mijn website of op Substack, die je een email notificatie zal geven voor alles wat ik publiceer. Voor meer info over wie ik ben, waar ik sta, en wat ik probeer te doen met dit platform, klik hier.