Uncategorized |
8 september 2020
Bron: Craig Murray, 
craigmurray.org.uk 7 september 2020 ~~~

De gevestigde media die vandaag ,,Media Freedom” riepen toen de Extinction Rebellion de door de miljardair opgekochte propagandapersen blokkeerde, zwijgt nu de kruisiging van Julian Assange voor het ongefilterd brengen van de echte waarheid aan het publiek, in een volgende fase komt; de macabere Gotische architectuur van de Oude Vestingmuur.

De Tories leken opmerkelijk tolerant in de dagen dat de Extinction Rebellion het publiek in het algemeen verstoorde. Maar het bedreigen van de belangen van de miljardaire financiers is iets waartegen de hele politieke klasse zich zal verenigen. Als de regering pleit om Extinction Rebellion als ernstige georganiseerde misdaad te bestempelen, veroordeelde de rechtse muppet Keir Starmer de groep schijnheilig: “De vrije pers is de hoeksteen van de democratie en we moeten alles doen wat we kunnen om haar te beschermen.”

Het wordt zeker tijd dat we stoppen met praten over “vrije pers”, als Thomas Paine of William Cobbett die pamfletten uitdeelt. De gedrukte media zijn nu het onderwerp van fenomenale eigendomsconcentratie. Het zendt de propaganda van enkele zeer vervelende miljardairs uit naar een krimpend publiek van voornamelijk oude mensen. Dezelfde eigenaren hebben natuurlijk ook hun intrede gedaan in de TV en de Radio en komen steeds meer in de nieuwe media terecht, en hebben een politieke wurggreep op degenen die de staatsmedia controleren. Tegelijkertijd snijden de corporate gatekeepers van Facebook en Twitter doelbewust de stroom van lezers de weg naar de onafhankelijke online media af. Het idee van een “vrije pers” als een open marktplaats van democratische ideeën heeft geen betekenis in de moderne samenleving, totdat er anti-monopolistische actie wordt ondernomen. Dat is het laatste wat de machthebbers zullen doen.

Integendeel, ze zijn actief op zoek naar het elimineren van afwijkende meningen, zelfs op het internet.

Ik wil the Sun of the Telegraph niet definitief sluiten; Extinction Rebellion wil dat ook niet. Maar hun uitstekende actie is een belangrijke opening voor het debat over een gecontroleerde publieke verhaallijn, niet in de laatste plaats over de klimaatverandering. De hoogbetaalde stenografen van de macht hebben meteen geprotesteerd. Murdoch mondstuk David Aaronovitch tweette dat er in 99% van de tijd in feite geen redactionele bemoeienis van Murdoch was. Maar dat is het punt. Murdoch stelt betrouwbare rechtse personen zoals Aaronovitch aan; hij hoeft hen niet te vertellen wat ze moeten schrijven.

Laat me de Murdoch-journalist zien die meer dan eens heeft gepubliceerd over de mensenrechtenschendingen tegen de Palestijnen. Murdoch heeft zijn eigen zoon uit zijn media-imperium gezet omdat James niet enthousiast genoeg was over de langzame genocide op de Palestijnen en niet gelooft dat de markt de klimaatverandering op magische wijze zal oplossen.

De gevestigde media selecteert zijn spreekbuizen. Schotland is een extreem voorbeeld geworden, waar 55% van de bevolking de onafhankelijkheid (van het koninkrijk) steunt, maar slechts ongeveer 5% van de staats- en bedrijfsmedia “journalisten” deze onafhankelijkheid steunen.

Julian Assange is een licht in deze duisternis geweest. Wikileaks heeft een venster geopend in de geheime wereld van oorlogsmisdaden, moord en corruptie die ten grondslag ligt aan vele aspecten van het bestuur waaronder wij in deze “vrije” wereld leven. Voor het ontwakend publiek, dat schaamteloos in de vernietiging van Irak waren misleid, leek het er op dat Assange hen in een nieuwe tijd zou leiden waar de klokkenluiders, de burgerjournalisten en een democratisch Internet openbare informatie revolutionair zouden brengen, en de miljardairswurggreep zou verbrijzelen.

Dat lijkt vandaag de dag minder hoopgevend, nu de internetwereld zelf door grote bedrijven overgenomend is. Julian zit in de gevangenis en de voortzetting van vandaag van een uitleveringshoorzitting is één lang misbruik van het proces geweest. De afschuwelijke omstandigheden van eenzame opsluiting waarin hij in de zwaar beveiligde Belmarsh-gevangenis wordt vastgehouden, zonder toegang tot zijn juridische team of een werkende computer, zijn papieren of zijn post, hebben een enorme tol geëist van zijn lichamelijke en geestelijke gezondheid. De speciale VN-vertegenwoordiger heeft verklaard dat hij onderworpen is aan martelingen. Een media die de zeer dubieuze aanval op (journalist) Navalny in de armen sluit, heeft geen andere emotie dan minachting voor het staatsslachtoffer Assange.

De aanhangers van Julian vragen zich voortdurend af waarom de media de aanval op een uitgever en journalist niet als een bedreiging voor zichzelf zien. Het antwoord is dat de staats- en bedrijfsmedia vertrouwen hebben in hun stevige bondgenootschap met de gevestigde orde. Ze zijn niet van plan om de status-quo aan te vechten; hun bescherming tegen hen die Assange schoppen, ligt in het meedoen met dat schoppen.

Ik hoop vandaag in de rechtbank te zijn, en gedurende de hele uitleveringszitting. De publieke tribune van 80 is gereduceerd tot 9 “als gevolg van Covid”. Er zijn 5 plaatsen gereserveerd voor Julian’s familie en vrienden, en ik heb er vandaag één, maar verder dan dat is niet gegarandeerd. Er zijn slechts 4 plaatsen voor het grote publiek.

Journalisten en NGO’s zullen de hoorzitting online volgen – maar alleen “goedgekeurde” journalisten en NGO’s, geselecteerd door het Orweliaanse Ministerie van Justitie. Ik heb gisteravond gedineerd met Assange supporters van een aantal geregistreerde NGO’s, waarvan er niet één “goedgekeurd” was. Ik had me aangemeld als vertegenwoordiger van ‘Hope Over Fear’, en werd afgewezen. Het is hetzelfde verhaal voor degenen die zich als journalisten hebben aangemeld voor online toegang. Alleen de officieel “goedgekeurden” zullen worden toegestaan om te kijken.

Dit zou een openbare hoorzitting moeten zijn, waarbij in normale tijden iedereen van de straat af de grote publieke tribune in kan lopen, en iedereen met een perskaart de tribune in kan gaan. Wat is de rechtvaardiging voor de politieke selectie van degenen die mogen kijken? Er is een buitengewoon online systeem opgezet, waarbij de door de staat bevoorrechte waarnemers online “kamers” krijgen waarin alleen de geïdentificeerde persoon zal worden toegelaten. Zelfs voor erkende organisaties is het niet zo dat een organisatie een login-account krijgt die iedereen kan gebruiken, zelfs niet één voor één. Alleen specifiek aangewezen personen kunnen voordat de procedure begint inloggen, en als hun verbinding op enig moment verbroken wordt, worden ze die dag niet opnieuw toegelaten.

Gezien deze beperkingen was ik me er zeer bewust van dat ik misschien vanaf 5 uur ’s morgens in de rij moet staan, om een van de 4 openbare plaatsen te krijgen, als ik niet op de gezinslijst voorkom. Dus ging ik vanmorgen om 6 uur naar de Old Bailey om de wachtrij te bekijken en het systeem uit te werken. De eerste zes mensen in de wachtrij waren allemaal mensen die, geheel uit eigen beweging, zonder mijn medeweten en zonder enige coördinatie onderling, waren gearriveerd terwijl Londen sliep om een plaats voor mij te reserveren. Ik wa ontroerd door hun goedheid, hun vertrouwen in mij en door hun pure humanitaire bezorgdheid over Julian en de hele gerechtelijke dwaling. Ik praatte een tijdje prettig met hen, en ging toen terug om dit te schrijven. Maar ik was net om de hoek, toen ik in tranen uitbarstte, overweldigd door zoveel goedheid.

Ik moet me nu vermannen en in die rechtbankzaal komen.

Craig Murray is een auteur, omroeper en mensenrechtenactivist. Hij was Brits ambassadeur in Oezbekistan van augustus 2002 tot oktober 2004 en rector van de Universiteit van Dundee van 2007 tot 2010.
Op zijn weblog www.craigmurray.org.uk heeft hij enorm veel over de aanval op vrije pers , Wikileaks en Julian Assange geschreven, en zal munitieus rapporteren over de rechtzaak deze maand in Londen, over de gevreesde uitwijzing van Wikileaks publicist Julian Assange

UPDATES: de dagelijkse verslagen van Craig Murray vanuit de rechtzaal.

,

Geef een reactie