Bron: Thierry Meyssan Voltaire Netwerk Paris 8 april 2023 ~~~
Afgelopen week heb ik nagedacht over de stand van zaken in de rivaliteit tussen de Verenigde Staten en China. Misschien is de “val van Thucydides” slechts een rookgordijn om de dreigende ontbinding van het “Amerikaanse rijk” te maskeren. In dit artikel geef in een samenvatting van zijn geschiedenis, die het Westen niet heeft begrepen, en vraag ik u na te denken over wat er zou kunnen gebeuren als dit imperium verdwijnt.
Ook in de talen عربي Deutsch ελληνικά Español français italiano Português русский
De USSR stortte in, niet sinds het begin van de oorlog in Afghanistan (1979-89), maar sinds de ramp in Tsjernobyl. De Sovjets beseften plotseling dat de staat niets meer onder controle had. De leden van het Warschaupact, die Leonid Brezjnev tot vazallen had gemaakt, kwamen in opstand. De kerken, de communistische jeugd en de homo’s van Oost-Duitsland (DDR) haalden de Berlijnse muur neer [1]. De USSR nam niet alleen geen maatregelen, maar liet ook haar bondgenoten buiten Europa in de steek, met name Cuba. De eerste secretaris van de partij, Michail Gorbatsjov, veranderde van een hervormer in een Liquidateur. De USSR viel uiteen en er ontstonden vele nieuwe onafhankelijke staten. Toen kwam de afdaling naar de hel. Enkele “Nieuwe Russen” eigenden zich de collectieve activa toe en voerden een ??? mitrailleuroorlog tegen elkaar in de straten van Moskou en Sint-Petersburg. De productie stortte in. In veel Russische regio’s werd het moeilijk om voedsel te vinden. De levensverwachting daalde sterk met ongeveer vijftien jaar. De neergang was zo wreed dat niemand dacht dat het land zich snel zou herstellen.
Tegelijkertijd stelden de Verenigde Staten zich voor wat ze konden doen zonder rivaal. President George H. Bush Sr. sprak op 11 september 1990 het voltallige Congres toe en opperde het idee van een “Nieuwe Wereldorde”. Hij had net een oorlog in de Golf geënsceneerd, waar bijna elke staat ter wereld zich bij aansloot. Nog voor het uiteenvallen van de USSR waren de Verenigde Staten de onbetwiste hypermacht geworden [2]. De Straussiaan Paul Wolfowitz werkte een doctrine uit die de opkomst van een nieuwe concurrent, die de plaats van de Sovjet-Unie zou innemen, moest voorkomen. Hij noemde zonder aarzelen het politieke project van François Mitterrand en Helmut Köhl, de Europese Unie, als de vijand die vernietigd moest worden. Deze Unie is van meet af aan bezoedeld door de verplichting om alle staten van het Warschaupact en de voormalige Sovjet-Unie op te nemen, totdat haar instellingen onwerkbaar werden, en het Verdrag van Maastricht voorschreef dat Washington de EU zou verdedigen.
Het Pentagon is er zo zeker van dat het geen gelijkwaardige tegenstander meer heeft dat het 1 miljoen man demobiliseert zodra Irak is verpletterd. Militaire onderzoeks- en ontwikkelingseenheden worden ontbonden. President Bush Sr. denkt dat dit de laatste oorlog is en dat er een tijdperk van welvaart aanbreekt.
Hoewel niemand de suprematie van de VS bedreigt, voelen zij dat hun interne evenwicht kwetsbaar is. Hun banen worden verplaatst en hun economie steunt meer op de internationalisering van hun munt, de dollar, dan op de rijkdom die zij produceren.
In 2001 organiseren de Straussianen de aanslagen van 11 september [3] en nemen ze de Rumsfeld/Cebrowski-doctrine [4] over. Ze schorten thuis de fundamentele vrijheden in hun eigen land op met de USA Patriot Act en voeren een “eindeloze oorlog” die het “uitgebreide Midden-Oosten” verwoest.
Rusland ziet het echter anders. In een toespraak op 11 februari 2007 op de Munich Security Conference [5], veroordeelde president Vladimir Poetin de Nieuwe Wereldorde van president Bush, die hij omschreef als “unipolair”. Volgens hem zou het juister zijn deze “monopolair” te noemen. Hij merkt op dat deze orde verre van vrede brengt, maar juist ongeluk zaait.
Tijdens de subprime crisis bestudeerde de Russische intellectueel Igor Panarin, die toen voor de geheime dienst werkte, de hypothese dat de dollar zou instorten en de Amerikaanse bevolking langs etnische lijnen zou worden verdeeld, waardoor het land uiteindelijk uiteen zou vallen [6]. Zijn werk werd ten onrechte geïnterpreteerd als een kopie van de hypothese van de Française Helène Carrère d’Encausse, die een uiteenvallen van de Sovjet-Unie voorzag, eveneens op etnische basis. Niets van dit alles is uitgekomen, evenmin als mijn hypothese, namelijk dat het “Amerikaanse Rijk” het gevallen “Sovjetrijk” niet zou overleven.
Wat gebeurde er dan wel?
In de 15 jaar sinds de toespraak in München was de prioriteit van Rusland de wederopbouw van zijn macht. In 2012 beloofde het Syrië te beschermen tegen de door de Angelsaksen gesteunde jihadisten (de zogenaamde “Arabische lente”), maar wachtte twee jaar met ingrijpen. Wanneer zij uit de schaduw opduikt, beschikt zij over tal van nieuwe wapens. Op het slagveld leert het hoe die te gebruiken en traint het zijn personeel, dat het om de zes maanden vervangt. Hoewel Vladimir Poetin in zijn toespraak in München Brazilië, India en China noemde als zijn bevoorrechte partners bij de opbouw van een multipolaire wereld, heeft hij lang gewacht met het aanknopen van een bevoorrechte relatie met Peking. China, dat zich nog gedeeltelijk ontwikkelt, oefent een sterke demografische druk uit op Russisch Siberië, maar heeft ingezien dat het, om zich aan de “monopolaire dictatuur” te ontworstelen, Ruslands bondgenoot moet zijn. Beide landen hebben onder het Westen geleden en zijn met de leugens ervan geconfronteerd. Zij hebben geen toekomst zonder de ander.
De Westerse nederlaag in Oekraïne zou de ogen van de VS moeten openen. De door Igor Panarin onderzochte spanningen steken opnieuw de kop op. De aanslagen van 11 september en de “eindeloze oorlog” zullen slechts een afleidingsmanoeuvre zijn geweest. Zij gaven het “Amerikaanse imperium” respijt, maar meer ook niet.
In de 35 jaar sinds de ineenstorting van de USSR hebben de VS ten onrechte gedacht dat zij hun rivaal hebben verslagen. In werkelijkheid waren het de Sovjets zelf die die hun eigen systeem ten val brachten. De VS geloofden dat de Russen een eeuw nodig zouden hebben om van hun fouten te herstellen. In feite zijn ze ’s werelds grootste militaire macht geworden. De VS zijn erin geslaagd West- en Midden-Europa te onderwerpen, maar nu moeten ze het opnemen tegen alle staten die ze hebben mishandeld onder aanvoering van Rusland en China.
In deze periode hebben de Republikeinen en Democraten plaatsgemaakt voor twee nieuwe stromingen: de Jacksonianen rond Donald Trump en de Wokisten, puriteinen zonder God. Er is momenteel een toename van bevolkingsverhuizingen in de VS. Verkiezingsdeskundigen stellen vast dat dat veel Amerikanen de Wokisten verlaten en zich aansluiten bij de Jacksonianen [7]. Verhuisbedrijven melden dat hun klanten verhuizen van grotere steden naar kleinere, waar het leven goedkoper en aangenamer is. Ze merken echter allemaal op dat hun klanten steeds vaker een nieuw motief aanvoeren: ze verhuizen om zich bij familie te voegen. Deze verklaring komt overeen met wat Colin Woodard tien jaar geleden [8] constateerde: Amerikanen groeperen zich per gemeenschap van herkomst. Projectontwikkelaars zien de toename van beveiligde wijken (gated communities). Hun klanten groeperen zich met mensen zoals zichzelf, die dezelfde cultuur hebben geërfd en tot dezelfde sociale klasse behoren. Ze maken zich vaak zorgen over de toenemende onveiligheid en spreken over een mogelijke burgeroorlog.
Laten we niet blind zijn. Alle wereldrijken zijn vergankelijk. Zo ook het “Amerikaanse rijk”.
Topfoto: Zal het Amerikaanse wereldrijk instorten? Illustratie van Calvin Shen
[1] « À l’Est : la Révolution Gay », par Didier Marie, Rebel (France), Réseau Voltaire, 1er mars 1993.
[2] “Bush’s Strategic Doctrine”, by Thierry Meyssan, Voltaire Network, 9 July 2004.
[3] “Alles wijst er nu op dat Thierry Meyssan gelijk had”, door Thierry Meyssan, Vertaling openbaararchief.nl, Voltaire Netwerk, 31 augustus 2021.
[4] “De Rumsfeld/Cebrowski doctrine”, door Thierry Meyssan, Vertaling openbaararchief.nl, Voltaire Netwerk, 25 mei 2021.
[5] “The unipolar governance is illegal and immoral”, by Vladimir Putin, Voltaire Network, 11 February 2007.
[6] De crash van de dollar en het uiteenvallen van de VS (alleen in het Russisch), Igor Panarin (2008).
[7] «On the move», Jennifer Harper, The Washington Times, April 14, 2023.
[8] American nations : a history of the eleven rival regional cultures of North America, Colin Woodard, Penguin Group (2011).