Bron: Andrew Korybko Substack 02 aug 2024 ~~~
Hij zei dat het Oekraïense conflict een “rode pil” voor hem was en ging in op de tien manieren waarop het zijn ogen opende voor de realiteit.
De Hongaarse premier Viktor Orban weidde uit over de wereldwijde systeemtransitie en de algemene strategie van zijn land daarin tijdens een lange toespraak op de Balvanyos Free Summer University and Student Camp in het weekend. Het Engelse transcript van meer dan 11.000 woorden werd maandag gepubliceerd en voor het gemak van de lezer wordt het in dit stuk samengevat. Het begon ermee dat hij opnieuw bevestigde dat het zijn christelijke plicht is om vrede te bevorderen en de EU bespotte om haar Orwelliaanse “oorlog is vrede” mantra.
Vervolgens zei hij dat het Oekraïense conflict voor hem een “rode pil” was en ging hij verder met de tien manieren waarop het hem de ogen voor de realiteit heeft geopend. Ten eerste zijn er aan beide kanten enorme slachtoffers gevallen, maar beide partijen zullen blijven vechten tenzij externe belanghebbenden diplomatiek ingrijpen, omdat ze ervan overtuigd zijn dat ze zullen winnen. Ten tweede ging de VS van het tegenhouden van China naar het voeren van een proxy-oorlog tegen Rusland, waardoor deze twee partijen dichter bij elkaar kwamen te staan en er vragen ontstonden over waarom de VS dit zou doen.
Ten derde kan de vastberadenheid van Oekraïne ondanks zijn objectieve economische en demografische zwakheden worden verklaard door zijn missiegevoel dat het land vervult met een hoger doel, namelijk de oostelijke militaire grens van het Westen worden. Ten vierde heeft Rusland ook bewezen indrukwekkend standvastig te zijn en staat het nog lang niet op instorten zoals Westerse leiders zo overmoedig voorspelden. Ten vijfde heeft de EU fundamentele veranderingen ondergaan sinds de laatste fase van het Oekraïense conflict tweeënhalf jaar geleden begon.
Ze volgt nu het voorbeeld van de Amerikaanse Democraten in plaats van haar strategische autonomie te behouden en de traditionele Frans-Duitse as wordt nu als nooit tevoren uitgedaagd door Polen, dat zich heeft verenigd met het Verenigd Koninkrijk, Oekraïne, de Baltische staten en Scandinavië om een nieuw machtscentrum in Europa te creëren. Dit is eigenlijk een oud Pools plan (Pilsudski’s “Intermarium” uit het interbellum), aangepast aan de huidige omstandigheden die zijn ontstaan door het Oekraïense conflict en volledig bijgestaan door de VS.
Ten zesde zijn de normen van het Westen niet langer universeel en ervaart het Westen een ” geestelijke isolatie ” nadat het hele niet-Westen weigerde zijn voorbeeld te volgen in het isoleren van Rusland. Ten zevende is het grootste probleem in de wereld de zwakte en desintegratie van het Westen, veroorzaakt door zijn gebrek aan leiderschap en schijnbaar irrationeel beleid, wat de opkomst van China als wereldwijde systemische uitdager versnelt. Ten achtste is het wereldbeeld van West-Europa nu postnationaal, terwijl Centraal-Europa nog steeds gelooft in de heiligheid van de natiestaat.
Deze tweedeling verklaart het schijnbaar irrationele beleid van het Westen, omdat elke helft van Europa volgens een compleet andere filosofie werkt. Ook in de VS is er sprake van een soortgelijke tweedeling tussen mensen als Trump, die willen dat de VS een natiestaat blijft, en zijn tegenstanders, die willen dat de VS een postnationale staat wordt. Volgens Orban heeft deze verdeeldheid zijn oorsprong in de seksuele revolutie en studentenopstanden van meer dan een halve eeuw geleden, die mensen wilden ontdoen van elke vorm van collectieve identiteit.
Ten negende, de postnationale trends in het Westen brengen de democratie in verwarring en leiden tot wrijving tussen de elite/het elitisme en het volk/populisme. En tot slot, de tiende rode pil is dat Westerse soft power en waarden niet universeel zijn, maar eigenlijk contraproductief, aangezien de sterkste internationale aantrekkingskracht van Rusland tegenwoordig zijn verzet tegen LGBTQ is. Orban zei vervolgens dat deze trends leiden tot de opkomst van het niet-westen, die volgens hem voor het eerst begon met de toelating van China tot de WTO in 2001 en onomkeerbaar zou kunnen zijn.
De prioriteit van Trump is om Noord-Amerika opnieuw op te bouwen en te versterken. Daartoe zal hij de Europese en Aziatische bondgenoten van de VS uitknijpen en tegelijkertijd betere deals sluiten met China. Zijn einddoel is om de VS zelfvoorzienend te maken op het gebied van energie en grondstoffen, zodat het een betere kans heeft om zijn (afnemende) positie in de wereld te behouden. De EU heeft twee opties: ze kan een “openluchtmuseum” worden (passieve internationale speler) dat wordt opgeslokt door de VS of strategische autonomie nastreven om haar positie in de wereld te verbeteren.
Wat nodig is, is meer connectiviteit, een Europese militaire alliantie met een eigen defensie-industrie (zij het zonder federalisering), zelfvoorziening op energiegebied, verzoening met Rusland en toegeven dat Oekraïne geen lid zal worden van de EU of de NAVO. Het zal terugkeren naar zijn vroegere rol als bufferzone en heeft geluk als het veiligheidsgaranties krijgt in een Amerikaans-Russische overeenkomst. Het machtsspel van Polen zal mislukken omdat het niet over de middelen beschikt om Duitsland te vervangen, dus Orban verwacht dat zijn “Poolse broeders en zusters” zullen terugkeren naar Centraal-Europa.
Hij beschouwt al deze veranderingen ook als een kans. De ontwikkelingen in de VS zijn gunstig voor Hongarije, maar het land moet voorzichtig zijn met het aanbieden van deals vanwege het Poolse precedent. Warschau zette alles in op Washington en kreeg steun voor zijn strategische doelen, maar nu is het “onderworpen aan het opleggen van een beleid van democratie-export, LGBTQ, migratie en interne sociale transformatie.” Orban merkt onheilspellend op dat deze combinatie het verlies van de Poolse nationale identiteit riskeert als deze trends onverminderd doorgaan.
Hongarije zal in de EU blijven, maar de Oost-West-scheidingen in het blok tussen degenen die de natiestaat respecteren en degenen die zich daarbuiten bewegen, zullen groter worden. De EU moet ook accepteren dat ze de verliezer is in het Oekraïense conflict, dat de VS deze proxyoorlog zal opgeven en dat de EU realistisch gezien niet de rekening kan betalen. Ondertussen zal Hongarije afhankelijk zijn van China om zijn economie te moderniseren en zijn export te stimuleren, wat tot wederzijds voordelige resultaten zal leiden.
Er is een Hongaarse grand strategy nodig om maximaal te profiteren van de kansen die de tien eerder beschreven rode pillen en hun bovengenoemde gevolgen met zich meebrengen. Wat er al besloten is sinds zijn regering hieraan begon te werken na de verkiezingen van 2022 is nog niet voor iedereen verteerbaar en begrijpelijk, en hij zei dat het ongeveer zes maanden zal duren voordat alles voor hen duidelijker wordt, maar hij deelde toch de kern van wat deze grand strategy inhoudt.
Het eerste deel is wat hij omschrijft als connectiviteit, wat hij uitlegde als aangesloten zijn op zowel de oostelijke als de westelijke helft van de wereldeconomie. Het tweede is soevereiniteit, met een focus op de economische dimensie door nationale bedrijven te promoten op de wereldmarkt, schulden te verminderen, een regionale crediteur te worden en de binnenlandse productie te stimuleren. Het laatste onderdeel is het versterken van de veerkracht van zijn samenleving door de demografische achteruitgang een halt toe te roepen, dorpen te behouden en de aparte Hongaarse cultuur in stand te houden.
Orban eindigde met uit te leggen dat alle Hongaren over de hele wereld moeten helpen deze algemene strategie te bevorderen. De wereldwijde systemische transitie zal naar verwachting nog 20-25 jaar duren, dus het is de taak van de volgende generatie om de implementatie ervan te voltooien. Hun liberale tegenstanders zullen proberen dit tegen te gaan, maar dergelijke pogingen kunnen worden verijdeld door jonge nationalisten voor de zaak te rekruteren. De indruk die je krijgt na het volledig doorlezen van zijn toespraak is dat Orban de meest visionaire Europese leider van deze generatie is.