Bron: Elijah J. Magnier ejmagnier.com 25 mei 2021 Nederlandse vertaling van Francis J. ~~~
Jeruzalem, de Westelijke Jordaanoever en de verschillende steden waar de Palestijnen en de Israëli’s sinds 1948 samenleven, zijn in opstand gekomen. Ze sloten zich aan bij het Palestijnse verzet met zijn ijzeren vuist en zijn raketten die worden gelanceerd tegen Israëlische posities en kolonisten in het grootste deel van de Palestijnse bezette gebieden. Hoewel de Israëlische premier Benjamin Netanyahu zijn “successen” aankondigde, gaf hij toe dat Ashkelon alleen al werd getroffen door meer dan 1000 Palestijnse raketten van de 4000 die het verzet vanuit Gaza lanceerde onder de naam van “het Zwaard van Jeruzalem”. Dit zwaard brak de “Bewaker van de Muren”, de naam die Israël gaf aan de operatie die tegen Gaza werd gelanceerd.
In het licht van de resultaten van deze oorlog tegen Gaza moeten we ons afvragen welke lessen de “As van Verzet” heeft geleerd in deze laatste elf dagen confrontatie.
Israël schept er in zijn slogans altijd over op dat het een doctrine tot stand heeft gebracht die “Steden onder vuur” wordt genoemd, maar die is in duigen gevallen. Israël overschatte zijn onderscheppingssystemen voor raketten en onderschatte het vermogen van de Palestijnen om én iedere dag gelijktijdig meer dan 150 raketten en projectielen af te vuren. De training van het Israëlische leger, die zei klaar te zijn om meerdere vijanden op meerdere fronten uit te dagen, is mislukt. Veel Israëlische politici en militaire leiders gingen de schuilkelders in om zich te beschermen tegen de raketten uit Gaza. Ze konden het afvuren van raketten niet voorkomen tot de laatste uren voor het staakt-het-vuren-akkoord (gesponsord door Egypte, Amerika, Qatar en Jordanië) dat aan beide oorlogvoerende partijen werd opgelegd.
De Palestijnen aanvaardden hun menselijke en materiële verliezen in ruil voor het veranderen van de Israëlische slogan in “steden onder vuur met hun inwoners in schuilkelders.” Ondanks het staakt-het-vuren gaat de Palestijnse volksopstand door in Jeruzalem, Bethlehem, Hebron, Ramallah, Al-Bireh en Nablus. Dit wijst erop dat het volksverzet is opgelaaid en er een ongekende eendracht is ontstaan tussen Palestijnen in binnen- en buitenland.
Het lijkt erop dat een nieuwe Arabische en Palestijnse generatie de “vredesakkoorden” die de Palestijnse Bevrijdingsorganisatie met Israël had gesloten, negeert omdat ze de Palestijnen na verscheidene decennia niets hebben opgeleverd. Israël bleek niet bereid ook maar een centimeter grondgebied aan de Palestijnen terug te geven of een volwaardige staat te erkennen, zoals bepaald in het overeengekomen Oslo-akkoord. Manifestaties van Arabische jongeren waren nadrukkelijk zichtbaar tijdens de Israëlische bombardementen op Gaza in Jeruzalem, Jordanië, Libanon, Syrië, Koeweit, Egypte en vele westerse landen.
In tegenstelling tot de Palestijnse Bevrijdingsorganisatie en de oude garde gelooft de nieuwe Palestijnse generatie in de gewapende strijd tegen Israël als wraak voor de vernedering, de etnische zuivering en het machtsmisbruik dat tegen hen in Palestina is uitgeoefend. De Arabieren en de Palestijnen geloven dat alle vredesakkoorden tussen de Palestijnen en Israël slechts inkt op papier zijn gebleven. Het is tijd om het feit te verwerpen dat de wereld in stilte toekijkt op de Israëlische misbruiken en zijn acties die worden gerechtvaardigd door de lege retoriek van “zelfverdediging” toejuicht. Israël dwingt de bevolking van Gaza tot een leven dat lijkt op dat in een concentratiekamp; duizenden Palestijnen zijn zonder proces gearresteerd, honderden kinderen zijn meegenomen om te worden ondervraagd en gevangengezet, duizenden Palestijnse huizen zijn met de grond gelijk gemaakt. De Palestijnen worden beschouwd als tweederangs mensen en de Israëli’s doden zonder enig onderscheid burgers en vernietigen hun bezittingen, zoals in elke oorlog. Toch weerhouden het buitenproportionele machtsmisbruik en het negeren van internationale wetten de wereldleiders er niet van Israël toe te staan te doen wat het wil en het te rechtvaardigen als “zelfverdediging”.
,
Om deze redenen en meer heeft Gaza zijn kansen gegrepen en zijn verliezen aanvaard. Onder voortdurende controle vanuit de lucht, slaagden de Palestijnen erin om naar buiten te gaan en 4000 raketten te lanceren. Dit is een bijna onmogelijke taak, vooral in een klein geografisch gebied als Gaza, waar drones en spionagevliegtuigen alles permanent vanuit de lucht observeren.
Wat zou er gebeurd zijn als Israël Hezbollahs raketten, zoals de “Fateh 110” en de “M-600”, die worden beschouwd als de meest nauwkeurige raketten gemaakt in Iran en Syrië, had moeten confronteren? Hoe zit het met Hezbollahs enorme arsenaal van bewapende drones, zijn antischeeps- en lange-afstand, all-weather, door straalmotoren aangedreven, subsonische kruisraket? Hoe zou de Israëlische bevolking die in steden en kolonies woont, reageren wanneer meerdere raketten met een kop van vijfhonderd of zelfs duizend kilo explosieven door de Israëlische Iron Dome dringen, zoals die enkele honderden kleine raketten die — volgens Israëlische verklaringen — vanuit Gaza werden gelanceerd?
Geheel anders dan de vlakke en open stad Gaza is de geografie van Libanon, die kronkelingen, riffen, bergen, woeste gronden, en punten van dekking en verdwijning bevat. Bovendien biedt de omgeving van Hezbollah een enorm en gevarieerd geografisch gebied om te manoeuvreren. . Het Libanese grondgebied is complex, en het gebergte is vanuit het oosten en het westen uitgestrekt en veelvormig, vooral het Libanees-Syrische gebergte dat zich uitstrekt van Al-Qusayr, Qara en Al-Nabek tot het westelijke platteland van Damascus en het zuidelijke platteland van Homs.
De Israëlische destructieve militaire tactiek berust op het eerst richten op de doelwitten in de databanl die door haar inlichtingendiensten worden aangedragen. Zodra deze is uitgeput, richt de luchtmacht zich op willekeurige burgerdoelwitten en op de vernietiging van de infrastructuur om aan te geven dat er geen militaire doelen meer beschikbaar zijn. Israël wil de bevolking tegen zijn vijanden opzetten, die de schuld van de vernietiging moeten krijgen, om zo de aandacht af te leiden van zijn schending van de meest elementaire oorlogsregels. Gaza heeft geleerd van de Israëlische tactiek, heeft zijn overvloed aan gelijktijdige raketbeschietingen ontwikkeld en steden getroffen die nooit eerder werden getroffen. De “As van het Verzet” leert oorlogslessen van Israël en past Israëls eigen doctrine en tactieken toe.
Als lid van de “As van het Verzet” heeft Hezbollah zijn militaire capaciteiten verder ontwikkeld dan die van enige andere bekende organisatie. In geval van een toekomstige oorlog met Israël zien haar leiders een kans om de strijd naar het grondgebied van de vijand te verplaatsen en de grenzen over te steken en Israëlische kolonies aan te vallen. Hezbollah vertrouwt op de overtuigingen van zijn zeer motiverende ideologie en de militaire competenties die zijn speciale eenheden opgedaan hebben in de frontale oorlog in Libanon tegen Israël in 2006 en de oorlogen in Syrië, Irak en Jemen. Daardoor zal de omvang van de verwoesting van Israëlische steden veel groter zijn dan ooit werd verwacht. Als de Israëli’s al dagenlang in een schuilkelder zitten met de relatief kleine raketten die vanuit Gaza worden afgevuurd, dan zijn de gevolgen van een oorlog met Hezbollah niet te overzien.
Het Gaza “zwaard van Jeruzalem” overschreed alle tot nu toe bekende en geëerbiedigde rode lijnen tijdens een oorlog tegen Israël. Gaza begon zonder aarzeling en zonder enige geleidelijkheid Tel Aviv en Jeruzalem te bombarderen. Daardoor is Israël er zich meer van bewust dat het niet langer de enige is die zijn tegenstander kan vernietigen en naar het stenen tijdperk kan terugdrijven. De bewapening en de vaardigheden van Israëls tegenstanders kunnen ook Israëls infrastructuur beschadigen en grondig vernietigen.
Er zijn lessen geleerd, en de deskundigen van de “As van Verzet” – waar Gaza zich bij aansloot nadat het de poorten van Damascus voor hen had geopend – zijn begonnen met het aanpakken van de lacunes en het evalueren en ontwikkelen van capaciteiten. De voorraden en middelen van Iran zullen veel royaler beschikbaar zijn nu Gaza de overwinning heeft behaald en zijn wil en vermogen heeft bewezen om Israël uit te dagen.
Subscribe to get access
Copyright © https://ejmagnier.com 2020
Aan mijn lezers: De nieuwsindustrie is onder grote druk komen te staan door het neoliberalisme en de COVID lockdown. Helaas rest mij geen andere keuze dan om individuele ondersteuning te vragen. Door je in te schrijven ondersteun je de onderzoeksjournalistiek die nodig is voor een goed begrip van wat er in het Midden-Oosten (en Venezuela) gebeurt. Hartelijke dank aan iedereen die hieraan bijdraagt. – Elijah J. Magnier