Bron: Edward Curtin, op edwardcurtin.com - 15 augustus 2019 ~~~
Wanneer uitdrukkingen zoals “deep state” en “conspiracy theorie” hoofdbestanddelen worden van zowel de reguliere media als de alternatieve pers, weten we dat de realiteit achter deze uitdrukkingen hun nut voorbij is, voor de elites die de Verenigde Staten beheersen en voor hun critici, die ze respectievelijk weerlegbaar of bevestigend gebruiken. Deze zinnen zijn zo vaak verward dat ze versleten en zinloos zijn geworden.
Alles is nu aan de oppervlakte, voor ons zichtbaar, en terwijl ze zichtbaar zijn, vindt de waarheid achter onze rug plaats. Het voor de hand liggende kan niet waar zijn, omdat het zo voor de hand liggende is, dus laten we zoeken naar andere verklaringen, en wanneer de onderzoekers zoeken, laten we ze ‘conspiracy idioten’ noemen. Het is een hersenspinsel van buitengewone proporties, georkestreerd door de perverse machtselites die de show runnen en worden aangemoedigd door hun partners in de gevestigde massamedia, zelfs door sommigen in de alternatieve pers die het goed bedoelen maar verward zijn, of de-informatieagenten zijn in het zaaien van verwarring samen met hun reguliere Operation Mockingbird-partners.
Het is een spektakel van open geheimen, waarin de CIA, die de “complottheorie” heeft gecreëerd om critici van de absurde verklaring van de Warren Commissie over de moord op Kennedy te bespotten, iedereen in een spel heeft gezogen waarin alleen zij winnen.
“Als ik een woord veel van zulk werk laat doen,” zei Humpty Dumpty, “betaal ik het altijd extra.”
Buiten het verhalende kader
Alleen door buiten dit verhalende kader met dit woordgebruik te stappen, kunnen we de waarheid beginnen te begrijpen hier in ons Wonderland van eindeloze illusies.
Dood, seks, macht, intriges, moord, zelfmoord – dit zijn de hoofdartikelen van de penny-pers van de 19e eeuw, de New York World van Joseph Pulitzer, het New York Journal van Hearst, de roddelbladen, de massamedia van vandaag en de CIA. Mensen hongeren naar deze verhalen, niet naar de echte waarheid die hun leven beïnvloedt, maar naar de opwinding die een thrill geeft aan hun saaie leven. Daarom zijn postmoderne detectiveverhalen zo populair, alsof het nooit de bedoeling is om de misdaad op te lossen.
Het zeggen “we zullen het nooit weten” is de mantra van een postmoderne cultuur die is opgezet om mensen in cirkels rond te leiden. (Let op de commentaren over de Jeffrey Epstein-zaak.) Ongrijpbare en zinvolle onbepaaldheid kenmerkt alles in de cultuur van postmoderniteit. Robert Pfaller, professor aan de Universiteit voor Kunst en Industrieel Ontwerpen in Linz, Oostenrijk, en een van de oprichters van de Weense psychoanalytische onderzoeksgroep “stuzzicandenti”, verwoordde het duidelijk in een recent interview:
“De heersende ideologie sinds de val van de Berlijnse Muur, of zelfs eerder, is postmodernisme. Dit is de ideologische verfraaiing die de brutale neoliberale aanval op het welzijn van de westerse samenlevingen (die eind jaren zeventig werd gelanceerd) nodig had om een ’menselijk’, ‘liberaal’ en ‘progressief’ gezicht te krijgen. Deze coalitie tussen een economisch beleid dat het belang van een kleine minderheid dient, en een ideologie die iedereen lijkt te omvatten, is wat Nancy Fraser toepasselijk “progressief neoliberalisme” heeft genoemd. Het bestaat uit neoliberalisme, plus postmodernisme als zijn ideologische superstructuur. “
De propagandisten weten dit; zij creëerden het. Ze zijn psychologisch slimmeriken en beschikken over vele intelligente, maar zielloze mensen van rechts en links gekaapt om hun handwerk te doen.
Met Geld koop je zielen
Geld koopt zielen, en het aantal mensen dat die hun ziel hebben verkocht, is talrijk, inclusief de linksen die door de CIA zijn gekocht, zoals Cord Meyer, de CIA-ambtenaar het in de jaren vijftig zo seksueel heeft geformuleerd: we moeten ‘het bruikbare links inpalmen. ‘Hij wist dat het betrekken van linksen in de samenwerking met de CIA, de sleutel was tot efficiënte propaganda. Voor zoveel van het bruikbare links, zij die veel geld verdienen door zich voor te doen als tegenstanders van de heersende elites, maar het geld van de superrijken nemen, worden evenementen zoals de moord op JFK nooit consequent aan de orde worden gesteld, alsof ze nooit zijn gebeurd, behalve als de autoriteiten zeggen dat ze zich voordeden.
Door deze meest persoonlijke gebeurtenissen met hun ogen wijd open te negeren, heeft een coterie van invloedrijke linksen het werk van de ‘crime-stop’ van Orwell gedaan en is het er effectief in geslaagd de huidige gebeurtenissen te plaatsen in een ahistorische en daarom misleidende context die de Amerikaanse propaganda ondersteunt.
Het debat over de vraag of Jeffrey Epstein zelfmoord pleegde of niet, is een pseudo-debat bedoeld om mensen over niets rond te laten draaien. Het trekt de aandacht en zal dat nog vele dagen blijven doen. Er zijn zelfs enkele meestal scherpzinnige mensen die suggereren dat hij misschien niet dood is, maar misschien in het geheim ergens is weggevoerd en vervangen door een dode look-alike. Wie zou er nu baat bij hebben zoiets krankzinnigs als dit te suggereren? De speculatie loopt hoog op en voedt het spektakel. Of hij zelfmoord mocht plegen of gedood werd, maakt weinig uit.
Debatten die nergens toe leiden
Het lijkt op vragen wie de trekker overhaalde die president John Kennedy heeft vermoord. Dat is een debat dat was bedoeld om nergens toe te lijden, zoals het is gebeurd, nadat bleek dat Lee Harvey Oswald JFK zeker niet heeft vermoord. Kennedy’s moord op klaarlichte dag in het publieke zicht is de paradigmatische gebeurtenis van de moderne tijd. Het is duidelijk voor iedereen die minimaal onderzoek doet naar de kwestie dat het was georganiseerd en uitgevoerd door elementen binnen de nationale veiligheidsstaat, met name de CIA. Hun boodschap was ondubbelzinnig en duidelijk bedoeld: we kunnen hem doden en we kunnen jou doden; we hebben de volledige controle; pas op. Daarna gingen ze anderen vermoorden, inclusief RFK (Robert Kennedy)en MLK (Martin Luther King). Er is weinig intelligentie voor nodig om dit voor de hand liggende feit te zien, tenzij je dat niet wilt of helemaal verloren bent in goedgelovigheid.
Zoals het was met Jack Ruby die Lee Harvey Oswald doodde, zo is het ook met Epstein. Er komt geen proces. Niets is echt verborgen behalve de essentiële waarheid. Raad, debatteer, vraag je af, kijk, lees naar hartelust. Je zult nergens komen, tenzij je buiten het kader van het heersende verhaal stapt.
Een logisch volgend voorbeeld van een andere recente nationale krantenkop-knaller, het Mueller-onderzoek, is hier van toepassing. Douglas Valentine, expert w.b. de CIA en auteur van ‘De CIA als georganiseerde misdaad’, zei in een recent interview dat in alle eindeloze massamediale discussies over het Mueller-onderzoek nooit één voor de hand liggende vraag werd gesteld: wat is de rol van de CIA daarin allemaal? Het werd nooit gevraagd omdat de taak van de massamedia voor het bedrijfsleven is om voor de CIA te werken, niet om het bloot te leggen als een nest van georganiseerde criminelen en moordenaars.
Wat belangrijk is in de Epstein-zaak, is het diepere verhaal, een verhaal dat decennia teruggaat en door Whitney Webb wordt verkend in een reeks mooie artikelen voor de Mint Press. Lees haar artikelen en je zult zien hoe Epstein slechts de huidige manifestatie is van de smerige geschiedenis van de hechte samenwerking tussen verschillende facties van de Amerikaanse heersende elites, wiens bedrijvigheid seksuele uitbuiting is als een bijkomend voordeel voor gewillige leden van de economische en militaire uitbuiting van de wereld. Een hechte samenwerking van spionnen, maffia, inlichtingendiensten, seksuele perverselingen, buitenlandse regeringen en Amerikaanse verraders die aan niets terugdeinzen om hun belangen te bevorderen.
Het vernietigt het Sprookje van Democratie
Het verhaal is moeilijk te slikken omdat het het sprookje vernietigt dat is opgebouwd over de Amerikaanse ‘democratie’ en het fatsoen van onze leiders. Webb’s artikelen zijn niet gebaseerd op geheime documenten, maar op direct beschikbare informatie die toegankelijk is voor een toegewijde onderzoeker. Het is de bekende geschiedenis die is begraven, net als de meeste geschiedenis in een land van amnesie (ziekelijke geheugenverlies) en analfabeten. De gemiddelde persoon heeft niet de vaardigheid of tijd van Webb om alles samen te brengen, maar ze kunnen haar verhelderende werk lezen. Vaak ontbreekt echter de wil tot waarheid.
Hoewel Webb de Epstein-kwestie in een historische context plaatst, lost ze de zaak niet op, omdat er niets op te lossen is. Het is weer een verhaal uit een lange litanie van seks- / spionageverhalen die openlijk beschikbaar zijn voor iedereen die wil kijken. Ze vertellen hetzelfde verhaal. Zoals veel commentatoren, legt ze veel verbanden met de langdurige banden van de Israëlische Mossad met deze criminele onder- en bovenwereld in de Verenigde Staten en over de hele wereld. Zij schrijft:
“Uiteindelijk is het beeld dat door het bewijs is geschilderd geen directe band met een enkel inlichtingenbureau, maar een web dat belangrijke leden van de Mega Group [een geheime groep Joodse miljardairs, waaronder Leslie Wexner, Epstein’s beschermheer], politici en functionarissen verbind in zowel de VS en Israël, en een netwerk van georganiseerde misdaad met diepe zakelijke en geheime banden in beide landen. “
Als er iets duidelijk is over de Epstein-zaak, is het dat hij deel uitmaakte van een seksuele chantage-operatie die verbonden was aan inlichtingendiensten. Dergelijke chantage is al lang centraal in de methoden van inlichtingendiensten wereldwijd en veel pijlen wijzen terecht op de Mossad.
Hoewel in alle artikelen van Webb, ze koppelingen tekent die naar de Mossad leiden, suggereert ze slechts de CIA-verbindingen. Dit is vergelijkbaar met, maar milder dan get gestelde in een artikel geschreven door Philip Giraldi, een voormalige CIA-terrorismespecialist: “Heeft Pedophile Jeffrey Epstein voor de Mossad gewerkt?” .
Giraldi schrijft dat de CIA “geen specifiek motief zou hebben om een agent zoals Epstein te ronselen. ‘Dit slaat nergens op. Natuurlijk wel. De CIA en de FBI hebben een lange geschiedenis van dergelijke activiteiten, en het houden van een dergelijke knuppel boven de hoofden van presidenten, senatoren, enzovoorts, om ervoor te zorgen dat ze hun beleid uitvoeren doen, is duidelijk een sterke motivatie.
Het punt van Valentine over het niet stellen van de vraag over de betrokkenheid van de CIA bij het Mueller-onderzoek heeft daar mee te maken. Gelooft Giraldi dat de Mossad onafhankelijk van de CIA opereert? Dat ze niet samen werken? Zijn verklaring is heel vreemd.
De CIA is georganiseerde misdaad, en als Epstein verbonden is met Mossad, is hij dat ook met de CIA, wat zeer waarschijnlijk is. Epstein kon niet hebben gewerkt zoals hij tientallen jaren had gedaan zonder te worden ondersteund en beschermd. Nu hij dood is, zal er geen rechtszaak zijn, net zoals er geen reguliere media of onthullingen van het ministerie van justitie over de CIA of Mossad zullen zijn. Er zal veel gebrabbel zijn over complottheorieën en het open geheim dat het spektakel is van geheimzinnigheid, zal voortgaan. Er zal natuurlijk veel over seks en over verontwaardiging worden gesproken. We zullen met spanning de film en de ‘exposés’ van de tv afwachten. De meeste mensen zullen weten, en doen alsof ze dat niet doen, dat het land wordt geregeerd door gangsters die hun moeders zouden pimpen (verkopen voor sex) als het hun belangen diende.
Degenen onder ons die zich tegen deze criminelen verzetten – en er zijn steeds meer mensen over de hele wereld – moeten vermijden om meegezogen te worden in de establishment vertelsels en de reactieverhalen die ze voortbrengen of creëren. We moeten weigeren betrokken te raken bij pseudo-debatten die met opzet nergens toe leiden. We moeten de taal verwerpen die gemaakt is om te verwarren.
Als er een revolutionaire verandering komt, moeten we leren een nieuw verhaal te vertellen in de taal zo mooi, verhelderend en hartverscheurend dat niemand zal luisteren naar de leugenachtige woorden van kindermisbruikers, massamoordenaars en degenen die waarheidsvertellers haten en vervolgen.
Zoals John Berger zei: “Bij het vertellen van verhalen hangt alles af van wat op wat volgt. En de ware volgorde is zelden duidelijk.”
Originele engels tekst van dit artikel: edwardcurtin.com 15 augustus 2019
Ed Curtin is opgeleid in de klassiekers, filosofie, literatuur, theologie en sociologie en is een voormalig professor in de sociologie. Zijn publicaties over uiteenlopende onderwerpen zijn in de loop van vele jaren breed verschenen. Hij beschouwt al zijn werk als een poging om de menselijke vrijheid te vergroten.