Miljoenen mensen over de hele wereld betalen de prijs voor Israëls technologie des doods
Bron: why-israeli-weapons-should-scare-everyone Ramzy Baroud, gulfnews.com 30 juni 2020 ~~~
De Israëlische ambtenaren zijn trots. De militaire export van het land herstelt zich zeer goed en ondanks “intense internationale uitdagingen en concurrentie” is Tel Aviv er vorig jaar alleen al in geslaagd om 7,2 miljard dollar aan zogenaamde defensiecontracten binnen te halen.
De afdeling Export & Defenxe Samenwerking van het Israëlische Ministerie van Defensie, bekend als SIBAT, vierde het nieuws met een grote mediafanfare. Voor Israël is 2019 een wapenverkoop bonanza geweest.
“Israëlische bedrijven exporteerden radars en elektronische oorlogvoeringssystemen (17 procent), raketten en luchtverdedigingssystemen (15 procent), bemande vliegtuigen en avionica (13 procent), observatie en optronica (12 procent), wapenstations en lanceerinrichtingen (10 procent), drone-systemen en UAV’s (8 procent), inlichtingen-, informatie- en cybersystemen (7 procent)…”, rapporteerde de Israëlische Jerusalem Post op 22 juni. De lijst gaat verder.
Met de stijgende export van Israëlische wapens zal de identiteit van de slachtoffers niet langer beperkt blijven tot de Palestijnen op de Westelijke Jordaanoever of de belegerde Gazastrook, maar zich verspreiden naar de gemarginaliseerde en onderdrukte klassen over de hele wereld.
De Israëlische wapenexporteurs zijn vooral blij dat ze, enigszins, herstellen van de teleurstellende prestaties van hun moordtechnologie sinds 2017, het jaar de militaire export van het land een piek bereikte van 9,36 miljard dollar.
Een belangrijk verkoopargument voor de raketten, raketten en drones van Israël is het feit dat ze ‘gevechtsklaar’ of ‘in het veld getest’ zijn. In feite is dit geen marketinggimmick. Duizenden Palestijnen werden gedood in de massale oorlogen van Israël in Gaza, sinds de zogenaamde ‘Operation Cast Lead’ (Operatie Gegoten Lood)’ in 2008-09, om Israël dat onheilspellende handelsmerk te laten verdienen.
Toch is er een keerzijde aan die ‘veiligheidsexport’ van Israël. Terwijl Israëlische functionarissen bij SIBAT hun champagneglazen heffen om de blijde gebeurtenis te vieren, betalen miljoenen onschuldige mensen over de hele wereld de prijs voor Israëls technologie de doods. Israël heeft naar vele landen over de hele wereld militaire hardware geëxporteerd – voornamelijk in Noord-Amerika, Europa en Azië.
Amerikaanse en Israëlische verstandhouding
Terwijl er bijvoorbeeld in Amerikaanse steden al een dringend gesprek gaande is over de noodzaak om de openbare veiligheid opnieuw in beeld te brengen of zelfs om de politie helemaal te ontslaan, wordt er weinig gezegd over de fascinatie van de Amerikaanse elites voor het ‘Israëlische voorbeeld’ in de omgang met de door oorlog geteisterde Gazastrook en de bezette Westelijke Jordaanoever. “Het Israëlische voorbeeld zou kunnen dienen als een mogelijke basis voor het argument … dat “marteling noodzakelijk was om dreigende, aanzienlijke, fysieke schade aan personen te voorkomen, wanneer er geen andere middelen beschikbaar zijn om de schade te voorkomen”, zo luidde het rapport van de CIA General Counsel van september 2001, zoals geciteerd door het tijdschrift “Slate”.
Het is van cruciaal belang dat we ons begrip van deze verontrustende verstandhouding tussen de VS en Israël niet reduceren tot het delen van militaire apparatuur en inlichtingen. De Amerikaanse verliefdheid op Israël is in wezen intellectueel, aangezien de VS zichzelf als inferieur aan Israël begonnen te beschouwen wat betreft het veronderstelde vermogen van dat land om te balanceren tussen het handhaven van zijn eigen democratie en het succesvol verslaan van Palestijns en Arabisch ‘terrorisme’.
De “Palestijnse stoel”
De treffende naam ‘Palestinian Chair’, een Amerikaanse marteltechniek, is misschien wel de meest voor de hand liggende van deze sinistere koppeling. In 2016 schreef Rachel Stroumsa in de Israëlische krant Haaretz dat de ‘Palestijnse stoel’ “slechts een van de vele voorbeelden is van banden en verweving tussen de veiligheidspraktijken van Israël en Amerika”, en voegde eraan toe dat “de CIA haar gebruik van martelingen van de inlichtingendienst tijdens zittingen van de Senaat expliciet rechtvaardigde, door uitspraken van het Hooggerechtshof te citeren”.
Het politieke, militaire en inlichtingenhuwelijk tussen de VS en Israël in Irak breidde zich snel uit naar de wereldwijde ‘oorlog tegen het terrorisme’ van de VS, waar Israëlische wapenfabrikanten in elke Amerikaanse behoefte voorzien, waarbij ze spelen met het groeiende gevoel van onveiligheid van het land en producten aanbieden die variëren van de veiligheid van luchthavens, de bouw van wachttorens, de bouw van muren en hekken, tot spionage- en bewakingstechnologie.
Natuurlijk zijn de VS niet de enige klant, want veel Europese landen zijn ook aan boord gesprongen en hebben lucratieve contracten met Israëlische bedrijven gesloten, in naam van de strijd tegen het terrorisme, of het houden wanhopige vluchtelingen op afstand.
Amerikaanse politie getraind door Israëliërs
Elbit Systems, het grootste militaire bedrijf van Israël, heeft een fortuin verdiend met het bouwen van bewakingstorens en sensoren, naast vele andere producten, langs de grens tussen de VS en Mexico – en elders.
Ook voor Elbit toont de tag ‘combat proven’ zijn slagkracht, als zijnde een belangrijk verkoopargument.
Het feit dat duizenden Amerikaanse politieagenten door Israëli’s zijn opgeleid, en gewelddadige militaire tactieken tegen gewone Amerikanen ontplooien, is slechts één van de vele van ‘dodelijke uitwisselingen’ tussen de VS en Israël, en tussen de VS en vele andere landen in de wereld.
Vrijwel onmiddellijk na de aanslagen van 11 september hebben “de Anti-Defamation League, het American Jewish Committee’s Project Interchange en het Jewish Institute for National Security Affairs de training van politiechefs, assistent-chefs en kapiteins in Israël en de bezette Palestijnse gebieden betaald”, aldus Amnesty International in een recent rapport.
Maar dit is slechts het topje van de ijsberg, want het Israëlische legerhandboek, dat weinig respect heeft voor internationaal erkende gedragsregels, infiltreerde tal van politieafdelingen in de hele VS. Zelfs het typische uiterlijk van de Amerikaanse politieagenten begon te lijken op dat van gevechtssoldaten in volle uitrusting.
SIBAT wil graag een nog hogere positie in de top tien van militaire exporteurs in de wereld terugwinnen. Daarvoor zouden meer oorlogen nodig zijn, want het doden van Palestijnen is het grootste verkoopargument van Israël geworden. Maar met de stijgende export van Israëlische wapens zal de identiteit van de slachtoffers niet langer beperkt blijven tot de Palestijnen op de Westelijke Jordaanoever of de belegerde Gazastrook, maar zich verspreiden naar de gemarginaliseerde en onderdrukte klassen over de hele wereld.
Ramzy Baroud is journalist en redacteur van The Palestine Chronicle. Hij is de auteur van vijf boeken. Zijn laatste is “These Chains Will Be Broken”: Palestinian Struggle and Defiance in Israeli Prisons” (Clarity Press, Atlanta). Dr. Baroud is een niet-ingezetene Senior Research Fellow bij het Centre for Islam and Global Affairs (CIGA), Istanbul Zaim University (IZU).
Zijn website is www.ramzybaroud.net