NAVO,Nederland |
30 juni 2025
Bron:  Sevim Dagdelen Morningstar 26 juni 2025 [EN], 
vertaling: Toon Danhieux, De wereldmorgen 27 juni 2025 [NL]~~~

Wat begon als een regionale alliantie, werft nu ook Australië, Japan en Zuid-Korea, terwijl het zich voorbereidt op oorlog op drie fronten. Deze overmoed versnelt juist de crisis binnen de NAVO, nu lidstaten hun soevereiniteit uit handen geven aan de VS.

Sociale oorlog tegen eigen bevolking

Op de NAVO-top in Den Haag hebben staatshoofden en regeringsleiders ingestemd met de meest ingrijpende aanval op de Europese verzorgingsstaat sinds de Tweede Wereldoorlog. Donald Trump geeft de orders, en Europa volgt als lemmingen. NAVO-landen willen tot 2035 maar liefst 3 biljoen dollar aan bewapening uitgeven, dat komt neer op 5 procent van het bbp. Daarmee worden de defensie-uitgaven in het komende decennium bijna verdubbeld, terwijl de NAVO nu al meer uitgeeft dan de rest van de wereld samen.

Deze massale militarisering zal worden betaald via bezuinigingen op pensioenen, zorg, onderwijs, sociale voorzieningen en infrastructuur. Enorme besparingsprogramma’s zullen toekomstige generaties niet van de ondergang kunnen redden. Deze top markeert de diepste sociale kaalslag in de Europese naoorlogse geschiedenis.

NAVO is een nostalgische alliantie

De NAVO is een nostalgische, bijna romantische alliantie. Ze koestert oude overwinningen alsof de tijd is stil blijven staan in de jaren 70. De huidige bewapeningsgolf wordt verdedigd met verwijzingen naar vergelijkbare defensie-uitgaven in de jaren 60 en 70. Maar toen kende West-Duitsland nog een economische groei van gemiddeld 6,4 procent per jaar. Nu is dat 0,2 procent in 2024 – in 2023 was het 0,3 procent – en de krimp zet zich door in 2025.

Verwijzen naar het verleden vertekent dus de hedendaagse militarisering, die – zoals bij het fascisme – slechts kan eindigen in oorlog en overheersing. De NAVO is bovendien achterhaald, omdat het mondiale Zuiden het wereldtoneel herschikt: BRICS is inmiddels goed voor 40 procent van het wereld-bbp – met Indonesië als nieuw lid – terwijl de G7 nog maar 29 procent vertegenwoordigt. Dat was 75 procent in 2006.

De NAVO ontpopt zich als een alliantie van ‘rogue states’ die terreur als beleid gebruiken

Pogingen om BRICS via exportcontroles af te snijden van belangrijke technologieën –  zoals tijdens de Koude Oorlog met de COCOM-lijst (boycot van Oost-Europese socialistische landen nvdr) – zijn gedoemd te mislukken: China leidt nu in 37 van de 44 sleuteltechnologieën. De strategie van hyperbewapening keert zich tegen de NAVO zelf. Die overspeelt haar hand. Het gevaar voor overbelasting is reëel – zeker nu bondgenoten van de VS de wereldorde moeten schragen.

De NAVO is een neokoloniale alliantie

NAVO wil landen wereldwijd haar wil opleggen. Leiders juichen het vernietigen van het Iraanse nucleaire programma toe, terwijl Iran, als ondertekenaar van het non-proliferatieverdrag, daar juist wél recht op heeft. Het is regelrechte neokoloniale overheersing.

Tegelijk steunt de NAVO Israël onvoorwaardelijk, ondanks genocide en agressie tegenover Iran. Israël, dat niet onder het non-proliferatieverdrag valt en geen IAEA-toezicht kent, beschikt over kernwapens, zonder dat daar enige NAVO-sanctie tegen geldt.

Maar zelfs deze neokoloniale dubbele standaard wankelt door de veranderende wereldorde. Hoe lang pikken landen nog het NAVO-gebulder? Het verzet groeit, alle achterhaalde machten storten uiteindelijk in. Naarmate de VS-dominantie afneemt, wordt het risico groter dat men naar extreme middelen grijpt om het onhoudbare te behouden.

Geen defensie, maar oorlogsvoorbereiding

De massale herbewapening van de NAVO draait niet om verdediging, het is voorbereiding op oorlog. Het doel is wereldwijde hegemonie behouden, tegen elke prijs, en daarvoor worden middelen onttrokken aan de bondgenoten. De strategie: klaarstaan voor een mondiale oorlog op drie fronten.

In Europa moeten Europeanen zelf vechten: Oekraïne fungeert als NAVO’s proxy-oorlog. Het doel blijft: Rusland verzwakken. Europa financiert Oekraïense wapens, de VS haalt de grondstoffen binnen. In het Midden-Oosten speelt Israël de rol van vliegdekschip. Als Israël valt, grijpen de VS in. In de Indo-Pacific ligt China onder schot. Een fijnmazig netwerk van VS-bases garandeert dit. Maar ondermijnt deze wereldwijde ‘overstretching’ juist niet de NAVO zelf?

Foto: Creative Commons/ CC0 1.0 Universal

Een alliantie van oorlogsleugens

De NAVO noemt de Israëlische en VS-aanvallen op Iran “defensief”, een flagrante verdraaiing van de feiten. De agressie in Joegoslavië en Libië bevestigt dit. De NAVO ontpopt zich als een alliantie van ‘rogue states’ die terreur als beleid gebruiken.

De EU fungeert als onderafdeling van de NAVO

Waarom ‘rogue’? Omdat ze het internationaal recht negeren of ondermijnen. Ze steunen regime change in Iran of genocide in Gaza. De voorspelde Russische aanval op een NAVO-land binnen vijf jaar is opnieuw een door inlichtingen gestuurde leugen, net als destijds bij Irak en nu bij de paniek rond Iran, zelfs als de eigen VS-veiligheidsdiensten die tegenspreken.

Vazalstaten

Lid zijn van de NAVO betekent afstand doen van soevereiniteit. Vroeger opereerden geheime NAVO-eenheden zoals Gladio in Italië of Hezbollah in Turkije tegen linkse critici. Vandaag sluit de top elk zelfstandig fiscaal, economisch of sociaal beleid uit — armoede wordt voorgeprogrammeerd. NAVO-diplomatie begint steeds meer op een misdaadsyndicaat te lijken.

Europa is gereduceerd tot een groep vazalstaten, slaafs uitvoerend wat Washington beveelt. De NAVO-leiding heeft zelfs Trumps motto overgenomen: “Vrede door Kracht”. Maar deze gigantische herbewapening maakt Europa niet sterker, het maakt het afhankelijker.

De uitspraken van de NAVO-secretaris-generaal Mark Rutte richting Trump vatten het goed samen: “Europa zal zwaar betalen, en dat is zoals het hoort, dat is jouw overwinning.” Europese leiders slagen er niet in hun eigen belangen te formuleren.

Grotere afhankelijkheid

Meer Europese defensie-uitgaven betekenen niet meer Europese invloed — ze dienen enkel de VS-hegemonie. De EU fungeert als onderafdeling van de NAVO. Een zelfstandige buitenlandse of veiligheidsstrategie van Europa is er niet.

Landen die zich verzetten tegen Washington worden onder druk gezet — zoals Slowakije en Spanje, die schoorvoetend het 5-procentdoel tekenden. Afwijkingen zijn tijdelijk. NAVO-lidmaatschap en politieke soevereiniteit sluiten elkaar uit. De VS claimen in de praktijk het recht om in te grijpen in binnenlandse politiek bij ongehoorzaamheid.

Nu, bijna 40 jaar na de Koude Oorlog, lijkt de NAVO eerder een alliantie van verloren oorlogen

Neutraliteit is vandaag de enige bescherming van democratische soevereiniteit. Daarom lonkt NAVO nu ook naar neutrale landen als Zwitserland en Oostenrijk. De uitbreiding van de NAVO in Europa en Azië is in volle gang. De Oekraïense president werd uitgenodigd op de top om die ambities te onderstrepen. De VS noemen het toetreden van buurlanden tot een vijandige alliantie en plaatsen van raketten een reden voor oorlog, maar eisen wel van Rusland en China dat zij elke NAVO-uitbreiding slikken.

Een mondiale NAVO en ideologische hegemonie

Sinds de top in Washington vorig jaar, omschrijft de NAVO zichzelf als een mondiale alliantie. In Den Haag werd dat opnieuw bevestigd met de aanwezigheid van de premiers van Australië, Japan, Nieuw-Zeeland en Zuid-Korea.

Het idee dat de NAVO beperkt is tot de Noord-Atlantische regio is achterhaald. Geïnspireerd door de James Bond-film The World Is Not Enough, moet het de wereldwijde VS-dominantie veiligstellen. Dat botst onvermijdelijk met BRICS, want de NAVO verdedigt een tanende wereldorde. Proxy-oorlogen in Oekraïne en het Midden-Oosten moeten grondstoffen veiligstellen, maar hoelang houdt dat nog stand?

De NAVO-mythe van ‘winnaar van de geschiedenis’ overtuigt allang niet meer. Nu, bijna veertig jaar na het einde van de Koude Oorlog, lijkt het eerder een alliantie van verloren oorlogen: Afghanistan, Oekraïne. Interne kritiek wordt onderdrukt met propaganda en institutionele controle. Waarom zijn er zo weinig kritische NAVO-onderzoekers of boeken? Critici worden weggezet als complotdenkers en monddood gemaakt.

Dit ideologisch totalitarisme is een schild om het dominante zelfbeeld te beschermen door tegenstemmen te marginaliseren. Intussen krijgt wie de NAVO-lijn volgt een prominente plek in de mainstream-media en op universiteiten.

Dit artikel verscheen op 26 juni in de Morning Star en is vertaald door Toon Danhieux van DeWereldMorgen Vertaaldesk.

Sevim Dagdelen is buitenlandexpert voor de partij BSW — Bündnis Sahra Wagenknecht. Ze was van 2005 tot 2025 lid van de Duitse Bondsdag. Haar boek ‘NAVO: Een Afrekening met het Atlantisch Bondgenootschap’ werd uitgegeven door LeftWord Books.

Gerelateerd (berichten in dit archief):