Bron: Thierry Meyssan
Voltaire Netwerk Paris, 28 oktober 2025 ~~~
Terwijl de propaganda van de deep state de publieke opinie ervan overtuigt dat Rusland slecht is, worden voor onze ogen de legers voorbereid op oorlog. De stafchef van het Franse leger, generaal Pierre Schill, heeft zojuist voor de Nationale Assemblee aangekondigd dat hij de komende oorlog tegen Rusland voorbereidt. De Poolse vicepremier heeft aangekondigd dat hij het presidentiële vliegtuig van Vladimir Poetin zal onderscheppen. Alleen, en tegen al zijn bondgenoten, probeert Donald Trump de wereldvrede te bewaren.
Ook in de talen:Deutsch ελληνικά English
Español français italiano русский
De confrontatie tussen president Donald Trump en de coalitie van de deep states van Groot-Brittannië, de VS, Israël en Oekraïne zal zich waarschijnlijk uitbreiden naar het Verre Oosten. In Japan heeft Sanae Takaichi zojuist een LDP-regering (Liberale Democratische Partij) gevormd dankzij haar alliantie met de Innovatiepartij, die haar oorlogszuchtige visie deelt.
Verre Oosten
Hoewel premier Takaichi de eerste vrouw is die deze functie bekleedt, is zij niettemin een voorstander van het “Japanse imperialisme” uit het Shōwa-tijdperk. Zodra ze was aangetreden, kondigde ze aan dat ze de Nationale Defensiestrategie (NDS), het Defensieversterkingsprogramma (DBP) en de Nationale Veiligheidsstrategie (NSS) wilde herschrijven. Deze teksten worden in principe om de tien jaar bijgewerkt, maar zullen nu zeven jaar eerder worden herzien.
Sanae Takaichi beweert dat ze gewoon de wens van president Trump wil honoreren dat elke bondgenoot van de Verenigde Staten 5 % van zijn bbp aan defensie besteedt, maar iedereen begrijpt dat ze het leger van de keizer wil herstellen, de grondwet wil wijzigen om een einde te maken aan de Japanse neutraliteit en het Koreaanse schiereiland en de Volksrepubliek China wil aanvallen.
Om de zaken nog duidelijker te maken, heeft haar voorganger en aftredend premier Shigeru Ishiba een eerbetoon gestuurd naar het Yasukuni-heiligdom, ter nagedachtenis aan de Japanse misdadigers tegen de menselijkheid. Ishiba is de grootste particuliere verzamelaar van herinneringen aan de Tweede Wereldoorlog. Zijn huis is een tempel voor de glorie van de oorlogsmisdadigers
Mevrouw Takaichi is dit jaar, in tegenstelling tot voorgaande jaren, niet naar het Yasukuni-heiligdom gegaan. Ze heeft afgezien van een te provocerend symbool en Shigeru Ishiba is er maar heel zelden naartoe gegaan. Maar ze heeft zeven mannen uit de door de Moon-sekte gecorrumpeerde parlementsleden benoemd tot ministers en staatssecretarissen.
Na de moord op premier Shinzo Abe op 8 juli 2022 door een lid van de Moon-sekte, ontdekte de politie dat zij niet alleen hem had omgekocht, maar ook parlementsleden van haar eigen partij, de Liberaal-Democratische Partij. In de voorgaande jaren had zij hen een half miljard dollar betaald. Ja, een half miljard dollar. Het grootste parlementaire corruptieschandaal in de geschiedenis; een schandaal dat nog steeds niet is opgelost en dat slechts tot drie vervolgingen heeft geleid.
In diezelfde periode werd de 82-jarige weduwe van dominee Moon in Zuid-Korea gearresteerd omdat ze de vrouw van president Yoon Suk Yeol had omgekocht. Het gaat hier weliswaar niet om dezelfde bedragen, maar president Yoon deed op 3 december jongstleden plotseling een poging tot staatsgreep. Deze conservatief wilde de dictatuur van generaal Chun Doo-hwan (1980-1988) herstellen. Dit rampzalige regime was lid van de Wereldwijde Anticommunistische Liga, opgericht door de Chinese generaal Tchang Kaï-chek, de Zuid-Koreaanse dominee Moon, de Japanner Ryoichi Sasakawa (oprichter van de Liberaal-Democratische Partij) … en de Oekraïner Iaroslav Stetsko (voormalig rechterhand van Stepan Bandera en nazi-premier van Oekraïne).
Hoewel de Koreaanse tak van de deep state nu uit beeld lijkt te zijn, heeft de Japanse tak nu de wind in de zeilen.
Midden-Oosten
In het Midden-Oosten werd de Israëlische deep state hersteld dankzij de Amerikaan Elliott Abrams. In 2003 slaagde hij erin een coalitie te vormen om Likudnik Benjamin Netanyahu opnieuw aan de macht te brengen. Maar deze coalitie omvatte joodse supremacisten, zoals Itamar Ben-Gvir en Bezalel Smotrich. En bovenal verschilde de nieuwe Netanyahu sterk van de opportunistische politicus uit zijn beginperiode. Hij werd plotseling de opvolger van zijn vader, Benzion Netanyahu, de persoonlijke secretaris van de fascist Vladimir Jabotinski. Hij heeft het Israëlische constitutionele systeem grondig veranderd door de basiswetten aan te passen. Langzaam maar zeker verandert het democratische regime voor ieders ogen in een genocidaal regime.
Elliott Abrams begon zijn politieke carrière in de jaren zeventig. Hij was toen parlementair assistent van de democratische senator Henry “Scoop” Jackson, samen met de leerlingen van de fascistische filosoof Leo Strauss, waaronder Richard Perle. Perle en Abrams adviseerden de senator om voor het Jackson-Vanik-amendement te stemmen, dat Sovjet-Joden toestond hun land te verlaten en zich in Israël te vestigen. In die periode raakten ze bevriend met de Oekraïner Natan Sharansky, die door president Ronald Reagan werd onderscheiden, vervolgens minister werd onder generaal Ariel Sharon en vandaag verantwoordelijk is voor de Israëlische propaganda in de westerse wereld.
Elliott Abrams zette zijn carrière voort door samen met de revisionistische zionist Yitzhak Shamir (toen werkzaam bij de Mossad) de genocide op de Maya’s in Guatemala te organiseren.
Het ene misdrijf leidde tot het andere en hij werd de organisator van de geheime alliantie tussen de regering-Reagan, Yitzhak Shamir (die premier was geworden) en de voorzitter van de Iraanse volksraad, Hachemi Rafsandjani: de Iran-Contras-affaire. Het idee was dat de Islamitische Republiek Israëlische wapens zou verkopen aan de Contra’s in Nicaragua om de Sandinisten te verslaan, zonder het Amerikaanse Congres hiervan op de hoogte te hoeven stellen.
Tegenwoordig is hij voorzitter van de Tikvah Foundation, die de revisionistische zionistische scholen in de Verenigde Staten beheert. In die hoedanigheid was hij de werkgever van Benjamin Haddad, de staatssecretaris voor Europese Zaken van de laatste vier Franse regeringen.
Europa
In het Verenigd Koninkrijk is de regering van Keir Starmer moeilijk te doorgronden. Hoewel hij Labour-lid is, was Starmer in het geheim lid van de Trilaterale Commissie, wat erop zou kunnen wijzen dat hij een agent is van het grote Amerikaanse kapitaal. Hoewel hij een vertrouweling was van Jeremy Corbyn, was hij een van degenen die diens val organiseerden. Om nog maar te zwijgen van zijn verbeten verdediging van Israël onder het mom van de strijd tegen antisemitisme. Afgezien van alle hypothesen die over hem worden geopperd, lijkt hij een verdediger van het Britse imperialisme te zijn.
Sinds hij premier is, is het leger van Hare Majesteit in belangrijke mate betrokken geweest bij de genocide in Gaza. De Britse generale staf heeft herhaaldelijk in het geheim de belangrijkste Israëlische generaals ontvangen en hen zelfs de verzekering gegeven dat ze niet het risico liepen te worden gearresteerd door rechters die hen verdenken van misdaden tegen de menselijkheid. Ze heeft dag in dag uit gezorgd voor een trouwe observatie van de Gazastrook door haar verkenningsvliegtuigen die op Cyprus zijn gestationeerd.
Tegelijkertijd erft de regering-Starmer de sancties van de regering-Sunak tegen de Moslimbroederschap (waarvan Hamas de Palestijnse tak is), en in het bijzonder tegen Mahmoud al-Zahar, de leider van de Broederschap in Gaza. Hij heft de sancties tegen hem op, die samen met de Verenigde Staten waren opgelegd, en hervat ze vervolgens op 9 april 2025.
Ten slotte heeft hij tijdens het bloedbad Israëlische officieren opgeleid. Tegelijkertijd nam hij de leiding over van de Ramstein-groep toen het Amerikaanse ministerie van Defensie zich ervan wilde ontdoen. Het is nu de Contactgroep voor de defensie van Oekraïne, waar hij erin geslaagd is de Franse aanwezigheid te marginaliseren en de Duitse aanwezigheid onder zijn controle te brengen.
Het was bekend dat Starmer’s voorganger, de conservatieve Boris Johnson, president Volodymyr Zelensky ervan had overtuigd om niet te onderhandelen over vrede met Rusland, hoewel dat zijn oorspronkelijke verkiezingsprogramma was. Maar men moet de invulling van deze verplichting herbekijken en vaststellen dat de Labour-politicus Keir Starmer (zijn) [Johnsons] beleid heeft voortgezet en van zijn Oekraïense gesprekspartners steeds meer anti-Russische betrokkenheid heeft geëist.
We mogen niet vergeten dat Boris Johnson een bewonderaar is van Winston Churchill, aan wie hij een biografie heeft gewijd. Churchill beschouwde de USSR echter niet als een bondgenoot tegen het Derde Rijk, maar als een vijand in wording. Aan het einde van de Tweede Wereldoorlog was hij van plan om de verslagen SS-regimenten in te zetten tegen de Sovjets (Operation Unthinkable). Hij had zijn staf gevraagd om een nucleaire vernietiging van de grote Sovjetsteden voor te bereiden, maar werd hierin alleen tegengehouden door de Verenigde Staten. Vervolgens verzamelde hij bijna alle mogelijke leiders van de As om tegen Moskou te strijden. Dat is wat we de “Koude Oorlog” noemen. Zo werkten Stepan Bandera en Iaroslav Stetsko voor de geallieerden in München, bij de radiozender van de CIA, samen met Saïd Ramadan, de leider van de Moslimbroederschap.
Keir Starmer is de erfgenaam van deze strategie. Voor hem gaat het er niet om de Slaven te bestrijden omdat ze een inferieur ras zijn (zoals de nazi’s dachten), maar omdat ze de Britse suprematie op het Europese continent bedreigen (zoals de geopoliticoloog Halford John Mackinder ons leerde).
Hij schakelde een Britse agent in: de Poolse vicepremier en minister van Buitenlandse Zaken, Radosław Sikorski. Deze kondigde aan dat Polen het presidentiële vliegtuig van Vladimir Poetin zou onderscheppen als hij zou proberen naar de top in Boedapest te vliegen om Donald Trump te ontmoeten en vrede te sluiten in Oekraïne. Daarop belde Sergej Lavrov, de Russische minister van Buitenlandse Zaken, zijn Amerikaanse ambtgenoot Marco Rubio om deze vredestop uit te stellen.
Radosław Sikorski verliet Polen in 1981 en vertrok naar Engeland. Hij werd onderdaan van het Britse koninkrijk en journalist bij The Spectator, The Observer en The Daily Telegraph. Daarna emigreerde hij naar de Verenigde Staten, waar hij hoofdredacteur werd van het republikeinse maandblad National Review, een historisch republikeins en dus anti-Trump tijdschrift. Vervolgens richtte hij de Poolse Persclub op en trouwde hij met de Amerikaanse journaliste Anne Applebaum, een bestuurslid van de Bilderberg-groep. Zijn vrouw, net als hij republikein, keerde zich af toen Donald Trump de Republikeinse Partij overnam. Ze werd adviseur van de democraat Hillary Clinton. Radosław Sikorski werd vervolgens vice-minister van Defensie van Polen en belangrijkste mediawoordvoerder van de NAVO. Toen hij werd geconfronteerd met vragen over zijn dubbele loyaliteit, deed hij afstand van zijn Britse nationaliteit, maar blijkbaar niet van zijn onderdanigheid aan de kroon.
Topfoto: De straussiaan Victoria Nuland en haar vriend, de Poolse vicepremier Radosław Sikorski.