Bron: Andrew Korybko
oneworld.press 22 juli 2022 ~~~

Het was nooit de bedoeling geweest van het Rusland van na de Sovjet-Unie, maar het treedt nu in de mondiale revolutionaire voetsporen van zijn communistische voorganger, wat wijst op een intrigerende trend die verband houdt met de historische rol van deze beschavingsstaat in de Internationale Betrekkingen.

President Poetin deelde woensdag zijn mondiale revolutionaire manifest tijdens een toespraak op de plenaire zitting van het forum “Sterke ideeën voor een nieuwe tijd”. De Russische leider hekelde de oneerlijkheid van de Gouden Biljoen die de Internationale Betrekkingen tot nu toe domineerden, maar voorspelde vol vertrouwen dat hun unipolaire hegemonie onomkeerbaar aan het afnemen is na het begin van de lopende speciale militaire operatie van zijn land in Oekraïne. Die racistische en neokoloniale wereldorde, zoals hij die terecht omschreef, is snel een overblijfsel van het verleden aan het worden nu echt soevereine staten opstaan om het supranationale systeem van de Westerse elite, dat andere landen bij volmacht controleert, te verpletteren.

Het resultaat, zo zei president Poetin, is dat Afrika, Azië en vooral India niet langer beroofd zullen worden zoals dat eeuwenlang het geval is geweest. Hij herhaalde ook de conclusie van minister van Buitenlandse Zaken Lavrov eind vorige maand, dat het Westen bang is voor landen als het zijne, die hun soevereiniteit verdedigen, omdat dit hen in staat stelt hun nationale ontwikkelingsmodellen te beschermen, ook op sociaal-cultureel, economisch en politiek gebied. De Russische leider sloot het desbetreffende gedeelte van zijn toespraak vervolgens af met de opmerking dat “een verantwoordelijke, actieve en nationaal georiënteerde burgermaatschappij ongetwijfeld de belangrijkste component van soevereiniteit is”, hetgeen het nobele doel is waar zijn land naar streeft.

Dit alles is van cruciaal belang om in gedachten te houden, aangezien het de evoluerende grote strategie van Rusland weerspiegelt in het licht van de dramatisch veranderde internationale omstandigheden als gevolg van de speciale militaire operatie in Oekraïne die het land noodgedwongen heeft moeten starten om de integriteit van zijn rode lijnen van nationale veiligheid te verdedigen. In het besef hoe contraproductief de reactie van het door de VS geleide Westen tegen zijn land is geweest met betrekking tot hun eigen objectieve belangen, lijkt president Poetin te hebben besloten dat dit het perfecte moment is om hun supranationale elite een doodsteek toe te brengen en zo de rest van de wereld eindelijk van hun juk te bevrijden.

China had deze rol tot dusver informeel op zich genomen, zij het indirect en via louter economische middelen die verband houden met de wereldwijde reeks megaprojecten van zijn Belt & Road Initiative (BRI), maar nu gaat Rusland nog verder nadat het er letterlijk toe werd gedwongen om de integriteit van zijn rode lijnen van nationale veiligheid duurzaam te handhaven. Slechts een ware revolutie in de internationale betrekkingen door ze werkelijk multipolair te maken, zal volstaan om zijn objectieve belangen te verzekeren. Terwijl China dit doel geleidelijk nastreefde door middel van de BRI, die onvermijdelijk bepaalde grenzen stelde aan hoe snel en ver het kon gaan, maakt Rusland gebruik van een hybride instrumentarium dat bestaat uit economische, militaire en politieke middelen.

Het was nooit de bedoeling geweest van het Sovjet-Rusland, maar het treedt nu in de mondiale revolutionaire voetsporen van zijn communistische voorganger, wat wijst op een intrigerende trend die verband houdt met de historische rol van deze beschavingsstaat in de internationale betrekkingen. Door zijn enorme omvang, zijn kosmopolitische bevolking (die het land een grenzeloze creativiteit verleent) en zijn consequente verdediging van de soevereiniteit van de staat, heeft Rusland altijd vooropgelopen bij het vormgeven van mondiale trends, wat er meestal toe heeft geleid dat Rusland ernaar streefde het wereldsysteem te hervormen om het gelijkwaardiger, eerlijker en rechtvaardiger te maken. Zo is de situatie nu, nu Rusland opnieuw ’s werelds leidende revolutionaire kracht is geworden.