Bron: Elijah J Magnier op ejmagnier.com 12 december 2019 ~~ Nederlandse vertaling van Francis J. ~~~
“Er is geen alternatief voor oorlog. Op een dag zal het een oorlog op grote schaal worden”. Dit is wat een van de besluitvormers binnen de “As van het Verzet” met overtuiging heeft gezegd. De timing zal echter niet zo dichtbij zijn als de Israëlische premier Benyamin Netanyahu herhaaldelijk heeft geopperd, ondanks tekenen van het tegendeel. Een dergelijke oorlog zal hoogstwaarschijnlijk niet snel plaatsvinden. Het onderzoeken naar de redenen daarvoor kan vrij onthullend zijn.
Voor het eerst in de geschiedenis van Israël is de verkiezing van een premier een struikelblok. Netanyahu moet aan de macht blijven om de gevangenis te vermijden. Een oorlog tegen Gaza is geen realistische optie. Een strijd tegen Hezbollah in Libanon zou zeer prijzig zijn en zal waarschijnlijk niet gebeuren. De Israëlische aanvallen tegen Syrië kunnen een reactie uitlokken, maar geen totale oorlog op meerdere fronten. Een oorlog tegen Irak is niet mogelijk omdat de VS duizenden troepen in het land hebben die een perfect doelwit bieden voor de bondgenoten van Iran wanneer dat nodig zou zijn.
Aan de andere kant betekent het aanvallen van Iran – zoals Netanyahu promoot – niet dat de oorlog beperkt blijft tot twee oorlogvoerende partijen (Iran en Israël), maar dat het een grootschalige oorlog wordt op alle fronten van het Midden Oosten. Een goed geïnformeerde bron binnen de “As van het Verzet” is van mening dat “er geen geldige reden is voor Israël om in de nabije toekomst samen met de VS een destructieve oorlog te voeren, waarvan de uitkomst twijfelachtig zal zijn.”.
“De VS voert geen oorlog tegen een land als de overwinning niet zeker is. Het bestrijden van Iran leidt tot onzekere resultaten en enorme vernielingen op vele niveaus. De VS en haar bondgenoten zullen dit scenario ongetwijfeld vermijden”, aldus de bron.
De VS hebben deze maand sancties opgelegd aan Iraakse prominenten, vergelijkbaar met de procedure tegen Libanese figuren begin dit jaar. Die dragen bij aan de vertraging van de binnenlandse economie in de hoop dat zware sancties tot onrust onder de bevolking zullen leiden. Nochtans heeft Irak de inkomsten van de verkoop van de olie nodig nodig om financieel te overleven, zeker wanneer Irak bijna 3.5 miljoen vaten per dag produceert en zijn begroting sterk afhankelijk is van de olie-uitvoer. Tot nu toe zijn er geen aanwijzingen dat de VS van plan zijn de Iraakse olieverkoop te blokkeren, ook al verkoopt Iran een deel van zijn olie in Mesopotamië om de Amerikaanse sancties tegen te gaan.
Het is goed om op te merken dat de VS geen plannen hebben om Libanon te gaan besturen, noch de hand op Irak willen leggen. Washington profiteert van de chaos of in ieder geval de instabiliteit in die landen, die essentiële onderdelen zijn van de “As van het Verzet”.
In Syrië zal het plan van wederopbouw pas van start gaan als de VS er vertrouwen in hebben dat het zal leiden tot de afzetting van president Bashar al-Assad. De VS en haar bondgenoten zijn er in negen jaar oorlog niet in geslaagd om dit te bereiken. Nu proberen ze de regering omver te werpen via economische pressiemiddelen – zonder resultaat. De VS leggen sancties op aan Syrië om handel met en vanuit de Levant te voorkomen. Iran, Rusland en China dragen bij aan de inspanningen van de regering van Damascus om zich langzaam te herstellen van de lange destructieve oorlog, ondanks de sancties van de VS en de EU. De devaluatie van de lokale munt in Syrië heeft echter – net als in Libanon – aanzienlijke schade berokkend aan de lokale economieën van Libanon en Syrië. De twee landen vallen echter nog lang niet ten prooi aan de Amerikaanse hegemonie.. Nu Libanon, Irak en Syrië zich aan de controle van de VS onttrekken, is een directe aanval op Iran de enige mogelijke optie.
Tijdens zijn ontmoeting met minister van Buitenlandse Zaken Mike Pompeo deze maand in Lissabon, zei premier Netanyahu dat het gesprek “in de eerste plaats over Iran” ging. De Israëlisch-Amerikaanse ongerustheid komt voort uit berichten dat de invloed van Iran ter ondersteuning van “Hezbollah, het Assad-regime en facties in Irak” toeneemt. Alastair Crooke, de voormalige Britse diplomaat en analist, schrijft over een “prognose voor een oorlog met Iran binnen de zes maanden omdat Netanyahu die nodig heeft om te overleven”. Gezien de datum, binnen de komende zes maanden, betekent dat op het einde van de lente en het begin van de zomer. Een perfecte en meestal de meest gunstige periode voor de oorlog voor Israël, dat voornamelijk steunt op de eerste aanvalsgolven van de luchtmacht. Zijn Israël en de VS ondanks al deze verbale aanwijzingen klaar voor een oorlog tegen Iran?
Iran is geen land dat aan de zijlijn blijft staan zonder te reageren. Het kan op vele fronten ingrijpen, zeker wanneer de Amerikaanse troepen over het hele Midden-Oosten zijn verspreid. Doelwitten ontbreken zeker niet.
De bron gelooft “Netanyahu zet druk op President Trump om hem in Syrië te houden, ook al heeft de President van de VS bij vele gelegenheden de wens geuit om zich volledig terug te trekken”. Netanyahu vertelt de VS dat het geen reden heeft om te vertrekken wanneer Iran zich op de oorlog voorbereidt en dat de aanwezigheid van de Amerikaanse troepen in de Levant en Mesopotamië in dit geval hard nodig is.
Netanyahu’s plan – vertelde de bron – is om de Amerikaanse strijdkrachten te vragen om, in het geval van oorlog, de Syrisch-Irakese grenzen bij de grensovergang Albu Kamal – Al Qaem te bemoeilijken of af te sluiten, waarbij de permanente aanwezigheid van Amerikaanse troepen in Syrië een verplicht karakter krijgt, in het voordeel van Israël, onder het excuus van het stelen van de Syrische olie, een legitiem voorwendsel voor Trump met zijn hebzucht naar geld.
Het lijdt geen twijfel dat Israël Iran in Syrië provoceert door regelmatig de troepen van de brigade Zulfukar te bombarderen. Het is dezelfde Iraanse IRGC-brigade die met luchtafweerraketten de meeste Israëlische raketten onderschept die Syrische en Iraanse doelen aanvallen. Iran wordt bij de meeste Israëlische aanvallen minstens twaalf uur van tevoren door Rusland gewaarschuwd over de doelen waarop Israël zich wil richten. Dit kan irrelevant zijn omdat de troepen van de Iraanse Revolutionaire Garde hun aanwezigheid en effectiviteit in de Levant de laatste vijf jaar hebben vergroot, klaar om deel te nemen aan een mogelijke oorlog met Israël vanaf Syrië of Libanon. Sayyed Nasrallah heeft in eerdere toespraken gezegd dat de “As van het Verzet” klaar is om Libanon te steunen in geval van oorlog.
In Libanon, na de mislukte Israëlische droneaanvallen op de opslagplaats van Hezbollah in de voorstad van Beiroet, beschouwde de beweging de aanval als een inbreuk op de niet-verklaarde staking van de vijandelijkheden en als een ernstige schending van de VN-resolutie 1701 die was overeengekomen na de Israëlische oorlog van 2006. Hezbollah beloofde vergeldingsmaatregelen te nemen. In reactie daarop besloot Tel Aviv voor het eerst in de geschiedenis van Israël om het hele Israëlische leger voor meer dan een week in zijn bunkers verborgen te houden. Er was geen enkel spoor van het Israëlische leger zichtbaar binnen een strook van minstens 3 km breed en 100 km lang aan de grens met Libanon. Niet alléén dat, Israël voorzag ook dummy-doelwitten die Hezbollah kon bombarderen, om een einde te maken aan de gêne van het Israëlische leger, een leger dat vroeger over zichzelf opschepte en zijn militaire macht als de sterkste in het Midden-Oosten classificeerde. Hezbollah ‘terroriseerde’ Israël met slechts één televisietoespraak van zijn secretaris-generaal , Sayyed Hasan Nasrallah, die meer effect had dan een massavernietigingswapen. De afschrikkingspolitiek van Israël en zijn militaire preventieve ideologie tegen zijn vijand werden doorbroken. Een half uur na de ‘aanval’ keerden de Israëlische patrouilles terug langs de grens, vernederd . De Israëlische politici en officieren onder leiding van hun premier namen hun staart tussen de benen en liepen weg toen er nog geen enkele aanval was geweest.
In Irak, beweerden inlichtingendiensten, bouwt Iran een ondergrondse tunnel om raketten op te slaan. Ook, wordt Iran ervan beschuldigd om “in het geheim raketten naar Irak te verhuizen”, als excuus om de Israëlische aanvallen op Mesopotamië te rechtvaardigen, zoals de Iraakse Eerste minister Adel Abdel Mahdi bevestigde.Daar bovenop zijn er ‘raketboodschappen‘ gestuurd naar de VS in de groene zone, op de militaire basis Ayn al-Assad en de vliegbasis Balad. Deze raketten die tegen het Amerikaanse leger in Irak worden gelanceerd, dienen om de VS te intimideren en dragen de volgende Iraanse boodschap mee: “Uw troepen zijn binnen ons bereik en onze bondgenoten staan klaar wanneer u dat ook bent”.
Bronnen binnen de “As van het Verzet” geloven dat Iran inderdaad een belangrijke aanslag op Israël voorbereidt, zonder noodzakelijkerwijs meer details of aanwijzingen te geven over waar en wanneer de aanval zou kunnen plaatsvinden. Die optie is nog steeds een mogelijkheid die kan veranderen afhankelijk van de ontwikkeling van de gebeurtenissen in het Midden-Oosten, maar die hoogstwaarschijnlijk op tafel zal liggen wanneer de Amerikaanse verkiezingen naderen. De verkiezingen zullen waarschijnlijk voorkomen dat de VS in een uitgebreidere oorlog in het Midden-Oosten ingrijpen, ook al zou het erom gaan Israël te beschermen.
Onze bron in de “As van het Verzet” vraagt zich af: kan Israël het zich veroorloven om zijn zeven militaire vliegvelden rond Tel Aviv getroffen te zien worden door langeafstandskruisraketten die vanuit Iran of precisieraketten die vanuit Libanon, Syrië en Irak worden afgevuurd? De Israëlische civiele luchthavens en infrastructuur liggen binnen het bereik van Iran en zijn bondgenoten. Is Israël er klaar voor om een niveau van vernietiging onder ogen te zien dat nooit eerder is waargenomen, ondanks Israëls eigen immense vuurkracht? Gelooft Israël dat een oorlog met de “As van het Verzet” gemakkelijk zal zijn?
Het Pentagon waarschuwde ervoor dat Iran “steeds meer geschikte ballistische en kruisraketten met een betere nauwkeurigheid, dodelijkheid en reikwijdte produceert “. Deze Iraanse raketten zijn geleverd aan Irak, Syrië en Libanon. De bron binnen de “As van het Verzet” vraagt zich af: “Zijn Israël en zijn militaire bases buiten Israël en de Amerikaanse militaire bases verspreid over het Midden-Oosten er klaar voor om met deze precisiekruisraketten geconfronteerd te worden?”
De VS was niet in staat Iran te overweldigen in de veertig jaar van revolutie, ondanks veertig jaar van escalerende sancties. De VS zullen nergens ter wereld in een oorlog verwikkeld raken waar de resultaten onzeker zijn. De VS – en de wereld – zagen de gevolgen van de provocaties tegen Iran tijdens de laatste tankeroorlog, waarbij Iran de duurste Amerikaanse drone die zijn soevereiniteit schond, neerhaalde en bijna een spionagevliegtuig met 38 Amerikaanse officieren aan boord neerschoot.
In Israël is niet alleen op het binnenlandse front nog lang niet klaar (Hezbollah beschikt over precisieraketten die elk doel in zijn regio’s kunnen bereiken), maar de politiek-economische situatie is bedroevend. Niet-gouvernementele organisaties geloven dat 2,3 miljoen mensen in Israël als arm kunnen worden gedefinieerd (ongeveer 530.000 gezinnen, waarvan 1.007.000 kinderen, leven in armoede). 59% van de ouderen die door hulporganisaties worden ondersteund, kunnen het zich, wegens een gebrek aan inkomen niet veroorloven om hun huizen aan te passen aan hun medische behoeften. Ongeveer 64,5% van de ouderen die hulp krijgen, hebben geen geschikte kleding en ongeveer 49% kunnen hun huizen niet verwarmen in de winter. 69% kan zich geen schoolboeken en -materiaal veroorloven. Uit gegevens blijkt dat 79% van de mensen die hulp krijgen te kampen heeft met een chronische medische aandoening, ongeveer 67% was genoodzaakt om de medicatie of behandeling op te geven vanwege de kosten en ongeveer 58% was gedwongen om de behandeling of medicatie voor hun kinderen op te geven.
Er lijkt dus geen reden voor een oorlog, hoewel de waanzin en wanhoop van premier Netanyahu nooit mag worden onderschat.
Dit artikel is gepubliceerd door Elijah J. Magnier op ejmagnier.com De publicatie wordt niet geblokkeerd door een Paywall. en is vertaald, zodat veel lezers van de inhoud kunnen genieten.
De Nederlandse vertaling is van Francis J.
Elijah: “Ik wil mijn volgers en lezers bedanken voor het vertrouwen en de steun. ……. Uw bijdrage, hoe klein ook, helpt de continuïteit te waarborgen. Dank u.”