Bron: Elijah J. Magnier, ejmagnier.com 15 juli 2020
BEIRUT, May 27, 2020 — Chinese Ambassador to Lebanon Wang Kejian R presents a gift to Lebanese Culture Minister Abbas Mortada during a ceremony at the Lebanese Culture Ministry in Beirut, Lebanon, May 27, 2020. China and Lebanon signed on Wednesday an agreement aimed at creating cultural centres in both countries, said a statement by the Chinese embassy in Lebanon.(Photo by Bilal Jawich/Xinhua via Getty) (Xinhua/ via Getty Images)
Door Elijah J. Magnier: @ejmalrai
Hezbollah slaat haastig en onder het toeziend oog van Israëlische en Amerikaanse drones honderden tonnen , door Iran geleverde, voedselvoorraden op in tientallen geïmproviseerde pakhuizen aan de Syrisch-Libanese grens. Deze nieuwe en ongewone stap van Hezbollah weerspiegelt de recente belofte van zijn secretaris-generaal Sayyed Hassan Nasrallah om de dreigende hongersnood van de Libanese bevolking te voorkomen.
De Amerikaans-Israëlische oorlog tegen de “As van het Verzet” gaat onverminderd voort maar met andere middelen. Het gaat van oorlogen met legers ter plaatse zoals de VS in 2001 in Afghanistan en in 2003 in Irak, en zoals Israël in 2006 in Libanon, tot de moord op sleutelfiguren in Irak. En nu krijgen we de sanctieoorlog tegen Iran, Syrië en Libanon en de intimidatie van Irak. Afgelopen januari, na de onwettige en doelgerichte moord op brigadegeneraal Qassem Soleimani door de VS – die VN-rapporteur Agnes Callamard een “oorlogsdaad” noemde – dreigde president Donald Trump met sancties tegen Irak “zoals ze nog nooit eerder hebben gezien“ als Bagdad zou vragen om de terugtrekking van de Amerikaanse troepen uit Mesopotamië. Iran heeft 40 jaar van voortdurende en escalerende Amerikaanse sancties overleefd, en Syrië iwordt net geconfronteerd met de eenzijdige en harde “Caesar’s Act“-sanctie nadat het land al negen jaar onderworpen is aan sancties van de EU en de VS. Advertisements Advertisements Advertisements
Door de rampzalige economische situatie en de sterke devaluatie van de lokale munt, waardoor de prijzen van levensmiddelen de pan uit rijzen, zijn de Libanese regering en de quasi-staatsacteur Hezbollah onder druk gezet om te zoeken naar andere oplossingen dan het Amerikaanse dictaat en de Amerikaanse doelstellingen te moeten aanvaarden. Daarom stelde Sayyed Nasrallah voor dat de regering zich op het Oosten, op China en Rusland zou richten, zonder zich noodzakelijkerwijs van het Westen af te keren, tenzij de VS doorgaat met de harde bestraffing die de hele Libanese bevolking treft.
De suggestie van Sayyed Nasrallah dat de regering “naar het Oosten kijkt” creëerde een storm in Washington, bewust van de groeiende dreiging van de kolossale Chinese economie en haar partners over de hele wereld die de Amerikaanse hegemonie bedreigen. In een vertoning vann de verwarring van de Amerikaanse regering, bekritiseerde de Amerikaanse ambassadeur in Libanon, Dorothy Shea, de opening van Libanon voor China. Sayyed Nasrallah’s ”slag onder de gordel” dbraxcht de Amerikaanse regering uit balans. Sayyed Nasrallah stelde voor om het kompas van het land naar de twee landen (China en Iran) te richten die de regering Trump het meest veracht. Die landen hebben de capaciteit om de acties van de VS tegen Libanon tegen te gaan . . . . . . . Subscribe monthlyLog in
Subscribe to get access
Read more of this content when you subscribe today. SubscribeLog in
. . . . . . . . . . . . Deze economische wurging staat bekend als de “zachte oorlog“ omdat deze de VS en Israël geen menselijke verliezen kost. Wat de Amerikaanse planning echter niet voorzag, is de reactie van het tegengestelde kamp. De “As van het Verzet” is gedwongen om creatiever te zijn, om uitwegen te vinden om solidair te overleven en om de moeilijke uitdagingen van de VS en Israël te overwinnen.
Iran beloofde zijn bondgenoten in het Midden-Oosten (en in het Caribisch gebied) te steunen zoals door olie te exporteren naar Venezuela onder de waakzame maar machteloze ogen van de VS. Terwijl de VS degenen die geloven dat ze bondgenoten zijn, behandelen als wegwerppionnen, en alleen geïnteresseerd zijn in het welzijn van Israël. Inderdaad, de Amerikaanse ambassadeur heeft in een privé-bijeenkomst met premier Diab het Israëlische verzoek om de zee- en landgrenzen tussen Libanon en Israël vast te stellen aan de orde gesteld, een verzoek dat de regering in Beiroet altijd heeft afgewezen. De VS probeert Libanon tijdelijk oplossingen aan te bieden om het land in het ongewisse te houden en afhankelijk te maken van de stemming en de zegen van Washington, zolang de Libanese regering niet die echte stap in de richting van China zet voor alternatieve energie en infrastructuur.
De militaire capaciteit van Hezbollah heeft bevestigd dat de organisatie op vele terreinen in het Midden-Oosten een stevige plaats inneemt. Sayyed Nasrallah’s laatste toespraak was niet bedoeld om zijn populariteit te vergroten, maar was een routekaart en een actieplan om zijn groep voor te bereiden om voor een deel toe te komen aan de behoeften van de bevolking. De VS denken misschien zelfs aan nog meer sancties en andere manieren om Hezbollah tegen te gaan. De zogenaamde “zachte oorlog” is nog maar net begonnen, maar de “As van het Verzet” lijkt ontegenzeggelijk klaar om tegenmaatregelen te nemen.
Vertaald door Francis J.
Copyright © https://ejmagnier.com 2020 Subscribe monthlyLog in
Aan mijn lezers: Ik kan geen vrije toegang meer tot mijn artikels aanbieden. De nieuwsindustrie is onder grote druk komen te staan door het neoliberalisme en de COVID lockdown. Helaas rest mij geen andere keuze dan om individuele ondersteuning te vragen. Door je in te schrijven ondersteun je de onderzoeksjournalistiek die nodig is voor een goed begrip van wat er in het Midden-Oosten gebeurt. Hartelijke dank aan iedereen die hieraan bijdraag – Elijah J. Magnier