Bron: www.lrb.co.uk ~~~
Boek: De RED LINE en de RAT LINE – Seymour Hersh (6 april 2014) ~~
In 2011 gaf Barack Obama opdracht tot een geallieerde militaire interventie in Libië zonder raadpleging van het Amerikaanse Congres.
Vorig jaar Augustus, na de sarin aanval op Damascus buitenwijk van Ghouta, was hij klaar voor de lancering een geallieerde luchtaanval, ,deze keer bij wijze van straf tegen de Syrische regering voor vermeende overschrijding van de ‘rode lijn’ die hij in 2012 stelde op het gebruik van chemische wapens.
Met minder dan twee dagen te gaan voor de geplande aanval kondigde hij aan dat hij zou trachten goedkeuring te krijgen bij het congres voor de interventie. De aanval werd uitgesteld toen het Congres hoorzittingen voorbereidde, en vervolgens geannuleerd toen Obama Assad’s aanbod accepteerde, afstand te doen van zijn chemische arsenaal, in een deal beklonken door Rusland.
Waarom heeft Obama de aanval op Syrië uitgesteld en vervolgens afgelast, terwijl hij destijds niet aarzelde om Libië aan te vallen?.
De reden is een conflict tussen de regering die zich verbond tot
naleving van de rode lijn, en de militaire leiders die vonden dat de
oorlog onterrecht was en potentieel rampzalig zou zijn.
Obama’s omzwaai vond zijn oorsprong vond bij Porton Down, het defensie laboratorium in Wiltshire, Engeland.
Britse intelligence had een ontvangen monster van de sarin onderzocht, dat gebruikt was in de aanval van 21 Augustus 2012.
De
analyse heeft aangetoond dat het gebruikte gas niet overeen komt met de
voorraden in het chemische wapens arsenal van het Syrische leger .
[……………………..]
“Toen de onderschepte en andere gegevens met betrekking tot de 21 Augustus aanvallen werden verzameld, zagen de veiligheids diensten bewijzen voor haar vermoedens. “
“We weten nu het een undercover actie was, gepland door Erdoğan c.s. om Obama over de rode lijn te trekken,” zei de voormalige veiligheids beamte. “Het moest escaleren in een gas aanval in of nabij Damascus als de VN-inspecteurs’ – die op 18 augustus in Damascus aankwamen voor onderzoek naar eerder gebruik van gas – “er waren. Het idee was iets spectaculairs te doen. Aan onze hoge militaire officieren werd toen door de DIA en andere veiligheids diensten verteld, dat het sarin gas werd geleverd door Turkije – dat het alleen maar daar zou kunnen zijn met Turkse steun. De Turken gaven ook de opleiding voor het produceren van het sarin en ermee omgaan.’
Veel van de basis van die beoordeling is afkomstig van de Turken zelf, via onderschepte gesprekken in de onmiddellijke nasleep van de aanval. “Voornaamste bewijs kwam uit onderschepte Turkse vreugde en handenklap berichten na de aanval. Operaties worden altijd super-geheim geplanned, maar naderhand vliegt alles het raam uit. Er is geen grotere kwetsbaarheid dan de daders die claimen voor succes.’
Erdoğan problemen in Syrië zouden snel voorbij zijn: ‘Het gas doet
zijn werk, Obama zal zeggen dat de rode lijn gepasseerd is en Amerika
gaat over tot de aanval op Syrië, of tenminste, dat was het idee. Maar
dat ging niet door.’
De post-attack inlichtingen uit Turkije
hebben hun weg naar het Witte Huis niet gehaald. “Niemand wil praten
over dit alles,’ vertelde de voormalige intelligence ambtenaar me. “Er
is grote terughoudendheid om de president tegen te spreken, ook al was
er geen inlichtingendienst die zijn sprong te veroordelen. Er is niet
één stuk bewijsmateriaal van Syrische betrokkenheid bij de sarin aanval
geproduceerd door het Witte Huis sinds de bombardementen niet
doorgingen.
Mijn regering kan niets zeggen, omdat wij zo onverantwoord gehandeld hebben.
En aangezien we het Assad verweten hebben, kunnen we niet terug en het verwijt bij Erdoğan leggen. “
Lees het hele artikel (engels) op www.lrb.co.uk: “the red line and the rat line”, (Seymour Hersh – 6 april 2014)