Waarom deze Engelse naam voor een Nederlandstalig web-archief?
Het vereist een uitleg, en dat was eerlijk gezegd ook de bedoeling.
Introductie
Allereerst: Het is zondemeer begrijpelijk dat deze introductie enige weerwil opwekt. Het zal moeilijk te accepteren zijn voor allen die een oorlog tegen de massa’s voor onmogelijk houden en zich niet kunnen voorstellen dat zoiets al sinds geruime tijd wordt voorbereid.
- Die het feodalisme, fascisme, slavenhandel en kolonisatie als iets van een ver verleden beschouwen.
- Die de twee wereldoorlogen als rampen beschouwen, die geen nadere oorzaak-gevolg duiding behoeven.
- Die de geschiedenisboeken en historische documentaires voor waar nemen.
- Die weinig betrokken waren bij de vele oorlogen in Oost-Europa, Azië , Afrika en Zuid-amerika, waar de Nederlandse staat en legers, samen met andere westerse staten en legers bij betrokken waren of nog zijn.
- Die het leed van Palestijnen niet gevoeld hebben, alsook het leed van de Koreanen, Vietnamezen, Cambodjanen, Laoshanen, gekleurde Zuid-Afrikanen, Afghanen, Irakezen, Libiërs, Syriërs en Jemenieten tijdens de lange oorlogen en bezettingen die daar door westerse staten gevoerd werden.
- En misschien wel het belangrijkste: Die niet begrepen hebben dat de geplande en uitgevoerde oorlogen en bezettingen met name ook oefeningen waren voor de volgende, grotere offensieven en de volgende uitgebreidere bezettingen.
De titel van dit web-archief refereert aan het boek ‘War Against the People‘ (2015) van Jeff Halper, de Amerikaans/Israëliësche antropoloog, die op velerlei wijzen opkomt voor het recht van de onderdrukte autochtonen in Palestina, en als ervaringsdeskundige het repressieve systeem begrijpt dat er achter zit.
“How does Israel come away with it” …. is een veelvuldig gebruikt Citaat in zijn boek, en tijdens zijn vele lezingen die hij overal ter wereld over dit thema heeft gegeven.
Voor degene die zijn aanbevelenswaardige boek gelezen heeft, en dat kan koppelen aan waarnemingen tijdens een bezoek aan de Palestijnse bezette gebieden, zal vaststaan dat Jeff Halper zeer waarschijnlijk gelijk heeft in het antwoord dat hij in de inleiding van zijn boek op deze door hem zelf gestelde vraag geeft.
Samenvatting van de inleiding van het boek van Jeff Halper, War Against the People
Halper benoemt het overheersende economische systeem in de wereld van vandaag als ’transnational capitalism’, ofwel het landen-overstijgende kapitalisme. De kern daarvan is het streven om kapitaal (vermogen, geld) zonder belemmeringen daarheen te kunnen laten stromen waar de opbrengst het grootst is. Zo’n investering (fabriek, landbouwbedrijf, etc.) moet beschermd worden en de opbrengst moet veilig geïncasseerd worden en zonodig elders weer veilig geïnvesteerd.
Halper zegt dat dit transnationale capitalisme een sterke arm nodig heeft, een veiligheidssysteem. Hij noemt dat systeem ‘securitization‘. Tot securitization rekent hij het werk van het militaire apparaat, de politie, inlichtingendiensten en allerlei soorten (ook private) veiligheidsdiensten. De visie en de politiek die daarachter zit duidt Halper aan als de ‘pacification industry‘: het pacificeren (rustig houden) van maatschappij en bevolking.
De spelers in de globale pacificatie industrie zijn de overheden en op de achtergrond het bedrijfsleven. De ‘eerste divisie’ wordt gevormd door de traditionele machten. Voorop de Verenigde Staten, gevolgd door de EU en door opkomende machten als China en India. Daaronder zitten kleinere landen – democratisch of meer dictatoriaal – en samenwerkingsverbanden (het Zuid-Amerikaanse Mercosur bijvoorbeeld). De grootste spelers (VS met name) hebben niet alleen binnenslands behoefte aan pacificatie maar hebben ook behoefte aan kleinere staten die hun belangen beschermen aan de rand van hun invloedssfeer: ‘cops on the beat‘ (wijkagenten). Saoedie-Arabië en Jordanië bijvoorbeeld vervullen de rol van wijkagent voor de VS.
De startvraag van Halper is: Hoe is het mogelijk dat Israël al sinds de jaren ’70 wegkomt met de bezetting en zelfs met de voortdurende uitbreiding van de nederzettingen? Terwijl duidelijk is dat de VS zijn belangen in het Midden-Oosten veel effectiever zou kunnen behartigen zonder die eeuwige steun voor de gehate Israëlische politiek. Voor Europa geldt min of meer hetzelfde. Sterker nog: de VS steunt Israël standaard in de Veiligheidsraad; Israël kreeg een voorkeurspositie bij de Navo; met de EU is er het Associatie Akkoord; het werd lid van de OESO. Ook landen als China en India beginnen betrekkingen aan te knopen. Israël kreeg een associatie met Mercosur. De 157 samenwerkingsverdragen die Israël tekende met evenzoveel landen, bevatten vrijwel allemaal bepalingen op militair en veiligheidsgebied. Er moet iets zijn dat het kleine land Israël, zeer waardevol maakt in het ’transnational capitalism’.
Halper wijst erop dat Israël zich als geen ander land heeft gespecialiseerd in het ontwikkelen en produceren van wapens, technologieën en methoden die dienstbaar zijn de pacification industry. Dit is de economische ‘niche’ waar Israël op drijft. Het topspeler zijn in die niche levert ook veel politieke macht op. In deze niche gaat om intelligente drones, om afluistersoftware maar ook om zeer uitgewerkte methoden om opstandige streken, steden of wijken te ‘pacificeren’. De wapens die Israël levert, de software, de methoden om opstanden neer te slaan etc. zijn uitgetest op het ‘slagveld’. Zij zijn – en dat is een zeer belangrijk verkoopargument – ‘combat proven’. De bezetting is in de visie van Halper daarom niet een blok aan het been van de joodse staat maar is ondanks alle kosten (de bezetting kost namelijk zeer veel geld) juist een voorwaarde voor de bijzondere positie die Israël in het transnational capitalism inneemt. De Gazastrook is niet alleen een openlucht gevangenis maar ook het grootste proefgebied ter wereld met mensen. (Bron: Jan. S, DocP, 23 november 2015 )
En in een Interview mer Jonathan Cook, legt Jeff Halper uit:
De pacificatie-industrie die na 9/11 een hoge vlucht heeft genomen breidt zich ook in het Westen uit. Terwijl het leger in buitenlandse oorlogen zoals Irak en Afghanistan veel van de taken van een politiemacht overneemt, wordt de politie in eigen land steeds meer gemilitariseerd. De politie in Ferguson is niet te onderscheiden van haar landgenoten in het Amerikaanse leger in Irak.
“Wat we zien is de opkomst van de human-security state – eindeloze ‘war on terror‘, de wereld in een permanente staat van nood. De traditionele harde scheidslijnen tussen de politie en het leger, tussen binnenlandse en buitenlandse inlichtingendiensten – tussen de FBI en de CIA, zo u wilt – brokkelen af.”
Gevechts Politie
Voor elites die het gevaar om elke hoek zien loeren, heeft Israël het antwoord: wat hij de “warrior cop” noemt. Al tientallen jaren heeft Israël paramilitaire troepen zoals de ‘Border Police’ (Grenspolitie), en inlichtingendiensten zoals de Shin Bet, waarvan het gebied van operationele verantwoordelijkheid niet wordt beperkt tot het conflict tussen Israël en de bezette Palestijnse gebieden.
Israël heeft lang geleden het model gecreëerd van samenwerking tussen leger en politie, en is nu in een goede positie om de wereld op te leiden
In Israël zie je inderdaad deze specifieke manier van oorlogvoeren steeds verder ontwikkeld worden. De ‘border police’ een mengvorm van politie, mobiele eenheid en soldaat, is een daarin opvallend product. Het is beangstigend om te zien hoe het aantal opgeleide, getrainde en beproefde border-police enorm toeneemt. Evenzo het aantal ervaren borderpolice-trainers, die zich buiten Israël voor het geven van politie-trainingen aanbieden.
Ook de afluister, controle, arrestatie, en ondervragings-technieken van de Shin Beit i.s.m. het bezettingsleger worden in trainingen aan politie- en geheime-diensten in andere westerse landen overgebracht. Zoals recentelijk in het door EU i.h.k.v. Horizon-2020 gefinancierde project ‘Law Train’ waaraan België en Nederland deelnamen.
Daarnaast zijn er zeer vele prive-bedrijfjes in Israël, die alle uit de Shin Beit en voortkomen, en zich gespcialiseerd hebben in aspecten van deze specifieke oorlogsvoering.
De machtige transnationalen en de westerse regeringen die hen steunen, werken dus aan het militaire-ideologische bezetting- en uitsluiting-project van Israël mee, ter voorbereiding van geplande identieke projecten in andere gebieden, wereldwijd.
- Er worden systemen, protocollen, methoden,en middelen ontwikkeld voor beïnvloeding, en consensusvorming van een kleine, met de bezetting en uitsluiting medeplichtige settler-groep.
- Er worden militaire, technologische, psychologische, juridische en ……. systemen, protocollen, methoden, en middelen ontwikkeld worden voor onderdrukking, uitsluiting en pacificatie van een enorm veel grotere grotere autochtone groep.
- ………….
- ……
- ….
[WORDT VERVOLGD]