Bron: Moonofalabama.org 22 juli 2019
De Oekraïne, hetgeen betekent ‘het grensgebied’, ligt tussen Rusland en de westelijke staten van Europa. Het is een gesplitst land. De helft van de bevolking spreekt Russisch als moedertaal. Het geïndustrialiseerde centrum, oost en zuid, zijn cultureel orthodoxe Russen. Sommige van de landelijke westelijke delen waren pas na de Tweede Wereldoorlog aan Oekraïne toegevoegd. Ze hebben historisch een andere cultuur.
De VS, ondersteund door de EU, hebben deze verdeeldheid tweemaal gebruikt om ‘revoluties’ op gang te brengen die de Oekraïne op een ‘westerse’ koers moesten brengen. Beide pogingen werden verslagen toen de Oekraïners de kans hadden op een vrije verkiezing.
De presidentverkiezingsronde van 2004 werd gewonnen door Viktor Janoekovitsj. De VS hield niet van het resultaat. Haar proxies in Oekraïne beweerden vermeende fraude en brachten een colorrevolutie teweeg. Als gevolg van de ‘Oranje Revolutie’ werd de verkiezing opnieuw gehouden en werd de andere kandidaat, Viktor Joesjtsjenko, tot winnaar uitgeroepen. Maar vijf jaar later versloeg een nieuwe verkiezing het Amerikaanse kamp. Janoekovitsj werd uitgeroepen tot winnaar en werd president.
In 2014 heeft de Europese Unie een poging gedaan om Oekraïne via een associatieovereenkomst aan zijn zijde te binden. Maar wat de EU Oekraïne aanbood, was schamel en Rusland ging hiertegen in. In tegenstelling tot Oekraïne, dat nog steeds beroofd wordt door zijn oligarchen sinds zijn onafhankelijkheid in 1991, was Rusland economisch terug en in een veel betere positie. Het bood miljarden aan investeringen en langlopende leningen. Veel van de industrie in Oekraïne is afhankelijk van Rusland en Russisch gas werd aan Oekraïne aangeboden voor minder dan de internationale marktprijs. Janoekovitsj, die oorspronkelijk de EU-associatie wilde ondertekenen, had geen andere keuze dan deze te weigeren en de veel betere deal te accepteren die Rusland bood.
De VS en de EU kwamen tussenbeide. Ze lanceerden opnieuw een colorrevolutie, maar ditmaal een die geweld zou gebruiken. Militair opgeleide jongeren uit Galicië in het westen van Oekraïne werden naar Kiev gebracht om de centrale Maidan-plaats te bezetten en de politie gewelddadig te bestrijden. Sluipschutters uit Georgië werden ingebracht om op beide kampen te schieten. Vervolgens werd ten onrechte beweerd dat regeringstroepen ‘vreedzame demonstranten’ vermoorden.
Janoekovitsj verloor zijn zenuwen en vluchtte naar Rusland. Na enkele illegale politieke manoeuvres werden nieuwe verkiezingen uitgeroepen en werd de oligarch Petro Poroshenko, afgekocht door het ‘westen’, tot winnaar uitgeroepen. De hardnekkige fascisten uit Galicië namen het over. De bevolking in het industriële hart van Oost-Oekraïne, naast de Russische grens, kwam in opstand tegen de nieuwe heersers. Er volgde een burgeroorlog, geen ‘Russische invasie’, die de Oekraïense regering grotendeels verloor. Lugansk en Donbas werden door de rebellen gecontroleerde statelets die afhankelijk zijn van Rusland. Rusland nam de Krim terug, die in 1954 illegaal aan Oekraïne was geschonken door de toenmalige Sovjetleider Nikita Chroesjtsjov, zelf een Oekraïner.
Om de oorlog in Oost-Oekraïne te beëindigen, drongen de Franse, Duitse en Russische leiders bij Poroshenko aan om een vredesovereenkomst met de oostelijke leiders te ondertekenen. Maar de Minsk-overeenkomst werd gezien als een politieke nederlaag en Poroshenko heeft deze nooit geïmplementeerd. De oorlog in het oosten is sindsdien verder gesudderd. De extreemrechtse politici, die in de bekendheid traden na de Maidan-staatsgreep, verboden het gebruik van de Russische taal die meer dan 50% van de Oekraïners spreekt. Alle tegenstand werd hard onderdrukt.
De oligarchen zetten hun plundering voort. Alles van waarde wordt verkocht aan EU-landen. De VS mag militaire bases bouwen. Corruptie, reeds in extreme vorm, nam verder toe. De mensen begonnen Poroshenko te verachten.
In een poging om steun te herwinnen, lanceerde Poroshenko een militaire provocatie in de Straat van Kerch die onder Russische controle staat. De stunt was te overduidelijk. Rusland arresteerde de zeelieden die Poroshenko had gestuurd en nam hun boten in beslag. Niemand kwam Poroshenko te hulp.
Je kunt het volledige verhaal van het bovenstaande bekijken in OEKRAÏNE ON FIRE – The Real Story (vid), een zojuist vrijgegeven 90 minuten lange Oliver Stone-documentaire. Een versie van de documentaire zou [in 2017] op het Oekraïns tv-station van de pro-Russische oligarch Viktor Medvedchuk draaien. De tv-stations werden gedwongen om het te annuleren nadat rechtse groepen mortieren hadden afgeschoten op het gebouw in Kiev.
Op 31 maart werden nieuwe verkiezingen gehouden. Volodymyr Zelensky, een tv-komiek die een leraar speelde die per ongeluk president werd, won de eerste ronde. Zelensky is van joodse afkomst en komt uit het oosten van Oekraïne. Hij spreekt Russisch, geen Oekraïens.
De verkiezingsuitslag in april tussen Zelensky en Poroshenko was een ramp voor de laatste. Zelensky kreeg 73% van de stemmen. De enige districten waar Poroshenko won, waren gesitueerd in Galicië, waar de afstammelingen van de fascisten die in de Tweede Wereldoorlog vochten aan de zijde van de nazi’s nog steeds hun voorvader-ideologie volgen.
Zelensky wil de oorlog in het oosten beëindigen. Hij is voornemens om aan betere betrekkingen met Rusland te werken. Zijn belangrijkste binnenlandse belofte is om een einde te maken aan de corruptie in de regering. Maar het parlement, nog steeds onder controle van de Maidan-fascisten, verzette zich tegen hem. Zelensky heeft het parlement opgeheven en vervroegde verkiezingen uitgeroepen. Ze werden gisteren gehouden en de resultaten zijn nu binnen.
Het feest van Zelensky, genoemd naar zijn vorige tv-programma ‘The Servant of the People’, bracht voornamelijk nieuwe, blaamvrije kandidaten naar voren. Het won met een grote marge. Zijn partij zal meer dan 50% van de 450 parlementszetels hebben. De prominente fascisten verloren.
De Oranje Revolutie van 2004 werd verslagen door de verkiezingen van 2009. De Maidan-coup van 2014 werd verslagen door de verkiezingen van 2019. Blijkbaar vertegenwoordigden de revolutie- en coup-plotters het volk niet. Maar Oekraïne is nog steeds Oekraïne en tenzij iemand de oligarchen verslaat, zullen waarschijnlijk nog meer intriges plaatsvinden.
Sommigen beweren dat Zelensky onder invloed is van de oligarch Igor Kolomoisky. Maar tot nu toe is er weinig bewijs om dat hard te maken.
De partij die op de tweede plaats kwam, is pro-Russisch en won de meerderheid in het oosten. Het wordt bestuurd door Viktor Medvedchuk. Oliver Stone bespreekt in zijn recente interview met Vladimir Poetin het standpunt van Medvedchuk over nationaliteit met de Russische president. Poetin verwerpt de bewering van Medvedchuk dat Russen in Oekraïne tot een Oekraïens land behoren. Hij ziet alle Russische mensen als onderdeel van één nationaliteit.
De partijen van Peter Porosheko en Joelia Timosjenko staan op de derde en vierde plaats. Ze zijn zelf oligarchen. De populistische Vakarchuk op de vijfde plaats wordt ondersteund door miljardair Viktor Pinchuk, de schoonzoon van ex-president Leonid Kuchma.
Oekraïne kan economisch niet overleven zonder goede relaties met Rusland. Het land is voor een groot deel afhankelijk van Russische energiebronnen, maar heeft geen geld om ervoor te betalen. Wanneer de nieuwe Nord Stream II-pijpleiding tussen Rusland en Duitsland online komt, is de huidige oude pijpleiding door Oekraïne niet langer nodig. Oekraïne heeft de vaak gebruikte machtspositie verloren waarmee ze Rusland kon chanteren voor goedkoper gas. Zelensky zal concessies moeten doen aan Rusland, of Oekraïne zal de volledige marktprijs moeten accepteren die het niet kan betalen.
Zelensky zal waarschijnlijk proberen het land terug te brengen naar een evenwichtige positie tussen het ‘westen’ en Rusland. Met het grote mandaat dat hij kreeg en een veilige meerderheid in het parlement zou hij over alle nodige middelen beschikken om dat te bereiken.
Maar het ‘westen’ zal hem dat waarschijnlijk niet laten doen. De VS willen Oekraïne de rol van “belangrijke niet-NAVO-bondgenoot” toewijzen en dat gebruiken tegen Rusland.
Kort nadat Zelensky tot president werd gekozen, legden door het westen gefinancieerde ‘maatschappelijke organisaties’ een gemeenschappelijke verklaring af die een dreiging van een ‘derde Maidan’ inhield:
Als activisten van het maatschappelijk middenveld presenteren we een lijst met “rode lijnen die niet moeten worden overschreden”. Als de president deze rode lijnen overschrijdt, zullen dergelijke acties onvermijdelijk leiden tot politieke instabiliteit in ons land en de verslechtering van de internationale betrekkingen:
…
Buitenlands beleid:
– het uitstellen, saboteren of afwijzen van de strategische koers voor het EU- en NAVO-lidmaatschap; vermindering van de politieke dialoog en vernietiging van bilaterale institutionele mechanismen voor samenwerking met Europese en Euro-Atlantische partners
– het initiëren van acties die kunnen bijdragen tot het verminderen of opheffen van sancties tegen de agressor-staat [Rusland] door de internationale partners van Oekraïne
– pogingen om alle acties ter ondersteuning van de internationale solidariteit voor Oekraïne te herzien, onze territoriale integriteit te herstellen, de veiligheid te waarborgen en de rechten te beschermen van alle personen die hebben geleden onder Russische agressie
…
Nationale identiteit: taal, onderwijs, cultuur
– proberen de taalwet te herzien
– proberen de wet op het onderwijs te herzien
– pogingen om de wet op de-communisatie en veroordeling van totalitaire misdaden uit het verleden te herzien
– het uitvoeren van acties gericht op het ondermijnen of in diskrediet brengen van de orthodoxe kerk van Oekraïne of het ondersteunen van de Russisch-orthodoxe kerk in Oekraïne …
De verklaring is ondertekend door tientallen door Soros, Omidyar, de CIA en de NAVO gefinancierde organisaties.
Mark Ames @MarkAmesExiled – 17:05 UTC 24 mei 2019
Natuurlijk is een van de ondertekenaars ‘NGO’ CentreUA ” – dezelfde NGO, gefinancierd door Omidyar, Soros, USAID, die de Maidan-revolutie organiseerde. Dat is als een pistool op Zelensky’s hoofd gericht. Schandelijk.
Zelensky werd gekozen door 75% van de Oekraïners. Wie heeft verdomme Pierre Omidyar, George Soros, USAID, National Endowment for Democracy – en hun satraps voor het “maatschappelijk middenveld” gekozen om de democratie van Oekraïne te vervangen?
Deze ‘westerse’ betaalde organisaties ondersteunen de fascisten:
Hoe kan Oekraïne pro-Russische politiek tegenhouden als kiezers daar de voorkeur aan geven? Nog een revolutie, duh.
Deze beweging wordt “De 25%” genoemd, na hun steun aan de mislukte herverkiezing van Poroshenko. Backers omvatten bondgenoten van zijn partijlijst: sprekend parlementslid Andriy Parubiy en staatshistoricus Volodymyr Vyatrovych – controversiële nationalisten die figuren die betrokken zijn bij de Holocaust als vrijheidsstrijders voor onafhankelijkheid van de Sovjetunie heroïnen. Parubiy neemt de eer voor het leiden van andere Maidans. Hij en Vyatrovych zijn evangelisten van ‘nationale bevrijding’ en ‘nationale revolutie’ tegen het Russische imperialisme.
Als er een derde Maidan komt, zal dir door uiterst rechts van Oekraïne geleid worden. Kremlin-propaganda dat Oekraïne overspoeld wordt door een fascistische junta zou nog moeilijker te ontkrachten worden. Het zou ook Moskou in de kaart spelen en Kiev verder destabiliseren – wat het tegenovergestelde is van wat het Westen daar zou moeten doen.
Het is te hopen dat Zelensky slim genoeg is om een ”derde Maidan” te voorzien. Hij zou ze er allemaal bij de politie en andere troepen uit moeten trappen. Hij moet ook de politie beter betalen. Hij zal hun loyaliteit eerder nodig hebben dan hij zou denken.
Original English publication: Ukraine Election - Voters Defeat Second Color Revolution on Moonofalabama.org, 22 juli 2019