Bron: Thierry Meyssan Voltaire Netwerk, Paris 21 januari 2025
Rusland heeft militair ingegrepen in Oekraïne om het land te denazificeren. Maar volgens het Westen zijn er geen nazi’s in Oekraïne. Rusland zou het land zijn binnengevallen om het te annexeren. Door dit wederzijdse onbegrip is de Russische speciale operatie ontaard in een open oorlog.
Verschillende vergelijkbare gebeurtenissenin de Baltische staten sinds 2005 en in het Europees Parlement sinds 2016 tonen echter aan dat dit geen misverstand is, maar een doelbewuste NAVO-strategie.
De NAVO heeft zojuist 53 staten gemobiliseerd om zich te verzetten tegen de goedkeuring van een traditionele resolutie van de Verenigde Naties tegen de verheerlijking van het nazisme.
Ook in de talen Deutsch ελληνικά Español
français italiano Português русский
Ten tijde van de bevrijding (d.w.z. aan het einde van de Tweede Wereldoorlog) waren de mensen in het Westen zich bewust van het lijden dat werd veroorzaakt door de ideologieën volgens welke de mensheid was verdeeld in verschillende rassen met een zekere rangorde daartussen. Iedereen begreep dat de bewering dat deze “rassen” zich niet konden vermengen en geen vruchtbare nakomelingen konden krijgen, niet strookte met de feiten en alleen geaccepteerd kon worden door intensieve propaganda.
Vanaf de oprichting van de Verenigde Naties en gedurende de hele Koude Oorlog zorgden de Sovjet-Unie en Frankrijk ervoor dat de Algemene Vergadering elk jaar een resolutie aannam die nazi-propaganda en de verheerlijking van deze ideologie verbood. Dit ritueel raakte in de vergetelheid met het uiteenvallen van de USSR. Verrassend genoeg is het vanaf 2020 niet gelukt om opnieuw een consensus over deze kwestie te bereiken. Als gevolg hiervan waren 53 staten tegen de laatste resolutie hierover, op 17 december 2024, en onthielden 10 staten zich van stemming.
Tijdens de Wereldoorlog waren de geallieerden, zowel Amerikaans (Canadezen, Amerikanen) als Europees (Britten, Fransen, Grieken, Polen, Joegoslaven, Scandinaviërs, Sovjets, enz.), verenigd tegenover een gemeenschappelijke tegenstander, maar deze eenheid werd nog voor het einde van het conflict verbroken door een Angelsaksische drang (van bepaalde Amerikanen en Britten) om het conflict tegen de Sovjet-Unie voort te zetten. In 1945 onderhandelden Alan Dulles, toenmalig hoofd van de Amerikaanse geheime dienst in Zwitserland, en zijn plaatsvervanger Lyman Lemnitzer met SS-generaal Karl Wolff over de overgave van nazi-troepen in Italië om samen met de Verenigde Staten tegen de Sovjets te vechten (Operatie Sunrise). Deze afzonderlijke vredesregeling werd niet uitgevoerd omdat Jozef Stalin zich er onmiddellijk tegen verzette en Franklin D. Roosevelt de reeds tot stand gekomen overeenkomst niet ratificeerde.
Roosevelt werd echter ernstig ziek en stierf kort daarna, terwijl Dulles hoofd werd van de naoorlogse Amerikaanse geheime dienst, de CIA, en generaal Lemnitzer later voorzitter werd van de Joint Chiefs of Staff. Als gevolg hiervan werden de CIA, en in mindere mate het Ministerie van Defensie, toevluchtsoorden voor voormalige Nazi’s. Tijdens de Koude Oorlog werden ze door de Angelsaksen op verantwoordelijke posities geplaatst in vele staten van de “vrije wereld” (sic), van Chili tot Iran. Ze gingen zelfs zo ver dat ze een internationale misdaadorganisatie oprichtten, de World Anti-Communist League, om hun krachten te bundelen tegen alle linkse bewegingen in de Derde Wereld [1].
Pas in 1977, na de onthullingen van de parlementaire commissie van Senator Frank Church over de misdaden van de CIA, waren President Jimmy Carter en Admiraal Stansfield Turner in staat om de CIA tot de orde te roepen en dictaturen in Chili, Iran en elders omver te werpen.
Maar om de Sovjetrivaal te bestrijden, vertrouwden president Ronald Reagan en premier Margaret Tatcher op een nieuwe ideologie, het islamisme, en aarzelden niet om die te ontwikkelen, eerst in Afghanistan en daarna in het hele Midden-Oosten. Dat was de manier waarop ze de Moslimbroederschap en de Arabische volkeren konden mobiliseren. .
Met het uiteenvallen van de Sovjet-Unie in 1991 doken de racistische bewegingen die vroeger met de nazi’s geallieerd waren weer op. President Bill Clinton en premier Tony Blair aarzelden niet om op hen te leunen. Zo kwamen de “integrale nationalisten” [2], volgelingen van Dmytro Dontsov en Stepan Bandera, aan de macht in Oekraïne.
Het begon allemaal in januari 2005, toen Letland (lid van de Europese Unie sinds 1 mei 2004) door zijn regering met financiële steun van de Amerikaanse ambassade het boek “Geschiedenis van Letland: de twintigste eeuw” publiceerde. Daarin werd onder andere beweerd dat het kamp van Salaspils, waar de nazi’s medische experimenten uitvoerden op kinderen en waar 90.000 mensen werden vermoord, slechts een “correctief werkkamp” was en dat de Waffen SS helden waren in de strijd tegen de Sovjetbezetters. Een paar maanden later organiseerde het een parade van Waffen SS’ers midden in Riga, zoals het de vier jaar daarvoor had gedaan, toen het nog geen lid was van de EU [3].
Normaal gesproken had de hele Europese Unie moeten protesteren. Maar het mocht niet zo zijn. Alleen Israël en Rusland uitten hun verontwaardiging.
In 2016 presenteerde de Poolse Europarlementariër Anna Fotyga, die later hoofd werd van de Poolse presidentiële regering en een steunpilaar van de NAVO, een resolutie in Straatsburg over strategische communicatie [4]. Het doel was om de EU te betrekken in de informatieoorlog tegen Rusland en, op zijn minst in schijn, tegen de islamisten, door het opzetten van een systeem georganiseerd rond het Strategisch Communicatiecentrum van de NAVO [5].
Tegen deze achtergrond heeft het Europees Parlement op 19 september 2019 een resolutie aangenomen “over het belang van het Europese geheugen voor de toekomst van Europa” [6]. In deze tekst wordt beweerd dat de USSR, door het Molotov-Ribbentrop Pact te ondertekenen, de snode doelen van het naziregime deelde en de Tweede Wereldoorlog uitlokte. Dit is natuurlijk volledig onjuist [7].
Vandaag de dag kunnen de neonazi’s, de “integrale nationalisten” [8], de macht uitoefenen in Oekraïne zonder enig bezwaar van het Westen. We merken niet op dat hun grondwet de enige ter wereld is die in artikel 16 stelt dat “het behoud van het genetisch erfgoed van het Oekraïense volk de verantwoordelijkheid van de staat is” [9]. We merken niet op dat de ambtstermijn van Volodvoorzieningen ymyr Zelensky acht maanden geleden afliep en dat hij op onwettige wijze aan de macht blijft zonder verkiezingen. We interpreteren het verbod op oppositiepartijen en de Orthodoxe Kerk [10] als voorzieningen om Russische infiltratie te onderdrukken. We negeren de zuivering van bibliotheken [11]. We beginnen ons nu pas bewust te worden van de uittocht van de Oekraïense bevolking en de massale desertie uit hun legers.
Niets van dit alles zou ons moeten verbazen op een moment dat dezelfde Westerse autoriteiten ons glimlachend vertellen dat de jihadisten van Al Qaida en Daesh, die net door de Angelsaksen aan de macht zijn gebracht in Damascus, slechts “verlichte islamisten” zijn [12].
Topfoto: Monument ter ere van Stepan Bandera in Ternopil (Oekraïne). Volgens «Forward» zijn er ongeveer honderd monumenten voor nazi-collaborateurs in Oekraïne. Rusland eist hun onmiddellijke vernietiging, terwijl de NAVO beweert dat ze van geen belang zijn.
Voetnoten
[1] “The World Anti-Communist League: the Internationale of Crime”, by Thierry Meyssan, Translation Anoosha Boralessa, Voltaire Network, 12 May 2004.
[2] “Wie zijn de Oekraïense integraal-nationalisten?”, door Thierry Meyssan, Vertaling openbaararchief.nl, Voltaire Netwerk, 15 november 2022.
[3] “Latvian President Rehabilitates Nazism”, by Thierry Meyssan, Voltaire Network, 16 March 2005.
[4] “European Parliament Resolution on EU strategic communication to counteract propaganda against it by third parties”, Voltaire Network, 23 November 2016.
[5] “De Navo campagne tegen de vrije meningsuiting”, door Thierry Meyssan, Vertaling Bart Ero, Voltaire Netwerk, 7 december 2016.
[6] “The European Parliament claims that the Soviet Union is responsible for the Second World War”, Voltaire Network, 19 September 2019.
[7] “The Day the West Likes to Forget”, by Michael Jabara Carley, Strategic Culture Foundation (Russia) , Voltaire Network, 25 September 2015.
[8] Ibid.
[9] Dit artikel wordt vaak verkeerd geïnterpreteerd als een artikel over de gevolgen van de ramp in Tsjernobyl. Het gaat echter niet over de genetische erfenis van de mensheid, maar alleen over die van het “Oekraïense volk”. We zijn vergeten dat Adolf Hitler vegetariër en milieuactivist was.
[10] “Washington ready to blow up the Orthodox Church”, Translation Anoosha Boralessa, and “Ukraine bans Orthodox Church”, Voltaire Network, 28 September 2018 and 5 December 2022.
[11] “Reeds 19 miljoen boeken uit Oekraïense bibliotheken verwijderd”, Vertaling openbaararchief.nl, Voltaire Netwerk, 9 februari 2023.
[12] “Hoe Washington en Ankara het regime in Damascus veranderden”, door Thierry Meyssan, Vertaling openbaararchief.nl, Voltaire Netwerk, 17 december 2024.