Uncategorized |
March 23, 2025

Bron: QudsNetNews Team 23 maart 2025 ~~~

In Gaza wordt Moederdag niet gevierd. Het is een dag van rouw. Een dag van ondraaglijke pijn. Een dag die nooit miskend mag worden.

In veel delen van de wereld wordt Moederdag gevierd. Families komen bij elkaar, kinderen verrassen hun moeders met bloemen en dankbaarheid vult de lucht. Maar in Palestina, vooral in Gaza, wordt deze dag gekenmerkt door pijn, verlies en eindeloos lijden.

Voor Palestijnse moeders is er vandaag geen vreugde; alleen hartzeer. De meedogenloze aanvallen van Israël hebben deze speciale dag veranderd in een herinnering aan alles wat ze hebben verloren.

Moeders in de gevangenis, kinderen in tranen

Volgens gevangenenorganisaties zitten 14 Palestijnse moeders nog steeds gevangen in Israëlische gevangenissen. Zij behoren tot de 25 vrouwelijke gevangenen die lijden onder onmenselijke omstandigheden. Deze vrouwen worden geïsoleerd, mishandeld en medisch verwaarloosd. Hun kinderen wachten eindeloos, verlangend naar een knuffel die misschien nooit komt.

Voor veel Palestijnse families begint de nachtmerrie met een plotselinge, gewelddadige opsluiting. Israëlische troepen bestormen huizen in het holst van de nacht en halen moeders weg bij hun kinderen. Geschreeuw weerklinkt door de muren, maar niemand komt helpen. De kinderen blijven achter, hun harten gebroken, hun wereld op zijn kop.

Israëlische oorlog tegen vrouwen

Sinds de Israëlische aanval op Gaza in oktober 2023 escaleerde, is de situatie voor Palestijnse vrouwen ondraaglijk geworden. Mensenrechtengroeperingen melden dat er minstens 500 vrouwen zijn ontvoerd, waarvan velen als gijzelaars zijn gebruikt om hun familieleden onder druk te zetten.

In de overvolle, ijskoude cellen van de Damon Gevangenis worden Palestijnse vrouwen dagelijks vernederd. Familiebezoek wordt hen geweigerd. Ze zijn afgesneden van hun kinderen. Sommigen zijn zwanger, maar medische zorg is er bijna niet.

Moeders begraven hun kinderen

De wreedheden strekken zich uit tot ver buiten de gevangenismuren. Op deze Moederdag rouwen duizenden Palestijnse moeders om hun kinderen, die gedood zijn door de meedogenloze Israëlische luchtaanvallen.

Volgens het mediabureau van de regering werd er eerder tijdens de genocide een massagraf gegraven in de wijk Al-Tuffah in Gaza. Binnenin werden 43 lichamen begraven, velen onherkenbaar. Onder hen waren moeders die hun kinderen nog vasthielden in de dood. Drie ongeboren baby’s werden buiten de lichamen van hun moeders gevonden – uit hun baarmoeder gerukt door Israëlische bommen.

De gezondheidszorg in Gaza is ingestort. Ziekenhuizen zijn gebombardeerd, ambulances zijn het doelwit en medische voorraden zijn afgesneden. Meer dan 60.000 zwangere vrouwen lopen gevaar en hebben geen toegang tot goede zorg.

Elke dag bevallen er minstens 180 vrouwen in Gaza. Velen worden gedwongen te bevallen zonder verdoving. Sommigen ondergaan keizersneden zonder pijnstilling. Anderen bloeden dood omdat er geen antibiotica, steriel gereedschap of bloedtransfusies zijn.

Pasgeborenen, de meest onschuldige slachtoffers, sterven in couveuses terwijl ze door stroomuitval naar adem snakken. Hun moeders kijken hulpeloos toe, niet in staat om ze te redden.

De moeders die alles verloren

Asmaa Al-Maghari was ooit een blije moeder. Nu is ze kinderloos.

“Op deze Moederdag ben ik moeder noch dochter,” zegt ze. Haar moeder en haar kinderen zijn gedood tijdens Israëlische luchtaanvallen. Haar dochter zei ooit tegen haar: “Mama, ik ben niet bang voor de bommen. Ik wil gewoon niet dood.”

Maar dat gebeurde wel.

Op Moederdag ben ik moederloos… En geen dochter.
Toen ik op een dag mijn gemartelde moeder vroeg of ze tevreden met me was, zei ze tegen me:
“Ik ben altijd tevreden met jou
.”In de oorlog zei mijn gemartelde dochter tegen me:
“Mama, ik ben niet bang voor raketten….
Maar ik wil niet sterven.
“Dat is wat ik dacht, o wereld vol humanitaire gelegenheden!
En vergeet niet…Asmaa Mughari (@AsmaaMughari) 21 maart 2025

Ayah Hassouna heeft ook haar kinderen verloren. Ze draait oude spraakopnames van hen, zich vastklampend aan de echo’s van hun liefde. “Ik open hun opnames en hoor ze zeggen: ‘We houden van je, mama, kom snel naar huis.’” Maar er is geen thuis meer. Er zijn geen kinderen meer.

Ik was verstoken van de roep van #Mama 💔
Sinds hun vertrek verlang ik ernaar hun stem te horen en hun oproep te beantwoorden
Ik open de stemopnames die hun vader af en toe stuurde terwijl ik aan het werk was en ik hoor “Ik hou van je Mama, kom op”
Ik klamp me vast aan elke foto van hen en ben bang ze te verliezen🥀
Ze zijn allemaal weg, maar hun foto’s blijven en ik zal hun herinnering niet verlaten #Vrijdag #Moederdag pic.twitter.com/euGH2VGauE

  • آية حسونة أم حمزة (@AyaHassoun30) 21 maart 2025

Hanin Muqaddad noemde zichzelf ooit de gelukkigste moeder. Nu rouwt ze om het verlies van haar kinderen Omar, Nada en Zina. “Ik was de gelukkigste moeder ter wereld. Ik was ook de gelukkigste dochter. Maar nu ben ik ze allemaal kwijt.”

“Ik was de gelukkigste moeder ter wereld, ik was ook de gelukkigste dochter, maar nu ben ik ze allemaal kwijt.” pic. twitter.com/e7thXMlTvR

  • Hanin Miqdad (@haninmiqdad) 21 maart 2025

Een dag die de wereld niet mag negeren

Terwijl de wereld Moederdag viert, blijven de moeders van Gaza huilen. Ze begraven hun kinderen. Ze bevallen onder onmogelijke omstandigheden. Ze zitten in donkere gevangeniscellen, verlangend naar hun baby’s.

De wereld moet luisteren. De wereld moet handelen.

Want in Gaza is Moederdag geen feest. Het is een dag van rouw. Een dag van ondraaglijke pijn. Een dag die nooit genegeerd mag worden.

Topfoto: Een kunstwerk van Maram Ali getiteld “Moeders zonder kinderen” is geïnspireerd op een foto van de Gazaanse moeder Rania Abu Anza. Rania beviel van een tweeling na 11 lange jaren wachten, maar die werd haar afgenomen door Israël.

gerelateerd (eerdere berichten in dit archief):