Bron: ronpaulinstitute 19 mei 2015 ~~~
Video-opnames kwamen vorige week aan de oppervlakte, van het Israelisch leger (IDF) bij de behandeling van een gewonde Syrische anti-Assad rebel, na een rapport VAN DE VERENIGDE NATIES eind vorig jaar waarin gesteld werd dat de IDF en de Syrische rebellen (inclusief ISIS) regelmatig contact hadden. De Times of Israel berichtte over deze nieuwste video in een artikel getiteld, ‘IDF brengt beelden van medici die Syrische rebellen in de Golan redden’:
“Het IDF heeft zaterdag vrij zeldzame beelden
van haar artsen vrijgegeven, bij het uitvoeren van een levensreddende
operatie op één van de zwaarst gewonde Syrische strijders die medisch
personeel hebben aangetroffen op de Golan-hoogte… De man, een Syrische
rebel die deel uitmaakt van een naamloze organisatie die strijdt tegen
het Assad bewind en zijn bondgenoten, werd behandeld aan de grens,
vervolgens binnen in Israël, en is er uiteindelijk geslaagd om terug te
keren naar Syrië…
Sinds het begin van de burgeroorlog in 2011, heeft het Israelische leger
naar schatting 1.600 niet-strijders en anti-Assad rebellen behandeld…
Hoewel Israëls behandeling van militanten uit Syrië – van wie velen naar
onze mening deel uitmaken van islamitische organisaties, zoals het aan
al Qa’ida gelieerde Nusra Front – lijkt misschien bizar gezien de
vijandigheid die zulke groepen in het verleden toonden tegen de Joodse
staat, heeft Israël deze zaak vanuit een humanitair oogpunt benaderd.”
De Times of Israel probeert de Israëlische hulp aan de Syrische rebellen te verdraaien als zuiver “vanuit een humanitair oogpunt,’ in werkelijkheid echter steunt Israël de Syrische oppositie voor haar eigen geopolitieke doeleinden.
Het was decennia lang Israëls doelstelling: verzwakken en ontbinden van Irak, Iran, Syrie
Afzwakken van het Syrische regime is decennia lang een geopolitieke doelstelling van de Israëlische Staat, waarvan beleidsstukken dateren uit de jaren 1980.
Oded Yinon, een Israëlische journalist die nauwe banden had met het Ministerie van Buitenlandse Zaken in Israël, schreef een artikel in 1982, dat werd gepubliceerd in het tijdschrift van de Wereld Zionistische Organisatie getiteld: “EEN Strategie voor Israël in de jaren tachtig werden.”
Daarin schetst Yinon dat de “ontbinding van Syrië en Irak” “Israëls belangrijkste doelstelling in de regio is:
De ontbinding van Syrië en Irak en uiteidelijk in etnisch of religieus
unieke gebieden, zoals in Libanon, is Israëls primaire doel voor het
Oostelijke front op de lange termijn, terwijl de ontbinding van de
militaire macht van de staten dient als belangrijkste korte termijn
doel.” (p. 11.)
Israëls strategische wens om zowel Syrië en Irak te verzwakken werd nogmaals herhaald in 1996, toen een studiegroep onder leiding van de neo-conservatief Richard Perle een beleidsdocument opstelde voor de Israëlische premier Benjamin Netanyahu, getiteld: ‘A Clean Break: EEN Nieuwe Strategie voor het beveiligen van de zone’.
In het document wordt gesteld: “Israël kan zijn strategische omgeving creeren, in samenwerking met Turkije en Jordanië, door verzwakking, stagneren, en zelfs terugrollen van Syrië. Deze inspanning kan zich richten op het verwijderen van Saddam Hoessein uit de macht in Irak – een belangrijke Israëlische strategische doelstelling in haar eigen belang – als middel om de regionale ambities van Syrie in te dammen.’
Meer recentelijk, hebben Israëlische ambtenaren openlijk hun wens geuit om het bewind in Damascus omver te werpen en de alliantie tussen Iran, Syrië en Hezbollah te breken. In een interview in 2013, heeft de Israëlische ambassadeur in de VS, toendertijd Michael Oren, openlijk uitgesproken dat Israël “altijd Bashar Assad wilde zien opstappen”, met de toevoeging: “het grootste gevaar voor Israël is de strategische boog die zich uitstrekt van Teheran, via Damascus naar Beiroet.”
Israël’s medeplichtigheid aan de Syrische oppositie betreft meer dan alleen medische hulp, aangezien sinds het begin van de Syrische proxy-oorlog, Tel Aviv het Syrisch grondgebied herhaaldelijk heeft gebombardeerd en anti-Assad krachten van wapens voorzien.
In augustus van vorig jaar, bracht Sharif As-Safouri , de commandant van het gratis Syrische leger Al-Haramein Bataljon destijds aan het licht dat hij “vijf keer in Israël geweest is om Israëlische officieren te ontmoeten, die hem later Sovjet anti-tank wapens en lichte wapens leverden”, hetgeen vermeld stond in de ‘Times of Israël’.
Tel Aviv is ook beschuldigd van het creeren en het bevorderen van de opkomst van ISIS zelf.
De stafchef van het Iraanse leger, Gen. Hassan Firouzabadi, heeft gezegd
dat ISIS werd opgericht en gesteund door Israël, Groot-brittannië en de
VERENIGDE STATEN met het oog op de verwezenlijking van de eigen
doelstellingen van deze lidstaten .
In een rapport van 2014, waarschijnlijk afkomstig van ‘Gulf News’, werd ook beweerd dat de leider van ISIS en zogenaamd nieuwe kalief, Abu Bakr Al Baghdadi, opgeleid werd door de Mossad, hoewel sommigen vraagtekens hebben geplaatst bij het waarheids-gehalte van dat rapport.
Tevens dient te worden opgemerkt dat sommige nieuwsberichten beweren dat Baghdadi ernstig gewond of zelfs gedood werd door een AMERIKAANSE drone aanval in April 2015.
original english text on ronpaulinstitute.org , Tuesday May 19 2015